Çalışan anneler

Kayra19

Guru
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2012
2.003
1.006
333
Merhaba anneler,

Oglumun dogumuyla birlikte kendim biraz buyutmek istedigim icin evdeydim. 26 ay oldu ve calismak istiyorum hem maddi acidan hem de kendi sagligim icin.

Oglum kolik bir bebekti, ortamlarda kucagimdan inmeyen, devamli aglayan hassas bir bebek oldugu icin kiyamadim birakmaya. Simdi annemin yakinindayim. Calisma vakti geldi. Basvurular yapmaya basladim.

Evde cok bunaldim ama bir yandan vicdan yapmiyor degilim. 3 aylikken birakip calismak zorunda kalan arkadaslarim var. Onlari dusunuyorum sukret 26 aylik oldu diyorum.

Esim de tek calisan anne sen degilsin diyor ama benim annem de calisan anne oldugu icin anliyorum sanirim. Bilemedim. Normal mi bu dusunceler.
 
Normal .. ben 27 aylikti ise basladim cunku ucretsiz iznim bitmisti. Yapisik yasadik 27 ay adeta ayrilik zordu ama alistik. Olmasi gereken bi bence zaten 3 yas sonrasi cocuga yetmediginizi goreceksiniz. Okul arkadas ihtiyaci olusacak. Kaygilar normal.
 

Dun bir avm nin etkinligi vardi oturdu oynadi masada cocuklarla oyle sasirdim ki hayat telasesi cocuk cok etrafta ama bir araya gelemiyoruz ki. Cocuklar da sikiliyor ne kadar vakit gecirsekte.
 
3.5 Yasındaydı işe başladıgımda pişman olmadım evet zor oldu bazı şeyler
Dua edin anneniz yanınızdaymış bizim kimsemiz yoktu
 
Dun bir avm nin etkinligi vardi oturdu oynadi masada cocuklarla oyle sasirdim ki hayat telasesi cocuk cok etrafta ama bir araya gelemiyoruz ki. Cocuklar da sikiliyor ne kadar vakit gecirsekte.
Burada dramatize eden cok kisiyle karsilasirsiniz belki konunuzada yorum yaparlar. Ama devir degisti artik 90larda degiliz. Cocuklar evde tikili arkadas istiyorlsr beyinler vizir vizir calisiyor egitime açlar. Biz de evde oturamayiz calisacak uretecek bireylere ihtiyaci var ulkenin. Bence calismak cok mantikli ben olsam yarim gun anneme birakir yarim.fun krese gonderirdim.
 
6 aylıktı işe başladığımda ve hiç bir zaman pişmanlık duymadım erken başladığım için.
Banada çok iyi geldi iş ortamı ,oglumlada iş çıkışı çok güzel vakit geçirdim kendimce eksikliğimi hissettirmemeye çalıştım
Hep şu düşünceyi benimsedim;anne olmadan önce insandim ,ben mutlu olursam etrafimada mutluluk verebilirim
Ki senin kuzu büyümüş artık ve çalışmak sanada iyi gelecek emin ol
 
Ben de elzem bir durum olmazsa 5 yasina kadar kendim bakmak istiyorum. Bunda annem calistigi icin anneanne vs. ile buyumemin cok etkisi oldu acikcasi.
 
Yırtdışında tüm anneler bebekleri 1 yaşındayken işe başlar,kimse de dramatize etmez,zaten çocukta kaybetme korkusu sadece bir yaşına kadardır...hatta kreşe verilir yani özel bakıcı tutulmaz...zaten çocuk bir buçuk yaşına gelince de kendi yer içer uyur...biz türkler çok abartıyoruz...çocuğunuz artık sosyalleşmeli,o artık bir çocuk bebek değil.vicdan yapacak birşey yok...
 
1 ay sonra ise başlayacağım.acikcasi mutluyum,çünkü evde mutlu olamıyorum. 16 aylık oğlum ve 4 yaşında kızım krese,6 yaşında oğlum 1. Sınıfa baslayacak
 
ben oglum 8 aylıkken calışmaya başladım bu duyguları hissetmen cok cok normal
senn avantajın artık oglun büyümüş kocaman olmş..
ev hayatı cok zor aslnda göründüğü gibi değil.. evin işi gücü yemegi aşı bütün gün koca beklemek insanı cok ama cok bunalıtıyor
bir süre sonra yalnız calışma hayatıda bunaltıyor eve gidiyorsn neye koşturacagını şaşırıyorsun
bütün gün seni özleyen bir cocuk ilgi bekleyen bir cocuk
evin işi gücü hayatta yetişmiyor.. ben öyleyim acıkcası yardmcı almıyorum evime.. cok zorlanıyorum
bazen oturup aglıyorum ogluma yetemiyorum diye.. ama elimden gelidğince ona vakit ayırıyorum
güclü olmak zorundayız. onlar için onlarn hayatı için geleceği için..
calısacagın iş cok önemli şartları felan
benm işim cok esnek calısma saatleri.. yaptgm fazla birşey yok genelde boş oluyorm hep buralardaym.. burdada bunalıyorum
ama iki güzellik bir arada olmuyor
bana şimdi sorsan derm ki
eğer maddi imkanlar iyiyse calısma cocugunu kendin büyüt.. oglum her sabah giderken aglıyor kahroluyorum sonra ben onun için calışıyorum deyip tekrar güç buluyorum kendimde
ama hayat şartları lütfen üzülüp vicdan yapma cocuklarmz ilerde bizimle gurur duyacaklar..
 

vala ben bebeği 3,5 aylıkken işe dönmek durumunda kalanlardanım. ama durumunda kalmaktan ziyade çok kolay ve keyifle döndüm işe. oğlum şu an 2,5 yaşında ve ben kapıdan çıkarken ağlamadığı gibi güzelce yolcu ediyor ve iş dönüşü onunla geçirdiğim kaliteli zaman sayesinde aydaşlarından mental ve fiziksel olarak çok daha ileri gelişim gösteriyor.
çalışmak bir kadın için en önemli şeydir. kendi ayakları üzerinde durmasını bilir ve çocukları da daha güçlü bir anne modeline sahip olur.
burda bi hadsiz ben çalışan anneyim diye bana acıdığını söylemişti. çalışan anne olmak acınacak değil gurur duyulacak bir durumdur. çocuklar da kadının yerinin çalışma hayatı olduğunu gördükçe kadına verdikleri değer artıyor.
bi sebeple kendine de çocuğuna da üzülme her şey olması gerektiği gibi olur ve ilerler. önemli olan çocuğunla geçireceğin kaliteli zamandır.
 

4 yasinda verecegim diye suan kres dusunmedik. Ben dogumuma 8 gun kalaya kadar calistim. Oyuzden birde zor bebek olunca cok daraldim.
 
Biride bana ben evimin prensesiyım , kocan seni sevseydi calışmana izin vermezdi dedi.
 

Cok rahatlattiniz tesekkur ederim. Evet bazen cok sinirli oluyorum tahammulum azaliyor esim de sinirlerin gecer diyor sanki sinirlendiren kendisi degilmis gibi :)
 
İş çıkısı ay ev yemek demezseniz ve bebişle nitelikli zaman geçirirseniz (bebeğinize ne kadar özendiğinizi biliyorum) hiç bir sıkıntı olmaz.
Şimdiden hayırlı olsun :)
 

Benim esimin ailesi daha oglum 8 aylikken krese ver diyorlardi bebek kreslerine.. simdi calisacagim ya birakti cocugu calisiyor diyecekler. Desinler umrumda degil.
 
Biride bana ben evimin prensesiyım , kocan seni sevseydi calışmana izin vermezdi dedi.

Oyle avutmus kendini bence. Ben dogumuma kadar calistim. Esimin kuzeninin esi bana ezik muamelesi yapti acilarin kadini dogurduktan sonra da sirtina baglar gidersin dedi. Suan gorusmuyorum cokda iyi yaptim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…