- 28 Ekim 2020
- 355
- 269
- 23
- 28
- Konu Sahibi lokmatatlisiyim
-
- #1
Bunun yaş ile ilgisi yok bende bazen ses çikaramiyorum sonra konu oraya gelmiyor içinde kaliyor öyle direk görüşmeyi kes bu insanlarla ben öyle yapiyorum. Ya da araya mesafe koy bi şekilde rahatsız olduğunu dile getir sonra. Karekter meselesi kal geliyor insana bi öyle ben o zaman çaktirmadan o konuyu açip tekrar diyeceğimi deyiveriyorum.Herkese merhaba.
Konuya gireyim.. Dün (mezuniyetle alakalı) tebrik iki telefon aldım. İkisi de aslında yakın olduğumuz insanlar yengemler… Ve ikisi de atanma konusunda dalgaya vurur gibi konuştular. İnşallah atanabilirsin deyip güldüler. Çok rahatsız ediciydi, insan bi şey kötü niyetle söylendiğinde anlayabiiyor. Ben şaşırdım bi şey diyemedim..
Bundan 1 ay evvel oturmaya gelen aynı binadan arkadaşım görüştüğüm biri olup olmadığını sordu ve bir arkadaşımız daha yanımızda iken, e inşallah bu uzun sürer bari dedi... O sırada okuyordum, kendisi 3 senelik mezun. Bu lafı önce kendine söylesin. Yine beklemediğim için kalıverdim.
Bir kaç ay önce de kendisi kaçıp evlenen sonra boşanan (dahası da var anlatmak istemiyorum, çok olaylı yaşadı), kuzenim görüştüğüm kimse olmadığı için hep ayrılıyor musun sen dedi. Derdini anlattı, üzülmesin diye dinledim nasihat verdim. Kendisi evlerine gidince arkamdan yıkık demiş. Sırf sessiz biri olduğum için. Halbuki derdini dinledim.
Ben artık kendime çok kızıyorum ağızlarına laf tıkayamadığım için. Benim derdim insanlar kırılmasın, yarın ne olacağımız belli değil başıma gelse bana densin istemem diye susmak.
Bu beni ena*i mi yapıyor? Sessiz sakin biri olmak niye eziklik.. Ben niye insanları susturmuyorum? Düşüncem mi yanlış. Allah seni kıranı dön de sen de kır diyor mu? Çünkü kendimden nefret etme aşamasına geldim artık çok zorlanıyorum.
Kimseyle gorusmemeye basladim, insanlardan korkar hale geldim.. Iyi insan olmak acaba sandigimiz gibi bi sey degil mi?
. Allah seni kıranı dön de sen de kır diyor mu?
Hay ağzını öpeyim valla ben yazacaktımbana kk ' da kendini savunan bir tip gibi gelmiştiniz. Gerçek hayatta değil misiniz ?
Dışarda öyleyim bi görseniz asla geri çekmem.bana kk ' da kendini savunan bir tip gibi gelmiştiniz. Gerçek hayatta değil misiniz ?
ahahaha sağolun valla bu kadar tanindigimi bilmiyordum kisa surede...Hay ağzını öpeyim valla ben yazacaktım
2 gün önce biri kk kadınlarına yardırınca sende destek olmuştun ya ordan hatırladım.ahahaha sağolun valla bu kadar tanindigimi bilmiyordum kisa surede...
akrabalari surekli gordugumden susuyorum, gelen arkadasim da komsu ailecek tanisiyoruz... ailemin yuzunu dusurmemeliyim diye paraliyorum kendimi.. okul, is.. bi laf etsem aa bilmemnenin kizi da edepsiz derler diye efendi durmaktan iyice ezik gorunur oldum.
O bendim sanırım. Etiket yapmamıştı beni. Şimdi hatırladım bu üyeyi2 gün önce biri kk kadınlarına yardırınca sende destek olmuştun ya ordan hatırladım.
Gecem gündüzüm seni düşünmekle geçmiyor sevinme ahahahahha diye
tuh cok uzuldum halbuki cok onemliydiniz benim icin.2 gün önce biri kk kadınlarına yardırınca sende destek olmuştun ya ordan hatırladım.
Gecem gündüzüm seni düşünmekle geçmiyor sevinme ahahahahha diye
Herkese merhaba.
Konuya gireyim.. Dün (mezuniyetle alakalı) tebrik iki telefon aldım. İkisi de aslında yakın olduğumuz insanlar yengemler… Ve ikisi de atanma konusunda dalgaya vurur gibi konuştular. İnşallah atanabilirsin deyip güldüler. Çok rahatsız ediciydi, insan bi şey kötü niyetle söylendiğinde anlayabiiyor. Ben şaşırdım bi şey diyemedim..
Bundan 1 ay evvel oturmaya gelen aynı binadan arkadaşım görüştüğüm biri olup olmadığını sordu ve bir arkadaşımız daha yanımızda iken, e inşallah bu uzun sürer bari dedi... O sırada okuyordum, kendisi 3 senelik mezun. Bu lafı önce kendine söylesin. Yine beklemediğim için kalıverdim.
Bir kaç ay önce de kendisi kaçıp evlenen sonra boşanan (dahası da var anlatmak istemiyorum, çok olaylı yaşadı), kuzenim görüştüğüm kimse olmadığı için hep ayrılıyor musun sen dedi. Derdini anlattı, üzülmesin diye dinledim nasihat verdim. Kendisi evlerine gidince arkamdan yıkık demiş. Sırf sessiz biri olduğum için. Halbuki derdini dinledim.
Ben artık kendime çok kızıyorum ağızlarına laf tıkayamadığım için. Benim derdim insanlar kırılmasın, yarın ne olacağımız belli değil başıma gelse bana densin istemem diye susmak.
Bu beni ena*i mi yapıyor? Sessiz sakin biri olmak niye eziklik.. Ben niye insanları susturmuyorum? Düşüncem mi yanlış. Allah seni kıranı dön de sen de kır diyor mu? Çünkü kendimden nefret etme aşamasına geldim artık çok zorlanıyorum.
Kimseyle gorusmemeye basladim, insanlardan korkar hale geldim.. Iyi insan olmak acaba sandigimiz gibi bi sey degil mi?
Şimdi kendini savunmanızla , sessiz sakin olmanız aynı şeyler değil. Bende önceden öyleydim bi kal gelirdi konuşamazdım. Nasıl olur da kendime onu soylettim diye kendime kızardım. Sonra insanlar tekrar tekrar aynı şeyi yaparlardı. Artık laps diye yapistiriyorum lafı, gerekirse kötü oluyorum ilişkimi kesiyorum amaaaan. Bende kalıp dert olacağına içimden çıksın onlara dert olsun. Karşılık vermeye başladım başlayalı da çok rahat kuş gibi hafifim valla bosverin densizlik edene haddini bildirin, hafifleyinahahaha sağolun valla bu kadar tanindigimi bilmiyordum kisa surede...
akrabalari surekli gordugumden susuyorum, gelen arkadasim da komsu ailecek tanisiyoruz... ailemin yuzunu dusurmemeliyim diye paraliyorum kendimi.. okul, is.. bi laf etsem aa bilmemnenin kizi da edepsiz derler diye efendi durmaktan iyice ezik gorunur oldum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?