• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çalışması eşine bağlı kadınlardan oluyorum

Sabahtan aksama kadar duraksiz ilgilenmesi gerekmiyor zaten. İş yaparken bile cocugu da yaninda tutup eline biseyler verip sohbet ede ede işini yapanlar var. Biraz ilgilenmek istemekle alakali. İlgilenmek istemiyorsa evde olmasinin da bir onemi kalmaz elbet.

Ben eksiklik yasadigimi dusundugum icin boyle dusunuyorum.

Eskiden kres yoktu fakat senin durumun için demiyorum ama genel olarak zaten cocuklar ile ilgelinilmiyordu. Cocuklar sokakta olurdu, anneler evde is yapardi. Temizlik, yemek. Cocuga dogru düzgünde bakilmazdi ne yapip ne ediyor diye. Simdi öyle birsey yok, cocuklar ya disarda oynamiyor yada zaten disarda tek birakilmaz, emniyetli degil.

Evde biraksan, her ise cocugu dahil edemezsin. Cocuktur, döker saçar. Ki baska cocuklar ile aktivite yapmak dururken, evde ev isine niye dahil olsun? Ilk yorumunu okumadim fakat hersey sadece kendi yasadigimiz seylerden ibaret degil. Senin cocuklugun süper geçmistir, babaannen sabirlidir, cocuk ruhundan anlayan biridir,.. ancak bu herkes için geçerli degil. Bu konuda mesela babaanne bakmiyor, görümcede istemiyor. E ne olacak bu cocuk? Babada isini birakmak istemiyor.

Niye sadece konu sahibi bu cocugu düsünmek zorunda? Bir anneye niye çalismak istedigi için suçluluk duygusu yasatiliyor?
 
Eskiden kres yoktu fakat senin durumun için demiyorum ama genel olarak zaten cocuklar ile ilgelinilmiyordu. Cocuklar sokakta olurdu, anneler evde is yapardi. Temizlik, yemek. Cocuga dogru düzgünde bakilmazdi ne yapip ne ediyor diye. Simdi öyle birsey yok, cocuklar ya disarda oynamiyor yada zaten disarda tek birakilmaz, emniyetli degil.

Evde biraksan, her ise cocugu dahil edemezsin. Cocuktur, döker saçar. Ki baska cocuklar ile aktivite yapmak dururken, evde ev isine niye dahil olsun? Ilk yorumunu okumadim fakat hersey sadece kendi yasadigimiz seylerden ibaret degil. Senin cocuklugun süper geçmistir, babaannen sabirlidir, cocuk ruhundan anlayan biridir,.. ancak bu herkes için geçerli degil. Bu konuda mesela babaanne bakmiyor, görümcede istemiyor. E ne olacak bu cocuk? Babada isini birakmak istemiyor.

Niye sadece konu sahibi bu cocugu düsünmek zorunda? Bir anneye niye çalismak istedigi için suçluluk duygusu yasatiliyor?

Cocuklugum super geçmedi. Aksine babaanne yaninda duzgun bakilmadi, ilgilenilmedi. Ama cevremde annesinin cok guzel ilgilendigi cocuklari gordum.
Dolayisiyla benim fikrim boyle, imkani olan anne cocuguna bakmali diye dusunuyorum. Yapacagim sey bu olurdu.
Elbette son karar kendisinin.
 
Cocuklugum super geçmedi. Aksine babaanne yaninda duzgun bakilmadi, ilgilenilmedi. Ama cevremde annesinin cok guzel ilgilendigi cocuklari gordum.
Dolayisiyla benim fikrim boyle, imkani olan anne cocuguna bakmali diye dusunuyorum. Yapacagim sey bu olurdu.
Elbette son karar kendisinin.

Ama o ilgide bir yere kadar. 3 yasindaki, tek bir cocuga dünyanin en süper annesi olsan dahi, yetersiz kaliyorsun. Yada en azindan ben kaliyorum mesela. Sürekli aktivite bulamazsin, cocuk tek diye hep senden ilgi bekler. Cocugun karakteride önemli. Bazi cocuklar daha sakin olurlar, bazilari daha aktif, aktivite istiyorlar,..

Yani öyle "anneysen otur yerine" diye bisey yok. Bu ne anne için, ne cocuk için iyi birsey. Ayni zamanda çok cinsiyetçi bir yaklasim. Sanki sadece anne dogurdu cocugu. Niye sadece kadinin sorumlulugu oluyor? Bu ev hanim olayi sadece bu son 50-60 yillik bir olay. Ondan öncesi kadinlar tarlalarda cocugami bakiyordu sanki? Kadinlar her zaman çalismislardir. Yani bu "cocuga 5 yasina kadar anne bakmali" biraz safsata. Yani tarihin hiçbir zamaninda böyle birsey olmadi. Dogaya bakincada yavrular cok daha çabuk bagimsizligini kazaniyorlar. Ama niyese Türk kültüründe bu cocuklar sanki ömür boyu anneye bagimli olmalilar.
 
bende kızımı 2 yaşında kreşe verdim

üniversite mezunu bir anne olarak diyorum ki

asla onların ögrettiği şeyleri , verdikleri eğitimi ben çocuguma veremezdim ,
 
Böyle bir inatlaşma şekli yok ama. Eşinin davranışları o kadar anlamsız ki. Dünyada bir tek çalışan kadın siz değilsiniz, bir tek sizin çocuğunuz kreşe gitmeyecek.
Siz şu an çalışmasanız da çocuğun kreş yaşı gelmiş. Hiç mi gitmeyecek gerçekten. Evde sizinle mi oturacak çocuk sürekli?
Babaanne yanına bakıcı tutma imkanınız var mı peki?

bence de eşiniz bu kreşe kaç yaşına kadar karşı çıkacağını net olarak söylesin

dünkü konuya da yazdım yani bu sene kış ve virüs diyorsa Eylül de başlayacaksa makul olabilir

yukarıda yazdım kadın başkasının çocuğuna bakıp kendisininkini kreşe gönderdi

kimse de ona emanet çocuğa bakıp kendisininkini kreşe gönderdi diye başından attı vs diyemez

ya da benim evimde temizlik yapıp kızını kreşe gönderen yardımcım

kimse o ihtiyaç yokken çalışmış keyfine diyemez her halde onun bunun evini temizlemeyi kimse keyfinden yapmaz

bakın eşinize de anlatın

çocuğunuzun hayattaki rakipleri bu çocuklar olacak

kvdem ile bir gün sohbet ediyorduk

benim çocuklarım hiç anaokuluna gitmediler ama arkadaşlarından geri de kalmadı dedi

kv min çocuklarının en küçüğü eşim, o da 40 yaşında

o zamanlar sanki her köşe başında kreş vardı da o göndermedi gibi anlatıyor

ayrıca 4 çocuk var peş peşe hepsi birbiri ile paylaşmış oynamış vs vs

bakın kızınız babaannede sıkılıyor halaya gitmez istiyor neden

çünkü orada çocuk var

kızınız ne ev ne hala ne babaanne istiyor sadece çocuk istiyor

bunu desek eşin kardeş yapalım der ama o da akran değil hele şimdi yapılacak bir kardeş 3-4 yaşındaki çocuğun oyun ihtiyacını hiççç karşılamaz

özetle çocuk için kreş gerekli yani kreş derken ille de özel bir kurum değil devletin bağımsız anaokulları var

mahallenizin kayıt bölgesinde var mı bakın

ayrı bir binada isteyene yarım gün isteyene tam gün eğitim var

mesela yarım gün gidip yarım gün de babaanne ile takılabilir

hatta madem uyuyormuş sabah uyusun öğleden sonra kreşe gitsin akşam da babası geldiğinde gelir eve

o aradaki süreçte de baba kız ilişkileri gelişir siz eve gelinceye kadar
 
Oturup çocuğunuza bakın derim. Kımsenın tavrınıda çekmeyın
 
Arkadaşlar bir şey sorabilir miyim, Sosyalleşme adı altında Konu komşu ziyaretlerine tepki gösteren çok kadın var bu forum da, ki ben de onlardan biriyim. Aile ziyaretleri bile rafa kalktı hani, eskisi kadar sık değil. kreş yaşındaki çocuklarınızı, herkes izole olmuşken kreşe gönderiyor musunuz? Hani virüsse virüs çocuğum sosyalleşsin diye mi bakılıyor yoksa? cidden merak ettiğimden soruyorum.
 
Anlattıklarınızdaki problem çocuk kreşe mi gitse yoksa çalışmayıp evde baksam mı değil, özgür iradenizle karar verecek olsaydınız soracağınız soru bu olurdu ama konudaki problem eşinizin dayatmacı kişiliği, sizi birey olarak görmemesi. Biri evinde oturacaksa bu kadındır anlayışı, toplum çoğunlukla böyle maalesef. Ben de dahil büyük çoğumuz böyle ailelerde büyüdük ama en azından bizim neslimiz bu çarkı kırmalı. Bu yüzden gidin çalışın, ne derlerse kulaklarınızı tıkayın. En kötü ne olabilir? Kararınızın yanlış olduğunu görür, işi bırakır ve çocuğunuza evde bakarsınız dönülmez yol değil yani.
 
Güncelleme
Arkadaşlar konu açmıştım daha önceden aşağıda da paylaşıyor olacağım eski konuyu. Eşimle oturup konuştum ama beni oyalıyor kreş konusunda yine kendi bildiğini yapıyor çocuk daha küçükmüş kendince tedrginlikleri var hatta kameralı olan çok düzgün bir kreş dahi buldum ama gidip bakmak bile istemiyor. Görümcemle de açık açık konuştum. Sen de haklısın bakmak zorunda da değilsin dedim böyle olunca sana yük biniyor çocukların stresi zaten sana yetiyor dedim. Görümcem de kreşe verilmesi tarafında eşime söylemesini istedim aman onu bana bulaştırma dedi ben çok söyledim dedi ama anlamıyor dedi. Hatta görümcem diyorki işe gidersen mecbur biz bakarız ne yapalım diyor ama ben anlayışsız davranmak istemiyorum çünkü o da gün içinde zaten çok yoruluyor. Görümcem de bana gerçek anlamda 1 2 yıl daha gitme çocugun seninle olsun diyor ama gidersende sen bilirsin biz bakarız dedi. Eşimde annesi ile konuşmuş ablasına götürmemesini söylemiş, kayınvalidem de tamam ben bakarım demiş götürmem. Ama benimde aklıma takılan konu şu 3 yaşındaki çocuk akşama kadar babaanne ile ne yapacak çok sıkılacak. Eşime de anlatıyorum bunu o zaman çalışma diyor. Eşimin bana yön vermesi hoşuma gitmediği için bir yandan gidip çalışmak istiyorum ama diğer yandan da görümcem zor durumda kalmış olacak çünkü babaanne götürmese bile kızım mutlaka halaya gitmek isteyecek. Bu sebeple işe gitmeme kararı veriyorum. Hata yapıyorum belki de bilmiyorum ama başka seçenek kalmıyor.

Eski konu
Merhabalar, 1 hafta önce işe başladım şartları gayet iyi durumda. 3 yaşında kızım var evime 15 dk mesafede olan babaanne ve halaya bırakıyoruz. Maddi durumum iyi çok şükür ama çalışsam da fena olmaz. Görümcem kızımı bırakıp çalıştığım için eşimle bana sitem eder gibi. Anneye ihtiyacı var neden çalışıyorsun otur çocuguna bak diyor. Kayınvalidem bakmasına bakıyor ama yemek yedirmede ve oyalama konusunda pek ilgilenmediği için aynı apartmanda olan kızına yani görümcem götürüyor. Görümcem inde 2 çocugu var biri büyük üniversiteye hazırlanıyor diğeri daha küçük. Böyle olunca konusulunca görümcem ve eşi tarafından eşim sinirlendi. Çalışmamı istemiyor otur kışın çocugunla ilgilen diyor. Sizin çocuklarınız kaç yaşında iken başladınız işe ve kim bakıyor nasıl idare ediyorsunuz kafam çok karıştı. Eşim kreşe karşı çıkıyor güvenmiyor. Tek çare babaanne ama o da yetemiyor. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Lütfen bir akıl verin.
Şimdi ben en çok görümcenin üniversiteye hazırlanan çocuğunu düşündüm 2 çocuk evde hele ki şu pandemi döneminde zaten dersler uzaktan oldu bide bu çocuk sınava hazırlancak ,siz çocuğunuz kreş yaşına gelene kadar baksanız ondan sonra çalışma hayatına girseniz nasıl olur, ya da babaanne gelip sizde baksa çocuğunuza ,görümceyle de böyle bir muhabbete girmemiş olursunuz
 
Ama o ilgide bir yere kadar. 3 yasindaki, tek bir cocuga dünyanin en süper annesi olsan dahi, yetersiz kaliyorsun. Yada en azindan ben kaliyorum mesela. Sürekli aktivite bulamazsin, cocuk tek diye hep senden ilgi bekler. Cocugun karakteride önemli. Bazi cocuklar daha sakin olurlar, bazilari daha aktif, aktivite istiyorlar,..

Yani öyle "anneysen otur yerine" diye bisey yok. Bu ne anne için, ne cocuk için iyi birsey. Ayni zamanda çok cinsiyetçi bir yaklasim. Sanki sadece anne dogurdu cocugu. Niye sadece kadinin sorumlulugu oluyor? Bu ev hanim olayi sadece bu son 50-60 yillik bir olay. Ondan öncesi kadinlar tarlalarda cocugami bakiyordu sanki? Kadinlar her zaman çalismislardir. Yani bu "cocuga 5 yasina kadar anne bakmali" biraz safsata. Yani tarihin hiçbir zamaninda böyle birsey olmadi. Dogaya bakincada yavrular cok daha çabuk bagimsizligini kazaniyorlar. Ama niyese Türk kültüründe bu cocuklar sanki ömür boyu anneye bagimli olmalilar.

Her cocuk farkli. Kreşten bagimsiz benim anneme ihtiyacim oldugu zamanlar yanimda olamadi. Konu benim cocukluk travmalarim degil elbet.
Ben kendim belli oranda etkilendim bu yoksunluktan, eminim başka etkilenen cocuklar da olabilecektir diye dusunuyorum.

Anne bikac yil fazladan bakti diye omur boyu bagimlilik olacagini dusunmuyorum. Cocuk elbette yasitlariyla da sosyalleşmeli ama haftanin tamami, tam zamanli biyere cocugu yollamak gerektigini dusunmuyorum.

2 yasinda kreşe verip, belki kreş bitişine bile yetişemeyip kresten de baskasina aldiracagim cocugu ben dogurmazdim. Neyse zaten cocugum yok. 🙄
 
Böyle bir inatlaşma şekli yok ama. Eşinin davranışları o kadar anlamsız ki. Dünyada bir tek çalışan kadın siz değilsiniz, bir tek sizin çocuğunuz kreşe gitmeyecek.
Siz şu an çalışmasanız da çocuğun kreş yaşı gelmiş. Hiç mi gitmeyecek gerçekten. Evde sizinle mi oturacak çocuk sürekli?
Babaanne yanına bakıcı tutma imkanınız var mı peki?
Az önce de kavga ettik kreşe vermek eşime göre çocuga kötülük yapmak ben o kadar aciz değilim diyor. Çocuğu niye başka yerde uyuyacakmış kalacakmış tamamen psikolojik sorunları olduğunu düşünüyorum.
 
Şimdi ben en çok görümcenin üniversiteye hazırlanan çocuğunu düşündüm 2 çocuk evde hele ki şu pandemi döneminde zaten dersler uzaktan oldu bide bu çocuk sınava hazırlancak ,siz çocuğunuz kreş yaşına gelene kadar baksanız ondan sonra çalışma hayatına girseniz nasıl olur, ya da babaanne gelip sizde baksa çocuğunuza ,görümceyle de böyle bir muhabbete girmemiş olursunuz
Babaanne gelmez evini bırakıpta maalesef bakıcı fikrine sıcakta bakmazlar.
 
Ama o ilgide bir yere kadar. 3 yasindaki, tek bir cocuga dünyanin en süper annesi olsan dahi, yetersiz kaliyorsun. Yada en azindan ben kaliyorum mesela. Sürekli aktivite bulamazsin, cocuk tek diye hep senden ilgi bekler. Cocugun karakteride önemli. Bazi cocuklar daha sakin olurlar, bazilari daha aktif, aktivite istiyorlar,..

Yani öyle "anneysen otur yerine" diye bisey yok. Bu ne anne için, ne cocuk için iyi birsey. Ayni zamanda çok cinsiyetçi bir yaklasim. Sanki sadece anne dogurdu cocugu. Niye sadece kadinin sorumlulugu oluyor? Bu ev hanim olayi sadece bu son 50-60 yillik bir olay. Ondan öncesi kadinlar tarlalarda cocugami bakiyordu sanki? Kadinlar her zaman çalismislardir. Yani bu "cocuga 5 yasina kadar anne bakmali" biraz safsata. Yani tarihin hiçbir zamaninda böyle birsey olmadi. Dogaya bakincada yavrular cok daha çabuk bagimsizligini kazaniyorlar. Ama niyese Türk kültüründe bu cocuklar sanki ömür boyu anneye bagimli olmalilar.

evet son 50-60 yıllık olay kısmını kimseye anlatamıyorum. Sanki eskiden kadınlar evde oturup çocuk bakıyormuş da biz icat çıkarmışız gibi bir tavır. Bir tek bizim annelerimizin nesli heralde şu evhanımlığını uyduran nesil. Anneannem de babaannem de hep çalışmış biri tarlada çalışmış öteki gelinlik terzisiymiş. Geçmişe baktığımızda hepsinin dönemin ve çevrelerinin şartlarına göre eli ekmek tutmuş. Tek fark o zamanlar sizin dediğiniz gibi çocuklar çok erken bağımsızlaşıyormuş. şu an onu yapamıyoruz. Kalabalık aileler, sabah çocuklar kardeşlerle okula gidiyor akşam eve geliyor evde babaanne var mutlaka yemeğini yiyor sokağa çıkıyor sokak çocuk dolu.
 
Cocugu krese verin,en azindan yarum gun babanede kalsin,gelisim.bozulmasin ,niye eşinize bagli ki, bulun bir kres
 
Güncelleme
Arkadaşlar konu açmıştım daha önceden aşağıda da paylaşıyor olacağım eski konuyu. Eşimle oturup konuştum ama beni oyalıyor kreş konusunda yine kendi bildiğini yapıyor çocuk daha küçükmüş kendince tedrginlikleri var hatta kameralı olan çok düzgün bir kreş dahi buldum ama gidip bakmak bile istemiyor. Görümcemle de açık açık konuştum. Sen de haklısın bakmak zorunda da değilsin dedim böyle olunca sana yük biniyor çocukların stresi zaten sana yetiyor dedim. Görümcem de kreşe verilmesi tarafında eşime söylemesini istedim aman onu bana bulaştırma dedi ben çok söyledim dedi ama anlamıyor dedi. Hatta görümcem diyorki işe gidersen mecbur biz bakarız ne yapalım diyor ama ben anlayışsız davranmak istemiyorum çünkü o da gün içinde zaten çok yoruluyor. Görümcem de bana gerçek anlamda 1 2 yıl daha gitme çocugun seninle olsun diyor ama gidersende sen bilirsin biz bakarız dedi. Eşimde annesi ile konuşmuş ablasına götürmemesini söylemiş, kayınvalidem de tamam ben bakarım demiş götürmem. Ama benimde aklıma takılan konu şu 3 yaşındaki çocuk akşama kadar babaanne ile ne yapacak çok sıkılacak. Eşime de anlatıyorum bunu o zaman çalışma diyor. Eşimin bana yön vermesi hoşuma gitmediği için bir yandan gidip çalışmak istiyorum ama diğer yandan da görümcem zor durumda kalmış olacak çünkü babaanne götürmese bile kızım mutlaka halaya gitmek isteyecek. Bu sebeple işe gitmeme kararı veriyorum. Hata yapıyorum belki de bilmiyorum ama başka seçenek kalmıyor.

Eski konu
Merhabalar, 1 hafta önce işe başladım şartları gayet iyi durumda. 3 yaşında kızım var evime 15 dk mesafede olan babaanne ve halaya bırakıyoruz. Maddi durumum iyi çok şükür ama çalışsam da fena olmaz. Görümcem kızımı bırakıp çalıştığım için eşimle bana sitem eder gibi. Anneye ihtiyacı var neden çalışıyorsun otur çocuguna bak diyor. Kayınvalidem bakmasına bakıyor ama yemek yedirmede ve oyalama konusunda pek ilgilenmediği için aynı apartmanda olan kızına yani görümcem götürüyor. Görümcem inde 2 çocugu var biri büyük üniversiteye hazırlanıyor diğeri daha küçük. Böyle olunca konusulunca görümcem ve eşi tarafından eşim sinirlendi. Çalışmamı istemiyor otur kışın çocugunla ilgilen diyor. Sizin çocuklarınız kaç yaşında iken başladınız işe ve kim bakıyor nasıl idare ediyorsunuz kafam çok karıştı. Eşim kreşe karşı çıkıyor güvenmiyor. Tek çare babaanne ama o da yetemiyor. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Lütfen bir akıl verin.
Hata değil dogrusu bu.
Siz işe gitmiyorsunuz diye hem babaaanne hem görümceyi eşiniz yönlendirmiş oluyor dolaylı olarakta siz yonlendirmis oluyorsunuz. Hiç hoş değil. Herkes bakabilecegi sorumluluk altına girmeli. Esiniz bu kadar dikse kabul ettiremediyseniz bebek sizin oldugu olduğu için sonucun ceremesini ikiniz cekmelisiniz.
 
Her cocuk farkli. Kreşten bagimsiz benim anneme ihtiyacim oldugu zamanlar yanimda olamadi. Konu benim cocukluk travmalarim degil elbet.
Ben kendim belli oranda etkilendim bu yoksunluktan, eminim başka etkilenen cocuklar da olabilecektir diye dusunuyorum.

Anne bikac yil fazladan bakti diye omur boyu bagimlilik olacagini dusunmuyorum. Cocuk elbette yasitlariyla da sosyalleşmeli ama haftanin tamami, tam zamanli biyere cocugu yollamak gerektigini dusunmuyorum.

2 yasinda kreşe verip, belki kreş bitişine bile yetişemeyip kresten de baskasina aldiracagim cocugu ben dogurmazdim. Neyse zaten cocugum yok. 🙄

Ben sizi anlıyorum da bu çocuğun anneye olan ihtiyacının bittiği zaman kaç yaş

Yani kreş çağında anneye ihtiyaç var, kreş çıkışında alamayacaksak da çalışmayalım tamam

Çocuk ilkokul çağına geldi

Okul 9-15 arası bu saatler arasında çalışabilecek tek iş herhalde o okulda öğretmen olmaktır

O zaman da okuldan gelecek, aç olacak, ödevi olacak deyip çalışmamak lazım

Oğlum şimdi ortaokulda dersler değişti vs daha fazla ilgi lazım

hatta ergenlik yaklaşırken denetim de artmalı bu durumda da çalışmanalı

Orta son meşhur lise sınavı, lise zaten üniversite sınavı endeksli, ders çalışılacak, getirilecek götürülecek vs derken çalışmak yine yalan oldu

Çocuğun ihtiyacı ne zaman bitecek

Bu gidişle üniversitede desek o 20 yıl çalışmadıktan sonra kimse de kolay kolay iş bulamaz
 
Ama o ilgide bir yere kadar. 3 yasindaki, tek bir cocuga dünyanin en süper annesi olsan dahi, yetersiz kaliyorsun. Yada en azindan ben kaliyorum mesela. Sürekli aktivite bulamazsin, cocuk tek diye hep senden ilgi bekler. Cocugun karakteride önemli. Bazi cocuklar daha sakin olurlar, bazilari daha aktif, aktivite istiyorlar,..

Yani öyle "anneysen otur yerine" diye bisey yok. Bu ne anne için, ne cocuk için iyi birsey. Ayni zamanda çok cinsiyetçi bir yaklasim. Sanki sadece anne dogurdu cocugu. Niye sadece kadinin sorumlulugu oluyor? Bu ev hanim olayi sadece bu son 50-60 yillik bir olay. Ondan öncesi kadinlar tarlalarda cocugami bakiyordu sanki? Kadinlar her zaman çalismislardir. Yani bu "cocuga 5 yasina kadar anne bakmali" biraz safsata. Yani tarihin hiçbir zamaninda böyle birsey olmadi. Dogaya bakincada yavrular cok daha çabuk bagimsizligini kazaniyorlar. Ama niyese Türk kültüründe bu cocuklar sanki ömür boyu anneye bagimli olmalilar.
Bu bakmakla bakabilmekle alakali ya. 6 yaşında anasinifina gidene kadar neredeyse sadece ailemle zaman gecirdim. Cokta güzel zaman gecirdim annem hem isini yapar hem bana oyun oynatiyormus hissi verirdi. Canim sıkılmazdi. Babam uygunsa sonra o gelir daha fiziksel aktivitiye yonlenirdik ev dışında ya da ev içinde zaman gecerdi. Suan cocukla ilgilenmek zor geliyor cogu kisiye youtube izlemek ,elde telefon
gezmek varken ilgi cekmiyor.

Annesi tarlalarda çalışan cocuklarin annesinin cogu gelip cocuguyla aktıvıte yapamaz , yapmiyor o yorgunlukla. Eskiden de anneler is yaparmış evette eskiler hep der kendi kendine buyudu isten gucten ilgilenemedim diye objektif bakmak lazım.
Cocuklar disarda arkadaslariyla bilye oynarmis anne ekmek dermis verirlermis salcali ekmegi hadi gene sokaga . Devir degisti sokaklar güvenli degil.
Ana ilgilenmesin calissin ,baba ilgilenmesin calissin bu çocuk nerden gerekli sevgi ve ilgi ihtiyacini karsilyacak. Kres yok , bakici yok olmaz yani. Kres olsa dahi zaten cogu cocukta ilgi eksikligi çıkıyor ilerleyen yaslarda. Anne babaya kiziyorlar icten ice karsilasmamaniz imkansiz bu durumla elbet denk gelmissnizdr
 
Az önce de kavga ettik kreşe vermek eşime göre çocuga kötülük yapmak ben o kadar aciz değilim diyor. Çocuğu niye başka yerde uyuyacakmış kalacakmış tamamen psikolojik sorunları olduğunu düşünüyorum.

Benim annem ev hanımıydı, babam da ben doğduğum sene emekli olmuştu. Yani annem de babam da evdeydi. Buna rağmen anaokuluna gönderdiler beni, yaşıtlarımla birlikte olup daha iyi gelişmem için. Eşiniz çok tuhaf düşünüyor.
 
Bu süreçte mümkünse çalışmayın ben ve eşim evden çalışıyoruz çocuğumuzu kreşe verdik mecbur kaldık. Kreş normalde mükemmel bir şey ama korona döneminde çok kötü. Ki çocuğumuzun öğretmeni korona oldu ve çocuğum hastalığı bize taşıdı. Yani şu dönem evde sıkıldım çalışayım dönemi değil.
 
Back
X