- 12 Ekim 2016
- 624
- 1.039
- 28
- 41
Maşallah siz nerden ögrendiniz boyle seyleri .5 yaşında cocuk daha zor konuşuyor nediyim siz baya olgunmussunuz.şimdi kaç yaşındasınız cocugunuz varmı?Hayır yaşamadım.5 yaşında da bebeğin nasıl yapılacağı konusunda fikrim vardı mesela annemlere de hiç sormamışım ben nasıl oldum filan diye :)
Buraya üye oldukdan sonra nekadar değişik insanlar varmış.eşimin kıymetini daha iyi anlar oldum .Cok degişik kadınlarda var tabi.Cocugunuz oluyorsa neden olmasın inanın cocigunuz olursa.Ben nasıl böyle yanlış düşünmüşün dersiniz.Tabi Allah nasib ederse.Bakın biz 6kardeşiz herzaman derim Allah iyiki babama hemen erkek evlat vermemiş belki bir kız bir erkek çocuğu olsaydı belki başka çocuk istemezdi.4 kizdan sonra Allah 2 erkek evlat nasb etmiş .Bugun babam baya agır hasta oldugu için tabi yaşıda var 76 dr gitik kardeşimle kardeşim babamla geziyor ben kan verme yerini muane olucagı yerleri aradım kardeşim babamı düşerse tutsun diye o babamla yürüdü. Allah kimseyi kimseye muhtac etmesin evladına bile ama yaşlanınca oluyor işte babamın cok cevresi geniş bir insandı ama arkadaşlarının cogu rahmetli oldu.insan kapısını acicak birileri olsun istiyor.genclik cabuk geciyor bence yaşınız gencken oluyorsa dogurun . Benim 3 tane var 4. İstiyoruz kısmet nezamansa.Bukadar uzun yorumda size yazdım.inanın yazmaya üseniyorum bazen kısa kısa yazarım genelde. Hayırlı kararlar vermeniz dileğiyle.Ben de şuraya bir konu kondurayım
Çocuk konusunu aklımın ucuyla bile düşüneceğime ihtimal vermezdim ama geçen haftalarda aldığım ve çok içimin yandığı bir haber beni bunu düşünmeye itti. Bu kötü haber beni o kadar etkiledi ki beni geceleri uyuyamıyorum, inanılmaz içim sıkılıyor artık bitik düştüm. Bugün doktora gidip hazır sinüzitken durumu, yorgunluğumu, uyuyamadığımı anlattım ve 2 gün rapor alıp inzivaya çekildim.
3 sene bitti evliliğimizde, yaş oldu 31. Evet çocuk hiç istemedim hala da istemiyorum. Eşim de en az benim kadar istemez. Bu kafayla gidersek ömrümüzün sonuna kadar istememeye devam ederiz. Hiç çocuk ihtiyacı veya özlemi yaşamıyoruz, ailem sağ oldukça yaşamayacağımı da düşünüyorum çünkü hali hazırda olan bağlarım bana yeterli geliyor. Ama bir yandan da içim acıyarak yıllarca bir arada olamayacağımızı düşünüyorum. 45- 50 yaşıma geldiğimde, kardeşlerimin hepsi bir yere dağıldığında ve belki annem babam hayatta olmadığında ne yaparım?
Yalnız kalma korkusu ile çocuk yapmak çok bencilce bir düşünce ama yine de düşünmeden edemiyorum. Kötü zamanlarda kenetlenen aileleri gördükçe ileride hiç böyle olamayacağız, yalnız başımıza ne yaparız diyorum. Eşimle bu konuyu pek de ciddi konuşmadım, şu an için ne düşündüğümü tam olarak bilemiyorum zaten. Bir ara 50-60 yaşlarında (tabi o yaşları görürsek) ne kadar yalnız olacağımızdan bahsettim. Birimizden biri vefat ederse manevi olarak çok eksik kalırız dedim. O da ciddiye almadı tabi, git evlen dedi bana
Benim gibi hiç çocuk istemeyenlerin olduğunu biliyorum. Acaba onlar zor zamanlar geçirdiler mi, böyle zamanlarda neler yaptılar? Bu konuda inanılmaz katıyken az da olsa acaba mı demem beni şoklara uğratıyor. Bu konuda başkasının lafıyla hareket edilmez ama birilerinin de çıkıp "kaynım istemedi ve çocuk yapmadı, şu yaşında ama çok da mutlu" örneklerini vermesine ihtiyacım var.
NOT=Eşim ve ailesi konusunda yaşadığım sıkıntılar ciddi anlamda düzeldi.
Çocugu dert olarak görürseniz size dert verir huzur olarak görürseniz size huzur verir.32 yim yapmadım yapmayacağım, ileride çocuğun yok diye bir sıkıntı duyacaksam olunca duyacağım sıkıntıdan büyük olamaz bence. Çocuk yapmak çok büyük dert. Etrafıma imrendiğim çocuklu bir aile de yok belki o yüzden. Hepsinin hayatı bitmiş gibi.
Bu da aynı sorumluluk aslında, neticede bir çocuğu hayatıma almak. Ama ileride gerçekten çok isteyip geç kaldığımı düşünürsem bu bir seçenek olabilir, evlatlık almak da öyle.Koruyucu aile olmayi dusundunuz mu hic?
Yani madem cocuk yapmak istemiyorsunuz ama en azindan biyolojik olmasa da manevi bag kurabileceginiz birisi olur hayatinizda.
İşte sıkıntı burada aslında. 4. çocuğu isteyen biri olarak benim sizi anlamam imkansız ötesi bir şey, size de ben garip geliyorumdur çocuk istemediğim için.Maşallah siz nerden ögrendiniz boyle seyleri .5 yaşında cocuk daha zor konuşuyor nediyim siz baya olgunmussunuz.şimdi kaç yaşındasınız cocugunuz varmı?
Buraya üye oldukdan sonra nekadar değişik insanlar varmış.eşimin kıymetini daha iyi anlar oldum .Cok degişik kadınlarda var tabi.Cocugunuz oluyorsa neden olmasın inanın cocigunuz olursa.Ben nasıl böyle yanlış düşünmüşün dersiniz.Tabi Allah nasib ederse.Bakın biz 6kardeşiz herzaman derim Allah iyiki babama hemen erkek evlat vermemiş belki bir kız bir erkek çocuğu olsaydı belki başka çocuk istemezdi.4 kizdan sonra Allah 2 erkek evlat nasb etmiş .Bugun babam baya agır hasta oldugu için tabi yaşıda var 76 dr gitik kardeşimle kardeşim babamla geziyor ben kan verme yerini muane olucagı yerleri aradım kardeşim babamı düşerse tutsun diye o babamla yürüdü. Allah kimseyi kimseye muhtac etmesin evladına bile ama yaşlanınca oluyor işte babamın cok cevresi geniş bir insandı ama arkadaşlarının cogu rahmetli oldu.insan kapısını acicak birileri olsun istiyor.genclik cabuk geciyor bence yaşınız gencken oluyorsa dogurun . Benim 3 tane var 4. İstiyoruz kısmet nezamansa.Bukadar uzun yorumda size yazdım.inanın yazmaya üseniyorum bazen kısa kısa yazarım genelde. Hayırlı kararlar vermeniz dileğiyle.
Hayır tabii ki de çocuğum yok evli değilim de 21 yaşındayım :) ama şey beş yaşında ne annemle babamı uygunsuz halde gördüm ne de uygunsuz şeyler izledim ne de başkaları tarafından öyle şeylere uğradım.Ben biliyordum yani tahmin ediyordum öyle şeyleri nasıl tahmin edebildim de allah bilirMaşallah siz nerden ögrendiniz boyle seyleri .5 yaşında cocuk daha zor konuşuyor nediyim siz baya olgunmussunuz.şimdi kaç yaşındasınız cocugunuz varmı?
Bu da aynı sorumluluk aslında, neticede bir çocuğu hayatıma almak. Ama ileride gerçekten çok isteyip geç kaldığımı düşünürsem bu bir seçenek olabilir, evlatlık almak da öyle.
İşte sıkıntı burada aslında. 4. çocuğu isteyen biri olarak benim sizi anlamam imkansız ötesi bir şey, size de ben garip geliyorumdur çocuk istemediğim için.
Biz evdeki evcillere bakarken bile hepsini eşit sevmeye çalışıyoruz. Onu 10 dakika sevdim bunları da 10 dakika sevmeliyim diye düşünüyoruz. 8 kuşumuzun aylık 100 lira gibi yem ve bakım masrafı var ki bazen artıyor. Genelde alınır 5 liraya açık yem, yedir gitsin ama öyle olmuyor işte. Kafesleri evin en güzel köşesinde, elektrik gitse üşüyecekler diye önce onlara bir sıcak su torbası koyuyoruz, hastalansalar gece kalkıp yedirip içiriyoruz, hasta olsalar 30 liralık kuş diyip geçiştirmiyor en iyi veterinere kilometrelerce yol tepiyoruz. Güneş ışığını direk alamıyorlar diye UV lambalar alıyoruz. Herkes kaloriferini Aralık ayında yakarken biz Eylülden beri yakıyoruz, evin içi en az 25 derece olmak durumunda. Yani bir canlının sorumluluğunu alınca varını yoğunu ortaya koymak gerekir diye düşünüyorum.
Bir insan yavrusunun sağlığı, eğitimi, psikolojisi, sosyalliği, fiziksel gelişimi, doğal beslenmesi, alışkanlıkları, karakter gelişimi evcil beslemeye benzemiyor. Bu yüzden bence gerçekten çok çok zor bir şey.
Sizin yavrularınızı Allah bağışlasın. Henüz çocuğum oluyor mu bilmiyorum ama yumurta için kontrole gittim, çok da bir vaktimin olmadığı söylenmişti.
Siz hangi gezegende yasiyosunuz ya annelerinizde sizin gibi dusunse simdi hayatta olmazdiniz.bunlar hayatin akisi hayatin kurali .olmasi gereken bu uremek cogalmak .siz kadin deyilmisiniz hicmi icinizde insan sevgisi cocuk sevgisi yok nasil bu kadar bencil oluyosunuz .ilerde yaslaninca yalniz kalinca kapinizi calan kimse olmayinca .ozaman gorurum iste sizi .
belki siz evliliğim otursun biraz alışalım birbirimize diye düşünüyorsunuz ama çocuk bambaşka emin ol yaşama sebebi oluyorİnsan kendisi için bunu düşünüyor, ben de huzurevi diyorum ancak kendi anne babanız için bunu söyleyebilir misiniz?
Ben ne eşimin ailesinin ne benim ailemin huzurevi isteğini kabul etmem, muhakkak alırım. Diğer kardeşlerim de bu yapıdalar, görümcelerim de öyleler. Benim arayacağımı düşündüğüm işte bu maneviyat ve sevgi çemberi. Çocuklar yanına alır almaz ama o sevgiyi hissetmek, haftada bir ziyaret edilmek bile muhtemelen yaşlanınca arayacağım bir şey olacak. Anneannem ve dedemin 5 çocuğu 12 tane torunu vardı.Hatta ilk torunlarının çocukları da olmuştu. Bayramlarda çok mutlu olurlardı, herkes istisnasız orada olurdu ve dedem karşılarına geçip beni yanına alır "şuraya bak ne güzeller" diye gururlanırdı.
Tabiki kendi anne babam için bunu düşünmem ama tek çocukları da ben değilim ben üç kez belimden ameliyat geçirdim ve hala ameliyatlık durumdayım onlara kimse bakmazsa benim evimin kapıları her zaman açık yardımcı tutar yine bakarım benim 4 kardeşim var sadece ben ailemle çok ilgilendim her gün annemin yanında olurum şu an kızıma o bakıyor onun hakkını ödeyemeyiz, eşimin 7 kardeşi var sadece eşim bakıyor gitme yapma da demem ama 7 kardeşin en küçüğü bakıyor diğerleri yanına uğramaz sadece bayramda yarım saat uğrar her aile farklı oluyor işte sen 35 i bekleme o kadar güzel bir duygu ki ikinci üçüncüyü düşünürsün ben bebeğim doğunca nefes alıp verişini dinledim hep başucunda gözlerine baktığımda bana benzeyen bir kızım var müthiş bi duygu
Siz hangi gezegende yasiyosunuz ya annelerinizde sizin gibi dusunse simdi hayatta olmazdiniz.bunlar hayatin akisi hayatin kurali .olmasi gereken bu uremek cogalmak .siz kadin deyilmisiniz hicmi icinizde insan sevgisi cocuk sevgisi yok nasil bu kadar bencil oluyosunuz .ilerde yaslaninca yalniz kalinca kapinizi calan kimse olmayinca .ozaman gorurum iste sizi .
Çok teşekkür ederim. Gerçekten yaşamadan pek kestiremiyorum ama iyi bakabilirim sanırım. yalnız kendimi çok hırpalarım, bugün protein almadı, yeterince temiz hava almadı gibi deliliklerim olabilir :)Koalina sen anne olmalısın. Çoğu annenin düşünmediğini düşünecek hassas bir kalbin var. Herkes anaç olmak zorunda değil herks çocuk sevmek zorunda da değil bakma buradaki çocuk delisi kadınlara.
Ben de her çocuğu sevmem hatta sevimli gelmez ama kendi kuzenlerim bebelerini çok sevdim. Bu farklı bir şey..
Bu kadar önünü ardini düşünen her daha şefkati olan bir kadın sanmıyorum doğurduğunu sefkat duymasin
Evlilikle ilgili biraz daha beklemek gerek evet. 3 sene bitti, bir çok aşamadan geçtik, şu an dingin dönemdeyiz aslında. Yine de en azından 1 sene bu dönemde kalabilmek önemli. Şu an yaşamak için sebebim çok, henüz o sıkılma aşamasına gelemedim belki de.belki siz evliliğim otursun biraz alışalım birbirimize diye düşünüyorsunuz ama çocuk bambaşka emin ol yaşama sebebi oluyor
İşte maalesef toplumun çocuk istemeyen kadına bakış açısı bu şekilde. Çocuk istemiyorsan neye yararsın, neden evlendin, kadınsan doğuracaksın, anne olmadan kadın değilsin gibi gibi...Bu mu çocuk sevgisi? Kapımı çalan olsun diye, üremek için tamamen icguduylr çocuk yapmak.
Bu arada hassas ve daha yapma kararı almadığı çocuğun geleceğini düşünen birnkadin "ne biçim" öyle mı?
Keşke herkes icguduylr uremese bakabileceği kadar değil de güzel yetiştirebilmek kadar çocuk yetiştirse de toplum daha düzgün olsa. Ama nerede değil mi?
Bana da söylüyorlar aynı şeyleri. Ben de eminim çocuğum olsa seveceğim, iyiliği için her şeyi yapacağım, o ağlasa oturup ben de ağlayacağım belki ama asıl problem, bunu istiyor muyum? :) yapabilecek miyim değil... sanırım koalina'da da benzer durum var. Yanılıyor muyumKoalina sen anne olmalısın. Çoğu annenin düşünmediğini düşünecek hassas bir kalbin var. Herkes anaç olmak zorunda değil herks çocuk sevmek zorunda da değil bakma buradaki çocuk delisi kadınlara.
Ben de her çocuğu sevmem hatta sevimli gelmez ama kendi kuzenlerim bebelerini çok sevdim. Bu farklı bir şey..
Bu kadar önünü ardini düşünen her cana daha şefkati olan bir kadın sanmıyorum doğurduğunu sefkat duymasin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?