Çıkmazdayım

1- Adam sizi sevmemiş.
2- Çalışıp evine bakmamış.
3-Çocuklarını dahi sevdiği meçhul ki ilgilenmemiş.
Peki siz ne yapmışsınız? Böyle bir evliliğe düzelir diye üçüncü çocuğu yapmışsınız. Bravo!
Sonra adam tüm meziyetlerinin üstüne bir de aldatmayı eklemiş. Evet, eleştirme olayı geçti de siz ne yapmayı düşünüyorsunuz? Hala boşamayacak mısınız bu adamı? Adamın zaten eş olarak, baba olarak hayrı yok, bir adı var. Tüm bunları yutup kabul mu edeceksiniz? Ben size diyeyim, bu adam düzelmez, artarak devam eder hatta.
Ha bir de onca eskorttan sonra bir sağlık kontrolünden geçin derim. Eşinizden hastalık falan geçmiş olmasın dua edelim de.
 
Aslinda sizin hayatiniz burda bir cok kadin icin örnek olabilecek insan. Taviz vermek neleri dogruyor. Ortada zor bir karar yok. Siz hala bunca emek verdim, ama emeklerinizi harcadiginiz yeter. Donuna kadar alin basin tekmeyi. Kendi hayatinizi acaba bir yasamaya mi baslasaniz su kamburu sirtinizdan attiktan sonra?
 
Ben 22 yıl diyorum. Sen 3. Çocuktasın hala. Ben emeklerim diyorum. Çocuklarım velinimetlerim. Tek dayanaklarım
İyi de hanımefendi o çocuklar böyle bir hayatı hakediyorlar mi? Sırf size iyi gelecek, evliliğinizi kurtaracak, manevi boslugunuzu dolduracak diye işsiz sorumsuz adama 3 tane dogurmuşsunuz, çocuklar size iyi gelmiş ama siz çocuklara ilgisizlik ve yoksulluk dışında ne verdiniz? Ne hakkınız vardı kendi çıkarınız için onları bu hayata mahkum ettiniz?
 
Ben 22 yıl diyorum. Sen 3. Çocuktasın hala. Ben emeklerim diyorum. Çocuklarım velinimetlerim. Tek dayanaklarım
İyi de hanımefendi o çocuklar böyle bir hayatı hakediyorlar mi? Sırf size iyi gelecek, evliliğinizi kurtaracak, manevi boslugunuzu dolduracak diye işsiz sorumsuz adama 3 tane dogurmuşsunuz, çocuklar size iyi gelmiş ama siz çocuklara ilgisizlik ve yoksulluk dışında ne verdiniz? Ne hakkınız vardı kendi çıkarınız için onları bu hayata mahkum ettiniz?
 
Teşekkür ederim. Cvp beklediğim insanlar olarak uzun dönem evli kalmış çocuklu bayanlar diye belirttim. Toylar da yazıyor. Ataerkil bir toplumdayız. Maalesef. Ben kariyerli bir bayanım. Ne dedim herkese akıl verebilirdim. Bildiğim ötelediğim bir durum. Beklenen.. Fakat ansızın geldi. Ama yıktı.
49 yaşındayım 27 yıllık evliyim, 26 yaşında bir kızım var.
Çocuklarınızı Allah bağışlasın, bahtları açık olsun inşaallah lakin okumuş, kendini geliştirmiş bir kadın neden 50 yıl öncesinin yanlış düşüncesini benimser anlamıyorum
"Hem beni yeniden mutlu eder hem kocamı eve bağlar bir çocuk daha"
Çocukların sizi mutlu etme kısmına bir şey diyemem ama kocayı eve bağlamak için çocuk yapmak, ben gibi meslek sahibi olmayan, ev kadını olan birinin bile benimseyebileceği bir düşünce değil, aşkla evlendim, bu kadar yıl eşimden yana sizin yaşadığınız sorunlar gibi sorunlar yaşamadım, ona rağmen kendi isteğim ve ortak kararımızla tek çocuk yaptım.

Dediğim gibi evlatlarınızı Allah bağışlasın fakat şu an geldiğiniz noktada borçlar bir yana çocuklarınız için boşanmak istemiyor gibi görünüyorsunuz, 22 yıllık evliyseniz sanırım çocuklar üniversite ve lise çağlarında ama 3. daha bebek, baba diyor demişsiniz ağlar babasını arar diye endişe ettiğinizi anlıyorum bu sözlerden.
Eğer çocuklar deyip boşanmıyorsanız hata ediyorsunuz, bazı şeyler çocuklar için dahi tolere edilmemeli, yarın öbür gün yine aynı aldatmaları yaşadığınızda çocuklarınıza ben sizin için katlandım sorumluluğunu yüklemeye hakkınız yok çünkü, mutsuz bir evlilikte yetişmelerindense, boşanmış ama huzurlu ebeveynlerle birlikte olmaları daha iyidir.

Düşünmeye gerek var mı? Karar zor da değil üstelik, adam teklif ederseniz boşanırmış, teklif edeceksiniz, anlaşmalı boşanma protokolü imzalayacaksınız, evin kredi borcunu ödeyecek, evde siz oturacaksınız o gidecek ve +çocuklara nafaka ödeyecek.

Ben olsam böyle yapardım ama ben siz değilim, o yüzden karar sizin.
 
Yazılması gereken her şeyi yazmış Mune. Siz zaten kendi ayakları üzerinde duran tek başınıza evini idare eden bir kadınsınız. Çocuklarınız için çok yanlış bir karar vereceksiniz ve sonra çok mutsuz olacaksınız ve çocuklarınız da bu sefer mutsuz bir anne ile yaşamak zorunda kalacaklar. Aslında çocuklarınıza iyilik değil kötülük yapmış oluyorsunuz.
 
Teşekkür ederim. Cvp beklediğim insanlar olarak uzun dönem evli kalmış çocuklu bayanlar diye belirttim. Toylar da yazıyor. Ataerkil bir toplumdayız. Maalesef. Ben kariyerli bir bayanım. Ne dedim herkese akıl verebilirdim. Bildiğim ötelediğim bir durum. Beklenen.. Fakat ansızın geldi. Ama yıktı.

Kriterlerinize uymuyorum sanırım.
33 yaşında, 9 yıldır evli eş, 3 çocuklu anneyim.
ama her şeyden önce insanım.
bu durumda ne yapılacağını anlamak için yaş almaya, eş, anne olmaya gerek yok.
Her şeyden önce kendinize saygınız olsun. Bu adam sizi aldatmış. Hem de pek çok kez.

Hadi tek kabahati bu desem, öyle de değil.

Adam size yük. Asalak bir tip. Siz yedirin içirin, giydirin, evin ihtiyacını karşılayın, parası cebinde kalsın. O da giyinsin yesin içsin gezsin.
Üstüne de aldatsın.
ve her şeyi geçtim, adam pişman degil :)
Zaten sizi istemiyor.
öyle olsa yalandan da olsa ben ettim sen etme demeliydi. Adam hayatını yaşamaya devam ediyor.
ama pişman olmamasına ve adamın boşanmaya meyilli olmasına ben sevindim.
size kalsa ayrılmazdınız.
böyle en azından, o sizi kendinden kurtaracak.
Verebileceğim tek tavsiye, iyi bir avukat bulun, alabileceğiniz maksimum neyse alın.
 
Merhaba, herkese öğütler yağdıran ben çıkmazdayım. Özellikle uzun yıllardır evli olan ve çocuklu olan bayanlar yardımcı olursa sevinirim. 22 yıllık evliyim. Genç kızlık hayalleriyle çok severek evlendim. Evlendiğim şahsın iki güzel lafına tipine vurulup evlendim. Aileler istememesine rağmen. Kendi ailem de çok baskıcı insanlardı. Bir nevi kurtuluş dedim. Çalıştım çalıştım çalıştım.. Dışarıdan üniversiteyi de bitirip çabaladım. Evliliğinizin ilk yıllarında maddi olarak çok zor günler yaşadık. Eşim hiç bir zaman çalışmayı sevmedi. 22 senenin toplasan 15 senesini düzgün çalışmıştır. 2 çocuk sonrası ben çok iyi bir yerde işe girdim. Çocukları düzgün bakan yok. Çok zahmet yokluk ve kimsesizlik çektim. Kendi bir çalışır bir çalışmaz ama dışarıdaki insanlar çok sever beğenir onu. Ağır abidir. Neyse 17 sene sonunda stk kuruluşu gibi bir yere takılmaya başladı. O kadar çok kendini veriyor ki oraya. Gran tuvalet. Şak şak. Geceleri gelmiyor. Yatağım boş. Geliyor sürekli tartişiyoruz. Diyorum bak olmuyor. Böyle olmaz yok. Cinselliğine o kadar düşkün ama artık bir soğukluklar başlıyor. Tabi takip ediyorum bir taraftan ama hep iletişimi erkek arkadaşları ile. Ne yapım ne yapım. Hem beni yeniden mutlu eder hem kocamı eve bağlar bir çocuk daha. Bir taraftan her şeye koşuyorum. Tüm faturaların takibi evin tüm alışverişi çocukların tüm okul planları krediler kartlar tüm borçlar...hepsi bende.. Tabi aynı bir işe giriyor bir çıkıyor. Evde çok sinirliyiz. Kendi ailesinde ki bireyler de öyle evlerinde sürekli kavga gürültü. Aman beyim gerilmesin çocuklarımın huzuru olsun devamlı aman sensin diyorum.. Sonra bir senedir iyi bir işe girdi. Biraz da rahat bir iş olsa gerek daha bir rehavetli.sosyal medyada stk toplantılarında şak şak şak.. Eşin harika dostum.. İletişim sadece işine gelirse cinsel lik. Ha burada hasbam tencere yemeğinden başka birşey yemez. Ve ben çocukları alıp İzne çıktım 20 günlük. Kendisi işleri yoğun olduğu için gelemedi. Tabi tatlı talı ayrılıp tatlı tatlı döndük. Neyse döndüm geldim. Sürekli boş boş bakışlar. Dalıp gitmeler. Elinde bir telefon. Ya dedim sende birşey var. Yok hayır. Hayır var durup durup soruyorum. Problemli bir olayın mı oldu soruyorum devamlı. Yok hayır. Bana ilgi ise 0,0. Cinsel lik anlamında kuduruk herif tırt. Ama işyerinde olay adli birşey filan düşünüyorum. Arada çocuk mamasını yerken telefon koyarız önüne genelde kendi telefonum. Bu kez ondan aldım. bir mesaj. Sinem.. Bilmem ne. Hemen telefonu alıp mesajın düştüğü uygulamaya girerim ki. Aman ya Rabbim. Bu kadar ahlaksızlık olmaz. Herif kendine harem kurmuş. Eskortlar dullar kendi ve diğer ahlaksızların birbirlerine attığı iğrenç fotoları.. Yazışmalar. Tam okuma sıfır. ne olduğunu neydi öyle kaldı. Çabuk mutfağa gel dedim hemen. Bu ne bu kadar mı ahlaksızdın dediğimi hatırlıyorum. Ensemden birşeyler kollarıma ellerime süzülüp yığıldım. Büyük çocuğum yetişmiş kollarımı ovala ovala su kolanya. 8 gündür hiçbir açıklama yok. Hiçbir şey söylemedim. Hiçbirşey. Ama ilk 5 gün için için kahroldum. Bu zamana kadar 2 gün dargınlığımız yoktur. Belimede aynı gün bel fıtığı vurmaz mı. Sürüne sürüne 2 gece ağrı arkadaşlara kendimi doktora götürttüm.iğne ilaç. Ne oldun yok. Konuya gelince sadece yazışma mı bence değil. Fiiliyatı da var. Sıkıştırıp itiraf et desem. Evet yaptım diyecek. Tadını almış. Boşanalım da şöyle yaşayayım diyor kendince. Gözlemim bu. Bilmiyor ki herşey geçici. Yaşım 41. 3 çocuk... Yemek yapmıyorum. Düşünüyorum düşünüyorum. Sadece eve gidip geliyor hala. Ama büyük çocuğun odasında kalıyor. Şu an sabah ezanı okunuyor.. Yorgunum. Her şeye koştuğum için Hattı da benim üzerime döküman istedim. Bu hafta gelir. Neyi araştırıcam bilmiyorum. Sanki herşey ortada. Anlaşmalı boşanalım desem hemen tamam boşanalım der gibi duruyor. Şaşkınım. Bu kadar kolay mıydı. Tamam 5 yıldır aramızda İletişim sizlik var. Çapkınlığa potansiyelli. Din vatan millet edebiyatına kimse onunla yarışamaz. Tamam. Bekler miydim. Beklerdim. Gam yok gasimet yok. Ne yapsın... Hepsi bende.. O da yapacak şeyler buldu. Küçük hele daha konuşamıyor bile. En çok da baba baba diyor. Borç var. Küçüğün kreşi büyüklerin dershanesi evin kredi borcu Allahı m çıldırıcam.. Ailem biz sana zamanında dedik diyecek. Babam 15 yıl önce dedi. Boşa bu adamı diye. Ne işe yarıyor herşey sende geçimsiz huzursuz sinirli diye. Hatta çoğu zaman annem babam az kaldı yuvamı yıkacaktı demişimdir. Maddi olarak bir şekilde kendime yeterim ama bilmiyorum bilmiyorum. Yardım lütfen. Eleştirme olayı geçti. Bundan sonra ne yapmalıyım..çok zor bir karar.
Bu kadar ödün vermek neden söyler misiniz ?
Böyle ahlaksız bir adamdan daha ne beklentisi siz canınızı dişinize takıp çalışıp didinin adam iğrençlik peşine düşmüş.
Hayır anlaşmalı boşanmayın kesinlikle süründürün ,zaten herşeyi siz yapıyormuşsunuz neden açık ve net boşanmaktan korkuyorsunuz?
 
49 yaşındayım 27 yıllık evliyim, 26 yaşında bir kızım var.
Çocuklarınızı Allah bağışlasın, bahtları açık olsun inşaallah lakin okumuş, kendini geliştirmiş bir kadın neden 50 yıl öncesinin yanlış düşüncesini benimser anlamıyorum
"Hem beni yeniden mutlu eder hem kocamı eve bağlar bir çocuk daha"
Çocukların sizi mutlu etme kısmına bir şey diyemem ama kocayı eve bağlamak için çocuk yapmak, ben gibi meslek sahibi olmayan, ev kadını olan birinin bile benimseyebileceği bir düşünce değil, aşkla evlendim, bu kadar yıl eşimden yana sizin yaşadığınız sorunlar gibi sorunlar yaşamadım, ona rağmen kendi isteğim ve ortak kararımızla tek çocuk yaptım.

Dediğim gibi evlatlarınızı Allah bağışlasın fakat şu an geldiğiniz noktada borçlar bir yana çocuklarınız için boşanmak istemiyor gibi görünüyorsunuz, 22 yıllık evliyseniz sanırım çocuklar üniversite ve lise çağlarında ama 3. daha bebek, baba diyor demişsiniz ağlar babasını arar diye endişe ettiğinizi anlıyorum bu sözlerden.
Eğer çocuklar deyip boşanmıyorsanız hata ediyorsunuz, bazı şeyler çocuklar için dahi tolere edilmemeli, yarın öbür gün yine aynı aldatmaları yaşadığınızda çocuklarınıza ben sizin için katlandım sorumluluğunu yüklemeye hakkınız yok çünkü, mutsuz bir evlilikte yetişmelerindense, boşanmış ama huzurlu ebeveynlerle birlikte olmaları daha iyidir.

Düşünmeye gerek var mı? Karar zor da değil üstelik, adam teklif ederseniz boşanırmış, teklif edeceksiniz, anlaşmalı boşanma protokolü imzalayacaksınız, evin kredi borcunu ödeyecek, evde siz oturacaksınız o gidecek ve +çocuklara nafaka ödeyecek.

Ben olsam böyle yapardım ama ben siz değilim, o yüzden karar sizin.
Teşekkür ediyorum. Maalesef yetiştirilme tarzımdan olduğumu düşünüyorum. Baskılanmış kadın değerli erkek. Bugün yorumları okudum her günkü den çok ağladım. Ben çok anaç bir kadınım dışarıda da öyleyim. Yabancı bir insan bile olsa psikolojisini çözebilirim. Ama gel gör ki bugün kendime hayrım yok. Aslında birşeylerin yanlış gittiğinin farkındayım. Sanki öyle tırmanmışım ki nefessiz az kaldı az kaldı sabret elimi uzatıyorum güzel huzurlu bir geleceğe... Sabret... Ama lime lime dökülür olmuş etlerimden.. Biliyor musunuz selvi boylum al yazmalımı defalarca izlemişimdir... Hala izlesem hala ağlarım.. Yalnız kalmaktan korkuyorum galiba.. Ben hep yalnız hep değersiz hissettim kendimi. Bakın bunun tahsil ileri görüşlülük VS alakası yok.. Sanki daha çok değerli olacaktım.. Böyle birşey sanki.. Ya ilerde çocuklarım da yalnız bırakırsa... Çok azimli bir insandım... Ama şu an bitik.. 40 yıllık koca bir hiç gibiyim... Boşa çiğnemişim dünyayı...
 
Hem beni yeniden mutlu eder hem kocamı eve bağlar bir çocuk daha.
??
KK'yi ilk okumaya basladigimda bazi yorumlari sert bulurdum ama artik soylenmesi gerekeni soylediklerini dusunuyorum.

"Özellikle uzun yıllardır evli olan ve çocuklu olan bayanlar yardımcı olursa sevinirim"
Bu kritere uymadigim icin size bi yorumum yok.
 
Eskortlar dullar kendi ve diğer ahlaksızların birbirlerine attığı iğrenç fotoları..

Dul kelimesini nasil da kolayca eskortla yan yana getirivermissiniz.
Bosanmis ya da esini kaybetmis kadinlar hakkinda ne dusunuyorsunuz?

Sizin temel motivasyonunuz dul olmamak sanirim. Dogru mu anladim?
 
Dul kelimesini nasil da kolayca eskortla yan yana getirivermissiniz.
Bosanmis ya da esini kaybetmis kadinlar hakkinda ne dusunuyorsunuz?

Sizin temel motivasyonunuz dul olmamak sanirim. Dogru mu anladim?
Lütfen bu ifadeyi cımbızlamayın. Kadının biri dulum diye kendini anlatmış yazışmada. Bir de tatil yaptığım yerdeki eskort olarak araştırma yapmış ki o yer olarak ekranda gözüme çarpanlar. Çok kısa süreliğine. Bu ifadeler günlük yaşantımda hiç ağzıma almadığım ifadeler. Eşinden ayrılmış çok arkadaşım var. Bu ifadeyi hiç kullanmam. haddime değil.
 
Lütfen bu ifadeyi cımbızlamayın. Kadının biri dulum diye kendini anlatmış yazışmada. Bir de tatil yaptığım yerdeki eskort olarak araştırma yapmış ki o yer olarak ekranda gözüme çarpanlar. Çok kısa süreliğine. Bu ifadeler günlük yaşantımda hiç ağzıma almadığım ifadeler. Eşinden ayrılmış çok arkadaşım var. Bu ifadeyi hiç kullanmam. haddime değil.

Okurken rahatsiz oldum, sormak istedim. Cevabiniz icin tesekkurler.
 
Teşekkür ediyorum. Maalesef yetiştirilme tarzımdan olduğumu düşünüyorum. Baskılanmış kadın değerli erkek. Bugün yorumları okudum her günkü den çok ağladım. Ben çok anaç bir kadınım dışarıda da öyleyim. Yabancı bir insan bile olsa psikolojisini çözebilirim. Ama gel gör ki bugün kendime hayrım yok. Aslında birşeylerin yanlış gittiğinin farkındayım. Sanki öyle tırmanmışım ki nefessiz az kaldı az kaldı sabret elimi uzatıyorum güzel huzurlu bir geleceğe... Sabret... Ama lime lime dökülür olmuş etlerimden.. Biliyor musunuz selvi boylum al yazmalımı defalarca izlemişimdir... Hala izlesem hala ağlarım.. Yalnız kalmaktan korkuyorum galiba.. Ben hep yalnız hep değersiz hissettim kendimi. Bakın bunun tahsil ileri görüşlülük VS alakası yok.. Sanki daha çok değerli olacaktım.. Böyle birşey sanki.. Ya ilerde çocuklarım da yalnız bırakırsa... Çok azimli bir insandım... Ama şu an bitik.. 40 yıllık koca bir hiç gibiyim... Boşa çiğnemişim dünyayı...
Ben de sizden farklı bir ortamda büyüdüm sayılmaz, çok kapalı ve muhafazakar bir çevrede geçti çocukluk ve gençlik yıllarım, ailem her ne kadar baskıcı olmasa bile yaşadığımız çevre kadını pek önemseyen bir yer değildi ama karakter olarak baskıya gelemeyen biri olmamın avantajıdır belki, kimsenin ne dediğine düşündüğüne aldırış etmeden yaşadım.
40 yaşına gelmişsiniz bence çıkın bu ataerkil baskısından, ailenizin biz demiştik düşüncesini de bir kenara bırakın, bugüne kadar böyle yaşamak istemişsiniz böyle olmuş lakin bundan sonra aynı yaşamı sürdürmek zorunda değilsiniz.

Yalnızlıktan da korkmayın, şöyle düşünün süper bir evliliğiniz de olsa, eşinizin sizden evvel vefat etme olasılığı var mı var, çocuklarınız deseniz zaten ömürler boyu sizinle yaşamayacaklar, siz ailenizle mi yaşıyorsunuz? Hayır, demek ki çocuklar zamanı geldiğinde kendi hayatlarını kurmak için gidiyor, çocuklarınız da gidecek, hem bizler yaşlılıkta yalnız kalmamak için doğurmuyoruz, çocuklar bize yaşlılığımızda baksın, yalnız bırakmasın diye anne olmuyoruz, eğer siz böyle düşünüyorsanız bu düşünceden de sıyrılın, çocuklar bizden bağımsız, bizden farklı karaktere sahip bireylerdir, onlara doğmak isteyip istemediklerini sormadan karar verip uyguluyoruz sonra ömürleri boyunca bize tabi olsunlar istiyoruz, peki neden?
Siz anne babanıza tabi kaldınız mı? Hayır.
Onları kanatları olgunlaşınca uçacak kelebekler gibi görün ve hayatınızı tek başına kalacak şekilde planlayın.

İnsan bilmediğinden korkar elbette ama yalnızlığın korkutucu olup olmadığını tecrübe etmeden bilemezsiniz, belki çok hoşunuza gidecek, daha özgür, daha özgüvenli, daha ayakları yere basan bir kadın olacaksınız.

Hayata karşı biraz cesur olun, 40 yaş bir şey değil, isteseniz bugün kaybettiğiniz yılları yeniden yakalayabilirsiniz.
 
Ben de sizden farklı bir ortamda büyüdüm sayılmaz, çok kapalı ve muhafazakar bir çevrede geçti çocukluk ve gençlik yıllarım, ailem her ne kadar baskıcı olmasa bile yaşadığımız çevre kadını pek önemseyen bir yer değildi ama karakter olarak baskıya gelemeyen biri olmamın avantajıdır belki, kimsenin ne dediğine düşündüğüne aldırış etmeden yaşadım.
40 yaşına gelmişsiniz bence çıkın bu ataerkil baskısından, ailenizin biz demiştik düşüncesini de bir kenara bırakın, bugüne kadar böyle yaşamak istemişsiniz böyle olmuş lakin bundan sonra aynı yaşamı sürdürmek zorunda değilsiniz.

Yalnızlıktan da korkmayın, şöyle düşünün süper bir evliliğiniz de olsa, eşinizin sizden evvel vefat etme olasılığı var mı var, çocuklarınız deseniz zaten ömürler boyu sizinle yaşamayacaklar, siz ailenizle mi yaşıyorsunuz? Hayır, demek ki çocuklar zamanı geldiğinde kendi hayatlarını kurmak için gidiyor, çocuklarınız da gidecek, hem bizler yaşlılıkta yalnız kalmamak için doğurmuyoruz, çocuklar bize yaşlılığımızda baksın, yalnız bırakmasın diye anne olmuyoruz, eğer siz böyle düşünüyorsanız bu düşünceden de sıyrılın, çocuklar bizden bağımsız, bizden farklı karaktere sahip bireylerdir, onlara doğmak isteyip istemediklerini sormadan karar verip uyguluyoruz sonra ömürleri boyunca bize tabi olsunlar istiyoruz, peki neden?
Siz anne babanıza tabi kaldınız mı? Hayır.
Onları kanatları olgunlaşınca uçacak kelebekler gibi görün ve hayatınızı tek başına kalacak şekilde planlayın.

İnsan bilmediğinden korkar elbette ama yalnızlığın korkutucu olup olmadığını tecrübe etmeden bilemezsiniz, belki çok hoşunuza gidecek, daha özgür, daha özgüvenli, daha ayakları yere basan bir kadın olacaksınız.

Hayata karşı biraz cesur olun, 40 yaş bir şey değil, isteseniz bugün kaybettiğiniz yılları yeniden yakalayabilirsiniz.
Çok teşekkür ederim. Terapi gibisiniz. Hiç böyle düşünmedim. Keşke dün yazsaydınız da diğer yorumları okuyup ay vay ne yapmışım diye üzülmeyeydim. Çok mantıklı öğütleriniz. Minnettarım. Güç verdiniz bana🙏🏻
 
X