- 14 Eylül 2014
- 20.999
- 100.615
- 798
Evet buna katılıyorum. Sorunlu çocuk yok sorunlu anne babalar var.
Nasılsa canı acimadi diye oturmaya devam etmedim, hatta bir kere daha söyleyim, oğlumun kafasına tahta oyuncak atan çocuğun evinde de oturmaya devam ettim..
Size göre sorunlu bakış açısı olarak değerlendiren annelerle zaten bende bir arada bulunmak istemiyorum, bunu fark ettim.
Tekrar söyleyim yumuşak vurmuş sert vurmuş olayı değil bu, birbirlerinin canlarını da acitabilirlerdi.
Ama bu ne beni ne başka birini kötü anne baba, çocuğu da sorunlu falan yapmaz bence.
Hayır fıtrat diye birşey vardır, dönemsel hırçınlıklar da vardir.Şu mesajınız bile çocuğun kötü davranışlarını normalleştirdiğinin ispatı.
Çocuklar katil, sapık, tecavüzcü olarak doğmazlar. Aynı şekilde yaramaz laftan anlamaz olarak da doğmazlar. Yaşadıklarıyla şekillenir.
Siz oyun alanında alt tarafı peluş vurdu bir şey olmaz diye oturduğunuz için muhtemelen çocuğunuz bu kadar rahat.
Şu beddualı mesajla arkadaşınızın doğru bir karar verdiği ortada.
Kusura bakmayın ama ben de inanmadım. Üslubunuz, “mükemmel anneler”, “ezik çocuklar” gibi etiketleriniz psikoloji eğitimi almış birisinden beklenmeyecek şeyler. Eğer doğruysa üzülürüm sadece.Sanirim çok fazla çocuk psikoloğu tanıyorsunuz hangi terimi kullandıklarını çok iyi biliyorsunuz. Evet doğru genelde para koparmaya çalışan sosyoloji vs mezunu şarlatanlar kullanır bu ünvanı. Çünkü gayet cilalı ve açıkta kalmış bir ünvandir. Ben de sadece pedagog dediklerinde düzeltme gereği duymam çünkü insanlara kavram eğitimi vermek değil işim. Rica etsem benim için o tanıdığınız cocuk psikologlarina sorar misiniz? Arkadaşı çocuğuma peluş oyuncak atıyor ne yapmalıyım diye? Sonra gelip cevabı burda bizimle paylaşın
Tecrübe konuşuyor şuanda malesef çözemiyor7yada 8 yaş çocuğu elbette kendi sorunu çözebilir. Çözmeyi öğrenecektir. Bir kaç büyük sorun yaşar çözer. Ama bu 3 yaşındayken yapabileceği bir şey değil.
Cocuğun her davranışınin sebebi anne baba deildir, ha uyarmaz destekler tabi ki haklısınız.Evet buna katılıyorum. Sorunlu çocuk yok sorunlu anne babalar var.
Sizin çocuğunuza yönelik herhangi bir şey yazmadım sizin çocuğunuzu da nasıl yetistirdiginizi bilemem. Konudaki karşı tarafın yanlis bir tutum takindigini bunun sonucunda kendi çocuğunun karakter gelişiminin zarar gorecegini yazdım. Siz kendinizden bir şeyler görerek cevap yazdiniz. Hala sanki bir çocuk digerinin kafasını patlatsin demişim gibi algılayarak cevap yazıyorsunuz. Benim bilgim ve tecrübem doğrultusunda çocuğunu peluş oyuncaktan sakınan ve olayı senin cocugun agresif bı daha benimkiyle gorusmesin deme noktasına getiren her anne aşırı korumacıdir. Boyle düşünüyorsanız siz de aşırı korumacisiniz bence. Yok böyle düşünmüyorsanız da farklı anlamlar türetip üzerinize alınmaya çalışmaktan vazgeçin yazdıklarımı.Birincisi ben aşırı korumacı değilim. Parka oyun alanına gittiğimizde kendisi gayet rahat sosyalleşir anne anne diye gelmez. Sadece kendisine bir çocuk vurduğunda ittirmez, kaçmaz da genelde en fazla bağırır çekil der. Bir şey paylaşmak istemediğinde müdahale etmem, yemek istemediğinde de müdahale etmem, kendiyle ilgili konularda serbest. Fakat karşısında herhangi bir canlı varsa ve o canlıya kötü bir hareketi varsa uyarırım, engellerim. İlla çocuk olmasına da gerek yok, kedi, köpek, kuş kuyruğunu çektiğinde dur kedi tırmıklasın da anlasın demiyorum. Siz her ne kadar empati yapamaz deseniz de canının acıdığını anlattığımda anlıyor. Elimi ocakta yaktığımda dahi gelip öpen bir çocuktur. Nereden aşırı müdahale ettiğim teşhisini koydunuz yada çocuğumu ezik olarak yaftaladınız bilemiyorum tabii. Ancak yaş itibariyle hırçın çocuklardan koruyorum. Ooo neler görecek neler diye survivorı da yaşatamam.
Kafaya bir şeylerle vurmanın peluşu, taşı sopası olmaz. Kafaya vurulması davranışı canını yaksa da yakmasa da hoş değildir. Bu konuda aman canı acımadı diye rahat oturan anneyle görüşmek istemem. Müdahale etmesi için illa kanama şişme yasa beyin travması gerekmiyor. Bunu yaptım diye de çocuğum ezik olmuyor. Karşınızda bir öğretmen var. Eşim de ben de öğretmeniz, gelişime vakıfız yani. Kalkıp da vurmayı yumuşakşa vurmuş nolcak gibi düşünmek sorunlu bir bakış açısı.
Ah yavrucum ya çok üzüldüm. Çocuk korkudan içine kapanmıştır. Kimbilir neler var iç dünyasında. Konuyla alakası yok ama mesajı görünce çok üzüldüm.kaç yaşında kuzeninizin kızı?Cocuğun her davranışınin sebebi anne baba deildir, ha uyarmaz destekler tabi ki haklısınız.
Hatta şöyle söyleyim kuzenim evde eşinden şiddet gören bir kadın malesef,çocuk da arada maruz kalıyor, ama kızları melek, asla agresif değil.
Nasıl açıklarsiniz bilmem ama, o zaman bu çocuğun başka çocukları dövmesi gerekirdi dimi..
Herkes gibi burada mesleki kimligimden bağımsız olarak yazıyorum. Tutup karşıma bı danışan geldiğinde çocuğun ezik demiyorum her halde hanımefendi. Daha cilalanmış tabirleri olsa da olayın özü bu ama. Karşı fikirdeki arkadaşlardan gerçekten rica ediyorum. İnandıkları bir danismana gidip soruversinler fikrini de burda yazsınlar bakalım "GERÇEK" bir danışman bu konuda ne düşünüyormuş. Ama eğitimini de öğrensinler. Zira ortalik sosyoloji felsefe mezunu olup aldıkları sertifikalarla aileyi pohpohlayip para koparanlarla doluKusura bakmayın ama ben de inanmadım. Üslubunuz, “mükemmel anneler”, “ezik çocuklar” gibi etiketleriniz psikoloji eğitimi almış birisinden beklenmeyecek şeyler. Eğer doğruysa üzülürüm sadece.
Cocuk her zaman gordugunu yapmiyorki zaten. Alimden zalim, zalimden alim dogar serler o hesap. Cok duzgun ailelerinde cocuklari hirsiz ugursuz olabilirCocuğun her davranışınin sebebi anne baba deildir, ha uyarmaz destekler tabi ki haklısınız.
Hatta şöyle söyleyim kuzenim evde eşinden şiddet gören bir kadın malesef,çocuk da arada maruz kalıyor, ama kızları melek, asla agresif değil.
Nasıl açıklarsiniz bilmem ama, o zaman bu çocuğun başka çocukları dövmesi gerekirdi dimi..
7-8 yaşına geldiğinde birden vahiy mi gelecek de öğrenecek? Ya da sorun çözme becerileri kitabı alırsınız okuyarak öğrenir. Maalesef 7-8 yaşına geldiğinde öğrenmiş olmasını umuyorsaniz 3-4 yaşında ufak ufak tecrübe edinmesine izin vermek zorundasiniz7yada 8 yaş çocuğu elbette kendi sorunu çözebilir. Çözmeyi öğrenecektir. Bir kaç büyük sorun yaşar çözer. Ama bu 3 yaşındayken yapabileceği bir şey değil.
Cok dogru.. yuzmeyi ogretmeden git denizin ortasina birakcocugu.. ayni sey..7-8 yaşına geldiğinde birden vahiy mi gelecek de öğrenecek? Ya da sorun çözme becerileri kitabı alırsınız okuyarak öğrenir. Maalesef 7-8 yaşına geldiğinde öğrenmiş olmasını umuyorsaniz 3-4 yaşında ufak ufak tecrübe edinmesine izin vermek zorundasiniz
Çok doğru. Oğlum 7 yaşında birinci sınıfta epey hırpalandı. Hiç vurma huyu yok hep sakin bir çocuktu.Kendimi sorguluyorum hatam nerde diye? Neden çocuk kendini savunamıyor? Şunu anladım ben onu hiç yalnız bırakmadım. Parkta, sokakta, evde. Çevremizde yaşıtı çocukta yoktu bir tek aynı yaş kız kuzeni vardı küçükken. İkisi birbirine yetiyordu. Mutlu ve kavgası olmayan çocuklardı. Arada kendinden büyük çocuklarla bir araya geldi ama çok zarar verenler oldu uzak durdum. Çocuk o sakinlikten okula başlayınca bocaladı. Yani evet 7-8 yaşa gelince birden aydınlanmıyorlar7-8 yaşına geldiğinde birden vahiy mi gelecek de öğrenecek? Ya da sorun çözme becerileri kitabı alırsınız okuyarak öğrenir. Maalesef 7-8 yaşına geldiğinde öğrenmiş olmasını umuyorsaniz 3-4 yaşında ufak ufak tecrübe edinmesine izin vermek zorundasiniz
Siz uyariyosaniz sıkıntı yok eger bisey demeseydiniz insan bozulur cocuk iste insanin akli fikri ermiyorki napicaklar zaten anlasa yapmazdi siz yinede dikkatli olun ama onalra kulak asmayin siz uyardiginiz surece cocuk iste adi ustundeArkadaşlar bugün bir arkadaşımla buluştuk, benim oğlum 38 aylık, onunki de 3 ay küçük.
Oyun alanı olan bir cafeye gittik, bizde hemen diplerindeki masada oturuyoruz, bir yandan sohbet ediyor, bir yandan da çocuklarımızı gözlemliyoruz..
Benim hayta oğlum evden çıkmadan bütün tembihlerime rağmen, oynarken arkadaşının ayaklarına oyuncak araba sürüyor, kafasına peluş oyuncak atıyor.
Elbette uyarıyorum, özür dilemesi gerektiğini yanlış davrandığını söylüyorum.
Ama en nihayetinde daha 3 yaş cocugu.
Eve dönünce arkadaşımın bana mesaji;
Yanlış anlama da, agresif çocukla oynamasa da olur..
Nasıl şaşırdım anlatamam.
Sonuçta mudahele ediyorum, yapmam gereken herşeyi yapıyorum.
Ama çocuğum evde bağırış cagiris, asla sözlü yada fiziksel şiddet olmadığı, bol oyun oynanan, sevilen sayilan bir evde büyüdüğü halde yapabiliyor..
Çok mu anormal...
Anladım ki..
Agresif çocuk, susan çocuk, konuşan çocuk diye etiketlemek için çok küçük değil mi daha bunlar..
Çok yol almayacaklar mi daha.
Bizim yapmamız gereken, doğruyu göstermek, örnek olmak değil mi.
Böyle bir tavırla karşılaşmayı gerektirecek kadar büyük bir durum mu.
Söz konusu kendi çocuğum olduğu için ben mi göremiyorum, yorumlarinizi bekliyorum ☺
Bu arada arkadaşıma kırıcı hiçbir şey demedim, sadece etiketlemek için daha küçük ler dedim, ben değil oğlum etiketledi dedi
Bende tamam canim dedim ama sanırım biraz, bozuldum..
Şuan 6 yaşında ama bebekliğinden beri gelgitlerle büyümüş bir şekilde fiziksel yada sözel şiddete maruz kalmış bir çocuk.Ah yavrucum ya çok üzüldüm. Çocuk korkudan içine kapanmıştır. Kimbilir neler var iç dünyasında. Konuyla alakası yok ama mesajı görünce çok üzüldüm.kaç yaşında kuzeninizin kızı?
Yok arkadaşım biz sorunlu anne babayiz, çocuklarımız arsız ve agresif hatta terbiyesiz.Benim oğlum vurmayı hiç bilmezken vuran 2 arkadaşı sayesinde vurmayı öğrendi biri kuzeni. Bu arada o iki çocuk vurmayı bıraktı. Benimki vuran tarafa geçti. Sonra ben bu vurma huyuyla mücadele ettim benimki de bıraktı. Bu arada küçük büyük vuran hiç bi çocuğa karşılık vermedi. Baya baya öfkesini kontrol edebiliyordu. Ama bu sefer ezilmeye başladı. Kendini koruyamıyordu. Kendinden 2 3 yaş küçük çocuk bile çekiştirip duruyordu. Sonra kuzeniyle 1 hafta aynı ortama girdi. O sürede tekrar vurmaya başladı. Şimdi vurana vurma demiyorum. Sadece kendini savunmak için vurabileceğini anlatmaya çalışıyorum. Biri kötü bir şey derse ya da ufak tefek iterse vurma ama tekme yumruk yersen karart gözünü. Şiddet şöyledir zart zurt umrum değil. Her halini yaşadım bu durumun. Çocuğunun yerli yersiz vurması da kötü dayak yiyen taraf olması da kötü. Ha bir de her çocuk bir gün öğreniyor. Benim çocuğum yapmaz demesin kimse. Diyelim ki okula başlayana kadar tüm ilişkilerini kontrol altında tuttuk, şiddetle hiç tanışmadı. Biz yanında değilken öğrenecek. Hatta o zaman annenin kendisine tak edip diyecek sen de vur diye.
Neyse konuya gelemedim. Atılan mesaj çok saçma geldi bana. hassas anne sendromuna girmiş arkadaşın. Bu konuda vurma bile yok oyun oynarken ufak tefek şeyler olur arada. Ama annelik kıyamıyordur kendine göre haklı bile olsa, çaktırmadan arana mesafe koyarsın böyle anlamsız çocuk gibi mesaj atmazsın.
Çünkü gittiğimiz yerde uyması gereken kuralları baştan anlatıyorum ki sorun yasamayalim.
Bu her zaman yaptığım birşey, markete bile gitsek alacaklarimizin neler olduğunu ve onların dışına çıkamayacağımizi da söylüyorum.
Size cevap verirken bunu da söyleyim, az önce komsumdan geldik, oğlum gayet güzel oynadı, hatta komşunun oğlu oyuncakları etrafa savurdu, kafasına attı, agresiflikse agresiflik yaptı, ki bence değil..
Bende komşunun ne kadar kotu anne olduğunu, yada çocuğun yaramaz olduğunu düşünmedim.
Annesi mudahele ettiği sürece sorun yoktu benim için...
Farklı dusunene de saygı duyuyorum ama.
Siz kırmamaya çalışırken fazlasıyla suistimal ediliyorsunuz ama değil mi :) Komşunuz hala sizin evde mi takılıyor?Ben genelde bahaneyle uzaklasirim kırmak istemem, benim ufak kızım da 2bucuk yaş. Arkadasin ne kadar aciksozluymus.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?