- 2 Mart 2015
- 10.362
- 24.797
- 598
Avukat da benzer bir şey söylemişti. Şimdiye kadar yaşadıklarımı yazmamı söylemişti. Gözümden kaçan bir şey varsa atlamayalım gibisinden. Çarşamba gideceğim. Herkesin bir sabrı var, bardağın taşması var belki ondan inanmıyordur buradaki arkadaşlar ama sağolun bana inandığınız için. Sonuçta kimseye bir şey ispat etmek zorunda değilim ama yaşadıklarımı tüm samimiyetimle paylaşıyorum.Bence perşembe hemen dilekçeyi verin. Avukatınıza olayları ve taleplerinizi anlatan sıralı ve tarihli bir yazı verebilirsiniz. Boşanmalarda daha mantıklı ve garantili bir yoldur. Israrla herkes size boşanmayacak diyor. Eğer öyle bir eğiliminiz varsa direk işlemleri başlatın yeni hayatınızı planlayın. Örnek veriyorum evden gideceksiniz ev bakın çocuğunuzla başbaşa gezebileceğiniz yerler planlayın. Yeni hayata ve bundan sonrasına odaklanmaya çalışın daha iyi gelir diye düşünüyorum. Nedense ben boşanacağınıza baya inanıyorum sanırım konunuzu çok benimsedim.
Canım benim sadece kendi yaşadıklarımdan yola çıkarak şunu diyebiliyorum( benim çocugum yok o konuya yorum yapamam) çırpındım çırpındım geekw düzeltmek için gerek arayı bulmak için, ama kendimi iyice dibe sokmaktan Bi işe yaramadı. Aynı evde kalınarak boşanıkacağını asla düşünmediğim için çirkef eski eş te gitmediği için evden valizimi alıp çıktım ve gerisi geldi. Pişman olmadım da Allah bilio. Ama sadece şurası önemliydi benim için bu noktada düşünmeni isterim senin de, ben kendime şunu dedim bugün boşanmazsam 1 yıl 2 yıl sonra boşanıcam, birlikte Bi hayatım olamaz, güven yok saygı yok. Ve dedim gencken en azından yapayım şimdi diyorum ki keşkee keşkee bu kadar sürdürmeseydim. Acı haneme acı kattım. Ama bu her evlilikte geçerli midir onu bilemiyorum. Hani insan beşer şaşar belki de düzelen eşler de vardır. Sadece ben kendi evliliğim için yazdım. Hani yol yakınken lafı varya o laf bana çok uygunmuş mesela. İyice ölç tart ama kalbinle değil aklınla davran. Biraz sakin ve sessiz sadece kendinle kal. Ve karar verince gerisi bak daha kolay. En zoru yaşamak ve karar vermek. Allah yolunu bahtını açık etsin inşallahCesaretimi topladım ve adım attım. Gerisi de gelecek inşallah. Dediğiniz gibi denizin ortasında fırtınalarla sınandığında anlar güvenli limanının kıymetini. Başka bir kimse bu şekilde 1 yıl katlanır mı acaba...
O programlar telefonun program kısmında görünüyor ondan onlardan yüklemedim. Benim yüklediğin telefonun hiçbir yerinde görünmüyor tamamen gizli arka planda çalışıyor.Bu forumda konuşmaları kaydeden program yükleyenler vardı. Tabi eşinin telinin şifresini bilmen gerekiyor sonrasında açıp dinlemek için. Gerçekten var mı bilmiyorum.
O gitmezse ben de öyle yapacağım. Bir sürü eşya üstelik kızımın da düzeni bozulsun istemiyorum.Ailen ile aynı şehirdesiniz diye biliyorum öyle yazmıştınız. Ben olsam peyder pey eşyalarımı taşırım, ev tutuncaya kadar ailemin yanında kalırım. En azından yüz yüze bakmak zorunda kalmazsınız.
Açıkcası ilişki olsa 3 haftada 1 kez konuşmazlardı ama aynı iş yerindelerse iş yerlerinin dahili telefonlarından konuşabilirler. Tabi telefonla konuşmak için rahat ortamları ve iş yerinde vakitleri var mı bilemem. Ama onda da haftasonu vs konuşurlardı cepten gibime geliyor. Ya zaten önemli olan o değil, sana yaşattıkları. Hakaret, şiddet, alkol vs var eski konularını biliyorum.O programlar telefonun program kısmında görünüyor ondan onlardan yüklemedim. Benim yüklediğin telefonun hiçbir yerinde görünmüyor tamamen gizli arka planda çalışıyor.
Çok sağol canım. Sen de çok zor şeyler yaşadın biliyorum. Senin için en doğru kararı verdin. Ben de aynı soruyu sordum kendime. Böyle devam etsem de nereye kadar... Bugün olmazsa aradan en fazla 3 yıl sonra geleceğimiz nokta yine burası olacak. O yüzden daha fazla vakit kaybetmek istemiyorum. Kızım gittikçe büyüyecek. Aklı daha çok erecek. Babasına iyice alışacak. Bunu ona yaşatmaya hakkım yok. Hem kaç kez şans verdim düzelmedi. Bana başka seçenek bırakmadı ki... Aslında ben de çok daha önce bitirmeliydim salaklık ettim düzelir diye düşünerek. Evlenmeden önce anlamalıydım olacakları. Neyse bunları da yaşayıp ders çıkaracakmışım demek ki... Sizin için de öyle. Zararın neresinden dönsek kardır diyeceğiz.Canım benim sadece kendi yaşadıklarımdan yola çıkarak şunu diyebiliyorum( benim çocugum yok o konuya yorum yapamam) çırpındım çırpındım geekw düzeltmek için gerek arayı bulmak için, ama kendimi iyice dibe sokmaktan Bi işe yaramadı. Aynı evde kalınarak boşanıkacağını asla düşünmediğim için çirkef eski eş te gitmediği için evden valizimi alıp çıktım ve gerisi geldi. Pişman olmadım da Allah bilio. Ama sadece şurası önemliydi benim için bu noktada düşünmeni isterim senin de, ben kendime şunu dedim bugün boşanmazsam 1 yıl 2 yıl sonra boşanıcam, birlikte Bi hayatım olamaz, güven yok saygı yok. Ve dedim gencken en azından yapayım şimdi diyorum ki keşkee keşkee bu kadar sürdürmeseydim. Acı haneme acı kattım. Ama bu her evlilikte geçerli midir onu bilemiyorum. Hani insan beşer şaşar belki de düzelen eşler de vardır. Sadece ben kendi evliliğim için yazdım. Hani yol yakınken lafı varya o laf bana çok uygunmuş mesela. İyice ölç tart ama kalbinle değil aklınla davran. Biraz sakin ve sessiz sadece kendinle kal. Ve karar verince gerisi bak daha kolay. En zoru yaşamak ve karar vermek. Allah yolunu bahtını açık etsin inşallah
Boşanmış kuzenimin Kızı da anne babasının ayrılığına şahit olmuş sizin gibi. Eğer düzelmeyeceğine inanıyorsan kızın küçükken yap ben ergenliğimi çok zor atlattım dedi. Kaçınılmaz son ise bu ayrılık kızım küçükken olması daha iyi olur. Kendimden çok kızımı da düşünüyorum elbette. Amacım ikna etmesi değil aslında. Ağrısız sancısız nasıl olacaksa olsun ama daha çok zaman kaybetmeden olmalı. Sevgimi de arka plana atıyorum mantıklı olanı seçmek zorundayım.Bence biraz acı çekmesin de bir sakınca yok evlilikte kadının istediği zaman çekip gideceğini bilen erkekle bilmeyen erkek arasında çok fark var bence (her tartışmada ayrılacam diyenleri kastetmiyorum zira bu en kötüsü ve başarısız sonuç )
Siz bunu sağlamışsınız bu bence bir çok şeyi değiştirir bir çok konuda açık fikirli olduğumu biliyorum ancak evlilikte eğer bir çocuk varsa ne sizin ne de eşinizin hisleri ,geleceği vs ikinci planda olmalı bence tabi ..boşanmış bir ailenin çocuğu olarak size kızınızı öncelikle düşünmenizi şiddetle tavsiye ediyorum
Evliliğin suyunu çıkaran çiftler için kesinlikle böyle düşünmüyorum orada yapılması gereken zaten belli ama siz eşinizi sevdiğinizi söylüyorsunuz yazınızda hafif kapris ve acı çekmesini sizi bi şekilde ikna etmesini istediğinizi anlıyorum tabi yanılıyor da olabilirim
Bence canını yakın tepkinizi ciddiyetinizi bi süre sürdürün ama şu koşulda boşanırsanız hata yapmış olursunuz sevgiler
Daha önce gittik 5-6 kez yarıda bıraktı. Maddi gerekçeleri öne sürdü. Düzeltmedi kendini ne yazık ki...Aile terapisti ne gitseniz daha iyi değil mi? Eşiniz heyecan aramış sacmalamış düzeltilebilir gibi geliyor bana...
Evet bu yola girdim ve duygusal tarafımdansa mantığım ağır basmalı diye düşünüyorum. Aynı sorunları tolere edemeyeceğime göre başka çare de kalmıyor.Bir yola girmişsiniz. Duygusal olarak hala sevıyor ya da asık olmanız aynı sorunları tolere edıp kabul etmek demek degıl mı? Ya arkasında durun ya da bırdaha bosanma konusunu acmayın. Iyıce artısını eksısını dusunun
O zaman kendi düşen ağlamaz..Daha önce gittik 5-6 kez yarıda bıraktı. Maddi gerekçeleri öne sürdü. Düzeltmedi kendini ne yazık ki...
Ihaneti mi affedemiyorsunuzMerhaba hanımlar,
Son zamanlarda biraz çok danışıyorum size farkındayım ama bu kez danışmaktan ziyade içimdeki acıyı paylaşmak istedim.
Boşanma kararımı eşime bugün söyledim. Daha önce de bahsetmiştim ama pek ciddiye almamıştı. Bugün de önce eften püften sebepten insan yuvasını mı yıkarmış dedi sonra ciddiyetle söyledim tekrar sen ciddi misin diye şok oldu sonra nasıl olur bizim boşanacağımıza asla inanmadım ne istersen söyle kabul her şeye baştan başlayalım dedi. Bir sürü sözler verdi. Bir daha sana asla hakaret etmem ben kızgınlıkla söyler geçerim sana en ufak kötülük kondurur muyum sonrasında ben de çok üzülüyorum ama belli edemiyorum dedi. Biz bunu kaldıramayız sen beni ben seni başkasıyla ortada çocuğumuz varken nasıl olur falan diye ağlamaklı oldu. Sonra kendini balkona attı üst üste sigaralar içti, kafasını ellerinin arasına alıp yüzünü gözünü sildi. Sanırım ağladı o sırada. Daha önce de çok söz verdiğini hatırlattım. İnanmadığımı söyledim. Bu arada kadının engelini kaldırdığını bildiğimden haberi yok. Söylemedim söylersem telefonuna program kurduğumu anlar diye. Kadınla o günden beri de konuşmuyor görüşmüyor. İlişkileri olmadığına eminim ama yine de geçen sene uyardığım halde evde engelleyip iş yerinde engelini kaldırması tüm güvenimi bitirdi. Selam bile vermeyeceksin demiştim uyarmıştım keşke dinlseydi.
Neyse işte sonra içeri geldi kızım babasına koştu yine gözleri kızardı içeri gitti. Çocuğa bakmasını söyleyip ben de içeri gittim birkaç işimi halledecektim. Sonra işe gitti, giderken sana küstüm dedi üzgün bir ses tonuyla. Arkasından sadece rol çalma diyebildim. Aradı kızını ve beni özlediğini söyledi. Yüz yüze konuşurken soğudum demiştim kendisine, aradığında soğumadım ama başka yol bırakmadın bana sana çok kırgınım dedim. O sırada gözyaşlarımı tutamadım. Halbu ki size de söylemiştim nasıl rahattım nasıl vicdanım rahattı. Vicdanım yine rahat ama üzgün hissediyorum kendimi. Daha çok stresliyim düne göre. Gün yaklaştıkça böyle olmam normal değil mi? Bana söyleyin hiçbir şey düzelmez eşim de değişmez değil mi? Doğru yoldayım değil mi? Artık şans vereceksem de kendime vermek istiyorum. Keşke böyle olmasaydı... Üzüntümü sizinle paylaşmak iyi gelir diye düşündüm.
Sen boşanmazsın tarzı yaklaşımlarda bulunmayın lütfen kararımdan döndüğüm yok. Bekar anneler özellikle sizlere soruyorum yalnız ve huzurlu olmak diken üstünde hissetmekten iyidir değil mi?
Kızım şimdi gitti kapıya baba diye ağlıyor. Ben ise boş boş oturmak istiyorum sadece. Onun aklı ermeden yıllar sonra bu sonu yaşayacağıma şimdi olması gerek diye zorladım kendimi. İnşallah güzel olacak her şey...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?