Normal .. ben 27 aylikti ise basladim cunku ucretsiz iznim bitmisti. Yapisik yasadik 27 ay adeta ayrilik zordu ama alistik. Olmasi gereken bi bence zaten 3 yas sonrasi cocuga yetmediginizi goreceksiniz. Okul arkadas ihtiyaci olusacak. Kaygilar normal.
Burada dramatize eden cok kisiyle karsilasirsiniz belki konunuzada yorum yaparlar. Ama devir degisti artik 90larda degiliz. Cocuklar evde tikili arkadas istiyorlsr beyinler vizir vizir calisiyor egitime açlar. Biz de evde oturamayiz calisacak uretecek bireylere ihtiyaci var ulkenin. Bence calismak cok mantikli ben olsam yarim gun anneme birakir yarim.fun krese gonderirdim.Dun bir avm nin etkinligi vardi oturdu oynadi masada cocuklarla oyle sasirdim ki hayat telasesi cocuk cok etrafta ama bir araya gelemiyoruz ki. Cocuklar da sikiliyor ne kadar vakit gecirsekte.
Merhaba anneler,
Oglumun dogumuyla birlikte kendim biraz buyutmek istedigim icin evdeydim. 26 ay oldu ve calismak istiyorum hem maddi acidan hem de kendi sagligim icin.
Oglum kolik bir bebekti, ortamlarda kucagimdan inmeyen, devamli aglayan hassas bir bebek oldugu icin kiyamadim birakmaya. Simdi annemin yakinindayim. Calisma vakti geldi. Basvurular yapmaya basladim.
Evde cok bunaldim ama bir yandan vicdan yapmiyor degilim. 3 aylikken birakip calismak zorunda kalan arkadaslarim var. Onlari dusunuyorum sukret 26 aylik oldu diyorum.
Esim de tek calisan anne sen degilsin diyor ama benim annem de calisan anne oldugu icin anliyorum sanirim. Bilemedim. Normal mi bu dusunceler.
Burada dramatize eden cok kisiyle karsilasirsiniz belki konunuzada yorum yaparlar. Ama devir degisti artik 90larda degiliz. Cocuklar evde tikili arkadas istiyorlsr beyinler vizir vizir calisiyor egitime açlar. Biz de evde oturamayiz calisacak uretecek bireylere ihtiyaci var ulkenin. Bence calismak cok mantikli ben olsam yarim gun anneme birakir yarim.fun krese gonderirdim.
3.5 Yasındaydı işe başladıgımda pişman olmadım evet zor oldu bazı şeyler
Dua edin anneniz yanınızdaymış bizim kimsemiz yoktu
Biride bana ben evimin prensesiyım , kocan seni sevseydi calışmana izin vermezdi dedi.vala ben bebeği 3,5 aylıkken işe dönmek durumunda kalanlardanım. ama durumunda kalmaktan ziyade çok kolay ve keyifle döndüm işe. oğlum şu an 2,5 yaşında ve ben kapıdan çıkarken ağlamadığı gibi güzelce yolcu ediyor ve iş dönüşü onunla geçirdiğim kaliteli zaman sayesinde aydaşlarından mental ve fiziksel olarak çok daha ileri gelişim gösteriyor.
çalışmak bir kadın için en önemli şeydir. kendi ayakları üzerinde durmasını bilir ve çocukları da daha güçlü bir anne modeline sahip olur.
burda bi hadsiz ben çalışan anneyim diye bana acıdığını söylemişti. çalışan anne olmak acınacak değil gurur duyulacak bir durumdur. çocuklar da kadının yerinin çalışma hayatı olduğunu gördükçe kadına verdikleri değer artıyor.
bi sebeple kendine de çocuğuna da üzülme her şey olması gerektiği gibi olur ve ilerler. önemli olan çocuğunla geçireceğin kaliteli zamandır.
6 aylıktı işe başladığımda ve hiç bir zaman pişmanlık duymadım erken başladığım için.
Banada çok iyi geldi iş ortamı ,oglumlada iş çıkışı çok güzel vakit geçirdim kendimce eksikliğimi hissettirmemeye çalıştım
Hep şu düşünceyi benimsedim;anne olmadan önce insandim ,ben mutlu olursam etrafimada mutluluk verebilirim
Ki senin kuzu büyümüş artık ve çalışmak sanada iyi gelecek emin ol
Yırtdışında tüm anneler bebekleri 1 yaşındayken işe başlar,kimse de dramatize etmez,zaten çocukta kaybetme korkusu sadece bir yaşına kadardır...hatta kreşe verilir yani özel bakıcı tutulmaz...zaten çocuk bir buçuk yaşına gelince de kendi yer içer uyur...biz türkler çok abartıyoruz...çocuğunuz artık sosyalleşmeli,o artık bir çocuk bebek değil.vicdan yapacak birşey yok...
Biride bana ben evimin prensesiyım , kocan seni sevseydi calışmana izin vermezdi dedi.
Biride bana ben evimin prensesiyım , kocan seni sevseydi calışmana izin vermezdi dedi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?