her dediğin tamamda bence evlenmek için 32 yaş biraz geç gibi geliyor bana, kadın doğurganlığı açısından 32 de evlendin bir yılda çocuk yapmayayaım diceksin doğal olarak yaş 33 sonra hemen olcakmı olmucakmı doğurman 34-35 i bulur, sonra ikinci çocuk yapma ihtimalin hiç kalmaz nerdeyse8 yıldır çalışıyorum bekar olmama rağmen ben bile tempodan yoruluyorum.. sabahları yatağımla vedalaşmamı görseniz içiniz acırhatta bazen anneme toplama gelince direk gircem yatağa diyorum valla cumartesi dahil sabah 8.30 akşam 18:00 genelde mesai saatim ..evli veya bekar çalışmayan arkadaşlarıma bakıyorumda hepsi benden çok daha iyi şartlarda.. son moda ne varsa alıp giyiyorlar telefonlar deseniz aynen.. ben çalıştığım halde nedenmi alamıyorum ? tek günüm pazar ondada doyasıya uyuyorum sonrasında gün bitiyor.. yani gidip alışveriş keyfi bile yapamıyorum, bazende bişey alcağım zaman iki kere düşünüyorum ben bu gömlek için 2 gün çalışıyorum diyip vazgeçtiğim olmadı değil bu arada 27 yaşındayım çevremdeki herkes evlen baskısı yapıyor.. ama ben evlenince çalışmak istemiyorum.. çünkü hem ev hem iş idare etçek potansiyelim yok böyle bile annem arkamı toplarken zorlanıyorum..o yüzden bir 5 sene daha evlilik yok en azından sigorta primlerinin çoğu dolmuş olur..32 yaşımdan sonra gelen evimin prensesliğinin tadını çıkarırım yada biriktirmiş olduğum ufak bir sermaye var onla biyer açıp kendi işimin patronu olurum.. neden olmasın
günaydınnn
çalışan ve tam 4 gecedir miniğimin ateşinden dolayı uykusuz ve şuan aklı kalbi yavrusunda olan bir anneden slm olsun
her dediğin tamamda bence evlenmek için 32 yaş biraz geç gibi geliyor bana, kadın doğurganlığı açısından 32 de evlendin bir yılda çocuk yapmayayaım diceksin doğal olarak yaş 33 sonra hemen olcakmı olmucakmı doğurman 34-35 i bulur, sonra ikinci çocuk yapma ihtimalin hiç kalmaz nerdeyse
sana karamsar şeyler söylemek istemem ama bu böyle
çok geçmiş olsun işte çalışmanın en kötü yanı( umarım çocuğunuzun sorunu geçicidir iyi olur annesi siz üzülmeyin
tşk ederim geçecek inşallah dönem dönem yaşıyoruz bu sorunları ama ne annelikten,ne evlilikten nede çalışıyor olmaktan pişman değilim sadece zamanı daha etkin kullanmayı,kafayı bedeni daha çok çalıştırmayı öğreniyosun şöyleki çalışan bayan her daim fazla mesaide
bence insan çocuk olana kadar anlamıyor zaten çalışmanın zorluğunu, ama o çocuğu bırakıp işe geldiği ilk gün işte o gün kötü oluyor ilk, sonrasında alışıyorsun fakat her hasta olduğunda (allah büyük hastalık vermesin inş.) yine aynı duyguları yaşayarak geliyorsun işe hüzünlü, mutsuz ve isyankar olarak...
ben aslında çalışmayı seviyorum evdede oturmam çok zor alışmadım çünkü ama artık bu işyerimdeb çok sıkıldım çok bunalıyorum burdan ayrılıp kendi işimi yapmak istiyorum, kendime ait küçük bir iş yeri kurmak mesela yada evde bile olur bebek şekeri yapar satarım diye düşünüyorum, boş durmam zaten ama kendi işim olsun evde olayım çocuğumla geçireym zamanımı
iş yerindeki çalışma ortamıda çok önemli yönetici arkadaşlar hepsi etken Allah insaflı vicdanlı insanlarla karşılaştırsın
kendi işini yapmak en güzeli iş yeri kurabilirsen süperde el işiylede sigortanı ödeyebilecekmisin :26:
kızlar gördüğüm kadarıyla kendinizi fazla ezdirmişiniz çalışan bayan olarak yoruluyorum ev işi konusundada biraz fazla yardım edrse mutluyum ben bu halimle eşime katkıda bulunuyorum oda sağ olsun hiç bişeyini esirgemez benden nazlar bi güzel paramız ortaktır bende birleşir kalanı birikim yaparız nereye veriyosun diye sormaz bile verilecek borcu harcı hep ben belirlerim biran önce iplerinizi alın kocalrınzın elinden
canım yaa öyle değil işte o işler malesef.. erkeğin yaradılışıyla alakalı,ailesinden aldığı terbiyeyle alakalı, genleriyle alakalı, soyuyla sopuyla alakalı.. yani belli bir yaşa gelmiş koca koca adamları değiştirmek mümkün olmuyor.. tüm bu yapılanlara ses çıkarsam hemen kapıyı çarpıp gitmekle tehdit ediyor.. evin geçimini sağlamamakla tehdit ediyor.. bu liste uzar gider.. diyorumya iki ucu ...... değnek diye..
kapıyı çekip gitsin o zaman te Allahım yaa, babasının evinde evi annesimi geçindiriyor sormak lazım böylelerine.
Evlilik hayatı ortaktır çalışan kadınlar nasıl destek oluyorsa evin işleri konusunda aynı desteği beylerde göstermeli ama nerdee....
kızlar beni yanlış anlayamayın hepinizin yazdıklarını okudum ben bile eşlerimizden şikayetçiyiz,,,ama bazı şeyleri çok büyütüyoruz sanki.ewt istediklerimiz çok şey değil biraz ilgi biraz sevgi parçası,ama klasik türk erkeklerini biliyosunuz,sevgilerini ilgilerini belli etmezler ama çoğu karılarını çok sahiplenir..
eğer sıkılmazsanız size hikayemi anlatmak isterim,bunu hep anlatıyorum çünkü insanlar yuvalrının kıymetini bilsin istiyrm
ben 19 yaşımda 6 aylık bi evlilik yaşadım,ilk gece sırf heycanlandığım için dayak ve hakaretler yedim,hada 1 hafta olmadan kuzenim diye tanıştırdığı kişinin metresi olduğunu töğrendim,ben her gece sırf ilişkiye giremiyorum diye dayaklar yerdim,1 ay sonra zorla tecavüz etti,ayrıca işten ayrıldı ailesi ve o tüm düğün borcunu bana yüklediler,ayrıca düğünde takılan herşeyi aldılar alyans hariç,ayrıca bana zorla kredi çektirdiler,hergün sabaha kadar dayak yiyor,akşama kadar köpek gibi çalışıyor,hemde dünyanın borcunu ödüyordum,işten gelince yatağımdaki boğuşmaların çarşaflarını (eşimin başkalarıyla yattığı) değiştiriyordm,snra en yakın ablam dediğim kişiylede ilişkisi olduğunu öğrendim,hayat çok zordu benim için,ben nişanlıyken hep derdimki eşimle beraber duş almak isterim bunu bilirdi eski eşim,saçımdan tutp banyoya götürür,kuvete oturtup o kuvetin duvarındaki fayanslara kafamı vura vura döverdi,,,para isterdi yok deyince '' ah sen o işi bi yapabilsen senden ne paralar kazanırım ben'' derdi,kaç kez intihara kalkıştım,olmadı,okadar mücadele ettimki yaşadıklarımı kendi ailemden bile saklıyrdm,sonra psikolojik tedavi ve cinsel tedavi almaya karar verdim,6 ay sonrada ayrıldım,ve 1,5 yıl psikolojik tedavime devam ettim,bu yaşadıklarımı atlatmam öyle zorduki,geceleri bağırarak kalkardım,yumruğumu gece öyle bi sıkardımki tırlarım avcumu morartmış olurdu,aylarca kimse sesimi bile duymadı,hayatdan kopmuştum,ölü gibiydim..
çok şükür herşeyi dr. um sayesinde atlattım sonra rabbim şimdiki eşimi karşıma çıkardı,o daha önce evlilik yapmamıştı,ama beni okadar ii anlıyorduki,,belki eşim güzel şirin sözler söylemiyo,sürekli beni pofpoflamıyo sevdiğini söylemiyo,ama ben onun beni çok sevdiğini çok düşünüp sahiplendiğini biliyorum,ve ben bunları yaşamasaydım,eşimin değerini anlamıycaktım.ayrıca ben çalışan bi bayan olmasaydım inanın bu yaşadıklarımı atlamazdım,ve belkide ayrılığa cesaret edemezim,bi bayan her zaman kendi ayaklarının üstünde durabilmeli....belki başınızı ağrıttım k.bakmayın .....
8 yıldır çalışıyorum bekar olmama rağmen ben bile tempodan yoruluyorum.. sabahları yatağımla vedalaşmamı görseniz içiniz acırhatta bazen anneme toplama gelince direk gircem yatağa diyorum valla cumartesi dahil sabah 8.30 akşam 18:00 genelde mesai saatim ..evli veya bekar çalışmayan arkadaşlarıma bakıyorumda hepsi benden çok daha iyi şartlarda.. son moda ne varsa alıp giyiyorlar telefonlar deseniz aynen.. ben çalıştığım halde nedenmi alamıyorum ? tek günüm pazar ondada doyasıya uyuyorum sonrasında gün bitiyor.. yani gidip alışveriş keyfi bile yapamıyorum, bazende bişey alcağım zaman iki kere düşünüyorum ben bu gömlek için 2 gün çalışıyorum diyip vazgeçtiğim olmadı değil bu arada 27 yaşındayım çevremdeki herkes evlen baskısı yapıyor.. ama ben evlenince çalışmak istemiyorum.. çünkü hem ev hem iş idare etçek potansiyelim yok böyle bile annem arkamı toplarken zorlanıyorum..o yüzden bir 5 sene daha evlilik yok en azından sigorta primlerinin çoğu dolmuş olur..32 yaşımdan sonra gelen evimin prensesliğinin tadını çıkarırım yada biriktirmiş olduğum ufak bir sermaye var onla biyer açıp kendi işimin patronu olurum.. neden olmasın
aynen bende çok sinirleniyorum bu sözleri duyunca.... ev hanımı olmanın neyi zor Allah aşkına.. Herşeyden önce özgürler.. Ya valla hayatım koşturmacayla geçiyo.. Saçıma bi fön çektirmeye bile vakit bulamıyorum.. sadece iş, çocuk, ev ve temizlik,yemek.... birden fazla çocuğu olup çalışan bayanlara ayrıca saygı duyuyorum.... ve kesinlikle şuna inanıyorum.. ev hanımları çalışanlar kadar asla yıpranmıyo......ve çalışan kadınlar kadar ezilmiyorlar..
çok yoruluyorum bazen mızmızlanıyorum ama çalışmaktan vazgeçiceğimi düşünemiyorum , sadece çocuk olduğunda 2 yıl çalışmamayı düşünüyorum o kadar ... insanın kendine güveninin olması paha biçilemez ...
yaa aslında en güzeli insanın kendine ait işi olacak. mesai kavramı olmadan hem paranı kazanıcan hemde evine çocuğuna istediğin kadar vakit ayırabileceksin.. bu kadar koşturmaca olmadan.. ama onun içinde ciddi bi birikim gerekiyor..
yaa aslında en güzeli insanın kendine ait işi olacak. mesai kavramı olmadan hem paranı kazanıcan hemde evine çocuğuna istediğin kadar vakit ayırabileceksin.. bu kadar koşturmaca olmadan.. ama onun içinde ciddi bi birikim gerekiyor..
ben hamileliğimde izne ayrıldıum ve 2 yıl izin kullandım.öncesinde sabah 8 akşam 4 gibiydi mesaim.
valla ev hanımları hiç alınmasın,o nasıl bir rahatlık yaa.
istediğin zaman kalk,istediğin zaman işini yap,yemeğini yap...canın istemezse yapma ama istediğin zaman yapabileceğini bilmenin güzelliğini yaşa.
ben 9 gibi kalkıp,evimin temizliğini,yemeğimi yapıyor,sonra günlük yürüyüşe çıkıyordum,gezip tozup alışveriş yapıyordum.resmen yenilendim o süreçte.
tabi çocuk olduktan sonra çok daha başka,ama en azından istediğin gibi çocuğunla vakit geçiriyorsun bu sefer de.
şu an yarım gün çalışıyorum,sabah 6 da kalkıp öğlen en geç 2 gibi işten çıkıyorum.
kızımın gece uykuları düzensiz olduğundan zorlanıyorum,onun dışında çok şükür bir sıkıntım yok.
Allah herkese yardım etsin.
en son yazdığın çocuk kısmı dışında tüm yazdıklarının altına imzamı atarım azına sağlık duygularıma tercüman olmuşsun
fakat çocuk o bambaşka onla nasıl olurda daha çok vakit geçiririm diye hesaplar yapıyorum ben işyerinde kaldığım yarım saat fazla mesaide ağlamaklı oluyorum oğlumu yarım saat az görcem diye
yaa aslında en güzeli insanın kendine ait işi olacak. mesai kavramı olmadan hem paranı kazanıcan hemde evine çocuğuna istediğin kadar vakit ayırabileceksin.. bu kadar koşturmaca olmadan.. ama onun içinde ciddi bi birikim gerekiyor..
kendi işini kurmakta kendi işinde çalışmakta o kadar kolay değil bence. başka yerde çalışınca mesai saatin belli çay yemek saatin belli. ama kendi işinde gerçekten para kazanabilmen için daha çok özverili olman gerekir. bi elemanda çalıştırsan onu takip etmek zorundasın. benim eşimde çok istedi mesela evet belki gerçekten çok kazanıp çok ilerleyebilirdi ama dükkanı geç aç erken kapa yürümezdi. bir çok sektör geç saatlere kadar açık kalmak zorunda ve sabah erken saatlerde açmak zorundasın. belki avukat mimar gibi meslekler daha esnektir evdende çalışabilir ama iyi bir esnaf olmak öyle değil.
sıkıntınız iş mi eş mi ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?