Çocuk İstememek/İleride Pişman Olursam Düşüncesi

Cocuk fikri bana korkunc geldgi bir donemde hamile kaldim.2 ay boyunca ne yapicam diye evhamlandim.ne mi oldu?bos gebelikten kurtaj oldum.2.5 yildir hamile kalmak icin cebellesiyorum.oyle siz moda girincede olacak bisey degil zaten.her kula nasip olmuyor o duygu
 
Benim de hevesim yok hiç. Yetebileceğime inanmıyorum.
Uykusuzluk problemi olmasa bir de on milyon dolarım olsa belki düşünebilirim.
 
Olmamasina bişey diyemiyorum hayırlısı olsun hakkinizda. Ama 20 aylık kizim var 1 saattir bagiriyordu çığlık cigliga uykumuzdan kalktik zor sakinlestirdik suan saat gecenin 4 u gecti salonda pepe izliyoruz eşimi gönderdim yatmaya birkaç saat sonra ise gidecek diye ..Her ne kadar zaman zaman sinir krizleri gecirsek de mutluyuz.buyuk sağlık problemi geçirdim arkadaşlarım değil ailem baktı eşimin ailesi de bir yere kadardı benimle içi yanan annem ve kardeslerimdi. Bugün hastane önünde tekerlek sandalyeli bi teyze gördüm yardima ihtiyacı var mı acaba dedim teyze dedi oğlum arabayi getirecek Sağol işte bugunler için büyüttük evlatları diye. Çok etkilendim nedense. Hayırsız evlat olma ihtimali de var sağlığı yerinde olmayan da ..yani herseyi göze alarak gerçekten istiyorsaniz yapın yoksa hayatıniza devam edip konuyu kapatın bence ..
 
Doğada tüm canlıların temel amacı türlerinin devamini getirmek. Insanlar acisindan bakacak olursakta siz ve esinizde bir zamanlar bebektiniz hani :) su an 21 haftalık hamileyim planladığım bir hamilelik degildi ama cok sevdigim bu hayattaki en kiymetlim esimden ve benden bir parça taşıyan biri suan karnimda :) ve kipirtilara başladı. Tarif edilemez bir duygu. Annelik zaten doğuştan genlerimizden gelen bir durum bence :) evet maddi manevi cok masrafi olacak sonra büyüyüp cekip gidecek tipki bizim aillerimize yaptığımız gibi. Ama aradaki bağ asla kopmaz. Bu bağın saglamligida yine anne-babalarin cocuklarina yetistirirken verdiklerine/kazandirdiklarina bağlı. Tabi istisna durumlar vardır. Ama ne demisler istisnalar kaideyi bozmaz
 
Koalina
çocuk olmadan eksikliği hissedilen bir şey değildir.
ama olduktan sonra da vazgeçilmezin olur.
bana kalırsa yaş da çok geçmeden, rabbim de verdikten sonra insan bir evlat sahibi olmalı.
yine de karar senin ama tıp gelişti.artık 45 yaşında bile anne olunabiliyor.
 
Gelecekle ilgili değil ama 1 kez de olsa engel yoksa çocuk sahibi olmak deneyimlenmeli
 
Bu konu açılınca içime bir öküz oturuyor sanki böyle nefes alamıyorum.Ben de hiçbir zaman çocuk istemiyorum.Bu konuda çok katıyım.Ama sizin gibi yalnız kalacağım düşüncesi beni aşırı mutsuz ediyor.Bir de benim kardeşim,akrabalarım vs de yok. kimseyle bağımız kuvvetli değil. hayatta bir annem var o da hasta.korkuyorum bir şey olacak diye sürekli.
çocukları severim ama hiçbir zaman çocuğum olsun da şunu yapayım bunu yapayımcılardan olmadım.içten gelen bir şey o bence,olmayınca olmuyor.
olduktan sonra değişir duyguların diyenlere de çok inanmıyorum. bunun en net örneği teyzem,çocukları hiçbir zaman sevmezdi. beni de çocukken sevmezdi,kendisi bile açık açık söylerdi ben çocuk sevmiyorum diye. sonra 40 yaşında sırf çocuk için yeniden evlendi ve çocuk yaptı. (bencilce duygular için,yaşlanınca bana bakar vs diyerek) anne demeye bin şahit ister. evet seviyor,sonuçta canından bir parça. ama ilgi sıfır. çocuğa resmen yazık oldu.kendi kendine büyüyor. kadın sürekli sosyal medyada kendini gösterme peşinde.bencil ve kendi derdinde sadece.ben böyle olur muyum sanmam. ama çocuk olunca hayat sadece onun etrafında dönüyormuş gibi geliyor diğer türlü olursa da yanlış geliyor. galiba kafam çok karışık.
 


şu an yaşadığın duygular hormonal mi desem içgüdüsel mi desem öyle bişey bence, sonuçta karı koca böyle bir karar almışsınız, kararlar sonsuza kadar değişmez diye bişey yok elbet ama senin durumun gelip geçici gibi geldi, bekle geçer diyorum yani sonuçta canlılar üremeye programlı...
günümüzde artık o kadar çok ki çocuk istemeyen, eskiden bu çiftlere çok anormalmiş gibi ya da olmuyomuşta üstünü örtüyormuş gibi davranılırdı, sanırım artık toplum evlenmek istemeyenlere de çocuk istemeyenlerede alışmaya başladı, bunların sorgulanmasını hiç anlamıyorum gerçi ben
ama tabii yine de karşında bi ikna ordusu varken, karşı durmak zor
 
Merhaba, yıllar önce buna benzer bir konu açmıştım ve sitenin çok saygıdeğer bazı üyeleri "bu kadar hamile kalamayan üyesi olan bir sitede nasıl böyle bir konu açarsın" diye beni topa tutmuşlardı. Umarım bu yoz zihniyetler değişmiştir. Arkadaşım seni ta kalbimden anlıyorum. Yıllarca çocuk istemedim. Geç evlendim, evlenirken anlaştık 4 sene en az çocuk yapmayacağız diye. 4 sene geçti hadi bari dedik, eşim hala istemiyor. Oğlum olsa şehit olur, kızım olsa taciz tecavüzden korkarım, bu ülkeye çocuk mu doğar diye hala istemiyor. Göç etmeye çabalıyoruz, çocuğu o ülkede yapacaktık ama korunmayı da bıraktık. Aylarca korunmayıp hamile kalamayınca muayenede neredeyse kısır olduğumu öğrendim. 34 üme yaklaşıyorum. Doktor acilen anne olmanız lazım, menopoz yaklaşmış dediğinde bir daha bu şansa sahip olmayacağımı anladım. Bu ocakta tüp bebeğe başlayacaktık ama kasımda hamile kaldığımı öğrendim. Çocuk yıllarca istemedim, şimdi de kalbimden istemiyorum ama sebeplerim farklı. Bu ülkede, hatta bu dünyada çocuk çok mutsuz olacak ama eşimi tanıyorum, ne kadar inkar etse de bebek onu tamamlayacak. Çok istediğini ama meslek hayatında mutsuz olduğu için iyi baba olamayacağını düşündüğünü biliyorum. Benim kişisel nedenim ise 45 yaşlarıma geldiğimde çocuk isteyecek olduğumu biliyor olmam. Sana gelen 100 tavsiyenin 98'i çok geleneksel olcak, allah rızkını verir, yok evin neşesidir. Allah rızkını verir diyen 18 çocuk yapsın bakalım veriyor mu? Evin neşesi olabilir ama evliliğin düzgünse. Kaç tane mutlu evlilik gördün allah aşkına? Herkes 1 senede sıkılıp sonra çocuğa sarıyor. Evlilik kötüleştikçe çocuk yüzünden o evlilikten çıkamıyorlar ama söylesen asla kabul etmezler, yavrularım için duruyorum derler, yavrularım yüzünden duruyorum demeyi çoğu insan kötü anneye bak diyecekleri için. Çoğu insan bunu kabul etmiyor ama bence her kadın ve erkek anne veya baba özellikleriyle doğmuyor. Hayatını geçirme şeklin senin bileceğin iş. Tavsiye istediğin konunun cevabını anca sen belirleyebilirsin ve anca sonuçlarına sen katlanırsın çünkü eşinin 55 yaşında da çocuğu olur ama senin olmaz. Bu kararından en etkilenecek kişi sensin. Bu yaşta istemiyorum ama ilerisi için özlem duyar mıyım diye iyi düşün ve nolursun yalnız kalırım diye doğurma, ilerde o da çok yalnız kalacak.
 
ben hep evlılıgı gereksız gordum ama cocuk sahıbı olmayı oldum olası ıstedım ıyıkı de yapmısım, buyuk sorumluluk ama gercekten anne olunca anlarsın dedıklerı olay su ki herşeye değer ama benim için bir tane yeterli Allah ona uzun sağlıklı ve mutlu bir ömür versin...
Size gelirsek çocuk yapmak şart değil, yalnız kalırım korkusuyla çocuk yapmakta mantıklı değil, kendinizi hazır hişssetmiyorsanız asla çocuk yapmayın derim ben çünkü onu sahiplenmeniz uzun sürebilir ama o kalp atışlarını duydugunuzda emin olun acayip bir moda geçiyorsunuz ve iyiki varsın diyorsunuz....
benim 3 tanıdıgım evli çift var , yaşalrı 30 kusurlerde bırı yenı dogum yaptı ama senelerce cocuk yapmadı ve hiç istemedi taki 35 ine gelipte ilerde pişman olursam diyene kadar ve su an çok iyi bir anne...
birinin iki taraftafa saglık problemı var o nedenle bebekelrı olmuyor ama cocuksuzda yasanabılecegını kabullenmısler fakat ozunde ıkısıde ıstıyorlar...
son cıftte ıse kadı ıstemıyor adam kadına saygı duyuyor, ilerde cocuk yaparlar mı bılemem ama hiçte pişman olacak gibi durmuyorlar...
ama sunu söyleyebilirim hep ailem derdim benim için önceliği olan annem ve babam yani, ama su an eşim ailem herkes bir yana kızım benim herşeyim.... tabi hayatımı tamamen ona göre yönlendirmiyorum aşırı kurallar koymuyorum zaten şu an çok ufak ama benden bagımsız bır bırey olarak sorumluluklarını bılerek yetıssın benımle olsun ama ne ben onun hayatını ne o benım hayatımı kısıtlamasın kafasındayım ve bu sekılde de yetıstırmeye devam edıyorum aılemın destegı ıle cunku su an onlar bakıyorlar ben çalıştıgım için,....
 
Merhaba canımm
Ne zaman aklımdan gecsen pat konunu goruyorum.
Oncelıkle aldıgın haber nedır, saglık sorunun mu var ?

Sonrasına gelınce yazdıgın seyler bana gore detay daha dogrusu bana gore bu ıs soyle oluyor. Ya ıstersın ya da ıstemezsın. Toplum baskısından dolayı cocuk sahıbı olunmasına karsıyım, kımısı bunu daha sonra benımsesede bır haylıde onlardan kurtulmak ısteyen bır kesım var . Mesela dun burada konusu hala aktıftı 3 cocukla bosananan ve cocukları babaanne ve halaya bırakmak ısteyen kadın gıbı.
Yanı sonradan edınılen bır duygu ya da arzu oldugunu sanmıyorum .

Is arkadasım evlenırken hıc konusmamalarına ragmen esı 5 sene cocuk ıstemedıgı ıcın bır fııl korunmuslar, sonrakı surecte aslında problemlerının oldugunu ogrenmısler 2 tup bebek denedıler ama bıraz kadının ıstemesıyle oldu bugun 12 senelık evlıler cocukları olmadı ve yaslarda 40-45 artık . Evlatlık almaktan baska care yok esı hala ıstemıyormus, ancak yegenlrıne asırı duskunmus. Madem yegenlerıne bu kadar duskun olacaktın ne demeye daha erken cıkmadık bu yola dıye esı olan arkadasım cok kızıyor kocasına. Haklıda. Yarın obur gun pısman olurmusun veya yalnızlıktan mı yaparsın ya da yapmazsın bılmem. Ama cocugun olduktan sonra kocan olurse gene yalnız kalabılme ıhtımalın cok yuksek.

Ben egeyı benı yalnız bırakmasın dıye yapmadım acıkcası, benden bıseyler olsun ıstedım . Ayrıca cocuk sevgısı cok buyuk bır sevgı kocanı ananı babanı sevdıgın gıbı bısey degıl, daha yuce daha fantastık daha acıtıcı bısey.Neden cocuk sahıbı oldun dersen tam olarak adı yok yanı nasıl acıklayabılırım bılmıyorum, zaten bu benım cocukluk hayalımdı acıkcası , evcılık oyunlarımda bıle 3 cocuklu bır anne oynardım. Dedım ya sonradan olan bı sey degıl aslında bu , ha buarada bende oyle konustum ama bıseyı acıklamak ıstıyorum.

Bızler cocuk sahıbı degılız aslında, Yuce Allah bıze bızım ısteklerımıze bazen spontan gelısen durumlarda bıze can emanet edıyor , dıyorkı bu cocuga ıyı bakacaksın, ıyı besleyeceksın, ıyı ahlaklı yetıstıreceksın ama senın degil,Bu bır sınav annelık, anneye babaya bır sınav aslında. Yanı cocuklar bızım degıl , sadece onlar ayaklarının uzerınde duruncaya kadar goz kulak olma gorevı bızde
 
Niyeyse sizin cok güzel bir anne olacağınızı düşünüyorum. Sonucta esinizin ailesine sabrettiniz o kadar, beklemeyi sabretmeyi biliyorsunuz. Hayvanlara olan düşkünlüğünüz merhametiniz de aşikar karı koca, sizinle beraber bir hücrelikten baslayıp dünyaya gelip koca adam olacak canlıyı mı sevemiyceksiniz :) niye bilmiyorum ama siz kuslarınız esiniz ve bebisinizi düşündügümde cok sirin ve sevgi dolu bir aile canlanıyor gözümde :)
 
 
 
Koalina yaşlarımız ve evlilik yılımız aynı.
bizde hiç istemedik.
hatta eşim çocuk görünce oflardı.
istedik ve istediğimiz an da oldu.
şuan o kadar mutluyuzki.
oda oğlum geliyor diye herkese söylemiş.
hatta herkes yanlışlıkla mı oldu demiş:)
tanıyorlar ya:)
şuan kime benziyecek. nasıl bakacağız odası ne renk olsun. adı ne olsun telaşındayız.
ne bileyim daha mutluyuz sanki...
gerisini anlatamıyorum gözlerim doluyor....
 
28 yaşındayım , 2 yıllık evliyim (evliliğimde ki tüm olumsuzlukları göz ardı ederek yazıyorum)
bir çok sağlık sorunum var beni korkutanda bu mesela
ama kendimi çoğu zaman sorgularken buluyorum
yiğenime, öğrencilerime olan titizliğim, onlara olan sevgim, davranışlarım

aslında iyi bir anne olacağımı düşündürüyor
çünkü genelleme yapmak istemiyorum ama etrafımda ki bir çok anneden daha düşünceli olduğumu biliyorum
ama benim cesaretim yok
sizinde çok ince düşündüğünüz konuşmalarınızdan öyle belli ki
sizden çok iyi bir anne olur
sizin gibi insanlara ihtiyacı var bu dünyanın
 
Ben de 32 oluyorum,bu tarz bir konuyu ben de açmayı düşünmüştüm..Çocuk sevdiğim pek söylenemez,kendi çocuğumun olmasını hiç istemedim..Eşim de şuan benimle aynı fikirde.Şuan rahatız bir düzenimiz var sanki bebek olunca hayatım alt
üst olacak mutsuz olacakmışım gibi..Yalnız ilerde pişman oluruz diye korkuyoruz ikimizde..
Geçen yıl doğum teminatlı sağlık sigortası yaptık,bu ay bekleme süresi bitti.Bu aylarda sözde çalışmalara başlayacaktık,şimdi de diyorum ki yazın tatil yapayım sonrasında yaparım
Çok gel gitlerim var ,seni çok iyi anlıyorum konuyu takipteyim umarım bana da ışık olur fikirleriniz.
 
Annelik çok başka birsey yasanmadan bilinmiyor.
Öyle aşırı düşkün değilim ama aklımda önce kızım var
 
çocuk sevmeyen birinin çocuğu olsun istemem asla. zaten çocuk sevmeyen bir insana da maalesef çok farklı bakıyorum. ha illa herkesin çocuğu olacak diye birşey yok ama çocuk sevmemek ne anlamıyorum! hayvan sevmiyorum dese biri kıyamet kopar. ama insanlar rahatça çocuk sevmiyorum diyor anlayamıyorum.
 
evet çok eziklik yaşadım.. 30 da evlendim. Çocuk fikri çok itici geliyordu istemediğime karar verdim, eşim saygı duydu hiç üstelemedi. Eşimin şark görevi için kırsaldayken başladı sorunlar. Hiç kimseyle görüşmedim doğru dürüst. çünkü orda her kız 17 sinde anne, 35 inde büyükanne.. hiç abartmıyorum.

Sana çocuk istemiyosun gözüyle bakmıyorlar. Ne kadar böyle olduğunu anlatsanda kendi aralarında konuşmaları çok sinir bozucu. Direk yaftayı yapıştırıyolar. kısır!!

Şark bitti ama istanbulda da aynı. Hep çocuk soruları.. Hatta Neden yapmıyosun soruları değil, direk bütün tedavileri denediniz mi??? !!! Çocuklu bi ortamdaysan hele... herkesin çocuğu var senin yok bi düşün... İnsanların söylediklerine engel olsan düşüncelerine ya da arkandan konuştuklarına engel olabilir misin??

Anlayacağın kimse çocuk istemiyorum gibi bi fikri kabul etmiyor. Direk bunun çocugu olmuyor diyor.

Yaş oldu 35 bu arada.. Nasıl oldu anlamadım ama hamileydim. Herkes mutlu. O bana saygı duyan eşim hele. Meğer adam dıştan seni sevdiği için fikirlerine saygı duyuyormuş ama içten yaşadıklarını çocuk olunca anladım. Saatlerce izlerdi onu.. Hastanede doğduğu gün ameliyat odasından sesini duymuş, öyle ağlamış ki eşim, annemler anlattı. Çok kızdım kendime, ona bunu nasıl yaptım keşke daha önce yapsaydım da baba-kız arasındaki uçurumu bu kadar büyütmeseydim diye. Ya ben... Ne salakmışım, evlat nasıl bişeymiş böyle dedim. Yaşadığın hiç bişeye benzemiyo inanır mısın? Dünyanın en güzel en anlamlı misyonu annelik ve babalık.. Hayatına engel olmuyo aksine anlam, güzellik katıyo..

Uzun oldu kusura bakma. Hakkını helal et.. Çocuk istemiyorken aslında nelerden vazgeçtiğini bil istedim canım...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…