- 24 Şubat 2015
- 434
- 371
- 103
- 38
Meraba arkadaşlar, eşimle 4 yıl önce aileler aracılığıyla tanıştık, herkesin iyi dediği bir insandı ben de iyi olduğunu düşündüğüm için hızlı evlenme teklifini kabul ettim 4-5 ay içinde evlendik, bu süreçte ben uzakta çalıştığım için hafta sonu gelebiliyordum onda da ev eşya derken vakit geçti, düğüne yakın bir kırgınlık yaşadık geri barıştık, bu anasına anlatmış anası üstüme geldi bağırdı çağırdı, nişanlım anne yanlış anladın falan dedi sakin sakin yani doğru düzgün susturmadı kadını düğüne 1 hafta vardı herşey hazırdı ben hala nişanlımın iyi olduğunu düşünüyordum, hemen çocuk istedi hemen de oldu çocuğumuz ailesine aşırı bağımlı olduğunu geç farkettim maalesef. Babasının dükkanında bütün haftasonlarında tatillerde ve haftaiçi sabah akşam saatlerce çalışıyor, haftaiçi kendi işine gidiyor. Dükkan gelirine kimsenin ihtiyacı yok. Anası ve ablası da defalarca üstüme geldiler anasının paranoyak olduğunu düşünüyorum, eşim de onlara gıkını çıkartmıyor. Eşimi sevmiyorum, saygı da hissetmiyorum, uyumlu da değiliz, anası babasıyla yapışık bir hayatı var gitgide daha beter olurlar diye düşünüyorum 65'inde bunları yapanın 70-80 yaşında aklıbaşında olacağına inanmıyorum. Benim zorlamamla(her zamanki gibi) tatile gittik, dönüşte çocuğun çamaşırı tuvalette yere düşünce ben panikledim yere düştü diye söyleniyordum, bana elini kaldırdı vurmadı, 7 saatlik yol boyu ağladım. Çocuk için zoraki sürdürdüğüm evlilikte bir de üstüne elini kaldırabildiği için.
Evi nikahtan önce apar topar almıştı, evden ne zaman kiraya çıksam doğru olur, nasıl bir yol izlemeliyim, önce avukat bulup, ev hazırlayıp sonra mı dava açmalıyım? tartışma istemediğim için söylemiyorum boşanacağımı. Cumadan beri konuşmuyorum, yemek de yemiyorum onunla
Evi nikahtan önce apar topar almıştı, evden ne zaman kiraya çıksam doğru olur, nasıl bir yol izlemeliyim, önce avukat bulup, ev hazırlayıp sonra mı dava açmalıyım? tartışma istemediğim için söylemiyorum boşanacağımı. Cumadan beri konuşmuyorum, yemek de yemiyorum onunla