- 16 Şubat 2016
- 1.649
- 788
- 123
- Konu Sahibi tiyatral_34
-
- #41
Ne tatlı hikayeler böyle ya :) İlk aşkıyla evlenenip mutlu olanlara hep imrenirim ben hep benimki de öyle olsun istemedim ne yazık ki ilk aşkımla nişandan ayrıldık
yani o en başından beri sevdi sen sonradan :)Aileler arkadaş bizim, ailecek görüşülürdü çocuktan beri. Bi bize gelinirdi, bi onlara gidilirdi.
Bize geldiğinde, ansiklopedileri okurduk birlikte, ona bildiğim şeyleri anlatırdım. Hani çocuklarda olur ya, "Yaa öyle miymişş. Aaa o balon böyle mi uçuyormuuuş" filan :) O sırada bilgiç hallerimden ve ilgimden bi hayranlık oluşmaya başlamış kendisinde.
Ergenlik çağına doğru, ben gitmez oldum onlara... Malum, ergen kız tripleri, odamda müzik dinlemeceler, kimseyi tınlamamacalar. Ancak, o ortaokullu, liseli bir genç olduğunda dahi, bize gelmeye devam etti. Ancak ben odamdan çıkmayan bi kız haline gelmiştim. Öyle aşk meşk kafam basmazdı, anlamazdım belki tuhaf ama. Bi de annemlerin arkadaş ya, ondan yan gözle bakılmaz, kardeş gibidir diye yazmışım herhalde kafama. :)
Bakmış ki ben odamdan çıkıp yanlarında oturmuyorum, pek kale almıyorum, benden ufak ufak ümidi kesmeye başlamış.
Sonra ikimizin de ayrı şehirlerde üniversite macerası oldu. Kafadan 4 sene hiç karşılaşmadık desem yeridir.
Sonra, okulumun son senesinde, yarı genetik yarı psikolojik sayılan bir rahatsızlığa yakalandım. Olacağı varmış. Aşırı stres, duyguları bastırma, insanlara tepki vermeyip içime ata ata, genlerimde olan durumu tetiklemişim işte, karman çorman buhran halleri, bilirsiniz. Bunun biraz daha ağırı.
Okulu o ara dondurmak durumunda kaldık, sağlık her şeyden önemli... Doktor doktor gezdik, 2 sene tedaviyi reddettim, konduramadım kendime. Sonra kabullendim. Çevremde neredeyse kimse kalmadı, bir de o hasta halimle cahil insanların konuşmaları... Neyse, uzun mevzu.
Kendimi eve kapattım. Kimse ikna edemiyor dışarı çıkarmaya...
O sırada geldi işte. O odadan çıkardı beni :)
Zaten annemin güvendiği nadir insanlardandır, "Ben gezdireyim izin verirseniz" dedi, annemlere, annemler de bi ona emanet etti.
Gezdik birlikte çocukluğumuzun geçtiği şehri. Yaptığı fedakarlıklar, gülmem için halden hallere sokması kendini... Bilmiyorum, hani Selvi boylum al yazmalım filminde -sevgi emekti- deniyor ya... Beni sevişini sevdim önce...
Yine bir gün geziyoruz, motorun arkasında oturuyorum. Başım döndü kullandığım ilaçlardan dolayı bir anda. Düşmemek için ilk kez o zaman beline sarıldım arkadan. İçimin bi tuhaf olduğunu hissettim :) O kadar motorla gezerdik, hızlı da kullanırdı (Bilerek hızlı kullanırmış korkup sarılayım diye, onu da sırıta sırıta anlattı), arkaaki çıkıntı demirlere tutunur, yine de belinden tutunmazdım. İlk kez orada öyle beline sarılınca kalbimin atışını kulaklarımda hissettim. O kadar net ki o an :)
Akşamına dayanamadım, "Ya x... Bir şey diyeceğim... Galiba ben senden hoşlanıyorum" diye mesaj attım.
Cevap geldi: "Ah be canım, neredeydin senelerdir"
Sonra itiraf... Yavaş yavaş anladım. Gerçekten bir arkadaştan isteseniz, yapmayacağı her şeyi yapmış benim için. Salak kafam dedim, o kadar körmüşüm. Sevdiğini göstermek için adamın benzin döküp bi kendini yakmadığı kalmış. :)
Öyle işte... Sonra 4 ay bile sürmeyen sevgililik, söz, düğün bla bla.
Şimdi karşı koltukta oturuyor, dizisini izliyor
vay be :) nasıl karşılaştınız peki?Ben varım
Lisede platonik aşık olduğum çocukla 9 sene sonra karşılaşıp 6 ay içinde evlendimhatta o da lisede bana platonik aşık olduğunu söylüyor.
Ha bu arada en kısa platonik aşkımdı eşim , 2-3 hafta takip ettim izledim ergen ergen , sonra benim dangoz eski sevgili ile barışıp peşini bırakmıştım eşimin
yani o en başından beri sevdi sen sonradan :)
En güzel kısmı o zaten , ben şizofrenik bir manyaktan bikaç ay önce yakamı kurtarmıştım ,hayatı zindan etmişti görüştüğüm bikaç ayda bana , işte ayrıldığımda nasıl bir mutluluk yaşadım ki 3 bekar arkadaş toplanıp yemeğe gittik , "bekarlığa " diye yedik içtik sohbet muhabbet , hayatımıza bir daha kimseyi sokmayalım kararları, biz yalnız daha mutluyuz nidalarıııvay be :) nasıl karşılaştınız peki?
inşallah canım inşllah mutluluğun daim olsun :)Öyle. Ama sonradan da sevsem, onun sevmesine yetiştim. Başım dönmese, sarılmasam hala daha dank etmeyecek :) Onun belki ilk görüşte gibi bi şey, ama benimki de son düzlükte
Nasip kısmet hayırlısı, yazılıysa oluyor işte. Dön dolaş oluyor... Sorsalar aklıma gelmezdi eşimle evleneceğim.
Ama iyi ki evlenmişim, iyi ki hayatımda. Tatlı sert yaşıyoruz öyle. Kavgamız da olur, birbirimize uyuzluğumuz da ama hep bir orta yol bulmaya çalışırız, anlaşırız sonunda bir şekilde.
Bilmiyorum, inşallah bozulmayız , hayırlısı...
sende az değilmişin ama he seninde payın çok büyük bence bu mutlulukta :)En güzel kısmı o zaten , ben şizofrenik bir manyaktan bikaç ay önce yakamı kurtarmıştım ,hayatı zindan etmişti görüştüğüm bikaç ayda bana , işte ayrıldığımda nasıl bir mutluluk yaşadım ki 3 bekar arkadaş toplanıp yemeğe gittik , "bekarlığa " diye yedik içtik sohbet muhabbet , hayatımıza bir daha kimseyi sokmayalım kararları, biz yalnız daha mutluyuz nidalarııısonra da haydi tatlı yiyelim diye kafeye gittik. Bir baktım yan masada eşim
Biz 2 kız 1 erkektik , erkek olan da liseden sınıf arkadaşımız o eşimi görünce yanına gitti konuştular. Sonra eşim bizim masaya geldi benim işimle alakalı bişey sordu masada çok alakasız olarak. Kafeden çıkınca da mesaj attı " aracın yoksa eve bırakayım" diye. İşte arkadaşlarıma dedim napayım görüşeyim mi? Sonuçta 9 sene önce aşıktım ama Adam Nasıl biri hiçbir fikrim yok. Git görüş ya nolcak iyi çocuk dediler bende "araç var ama bir çay İçelim birlikte " diye cevap attım ve daha o akşam benimle evlenmek istediğini söyledi"ahahahaha yarın annen gelsin istesin " diye dalga geçtim ama 5 ay sonra gerçekten nikahımız kıyıldı
Aileler arkadaş bizim, ailecek görüşülürdü çocuktan beri. Bi bize gelinirdi, bi onlara gidilirdi.
Bize geldiğinde, ansiklopedileri okurduk birlikte, ona bildiğim şeyleri anlatırdım. Hani çocuklarda olur ya, "Yaa öyle miymişş. Aaa o balon böyle mi uçuyormuuuş" filan :) O sırada bilgiç hallerimden ve ilgimden bi hayranlık oluşmaya başlamış kendisinde.
Ergenlik çağına doğru, ben gitmez oldum onlara... Malum, ergen kız tripleri, odamda müzik dinlemeceler, kimseyi tınlamamacalar. Ancak, o ortaokullu, liseli bir genç olduğunda dahi, bize gelmeye devam etti. Ancak ben odamdan çıkmayan bi kız haline gelmiştim. Öyle aşk meşk kafam basmazdı, anlamazdım belki tuhaf ama. Bi de annemlerin arkadaş ya, ondan yan gözle bakılmaz, kardeş gibidir diye yazmışım herhalde kafama. :)
Bakmış ki ben odamdan çıkıp yanlarında oturmuyorum, pek kale almıyorum, benden ufak ufak ümidi kesmeye başlamış.
Sonra ikimizin de ayrı şehirlerde üniversite macerası oldu. Kafadan 4 sene hiç karşılaşmadık desem yeridir.
Sonra, okulumun son senesinde, yarı genetik yarı psikolojik sayılan bir rahatsızlığa yakalandım. Olacağı varmış. Aşırı stres, duyguları bastırma, insanlara tepki vermeyip içime ata ata, genlerimde olan durumu tetiklemişim işte, karman çorman buhran halleri, bilirsiniz. Bunun biraz daha ağırı.
Okulu o ara dondurmak durumunda kaldık, sağlık her şeyden önemli... Doktor doktor gezdik, 2 sene tedaviyi reddettim, konduramadım kendime. Sonra kabullendim. Çevremde neredeyse kimse kalmadı, bir de o hasta halimle cahil insanların konuşmaları... Neyse, uzun mevzu.
Kendimi eve kapattım. Kimse ikna edemiyor dışarı çıkarmaya...
O sırada geldi işte. O odadan çıkardı beni :)
Zaten annemin güvendiği nadir insanlardandır, "Ben gezdireyim izin verirseniz" dedi, annemlere, annemler de bi ona emanet etti.
Gezdik birlikte çocukluğumuzun geçtiği şehri. Yaptığı fedakarlıklar, gülmem için halden hallere sokması kendini... Bilmiyorum, hani Selvi boylum al yazmalım filminde -sevgi emekti- deniyor ya... Beni sevişini sevdim önce...
Yine bir gün geziyoruz, motorun arkasında oturuyorum. Başım döndü kullandığım ilaçlardan dolayı bir anda. Düşmemek için ilk kez o zaman beline sarıldım arkadan. İçimin bi tuhaf olduğunu hissettim :) O kadar motorla gezerdik, hızlı da kullanırdı (Bilerek hızlı kullanırmış korkup sarılayım diye, onu da sırıta sırıta anlattı), arkaaki çıkıntı demirlere tutunur, yine de belinden tutunmazdım. İlk kez orada öyle beline sarılınca kalbimin atışını kulaklarımda hissettim. O kadar net ki o an :)
Akşamına dayanamadım, "Ya x... Bir şey diyeceğim... Galiba ben senden hoşlanıyorum" diye mesaj attım.
Cevap geldi: "Ah be canım, neredeydin senelerdir"
Sonra itiraf... Yavaş yavaş anladım. Gerçekten bir arkadaştan isteseniz, yapmayacağı her şeyi yapmış benim için. Salak kafam dedim, o kadar körmüşüm. Sevdiğini göstermek için adamın benzin döküp bi kendini yakmadığı kalmış. :)
Öyle işte... Sonra 4 ay bile sürmeyen sevgililik, söz, düğün bla bla.
Şimdi karşı koltukta oturuyor, dizisini izliyor
ne güzel Allah mutlulupunu daim etsin :)Öyle değilde, ben onbeş yaşlarında falandım, eşimin annesi bir kınagecesinde bana:seni oğluma alim dedi, bende omuz silmiştim sonra her gördüğünde beni severdi. On yıl sonra eşim beni annesi ile evlenmek istediğim kız diye tanıştırdığında, ikimizde şok olmuştuk.
Hala da çok sever canım benim.
Allah Allah ya kadere bak ...Var bizim orda biri sevgilisinden ayrılmıştı inat için başkasıyla evlendi ondan çocuğu oldu ama adam çürük yumurta çıktı ayyaşın tekiydi içip içip kızı döverdi hatta ters ilişkiye bile zorlamış. Kız şimdi ondan boşandı eski sevgilisiyle evleniyor.
ay nasıl oldu çok merak ettim :)Valla ben lisede uzaktan uzaga sevdigim hep takip ettigim evlilik hayalleri kurdugum ama asla evlenemem ben onunla heralde dedigim adamla 4 aylik evliyim suan bazen dusunuyorum da sasirmamak elde degil degilmi
7 yıl sonra nasıl gelmişin öyle aklına pekilisedeyken çok kısa bi süre görüştüğüm bi çocuk vardı hiç ama sevmemiştim. sırf arkadaşım ısrar etti diye çıkmıştım 2-3 hafta sonra ayrılmıştım ve sonra gözüme bi çirkin gelmeye başladı bu çocuk. tekrar çıkma teklifi etti 'dünyada bi o kalsa ben ona dönüp bakmam' demiştim. tam 7 yıl sonra askerdeyken beni aradı nasıl bulduysa 'bi görüşelim seni hiç unutamadım hala seviyorum' dedi iyi dedim görüşelim neden kabul ettiysem. bu karşıdan bana doğru yürüyor ama ben şokkk Allahım dedim bu o mu evrim geçirmiş resmen, dibim düştü adama. Rabbim işte güzel gösterdi demek ki gözüme. görüş o görüş şimdi 5 yıllık kocam. hayatımın en kıymetlisi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?