çalışmak berbat bir şey, evet isyanlardayım


ya evli olmayan hele ki bebeği olmayan kişiler yorum bile yapmaya çekinmeli ki bi de bilmiş bilmiş gelip
karşımıza yok hazır değildiniz de bilmemneydi de
daha benim konumu tam okumadan bi sürü laf ebeliği
bırak arkadaşım boşver gereksiz ve boş laflara üzülmeye değmez
editörlere nasıl ulaşılır konu nasıl yer değiştirilir yardımcı olursanız sevinirim yav
benim bi çocuğum var ben iki çoçuğu olanlara yorum yapmaya çekiniyorum burda maşallah sevgilisi
olan bile yorum yapıor yap yap da iki dakka düşün de yap
nese yaa boşver
 
Canım birderdim var başlığı altında en altta forum yöneticisini ismini göreceksin ona mesaj at konunun taşınmasını istiyorum diye.. Yoksa kavga bile çıkartırlar burda..
 

dıorum ya ben tek çoçukluyum bırakın ki kalkıp iki çocuklu birine bile böyle bi yorumda bulunma hakkını bulmam kendimde ki
arkadaş maşallah bekar haliyle taşladıkça taşladı işte gülüyorum sadece ,
dediğiniz gibi ev hanımı olup da eline kuru ekmek verip dışarı salanları düşünürsek emin olsun bu bekar arkadaş gibi düşünenler
iyiki biz anne olduk
 
Benim annem ben 8 yaşındayken işe girdi halada çalışyor.50 yaşında kendisi.Onunla doğru düzgün hiç vakit geçiremedik.Bir pazar günü olurdu o günde ev temizliği, yemek, okul hazırlığı derken heba olur giderdi.Şimdi hafta içi bir gün bile evde kalsa mutluluktan uçuyorum.Çünkü annem evde olacak, yemekler hazır olacak, annem çok yorgun olmadığı için bizimle tatlı tatlı sohbet edecek.Ve biz üç kız kendimiz büyüdük.Yemeği ocakta ısıtamadığımız için buz gibi yağı donmuş yemekleri yediğimizi çok iyi hatırlıyorum.Şu an 25 yaşındayım, 2 hafta sonra düğünüm var ve ben hala annemle geçirmediğim o vakitlerin acısını hissediyorum.O yüzden yukarıda arkadaşların dediği gibi evladı olmayan insanlar burada boşuna ekonomik özgürlükten dem vurmasınlar.Keşke arabamız olmasaydı keşke sıradan bir mahalle okulunda okusaydık ama annem hep yanımızda olsaydı.
 
Doğrudur arkadaşlar siz haklısınızdır.
Benim asla hesap sorma gibi bir niyetim yoktu.
Sadece merak ettiğim için sordum.
Gerçekten bu dünyaya bir can getirmek için maddi manevi şartların tamamen oluşması gerektiğine inanırım.
Çalışan kadının hali zor. Çalışan annenin hali bundan bin kat daha zor.
Neden bir insan bile bile bu zorluğa girişsin ki?
Çocukları sevmek,anne olmak istemek vs. zaten bana uzak bu konular. Ama madem böyle bir fedakarlığa kalkışıldı o zaman isyan etme,şikayet etme hakkı bana günah gibime geliyor.
Sonuçta bu zor şartların altında dünyaya gelmek isteyen o değildi.
Neyse yeniden üzdüğüm arkadaşlarım için özür dilerim,mutlu günler dilerim.
 
Konu sahibinin bu kadar eleştirilmeye,hazır değilsen neden evlendin,bebek yaptın demeye kimsenin hakkı yok bu kimseyi ilgilendirmez..
bunalmış ve konu açmış ne var bunda destek yerine neden köstek olunuyor anlamış değilim...
Çalışan ve çalışmak zorunda olan bayanların işi gerçekten zor...Ömür boyu çalışmak zorundaysa ömür boyu bebek yapmayacakmı...Konu sahibi çocuğumu sevmiyorum demiyor zaten..Çocuk yapmak içinde gerekli şartlar hiç bi zaman oluşmassa nolucak peki?
Lütfen biraz empati...
 
Son düzenleme:

Diğer yorumlar neyse de ben şu yorumunuza değinmek istiyorum. Şimdi derdim var köşesine bir konu açıyorsanız herkesin yorum yapmaya hakkı var bekar çoluklu çocuklu farketmez. Siz böyle bir ayrım yaparsanız doğru olmaz. Düşünün ki bir evlilik danışmanına gidiyorsunuz eşinizle sorununuza çözüm arıyorsunuz evlilik danışmanına evli değilseniz siz bize yardımcı olamazsınız diyerek çıkacakmısınız? Bazı yorumları beğenirsiniz alırsınız bazılarını ise beğenmez kulak arkası yaparsınız bu sizin tercihiniz. Bende bir kere evli olmayan bayan için bekar haliyle miletin evliliğini eleştiriyor diye çıkışmış ve yazmıştım hatta banlanmıştım:) sonra düşündüm haksızmışım bırakın herkes istediğini yazsın. Siz kendiniz için faydalı olan yorumları içinden seçer hayatınızda uygularsınız.
 

Laalecim sen konuya çoook uzuak ve farklı açıda bir pencereden bakıyorsun.. Bir kere arkadaşımız asla çocuk sahibi olduğu için isyan etmiyor.. Hiç bir anne de çocuk sahibi olduğu için isyan etmez..
Maalesef ki iş hayatı öyle zor ki küçük çocuğu olan kadın biraz yardım ve destek görmüyorsa yada çok rahat değilse çok yıpratılıyor.. İş yeri profesyonellik ciddiyet bekler ve acımasızca toleranssızdır.. Ama evde minicik masum ve muhtaç bir can varken gidip duygusal yürekle iş yerinde savaş verirken içten içe yıpranır mahvolur belli bile edemezsin. Ağzını açarsan işte böyyle sizin verdiğiniz gibi tepkiler verir ve sonunda bir seçim yapmak zorunda kalırsın ya çocuk ya iş.. Ve seçim tabiki çocuktan yana olur..Ve en kötüsü bunların olacağını asla ön göremez asla baştan bilemezsin.. Bilsen bile hormonların sana anne olma şansını vermişken işin ve kariyerin uğruna bu şanstan vazgeçemezsin..(yani büyük çoğunluk vazgeçmez, geçene saygı duyarım o ayrı)
Ama lütfen içi sıkılmış zaten çıkış yolu bulamayan yorulmuş bu kadıncağıza bir yükte siz yüklemeyin.. Ben sizin yerinizde olsam bana uzak bir konu olduğunu düşünüp bu konuya hiç yorum yapmazdım mesela..
Umarım anlatabilmişimdir..
 

tabe ki günah defalarca utanıyorum kendimden Allah ım sen affet biz ve biz gibi isyan edenleri çalışmayan o kadar insan var biz iş bulmuşuz
isyan edıoruz dedim kaç kere ,,nedeni ne 1000 parçaya bölünmemiz bu bölünleminn içinde çocuğumuza ayırdığımız vakit de var
ve çocuğumza ayırdığımız vakit aslında geri kalan tüm vaktimiz zaten e bu vakitte de biraz bunalıp iç dökmek bile günah biliyorum
 

ya başına gelmemiş bir olay için bilmez bilmez yorumlar insanı kızdırıyor ama
anlık yazılmış şeyler çünkü
düşünmeden etrafa bakmadan örnek bulmadan
 

canım çocuk yapmak için gerekli şartlar hiç bir zaman olgunlaşmaz ki.
Öyle bir durum yok,düşünsene insanlar ne için çalışıyor?emekli olmak için,iyi bir standart için,
gelecek kaygısını yok etmek için vs...vs...
E peki bu durumda ne zaman şartlar olgunlaşır,ikramiyesini alıp,emekli maaşı bağlanınca.
ülkemizde ki emeklilik yaşı ortada,kadın o yaştan sonra menapoz da nasıl çocuk doğursun?
pek tabi ki çalışan kadın için anne olma durumu,bakıcıya,kreşe vermekle mümkün.
Çok da normal bu durum,acınacak,üzülecek bir yanı yok.
 
Hayır 2. yi yapmadı.Bir çocukla kapının önüne kondu.
 
ayy üzüldüm konu sahibine kadıncağız anlık sıkılmış içini dökmek istemiş bazen herkese olduğu gibi isyan demiyelim ama sadece anlık bir yakınma olmuş olay nerelere gelmiş yazık ya... sıkmayın canınızı eminim o sıkıntı geçmiştir:))
 

ya anne olmak için beklemek nedir ki zaten var benim etrafımda bi ev alalım da bi arabayı yenileyelim de yok bi işe gireyim de
hanie şartlar çok feci değilse eğer bunlar anne olmamak için hiç bahane değil dediğin gibi

ben de evlendim ve hemen çoçuk istedim eşim de istedi çok şükür Allah a şükür
herkese versin Allah , hangi anne çocuğunu sevmiyorum der ki kafadan bozuk değilse deli değilse
hemen bir bunalımda vallaha ne kadar ağır eleştiriler oluyor
nese çocuğu olmayan bilemez işte bunu bi kere daha anladım
 

vallaha cumartesi eşim yoktu kızımla gezdik tozduk parka götürdüm hatta bi tane balık aldık beraber eve getirip fanusa koyduk
ona baktık baktık falan :) uyuttum beraber uyudum ben de akşam yemeğimizi yedik pasta yaptık hepsini büyük bir keyifle
doğaçlama analık dürtüsü ile doğal olarak (nasıl anlatayım artık yani:)
hayat budur yani insanoğluyuz anlık bunalırız
olur bi an yine bunalırız (ki saydığımız gibi 1000 parçaya bölünmek)
ve bunu maalesef çevrede anlamıcak ağır suçlamalara tutacak insanlarla dolu
 
arkadasım bende yenı evlıyım henuz cocugum yok ve calısyorumm ınan boyleyken bıle sıkılıorum bazen yemek yap temızlıkk kendıme aıt zamanım kalmadı gıbı bırsey eh esımlede ızınlerımız uymayınca bırlıkte gecırılen zamanda yok benımde senın gıbı ısyan ettıgım zamanlar oluo cnmm ama sende esıne sorumluluk vermelısın onla konusmalıısın bu konuyu anladııgm kadarıyla aılelerınınz uzaktaa valla ne erkekler görüom ıs yerınde cocuklarıının pesınden ayrılmayan benımkı nasıl olur bılmıorum ama anlatmalısın esınee yoruldum deyın bıraz destek olsun sıze baba olmak kolay degıl oleee üzmeyın kendınızzııı kendımı gördum sende bızde doguya gıdıcezzz ve aynı senın duurumunda olcam cocuk ben işşş ama onların gelecegı ıcın calısmalıyızzz kımısı demıss paramız olcagınaa annemız yanımızda dursun dıee dunya öle degıl artık hayat sartları o kdar kolay deıllllböyle konusanların arkasında aılelerı vardır emınım
 

Allah kolaylık versin evet zor günler olacak açıkcası maalesef,
Allah bu yakınmalarızı affetsin dicek başka bişi bulunmuyo kadınız kırılganız zayıfız bi yerde ve gücümüz tükenebiliyo

yok çok şükür eşim söyleyince yapar ben yapamam deyip geri durmaz
yardım eder şunu sen yapsana deyince
o kadar olmassa zaten cesedimizi çğnemeleri lazım bi süre sonra
inşallah seninki de ılımlı olur
dün yine yeni evli bir arkadaşın evindeydik, 1ay olmuştur daha evleneli , kız dıo kendikendime bişi yapamamaktan şimdiden müzdaribim
ben çocuk olunca napcam dıo
işte düzen bu
 
Herkese merhaba 5,5 aylık hamişim.
Maalesef çalışmak zorunda olduğum için hala işe gidip geliyorum Ekim Ayının ortalarına doğt-ru 7.ayım dolunca ızne cıkıcam.
Yaklaşık 1 yıl çalışmayı dusunmuyorum.Eşim tamamen ayrılmamı hiç işe gitmememi istiyor napıcamı bilmiyorum.

İşe gidip gelmek çok yorucu..Ama yıllardır çalışmışım o kadar yıllık ssk'm var yazık..Yine çalışıcam çünkü eşim sigortamı ödeyecek kadar iyi kazanmıyor.

Bakalım .. evde kan gövdeyi götürücek zaten eşim iş hayatın bitti diyor

Ben çalışmadan nasıl durucam bilmiyorum zaten ,evime yakın bir yer araştırıcam.
 

Canım mesele aile meselesi deil ki ailen arkadanda olsada iş hayatı çok zor çok..
Benim oğluma 4, aydan 17, ayaına kadar annem baktı ve saolsun elinden geldği kadar evde birçok işede yardımcı oldu ama tabi onunda başka sıkıntıları oluyor. Ortada çocuk konusu olunca fkir ayrılıkları oluyor. Mesela biz Tv seyretmesini yasakladık çocuğa annem ben TV siz duramam dedi.. bunun üzerine kavgalar başladı evde annem ben ve eşim üçgeninde..
Ben sabah 6 da kalkıp evden çıkıyordum eve dönmem en erken 6 bazen 7 yi buluyordu annem ben eve gelir gelmez çocuğun şununu yap bunu yap demeye başlardı nefas aldırmazdı hiç: Sonra yemek telaşına girişirdik. Yemekten sona benim pestilim çıkmış olurdu çoğunlukla 9 gibi sızıp kalırdım oğlumu uyuturken.. Annem hep bana kızar durumdaydı iş yapıyorsun diye işe güze girişsen bu sefer çocukla vakit geçirmiyorsun diye söylenirdi.. Eşimi hiç anlatmıyayım bile..
Ve ben bir firmanın müşteri hizmetlerinde çalışıyordum. Günün 8 saati ara vermeden konuşup dert dinleyip sorunlarla uğraşıp üzerine birde evde nefes alamayınca ya kendime zarar veriyordum yada çocuğuma bağırıyordum ki bağırmaktan anlamayan yaşta idi,öfke nöbetleri geçirmeye başladım kısacası..
Sonuç olarak soluğu psikologta aldım durum düzelsin istedim çocuğum bunları yaşamamalıydı.. Psikolog bir konuda çok güzel gözümü açtı saolsun.. Parasız pulsuz yaşamak kıt kanaat geçinmek pahasına işi bıraktım..
Şimdi esksinden daha mutluyum ki 17 yaşımdan beridir bir fiil çalıştım asla ben evde oturamam ev hanımı olamam onun için okumadım diyordum.. Ama çalışmak herzaman bir şirkete girmek yada kamu görevlisi olup aylık maaşa bağlanmak değilmiş onu fark ettim.
Ama Ailede de bitmiyor iş bazen durumu daha kötüye bile götürebiliyor bu durum.. Allah çalışan herkese sabır versin.. Özellikle anne olanlara..
 
çalışıpta evli olmak zor ama çocuğun varsa dahada zor çalışsam bir dert çalışmasam ayrı dert sonuçta eve katkım oluyor ihtiyacımı daha rahat karşılıyorum ama çocukla öyle zorki vallahi bazen kend, kendime ağlıyorum hiçbirşey yolunda gitmiyor diye ben kreşe veriyorum sabah 7 de kalkıyorum kahvaltısını ettiriyorum 8 30 da kreşe bırakıyorum akşam 6 40 gibi eve geliyorum acele acele küçük çanta yapıp yemek ıslak mendil su vs alıp 7de kreşten alıp doğru parka Allah ım işkence artık eve girmek istemiyor park da park diye tutturuyor akşamları öyle stres oluyorumki yemek varsa ısıtıp alıyorum ama yoksa kabus gibi ne yapacağımı şaşırıyorum 15-20 dk da ne yapılabilirki sonra 9 30 gibi parktan zorla geliyoruz yarın için yemek yapmam lazım ama bende o güç kalmıyorki bırakın yarını eve gelince bazen biz ne yiyeceğimizi şaşırıyoruz eşim sağolsun çoğu zaman aparatif birşeyler hazırlar veya dünden yemek varsa ısıtır parka getirir masalr var parkta orda yeriz (hergün dışardan yenmiyorki) hafta sonları ayrı dert iş yapmakta nefret eder oldum iş,ev,çocuk bitiim ben artık evde durmak istiyorum sanıyorum kasım gibi çıkacağım psikolojim bozulmaya başladı
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…