Çocuk filan düşünmeyin lütfen olurda barisirsaniz ama başından neredeyse aynı şeyler geçmiş biri olarak asla çocuk yapmayın ve barismayin derim çünkü düzelmiyor ve düzelmez zaten çocuk olayı ilişki için değilde hani sanmayın affedince burnu surtunce iyi olur ,olmuyor.Merhaba kızlar
Konum uzun olabilir elimden geldiğince kısa tutmaya çalışıcam
Bunu buraya yazmak istiyorum belki birgün konuma geri döner "iyi ki bitirmişim" derim..
Ben 2 yıllık evliyim. Evliliğimin başından beri eş ailesiyle ve dolayısıyla eşimle de sorun yaşayan biriyim. Kvde de görümce de dibimde oturuyorlar. Zaten uzakta olsam hiçbir şey böyle olmazdı buna çok eminim. Eş ailesi türlü haksızlıklar yaptı zamanında eşimle kavgalar ettik bir keresinde evi terkettiğim bile oldu 10gün kadar.
Sonrasında evine dön diye yalvardı dönmüyorum dedim geldi özür diledi benden ailemden ve döndüm ama ona tekrar ısınmam baya zaman aldı. Aileme 2saat uzaklıkta oturuyordum her zaman görüşemiyorduk zaten. Ailemin tek çocuğuyum özellikle annemle telefondan iletişimimizi koparmadık. Tabiki koparmıcam canım o benim.
Gel zaman git zaman eş ailesi yine haksızlıklar yaptılar bize eşim tam destek oldu annesine beni savundu diye annesi oğlum sen ne ara döndün böyle dedi :) bağırdı çağırdı gitti aylarca görüşmedik ve evliliğimin en huzurlu zamanlarıydı. Bnm eşim ailesinin yaptıkları haricinde hiçbir şeyi unutmayan bir insan. Ailesi görümceye ilgi yağdırır eşimi işleri düştüklerinde ararlar bu da bunu aile kavramı sanar.
Neyse ipler hep gergindi, anlatsam roman olur. Biz boşanalım da evimizi kiraya verip ordan da kira alalım kafasında bi ablası var şimdiye kadar komşularım daha yakındı bana onlar hep elalem gibiydi. Ben patladım artık birgün aileme herşeyi anlattım kaldıramıyorum artık dedim. Ailem her zaman ne karar verdiysem yanımda durdular hiçbir şekilde beni dolduracak sözler söylemediler. Neyse bi süre daha geçti aileme gitmiştik annem her zaman yemekleri fazla fazla yapar kızım kaplara koyayım yarın da yersiniz der evime geldiğinde tencereyle sarma getirir market alışverişi yapar ayda yılda bi geliyorlar zaten. İstemesem de yaparlardı hep.
Bu eşime hep ters geldi getirmesinler etmesinler oraya gittiğimizde annen yemek koymasın gibi tartışmalar oluyordu aramızda. Bende tek kızıyım içinden geliyor kırayım mı alayım sen yeme diyordum. Cidden çoksa da ya buzluğa atıyordum ya da anasına komsuya ikram ediyordum annemi de kırmamış oluyordum. Kendi annesi hep ablasına yağdırıyordu o da bunu içerliyor benim ailemin getirdiklerine laf yapıyordu. Ben kimseden birşey istemiyordum kim ne yaparsa yapsın evimin huzuruna bakıyordum ama eşime rahat batıyordu.
Birgün yine annemlere gideceğimiz zaman bana dedi şimdiden diyorum birşey getirme eve. O an aşırı öfkelendim annemlere gittik ve annem yine şunlardan koyayım mı bende kapların vardı zaten dedi bende hayır anne x istemiyor dedim direkt ve ordan konu açıldı ve ben sonra kendimi tutamayarak artık arada kalmaktan bunaldığımı bıktığımı söyledim babam da bunları mı dert ediyorsunuz geçinmeye mi gönlünüz yok tarzında konuştu ben kriz geçirdim resmen eşime karşı ağzıma ne geliyorsa saydım onun yüzünden ailemin evime gelesi bile kalmamıştı ama hep oğlum oğlum lafı düşmezdi ağızlarından. Çok yemek seçerdi ve annem hep onun yiyeceği tarzda şeyleri hazırlardı. Nankördü basbayağı..
Çok kavgalar ettim çok bitirmek istedim hep ya sabır dedim ailesine yine insan gibi davrandım bir kez kötü söz söylemedim
En son ki olay ise annemle rutinimiz vardır sabah günaydın yazarız öğlen ben ararım 5dk konuşuruz akşam da iyi akşamlar canlarım yazar sonra da iyi geceler yazar bu kadar. Birkaç kez bizim bu kötü kavgalarımızdan sonra annem akşam msj atmıştı tlf şarjdaydı bakmamıştım o da yine kavga ettik sanıp aramıştı ve eş kişisi buna çok bozuldu sevgili gibi msjlaşıyorsunuz vs diye burnumdan getirdi. Bende sanane sana batan ne kadın merak etmiş SA NA NEE diye bağırdım artık içimde ona karşı anlık nefret oluşuyordu.
Annemle iletişimime bile laf eder olmuştu. Onun akrabasının düğününe gittik birkaç gün geçti bu haftasonu annemlere gidelim mi dedim tamam dedi ertesi gün kahvaltı yaparken hazırlanıp çıkalım dedim seni bırakırım biraz marketleri dolaşırım dedi bende dedim zaten 2 3 saat oturcaz ayıp olur öyle gitmen. Sıkılıyorum dedi bende senin ailende sıkılıyorum ama ayıp olmasın diye uyum sağlıyorum dedim daha geçen ailenle (2 hafta önce) görüştük benim akrabamın düğününe gittik diye hemen kendi tarafına gitmek için plan yapıyorsun dedi şok oldum aklımın ucundan bile geçmemişti böyle hesap kitap. Senin aileni ne kadar görüyorsak benimkine de o kadar gidiyorsun dedi yoo senin aileni haftada 3 4 görüyoruz benim ailemi ayda hatta 2 ayda bir dedim. Sen gelinsin tabi benim annemi hep görcen dedi. (Sanki anası bana bayılıyor bende ona bitiyorum) Ben senin şoförün değilim dedi.
Aşırı sinirlendim gelmezsen gelme kendim giderim dedim gidip sırt çantama birkaç parça birşey koymaya başladım artık sabrım taşmıştı bu kadar kötü niyetli biriyle duramazdım. Geldi çantamı fırlattı telefonumu aldı bunu ben aldım şimdi git nereye gidiyorsan dedi. Gittim ver telfnmu dedim bağrıştık resmen delirmiş gibiydi bi ağzından köpük çıkmadığı kalmıştı.
Apartman koridoruna çıktık ablası hemen müdahele etti şimdiye kadar sesimi çıkarmadım ama yeter anlaşamıyorsanız boşanın vs iyice körükledi sonra anası babası geldi bende dedim böyle böyle ailemle iletişim kurmam bile ona batıyor falan. Babası dedi görüşcek tabi vs bana dedi ailene birşey anlatma burda kalsın çözün hazırlanın gidin gelin hadi dedi anası da zaten siz baştan anlaşamıyordunuz dedi eve çıktık ben hazırlandım bu da hazırlandı arabaya indi aradı açmadım eve çıktı bırak çantayı dedi hayır senle gelmicem dedim iyi arabayı geri koyuyorum otobüsle git dedi ben bi hışım indim çıktım durağa gidiyordum arabayla arkamdan geldi biner misin bin şuraya bak rezil oluyoruz dedi binmiyorum dedim bir iki daha söyledi binmiyorum sen rezil ettin zaten defol dedim söylendi küfretti bastı gitti babası aradı ailene anlatma selam söyle vs vs dedi
Aileme gittim annemi aramış annem efendim oğlum diye açmış o da o sinirle alın kızınızı 3 5 yıl kalsın orda demiş söylenmiş annem daha birşey diyemeden kapatmış tlfnu sonra msj atmış anneme bu olanların sebebi sensin diye! Fıttırdım resmen! birkaç gün sonra yazdı ne düşünüyorsun napcam bilmiyorum diye cvp vermedim sonra aradı açmadım egosu incindi gel al eşyalarını yoksa atcam balkondan demeye başladı bende saydırdım buna at bakalım sen zararlı çıkarsın sen şeytanmışsın sen adam olmazsın vs vs bir sürü kavga ettik.
Yazma dedim zaten heryerden engellemiştim sms atıyordu. Bi yazıp söylendi bi yazıp evine dön hiç mi özlemedin mutfağını evini dedi ben tersleyince yine al eşyalarını tatile gidicem dedi 1 saat sonra gel konuşalım dedi. Senin kalbin kararmış istemiyorum dedim yine öfkelendi sonra özledim seni dedi. Böyle dengesiz narsist diyebileceğim hareketleri oldu. Gelip ailemden özür dileyeceksin önce dedim özür dilencek brşey yok dedi tepem attı senden nefret ediyorum sen hatanı anlamayacak kadar kafasız basit birisin yazdım artık psikolojim bozulmuştu bi bağırıyordum msjlarda bi söyleniyordum sonra da dedim sakince yazayım yok o da olmadı
Böyle böyle 1 hafta geçti gel bi yerde buluşup konuşalım sonra yine annenlere git demeye başladı kabul etmedim resmen buraya gelmeye yüzü yoktu sonra hazırlan gelip seni alcam dedi özür dilcek misin ailemden dedim tabi dedi. Noldu ne değişti düne kadar direniyordun dedim ben sizin ayağınıza egonuz için gelmiyorum evliliğime saygımdan geliyorum dedi defol o zaman hiç gelme dedim yine öyle karşılıklı ağzımızı bozduk en son. Benim artık başım değil beynim ağrıyor kızlar bi işim yok tutunacağım bi çocuğum da olmadı hayatımı ona adayacağım. Bomboş hissediyorum araftayım bilmiyorum benim ailemi çok üzdü ona o kadar kinliyim ki evliliği mahvettiği için onu Allah'a havale ediyorum..
Bence gücünü ispat etmeye çalışıyor.Aslına bakarsan anası da bana bayılmıyor. Yani görüşmeyince kimse sorun etmiyor. Eş kişisi kendi bile ailesine bağlı değil lafta bağlı. Ona sadece rahat batıyor. Bu da boşanmakla çözülecek
Niye kalmıyorsun? Ben de tek çocuğum ve aileme gidip, istediğim kadar kalırım. Buna karışan olursa da cevabını alır. Bu arada eşim de istediği kadar gidip kalır ailesinde. Birbirimizi zorlamadığımız sürece sorun yok bence.Evi terkettiğimde kaldım 10 gün
Şimdiye kadar hiç aileme gidip günlerce kalmadım
Ayda 1 ailemi göremeyeğim ama kvyi haftada 3 4 göreceğim bana yazık değil mi?
Sizde mi bu tür şeyler yaşadınız? Ayrıldınız mı sonrasındaÇocuk filan düşünmeyin lütfen olurda barisirsaniz ama başından neredeyse aynı şeyler geçmiş biri olarak asla çocuk yapmayın ve barismayin derim çünkü düzelmiyor ve düzelmez zaten çocuk olayı ilişki için değilde hani sanmayın affedince burnu surtunce iyi olur ,olmuyor.
İki haftada bir başka şehire ailemin yanına gitmem. Siz ilk ili haftada bir yazdınız diye diyorum. Zaten bir haftasonum var. Eşimle çocuğunla vakit geçirmek isterim. Siz çalışmıyorsanız da eşinizin bir haftasonu var…Evi terkettiğimde kaldım 10 gün
Şimdiye kadar hiç aileme gidip günlerce kalmadım
Ayda 1 ailemi göremeyeğim ama kvyi haftada 3 4 göreceğim bana yazık değil mi?
Benim salaklığımNiye kalmıyorsun? Ben de tek çocuğum ve aileme gidip, istediğim kadar kalırım. Buna karışan olursa da cevabını alır. Bu arada eşim de istediği kadar gidip kalır ailesinde. Birbirimizi zorlamadığımız sürece sorun yok bence.
Ailemi neden görmeyeyim? Başka şehir değil aynı şehir mesafe var sadeceİki haftada bir başka şehire ailemin yanına gitmem. Siz ilk ili haftada bir yazdınız diye diyorum. Zaten bir haftasonum var. Eşimle çocuğunla vakit geçirmek isterim. Siz çalışmıyorsanız da eşinizin bir haftasonu var…
Kayınvalideyi haftada 3-4 gün görmek de sıkıntı yazdım zaten. Ancak bu görüşme aynı apartmanda olmaktan kaynaklı iş çıkışı birlikte yemek yeme vs şeklinde ise olumlu. Kayınvalide ya da diğerleri ile bir uyum yakalayamıyorsanız da başka eve çıkmalıydınız.
Siz karşılaştırma yapıyorsunuz. Kayınvalide ile aynı apartmanda olmasaydınız, aynı şehirde olmanız durumunda da her haftasonu görüşseniz aynı şeyi yazardım. O da sorun olurdu. Aynı apartmanda olunca elbet görüşeceksiniz. Ben onları her hafta görüyorum ailemi de daha sık görmeliyim diyorsunuz. Siz ailenizi iki haftada bir görmek zorunda değilsiniz. Eşinizin ailesiyle aynı apartmanda olduğunuz için de eşinizin ailesiyle bir şekilde karşılaşıyorsunuz.
Şuan daha yeni boşanma aşamasında sayılırım ayrıyız . Lütfen barismayin bende siizn gibi idim maalesef düzelmiyorSizde mi bu tür şeyler yaşadınız? Ayrıldınız mı sonrasında
Farkımız şu. Onun ailesi bi ton hata yaptı benim ailem hep iyilik yaptıHayatınızı çocuğunuza adamanız doğru bir durum değil zaten. Sonra aynısını çocuktan da bekliyorsunuz, birbirine bağımlı bireyler böyle böyle oluşuyor. Çocuğunuz olmadığı iyi olmuş, çocuk olsa daha zor olurdu ayrılmak.
Eşiniz zaten hatalı bu tartışmaya kapalı bir gerçek ama sizin de kendinizi eleştirmeniz, törpülemeniz lazım. Hiç idare etmeyi bilmiyorsunuz ve çok fevrisiniz.
Evliliğinizi karşılıklı olarak senin ailen benim ailem kavgalarına kurban etmişsiniz. Sizin de aile konusunda eşinizden farklı olduğunuzu düşünmüyorum. Çok aileci, ailesine laf ettirmiyor diye eleştiriyorsunuz ama siz de aynısınız. Sizin de aileniz yakın olsa bence siz de eşiniz gibi yapardınız. Aynı apartmanda oturmak demek zaten sürekli görüşmeyi göze almak demek. Kendi ailenizle kıyaslamanız yanlış. Hatayı en başta yakın oturarak yapmışsınız. İki tarafın ailesiyle de yakın oturmamak gerek
Farkımız şu. Onun ailesi bi ton hata yaptı benim ailem hep iyilik yaptı
Ama o aileme bilenince bende onun ailesinden nefret etmeye başladım. Ev kendilerinin o yüzden orda oturuyorduk bi ara eş kişisi de taşınmak istedi anası nakliyenin önüne atarım kendimi dedi
Ailemi sevmeyen beni de sevmesin dedim ailenle sorunum yok seviyorum da diyorAilenizden özür dileyince sorun çözülmüş mü oluyor ? Adam ailenizi istemiyor.
Peki siz o apartmana tekrar dönünce ne değişecek? Diyelim ki taşındınız sonrasında beni ailemden uzaklaştırdın diye sürekli başınıza kalkacak. Adam anneci, ailem bu benim diyor. Daha kendi ailesinin olduğunun farkında bile değil.
Malesef özeti buEvlilik diye bir şey kalmamış 2 yıllık evlisiniz ama aranızda birbirinize Karşı ne saygı ne sevgi ne de anlayış hepsini bitirmissiniz
Ben eşinizin anası için öldüğünü de düşünmüyorum. Bence sorun eşinizin ailenizi kıskanması. Ayrılırsanız eşiniz ailesine bu kadar gidip gelmez.Benim salaklığım
Birkaç sefer beraber gidip kaldık aylar öncesinde
Eve yemek yapıp gidiyordum en fazla 1 gün kalıyordum gitmişken de şehirdeki işlerimi halledip dönüyordum ay aç kalır ay tek kalır diye aptallık etmişim
Bak şimdi 7 gündür yokum geçenki msjında bugün hiçbir şey yemedim başım ağrıyor uyucam falan demişti
Anası hiç sormaz gel oğlum yemek ye aç mısın vs diye
Ama anası için ölyor
Bende öyle düşünüyorum :) hiç bağ yok zaten öyle kanatlarının altına alma durumları vs. Benim ailemin ilgisinin onu rahatsız ettiğinin çok farkındayım zatenBen eşinizin anası için öldüğünü de düşünmüyorum. Bence sorun eşinizin ailenizi kıskanması. Ayrılırsanız eşiniz ailesine bu kadar gidip gelmez.
Vallahi o zaman kendi derdine yanacak. Yapacak bir şey yok.Bende öyle düşünüyorum :) hiç bağ yok zaten öyle kanatlarının altına alma durumları vs. Benim ailemin ilgisinin onu rahatsız ettiğinin çok farkındayım zaten
Siz resmen karşılıklı ofkenize yenilmissiniz. İkinizde ailelerinize rezil olmuşsunuz. Görümcene ne halt düşüyormuşta şimdiye kadar açmadığı ağzını açabiliyor. Kaynanan desen ayrı bişey zaten. Eşin resmen onların düşüncesi altında ezilmiş onlara yenilmiş. Küçük hesaplar yaptığını düşünmesi başka sebebi olamaz. İkinizde kestirip atamiyorsunuz yoksa ne eşin arardı seni nede sen ona kavga ederdin. Ben boşan demeyeceğim. İkinizde aileleri özür dilemeyi bir kenara bırakıp kendinize bakın önce. Onlardan önce siz kendi ailenizi birbirinizi düşünün. Gelsin seni alsın çıkın dışarda konuşun aranızdaki sorunlari çözmeye çalışın. Ne onun dediği ne senin dediğin ortak noktada anlaşmaya çalışın. Kocan sen gelinsin aileme tapacaksin kafasından çıksın önce çünkü onun ailesi sensin seni ezmek demek eşinin ezilmesi demek eşin ne yazikki bunun farkında değil. Siz ailelere değer verme kısmına gelene kadar önce birbirinize değer vermeyi ogreninMerhaba kızlar
Konum uzun olabilir elimden geldiğince kısa tutmaya çalışıcam
Bunu buraya yazmak istiyorum belki birgün konuma geri döner "iyi ki bitirmişim" derim..
Ben 2 yıllık evliyim. Evliliğimin başından beri eş ailesiyle ve dolayısıyla eşimle de sorun yaşayan biriyim. Kvde de görümce de dibimde oturuyorlar. Zaten uzakta olsam hiçbir şey böyle olmazdı buna çok eminim. Eş ailesi türlü haksızlıklar yaptı zamanında eşimle kavgalar ettik bir keresinde evi terkettiğim bile oldu 10gün kadar.
Sonrasında evine dön diye yalvardı dönmüyorum dedim geldi özür diledi benden ailemden ve döndüm ama ona tekrar ısınmam baya zaman aldı. Aileme 2saat uzaklıkta oturuyordum her zaman görüşemiyorduk zaten. Ailemin tek çocuğuyum özellikle annemle telefondan iletişimimizi koparmadık. Tabiki koparmıcam canım o benim.
Gel zaman git zaman eş ailesi yine haksızlıklar yaptılar bize eşim tam destek oldu annesine beni savundu diye annesi oğlum sen ne ara döndün böyle dedi :) bağırdı çağırdı gitti aylarca görüşmedik ve evliliğimin en huzurlu zamanlarıydı. Bnm eşim ailesinin yaptıkları haricinde hiçbir şeyi unutmayan bir insan. Ailesi görümceye ilgi yağdırır eşimi işleri düştüklerinde ararlar bu da bunu aile kavramı sanar.
Neyse ipler hep gergindi, anlatsam roman olur. Biz boşanalım da evimizi kiraya verip ordan da kira alalım kafasında bi ablası var şimdiye kadar komşularım daha yakındı bana onlar hep elalem gibiydi. Ben patladım artık birgün aileme herşeyi anlattım kaldıramıyorum artık dedim. Ailem her zaman ne karar verdiysem yanımda durdular hiçbir şekilde beni dolduracak sözler söylemediler. Neyse bi süre daha geçti aileme gitmiştik annem her zaman yemekleri fazla fazla yapar kızım kaplara koyayım yarın da yersiniz der evime geldiğinde tencereyle sarma getirir market alışverişi yapar ayda yılda bi geliyorlar zaten. İstemesem de yaparlardı hep.
Bu eşime hep ters geldi getirmesinler etmesinler oraya gittiğimizde annen yemek koymasın gibi tartışmalar oluyordu aramızda. Bende tek kızıyım içinden geliyor kırayım mı alayım sen yeme diyordum. Cidden çoksa da ya buzluğa atıyordum ya da anasına komsuya ikram ediyordum annemi de kırmamış oluyordum. Kendi annesi hep ablasına yağdırıyordu o da bunu içerliyor benim ailemin getirdiklerine laf yapıyordu. Ben kimseden birşey istemiyordum kim ne yaparsa yapsın evimin huzuruna bakıyordum ama eşime rahat batıyordu.
Birgün yine annemlere gideceğimiz zaman bana dedi şimdiden diyorum birşey getirme eve. O an aşırı öfkelendim annemlere gittik ve annem yine şunlardan koyayım mı bende kapların vardı zaten dedi bende hayır anne x istemiyor dedim direkt ve ordan konu açıldı ve ben sonra kendimi tutamayarak artık arada kalmaktan bunaldığımı bıktığımı söyledim babam da bunları mı dert ediyorsunuz geçinmeye mi gönlünüz yok tarzında konuştu ben kriz geçirdim resmen eşime karşı ağzıma ne geliyorsa saydım onun yüzünden ailemin evime gelesi bile kalmamıştı ama hep oğlum oğlum lafı düşmezdi ağızlarından. Çok yemek seçerdi ve annem hep onun yiyeceği tarzda şeyleri hazırlardı. Nankördü basbayağı..
Çok kavgalar ettim çok bitirmek istedim hep ya sabır dedim ailesine yine insan gibi davrandım bir kez kötü söz söylemedim
En son ki olay ise annemle rutinimiz vardır sabah günaydın yazarız öğlen ben ararım 5dk konuşuruz akşam da iyi akşamlar canlarım yazar sonra da iyi geceler yazar bu kadar. Birkaç kez bizim bu kötü kavgalarımızdan sonra annem akşam msj atmıştı tlf şarjdaydı bakmamıştım o da yine kavga ettik sanıp aramıştı ve eş kişisi buna çok bozuldu sevgili gibi msjlaşıyorsunuz vs diye burnumdan getirdi. Bende sanane sana batan ne kadın merak etmiş SA NA NEE diye bağırdım artık içimde ona karşı anlık nefret oluşuyordu.
Annemle iletişimime bile laf eder olmuştu. Onun akrabasının düğününe gittik birkaç gün geçti bu haftasonu annemlere gidelim mi dedim tamam dedi ertesi gün kahvaltı yaparken hazırlanıp çıkalım dedim seni bırakırım biraz marketleri dolaşırım dedi bende dedim zaten 2 3 saat oturcaz ayıp olur öyle gitmen. Sıkılıyorum dedi bende senin ailende sıkılıyorum ama ayıp olmasın diye uyum sağlıyorum dedim daha geçen ailenle (2 hafta önce) görüştük benim akrabamın düğününe gittik diye hemen kendi tarafına gitmek için plan yapıyorsun dedi şok oldum aklımın ucundan bile geçmemişti böyle hesap kitap. Senin aileni ne kadar görüyorsak benimkine de o kadar gidiyorsun dedi yoo senin aileni haftada 3 4 görüyoruz benim ailemi ayda hatta 2 ayda bir dedim. Sen gelinsin tabi benim annemi hep görcen dedi. (Sanki anası bana bayılıyor bende ona bitiyorum) Ben senin şoförün değilim dedi.
Aşırı sinirlendim gelmezsen gelme kendim giderim dedim gidip sırt çantama birkaç parça birşey koymaya başladım artık sabrım taşmıştı bu kadar kötü niyetli biriyle duramazdım. Geldi çantamı fırlattı telefonumu aldı bunu ben aldım şimdi git nereye gidiyorsan dedi. Gittim ver telfnmu dedim bağrıştık resmen delirmiş gibiydi bi ağzından köpük çıkmadığı kalmıştı.
Apartman koridoruna çıktık ablası hemen müdahele etti şimdiye kadar sesimi çıkarmadım ama yeter anlaşamıyorsanız boşanın vs iyice körükledi sonra anası babası geldi bende dedim böyle böyle ailemle iletişim kurmam bile ona batıyor falan. Babası dedi görüşcek tabi vs bana dedi ailene birşey anlatma burda kalsın çözün hazırlanın gidin gelin hadi dedi anası da zaten siz baştan anlaşamıyordunuz dedi eve çıktık ben hazırlandım bu da hazırlandı arabaya indi aradı açmadım eve çıktı bırak çantayı dedi hayır senle gelmicem dedim iyi arabayı geri koyuyorum otobüsle git dedi ben bi hışım indim çıktım durağa gidiyordum arabayla arkamdan geldi biner misin bin şuraya bak rezil oluyoruz dedi binmiyorum dedim bir iki daha söyledi binmiyorum sen rezil ettin zaten defol dedim söylendi küfretti bastı gitti babası aradı ailene anlatma selam söyle vs vs dedi
Aileme gittim annemi aramış annem efendim oğlum diye açmış o da o sinirle alın kızınızı 3 5 yıl kalsın orda demiş söylenmiş annem daha birşey diyemeden kapatmış tlfnu sonra msj atmış anneme bu olanların sebebi sensin diye! Fıttırdım resmen! birkaç gün sonra yazdı ne düşünüyorsun napcam bilmiyorum diye cvp vermedim sonra aradı açmadım egosu incindi gel al eşyalarını yoksa atcam balkondan demeye başladı bende saydırdım buna at bakalım sen zararlı çıkarsın sen şeytanmışsın sen adam olmazsın vs vs bir sürü kavga ettik.
Yazma dedim zaten heryerden engellemiştim sms atıyordu. Bi yazıp söylendi bi yazıp evine dön hiç mi özlemedin mutfağını evini dedi ben tersleyince yine al eşyalarını tatile gidicem dedi 1 saat sonra gel konuşalım dedi. Senin kalbin kararmış istemiyorum dedim yine öfkelendi sonra özledim seni dedi. Böyle dengesiz narsist diyebileceğim hareketleri oldu. Gelip ailemden özür dileyeceksin önce dedim özür dilencek brşey yok dedi tepem attı senden nefret ediyorum sen hatanı anlamayacak kadar kafasız basit birisin yazdım artık psikolojim bozulmuştu bi bağırıyordum msjlarda bi söyleniyordum sonra da dedim sakince yazayım yok o da olmadı
Böyle böyle 1 hafta geçti gel bi yerde buluşup konuşalım sonra yine annenlere git demeye başladı kabul etmedim resmen buraya gelmeye yüzü yoktu sonra hazırlan gelip seni alcam dedi özür dilcek misin ailemden dedim tabi dedi. Noldu ne değişti düne kadar direniyordun dedim ben sizin ayağınıza egonuz için gelmiyorum evliliğime saygımdan geliyorum dedi defol o zaman hiç gelme dedim yine öyle karşılıklı ağzımızı bozduk en son. Benim artık başım değil beynim ağrıyor kızlar bi işim yok tutunacağım bi çocuğum da olmadı hayatımı ona adayacağım. Bomboş hissediyorum araftayım bilmiyorum benim ailemi çok üzdü ona o kadar kinliyim ki evliliği mahvettiği için onu Allah'a havale ediyorum..