- 14 Eylül 2014
- 20.998
- 100.567
- 798
Eminim şiddet dilini kullanmayan çocuklara da ezik kelimesini de kullanmayacaktır.
İyi forumlar.
Sanirim çok fazla çocuk psikoloğu tanıyorsunuz hangi terimi kullandıklarını çok iyi biliyorsunuz. Evet doğru genelde para koparmaya çalışan sosyoloji vs mezunu şarlatanlar kullanır bu ünvanı. Çünkü gayet cilalı ve açıkta kalmış bir ünvandir. Ben de sadece pedagog dediklerinde düzeltme gereği duymam çünkü insanlara kavram eğitimi vermek değil işim. Rica etsem benim için o tanıdığınız cocuk psikologlarina sorar misiniz? Arkadaşı çocuğuma peluş oyuncak atıyor ne yapmalıyım diye? Sonra gelip cevabı burda bizimle paylaşın
Her çocugun karakteri aynı değil zaten. Ama nedense her çocuk annesinin savunmasına muhtaç dendiğinde genel kabul görüyor. Defalarca yazdığım gibi yine yazıyorum riskli durumlarda müdahale gerekir diye. Riskli durum da çocugun karakterine göre değişen bir durumdur zaten. Siz çocuğunuzun karakterine göre hangi durumda gerçekten ciddi zarar gorecegini bilip ona göre müdahale edebilirsiniz. Ama peluş bir oyuncağın da hangi karakterde olursa olsun bir çocuğa şiddet görmüş travması yaşatmayacagi da aşikar
Açıkçası ilk başta evet bozuldum ama sonra ne kadar ağır sacmaladiginin farkına vardım, hele ki az önce komsuma gidip geldikten sonra.Bozulmakta haklısınız, bu kadar nobran olmak zorunda değildi arkadaşınız. Kaldı ki sizin de tamamen çocuğu salıp keyfine bakan annelerden olmadığınız belli gibi geldi bana.
Agresif çocuk diye nitelendirmek de yanlış geldi bana. Benim kızım bu ay 1 yaşında olacak, o kadar çok sağa sola vuruyor saçımızı filan çekiyor ki korktum ben de agresif çocuk mu olacak diye
Ben çocukların birbirlerine ciddi zarar verecekleri şeyleri uzak tutup, gözlemlemek gerektiğini düşünüyorum. Evet ciddi zarar vermeye başladığını hissedersem görüşmeyi keserim, hele de karşıdaki anne çok umarsizsa zaten görüşmem.
Ama sizden oyle bir hava almadim. Canınızı sıkmayın arkadaşınıza, bazen annelik içgüdüleri mantığın önüne gecebiliyor.
Tehdit değil ki bu olayın sonucunu yaşatma. Doğru olan öncesinde bu tarz davranışlar yaparsan sonucu bu olur diyerek hatırlatma yapmak ve olduğunda da gerçekten buna uymak. Ama yaygın kullanım genelde annenin defalarca boş tehditlerde bulunup sonucunda kalkıp gitmek kendi işine de gelmediği için lafını yemesi şeklinde gerçekleşiyor. Sonucunda da çocuk annem konuşur konuşur ama sonunda hiç bı şey olmaz diye düşünüp annesini duymazdan gelmeyi öğrenir.Size bir tavsiye kendimce ; bir yere gideceğiniz zaman bu kadar çok uyarıda bulunmayın.
Çok fazla uyarı da olumsuz uyarıcı olabiliyor çünkü.
Bir durumla karşılaştığınızda yanına yaklaşın, ve çocuğunuzun anladığı bir dilden uyarın .
O anda tehdit doğru mu tam bilemiyorum. Eve gideriz , oyun son olmuş olur gibi tehditleri çok duyuyorum, doğru mu uzmana sormak lazım..
Ama bildiğim bir şey var , anne baba bir şey diyorsa yapmalı, inandırıcı olmalı. Ya susmalı ya da dediğini yapmalı.
Çocuğa göre değişebilir belki bu durum, benim oğlum baştan ne yapacağımızı bildiğinde daha uyumlu oluyor.Size bir tavsiye kendimce ; bir yere gideceğiniz zaman bu kadar çok uyarıda bulunmayın.
Çok fazla uyarı da olumsuz uyarıcı olabiliyor çünkü.
Bir durumla karşılaştığınızda yanına yaklaşın, ve çocuğunuzun anladığı bir dilden uyarın .
O anda tehdit doğru mu tam bilemiyorum. Eve gideriz , oyun son olmuş olur gibi tehditleri çok duyuyorum, doğru mu uzmana sormak lazım..
Ama bildiğim bir şey var , anne baba bir şey diyorsa yapmalı, inandırıcı olmalı. Ya susmalı ya da dediğini yapmalı.
Çocuk için aslında zaten arkadaşının canının acıması bı şey ifade etmez ki? Karşıdakinin acısını anlayıp kendini onun yerine koyma becerileri yoktur. Onlar ancak somut olarak ben oyuncağı attigimda arkadaşım ağlıyor ve oyunu bırakıyor, veya annem oyunu bitirmemiz istiyor diye ilişkiyi kurarak atmayı bırakır. Karşıdakinin canı acimasinin hosuna gitmesi de o anki tepkileri hareketleri ilgisini çektiği içindir. Baktınız gerçekten kasıtlı bir şiddet var dikkatini başka yöne cekersiniz, ortaminizi değiştiriniz, hala bile isteye devam ediyorsa da öncesinde konuştuğunuz yaptırımı uygularsız. Kötülük olsun diye değil benmerkezci ve keyif odaklı oldukları için böyle davranıyor cocuklarBen de peluş bir oyuncağın travma yaratmayacağını düşünüyorum. Ama evet her çocuk belli bir eşiği geçene kadar annesinin korumasına -bakın savunma demiyorum- muhtaç. Benim çocuğuma karşısındaki çocuk zarar veriyorsa onu korumak benim gorevim, karşısındaki cocugun eylemini engellemek de onun annesinin gorevi. Ama bazı anneler biraz fazla rahat, fazla özgürlükçü. Benim çocuğumun özgürlüğü karşısındaki çocuğun özgürlüğünü baskiliyorsa orada biter. Ona zarar vermesini engellemek zorundayim, her anne de mecbur buna. Aksi takdirde gorusmem o kisiyle.
Bu arada ben pelustan filan bahsetmiyorum, ciddi zarar verilmesinden bahsediyorum. Denesin görsün diyemeyiz bu durumda. Ayrıca karşısındaki çocuk ona zarar verdiginde "aaa ben de boyle yapmamalıyım, demek ki canı aciyor" demeyip "ben de yapayım, cani acısın" da diyebilir çocuğumuz. O zaman ne yapacağız?
Arkadaşınızın tavrı ve uslubu yanlış bana kalırsa. Siz "amaaan vursun ne olacak" deyip gülüp geçseniz, evet haklı derdim ama şu durumda kim olsa kırılırdı.Açıkçası ilk başta evet bozuldum ama sonra ne kadar ağır sacmaladiginin farkına vardım, hele ki az önce komsuma gidip geldikten sonra.
Komşum ana okulu öğretmeni.
İkimizin çocuğu da zaman zaman hırçınlasiyor.
Mudahele edip uyarıyoruz, yapılması gerekeni yapıyoruz.
İnanın komsumun oğlu aşırı korkak, hatta korkakliktan titreyen bir çocuktu, ama bu şekilde sosyalleserek şimdi her ortama adapte oldu.
Annesi uzak tutsa çocuk ne olurdu..
Hatta bugün oğlumun kafasına tahta oyuncak attı evet kafası sisebilirdi de..
Ama olmezdi herhalde.
Oğlum daha çok kendisini kollamayi öğrenir diğer çocuk da yaparsa bizim gideceğimizi, oynayamayacaklarini.
Yarın da roller değişir.
Hayat böyle böyle öğrenilir..
İstemeyen de oynatmaz elbet, saygı duyarım.
Bazı anneler cook iyi eğitimli çocuklarının terbiyesiz aileler tarafından bu şekilde yetiştirildiğine inanıyorlar..Çocuk için aslında zaten arkadaşının canının acıması bı şey ifade etmez ki? Karşıdakinin acısını anlayıp kendini onun yerine koyma becerileri yoktur. Onlar ancak somut olarak ben oyuncağı attigimda arkadaşım ağlıyor ve oyunu bırakıyor, veya annem oyunu bitirmemiz istiyor diye ilişkiyi kurarak atmayı bırakır. Karşıdakinin canı acimasinin hosuna gitmesi de o anki tepkileri hareketleri ilgisini çektiği içindir. Baktınız gerçekten kasıtlı bir şiddet var dikkatini başka yöne cekersiniz, ortaminizi değiştiriniz, hala bile isteye devam ediyorsa da öncesinde konuştuğunuz yaptırımı uygularsız. Kötülük olsun diye değil benmerkezci ve keyif odaklı oldukları için böyle davranıyor cocuklar
Şiddet dilini kullanmayan çocuklara değil aşırı korumacı anneleri tarafindan hayatı yaşama fırsatı taninmayan, ezilen çocuklara karşı ezik tanımını kullandım. Siz yine de birinden fikir alın belki sanal olmayan bir uzmandan da benzer şeyleri duyunca kendinizi gözden gecirirsinizEminim şiddet dilini kullanmayan çocuklara da ezik kelimesini de kullanmayacaktır.
İyi forumlar.
Asla öyle demem, ama hayat memat meselesi yapıp çocuğumu da ordan cikarmadim.Arkadaşınızın tavrı ve uslubu yanlış bana kalırsa. Siz "amaaan vursun ne olacak" deyip gülüp geçseniz, evet haklı derdim ama şu durumda kim olsa kırılırdı.
E siz o kadar mükemmel anneyseniz zaten yaşamazsınız, hiç üstünüze alınmayın ☺☺Bir konunun sonu daha " inşallah kınadıgınızı yasarsınız" a baglandı. Dagılabiliriz arkadaşlar bunca beyin fırtınası bosa gitti yine
Şiddet dilini kullanmayan çocuklara değil aşırı korumacı anneleri tarafindan hayatı yaşama fırsatı taninmayan, ezilen çocuklara karşı ezik tanımını kullandım. Siz yine de birinden fikir alın belki sanal olmayan bir uzmandan da benzer şeyleri duyunca kendinizi gözden gecirirsiniz
Perki sizin olmadığınız bir ortamda mesela sınıf ortamında teneffuste sorunlarını nasıl çözecek çocuk sadece merakımdan soruyorum yanlış anlaşılmasınBirincisi ben aşırı korumacı değilim. Parka oyun alanına gittiğimizde kendisi gayet rahat sosyalleşir anne anne diye gelmez. Sadece kendisine bir çocuk vurduğunda ittirmez, kaçmaz da genelde en fazla bağırır çekil der. Bir şey paylaşmak istemediğinde müdahale etmem, yemek istemediğinde de müdahale etmem, kendiyle ilgili konularda serbest. Fakat karşısında herhangi bir canlı varsa ve o canlıya kötü bir hareketi varsa uyarırım, engellerim. İlla çocuk olmasına da gerek yok, kedi, köpek, kuş kuyruğunu çektiğinde dur kedi tırmıklasın da anlasın demiyorum. Siz her ne kadar empati yapamaz deseniz de canının acıdığını anlattığımda anlıyor. Elimi ocakta yaktığımda dahi gelip öpen bir çocuktur. Nereden aşırı müdahale ettiğim teşhisini koydunuz yada çocuğumu ezik olarak yaftaladınız bilemiyorum tabii. Ancak yaş itibariyle hırçın çocuklardan koruyorum. Ooo neler görecek neler diye survivorı da yaşatamam.
Kafaya bir şeylerle vurmanın peluşu, taşı sopası olmaz. Kafaya vurulması davranışı canını yaksa da yakmasa da hoş değildir. Bu konuda aman canı acımadı diye rahat oturan anneyle görüşmek istemem. Müdahale etmesi için illa kanama şişme yasa beyin travması gerekmiyor. Bunu yaptım diye de çocuğum ezik olmuyor. Karşınızda bir öğretmen var. Eşim de ben de öğretmeniz, gelişime vakıfız yani. Kalkıp da vurmayı yumuşakşa vurmuş nolcak gibi düşünmek sorunlu bir bakış açısı.
Çok haklisiniz evet pelusla vurunca birşey olmaz yani acımaz çocuğu gorusturmemek gibi bir duruma gerek yok. Ama çocuk vurmamasi gerektiğini bilmeli öğrenmeli. Buna hakkı izni olmadığını kesin bir dille ifade etmek gerekir.Birincisi ben aşırı korumacı değilim. Parka oyun alanına gittiğimizde kendisi gayet rahat sosyalleşir anne anne diye gelmez. Sadece kendisine bir çocuk vurduğunda ittirmez, kaçmaz da genelde en fazla bağırır çekil der. Bir şey paylaşmak istemediğinde müdahale etmem, yemek istemediğinde de müdahale etmem, kendiyle ilgili konularda serbest. Fakat karşısında herhangi bir canlı varsa ve o canlıya kötü bir hareketi varsa uyarırım, engellerim. İlla çocuk olmasına da gerek yok, kedi, köpek, kuş kuyruğunu çektiğinde dur kedi tırmıklasın da anlasın demiyorum. Siz her ne kadar empati yapamaz deseniz de canının acıdığını anlattığımda anlıyor. Elimi ocakta yaktığımda dahi gelip öpen bir çocuktur. Nereden aşırı müdahale ettiğim teşhisini koydunuz yada çocuğumu ezik olarak yaftaladınız bilemiyorum tabii. Ancak yaş itibariyle hırçın çocuklardan koruyorum. Ooo neler görecek neler diye survivorı da yaşatamam.
Kafaya bir şeylerle vurmanın peluşu, taşı sopası olmaz. Kafaya vurulması davranışı canını yaksa da yakmasa da hoş değildir. Bu konuda aman canı acımadı diye rahat oturan anneyle görüşmek istemem. Müdahale etmesi için illa kanama şişme yasa beyin travması gerekmiyor. Bunu yaptım diye de çocuğum ezik olmuyor. Karşınızda bir öğretmen var. Eşim de ben de öğretmeniz, gelişime vakıfız yani. Kalkıp da vurmayı yumuşakşa vurmuş nolcak gibi düşünmek sorunlu bir bakış açısı.
Nasılsa canı acimadi diye oturmaya devam etmedim, hatta bir kere daha söyleyim, oğlumun kafasına tahta oyuncak atan çocuğun evinde de oturmaya devam ettim..Birincisi ben aşırı korumacı değilim. Parka oyun alanına gittiğimizde kendisi gayet rahat sosyalleşir anne anne diye gelmez. Sadece kendisine bir çocuk vurduğunda ittirmez, kaçmaz da genelde en fazla bağırır çekil der. Bir şey paylaşmak istemediğinde müdahale etmem, yemek istemediğinde de müdahale etmem, kendiyle ilgili konularda serbest. Fakat karşısında herhangi bir canlı varsa ve o canlıya kötü bir hareketi varsa uyarırım, engellerim. İlla çocuk olmasına da gerek yok, kedi, köpek, kuş kuyruğunu çektiğinde dur kedi tırmıklasın da anlasın demiyorum. Siz her ne kadar empati yapamaz deseniz de canının acıdığını anlattığımda anlıyor. Elimi ocakta yaktığımda dahi gelip öpen bir çocuktur. Nereden aşırı müdahale ettiğim teşhisini koydunuz yada çocuğumu ezik olarak yaftaladınız bilemiyorum tabii. Ancak yaş itibariyle hırçın çocuklardan koruyorum. Ooo neler görecek neler diye survivorı da yaşatamam.
Kafaya bir şeylerle vurmanın peluşu, taşı sopası olmaz. Kafaya vurulması davranışı canını yaksa da yakmasa da hoş değildir. Bu konuda aman canı acımadı diye rahat oturan anneyle görüşmek istemem. Müdahale etmesi için illa kanama şişme yasa beyin travması gerekmiyor. Bunu yaptım diye de çocuğum ezik olmuyor. Karşınızda bir öğretmen var. Eşim de ben de öğretmeniz, gelişime vakıfız yani. Kalkıp da vurmayı yumuşakşa vurmuş nolcak gibi düşünmek sorunlu bir bakış açısı.
Bazı anneler cook iyi eğitimli çocuklarının terbiyesiz aileler tarafından bu şekilde yetiştirildiğine inanıyorlar..
Ne diyim, inşallah ikinci çocukları farklı olur, ve deneyimlerler, laflarını da birbir yutarlar..
İsterim bunu.
Perki sizin olmadığınız bir ortamda mesela sınıf ortamında teneffuste sorunlarını nasıl çözecek çocuk sadece merakımdan soruyorum yanlış anlaşılmasın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?