evet çok yoruluyorum ama her gün şükrediyorum bir işim var diye.
çevremde onca işsiz varken, evin erkeği bile iş bulamazken ben sabah kalkınca gidecek bir işim olduğunu bilerek huzur doluyorum,
ve kendimle gurur duyuyorum.düğünümü,derneğimi,eşyamı,arabamı ve inşallah kısmetse evimi kendi kazandığım parayla yaptım,
yapacağım,başım dik.
sabah kalkıp işe gidiyorum,evime gelip temizliğimi de yapıyorum yemeğimi de.çocuğumu da büyütüyorum en alasından.
tamam yoruluyorum, ama tükenmiyorum.Allah sağlık versin, gençken çalışıp üretmeyeceğim de ne zaman olacak bu işler?
çalışan kadının çocuğu rezil falan olmuyor ayrıca,bu lafı söyleyenlere de he he deyip geçiyorum.ev hanımı pek çok kişinin çocuğundan
daha düzenli bir hayatı var kızımın,sıkıntılar da oluyor tabi ama onlar ayrı mesele.
şimdi de kahvemi içtim,akşam yemeğimi hazırlamaya gidiyorum,oh missss
Çok doğru bundan 1 yıl öncesinde inanın sürünüyordum, eve mi yetişeyim 2 çocuğuma mı yetişeyim, eşin işlerine mi derken ipin ucu bir yerde kaçmıştı... Kuaföre yılda 1-2 kere gidebilirsem kendimi muhteşem hissediyordum. Allah razı olsun şimdi birini buldum hafta iki gün geliyor, o kadar üzerimden yük alıyor ki... En azından evin yükünü üzerinden atmış oluyorsun, tek derdin iş ve çocuklar oluyor.
O kadar şikayetçi Iseniz Çalışmayın Kardeşim. ne bu Para Hırsı, Ne Bu Kibir
evet çok yoruluyorum ama her gün şükrediyorum bir işim var diye.
çevremde onca işsiz varken, evin erkeği bile iş bulamazken ben sabah kalkınca gidecek bir işim olduğunu bilerek huzur doluyorum,
ve kendimle gurur duyuyorum.düğünümü,derneğimi,eşyamı,arabamı ve inşallah kısmetse evimi kendi kazandığım parayla yaptım,
yapacağım,başım dik.
sabah kalkıp işe gidiyorum,evime gelip temizliğimi de yapıyorum yemeğimi de.çocuğumu da büyütüyorum en alasından.
tamam yoruluyorum, ama tükenmiyorum.Allah sağlık versin, gençken çalışıp üretmeyeceğim de ne zaman olacak bu işler?
çalışan kadının çocuğu rezil falan olmuyor ayrıca,bu lafı söyleyenlere de he he deyip geçiyorum.ev hanımı pek çok kişinin çocuğundan
daha düzenli bir hayatı var kızımın,sıkıntılar da oluyor tabi ama onlar ayrı mesele.
şimdi de kahvemi içtim,akşam yemeğimi hazırlamaya gidiyorum,oh missss
Ben 33 yaşındayım liseden sonra hep çalıştım.Evliyim 8 yaşındada oğlum var sabah 6.30 da evden çıkıyorum akşam 19.45 evde oluyorum.birde hergün 6 vesait yapıyorum,3 sabah 3 akşam.bazen kendi halime çok acıyorum ama hayat şartları birde bu kadar çalışmışlığım var kopamıyorum iş hayatından emekliliğim için.fakat 2.bir çocuğu bende düşünemem bu şartlar altında.Benim en çok eksikliğini hissettiğim çocuğumu okula götürüp alamamak,toplantılarına bile dedesi gidiyor kreşdeyken özel günlerine gidemedim haftaiçi yapıldığı için bunlar bende hep yaradır,bi tek haftasonum var cumartesi -pazar tatilim ona şükrediyorum.Değer konusunda arkadaşlara katılıyorum çalışan kadının el üstünde olduğu falan yok benimkide söylersem yapar oda yarım yamalak.
Arkadasim gercekten calisma saatin uzunmus baska bi is bakamiyormusun?Çok sağol çok doğru cümleler.
mehel valla kesinlikle o sabra ihtiyacım var.
Çok acıyan bir yaraya parmak basılmış gerçekten de. Durumumu şöyle özetleyeyim:
Evim ile işim arasındaki mesafe gidiş geliş toplam 5 saat sürüyor. 2.5 saat gidiş; 2.5 saat dönüş. Sabahın köründe kalkıp işe gidiyorum. 9:00'da işbaşı... Akşam 19:00'da çıkıyorum. Eve gelişim akşam 9 buçuk zaten. O arada 1 saatte yemeğimi yapayım diyorum yemek oluncaya kadar saat 22:30. Yedik ettik 23:30... O vakitten sonra halim kalırsa git işe giderken alacağımız yemekleri hazırla (Yemekleri evden götürüyorum mecburen tasarruf için) Sonra koltukta bayılarak uyuyorum. Cumartesi desen yine akşama kadar. Bazı haftalar pazar da çalışıyorum (Mesela mesai arkadaşım izne çıktı şimdi 21 gündür hiç izin almadan çalışıyorum). Pazar evdeysem çamaşır yıka, as, topla, ortalığı topla, temizlik yap, yemek yap, ütü yap,pazara/alışverişe git. E kayınvalidem tutunur gelin gelin gelin diye laf anlatamazsın arada ona git. Gece yarısı oluyor.
Ben maalesef çocuk fikrini aklımdan bile geçiremiyorum. 10 aylık evliyim, 9 aydır bu iş yerindeyim ve çocuk yapmayı bırak fikrini aklımdan geçiremiyorum. Evlendiğimizden beri ne bir akşam sinema/tiyatro gezme tozma, ne haftasonu dışarıda bir soluk alabilmek... Hepsini geçtim kocamı göremiyorum neredeyse... İlk defa buraya yazarken gözlerim doldu birden ağlamaya başladım. Demek ki içime ata ata şişmişim.Ne bir cicim ayı yaşayabildik ne istediğim gibi kocama süslenip püslenebildim... Genciz güya 30 yıllık evliler gibi oldum ben valla çöktüm.
Ben ev hanımlarına bile imrenemiyorum henüz sadece işten erken çıkan hanımlara imrenebiliyorum o derece yani.
Canım kocam olmasa ne yaparım bilmiyorum, benden erken gelirse adamcağız yolum kısalsın diye beni yoldan alıyor. Yemek yapıyorsam bulaşığı o yerleştiriyor. Neye yetişemesem koşup geliyor... Temizlik için yardımcı tutayım dedim bu aralar eşim iş kurdu sıkışığız ona da gücüm yetmiyor.
O çok bilmiş kaynanam evlendiğimde maaşımı alamadığım için işten çıktığımda bir ton laf soktu cahillik işte onun ettiği laf içime oturdu diye bu işe girdim. Çıkamıyorum şimdi de sıkışığız diye. Ben ne yapayım ya?! Hasta olacağım üzülmekten artık. İş bir şekilde yapılır hadi yapılmazsa da ne yapayım ama ya eşimle geçiremediğim zamanlar? İçimde kalanlar?
Arkadasim gercekten calisma saatin uzunmus baska bi is bakamiyormusun?
Benimde yaptigim isle ilgili problemim var maalesef ben temizlik islerinde calisabiliyorum saati iyi benim 9 dan 2 bucuga kadar birde aksamlari doktor temizliğine gidiyorum oda gidis gelis 2 saat sürüyor 3 tane cocugum var. Benim problemimde simdiki is yerinde is arkadasim 3 aydir kadin beni mafetti psikolijimi bozdu iki sefwr sikayet ettim olan bana oldu beni is saatlerimi azalttilar simdi hergün 12den 14e kadar calisacagim acaip moralim bozuk((((
ben de calışıyorum sabah 9 aksam 8
calışmak zorunda mıyım madden degılım ama
17 sene okudum cok zor bır fakülteden mezun oldum
mezun olduktan sonra malum sınavlara hazrılandım emek verdim ömrümden gencliğimden gitti :)
tabı isteyerek okudum hep başarılıydım okul hayatım boyunca
devlet de bana harcadı okullarında okudum yatılı burslu parası aldım unıversıtede kredı aldım
yurdunda kaldım
ee buna emege calışmasam vicdanım elvermezdi
hamielliğimde 7. aya girdim inşallah
halen calışıyorum yasal ıznıme bır ay var
evde olup da hamileliğinden sıkayet edenlere acayiiip uyuz oluyorum :)
bır yardımcım var haftada ıkı gun geliyor temızlık ve yemek yapıyor ukumu baya alıyor
halimden memnunum cok şükür..
çalışmasaydım demedim şimdiye kadar Allah da bezdirmesn
Bende hamileliğimde sizin gibi nerdeyse son aya kadar çalıştım.. Evde oturup ahh uhh edip şikayet eden kadınlardan bende uyuz oluyorum..
aynen bende çok sinirleniyorum bu sözleri duyunca.... ev hanımı olmanın neyi zor Allah aşkına.. Herşeyden önce özgürler.. Ya valla hayatım koşturmacayla geçiyo.. Saçıma bi fön çektirmeye bile vakit bulamıyorum.. sadece iş, çocuk, ev ve temizlik,yemek.... birden fazla çocuğu olup çalışan bayanlara ayrıca saygı duyuyorum.... ve kesinlikle şuna inanıyorum.. ev hanımları çalışanlar kadar asla yıpranmıyo......ve çalışan kadınlar kadar ezilmiyorlar..
zorluğu şu cnm kendi paralarını kazanamıyorlar eşlerin eline bakıyolar bence bu en zoru çalışan bayanlar tabiki zorluk çekiyo kolayda değil koşturmaca herkes yapamaz ama ekonomik özgürlüğünüz var eşinizle ters bi durum olduğunda eyvallah etmek zorunda değilsiniz hayatınıza devam edersiniz bide çalışan bayanlara eşlerin aileleri daha çok değer veriyor gibi geliyo bana ben evli değilim ama evlenicem bu yıl şuan çalışmıyorum ve bu şimdsiden bana koyuyor işim gücüm olsun ayaklarım yere bassın kendimi kurtarıyım diyorum evlenmeden evlenincede çalışmak istiyorum tüm zorluklara rağmen
Yormaz mı hiç? Evliyim çocuğum yok. İki kedim var bir de çocuk gibi eşim :) Ev işlerinde başarızım, oldum olası elime hiç yakışmaz ve çok beceriksizimdir. Yemek konusunda iyiyim ama neyseki. sabah 9 akşam 6 işyerinde koltuk başlarında otur otur, stres yap, işlerini beğendirmeye çalış derken mesai bitsin sonra hopp markete alışverişe, ne pişircem ne yapcam derken yemekdi bulaşıkdı akşam 9 olmuş artık çok yorulmuşsunuz...
birden eşiniz ben sıkıldım gezelim diyor haydii onu da öyle memnuniyetsiz bırakmak olmaz yarım saat birsaat yürüyüş eve gel duş al pestil gibi yat uyu. Zaten tek ev işi yapılmamış vaziyette.
Haftasonu bi gelir sanırsınız ki yatıp dinleneceğiz sonra kirliler yıkansın, mutfak silinsin süpürge,...vs kayınvalidelere gitmek gerek, babamı görmem gerek koştur koştur git gel... mücadele hali bir haftasonu....
Üniversitedeyken böylemiydi hayat? ah kıymetini bilimediiiim o yılların
son zamanlarda öyle bunaldımki, benle aynı sorunları yaşayan hemcinslerimle paylaşmak istedim tüm bu sorun ve sıkıntılarımı.. hem çalışan hem evli hemde çocuk sahibi bi kadın olunca zorlaşıyo hayat ister istemez.. sabah 7 de kalkıp akşam 5' e kadar çalışma hayatı.. Evde çocuğumla ilgilenip temizlik.. yemek vs.. zamanla yarışır haldeyim.. kendime ayıracak vakit hemen hemen yok gibi.. sadece koşturmaca.. Ev hanımlarını gerçekten kıskanır hale geldim.. Bekarken çalışmak kolayda evlendikten sonra hele çocuk olduktan sonra hayat acımasız bi hal alıyo.. ikinci çocuğu çok istememe rağmen cesaret edemiyorum artık.... Tüm samimiyetimle söylüyorum artık kendimi kadın gibi hissetmiyorum.. ev hanımlarının çalışan kadınlardan çok daha şanslı ve değerli olduklarını düşünür oldum... Mutlaka onlarında kendilerine göre sorunları illaki vardır ama en azından kendilerine vakit ayırabiliyorlar.. Özgürler en azından.. hem işte hem evde deli gibi bir koşturmaca.... Tüm bunların değeri bilinse bari.. benim durumumda olan hemcinslerim bu konuda neler düşünür acaba.... tüm bu koşturmacada kendinize vakit ayırabiliyomusunuz.... Bu sorumluluk sizleride yoruyormu?? paylaşalım istedim..
Bilmiyorum ki bu konuda haklı mısın; benim kızım bazen ben işe giderken uyanıyor. Beni öpüyor, çantamı veriyor, el sallıyor ve kapıyı kapatıyor. 2,5 yaşında bu arada. Ben de bir terslik var bu işte diyorum. Herkes anneeeeeee diye ağlar benimki güle oynaya gönderiyor beni… ağlasa çok üzülürüm elbette ama bu anneye düşkün olmama durumu benim tabirimle ileride büyüdüğü zaman ilişkimize yansır mı diye de düşünmeden edemiyorum. Gerçi benim kızıma annem bakıyor beni aratmıyor ondandır deyip kendimi teselli ediyorum.
uyuz olmayın son aya kadar kusmuş bir olarak ( bi de üstüne çalıştım) hamilelğin herkese aynı etkileri yapmadığını söyleyebilirim. Bazı hiç bir değişiklik yaşamazken bazıları 9 ayını hasta gibi geçiriyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?