Çocuk sevmeme!!

Haklisiniz, gercekten insanlari ben de anlamiyorum. Benim de gorumcem oyleydi,hafta 7 bunlar 8 bizdeydi. Sonunda rest cektim artik küstü gelmiyor ya bir sinir olmali insanlarda ama anlatamiyorsun iste. Bir seylerin sonu olmali,misafirlik de nereye kadar.
 
Sosyal yaşantınızı etkiliyor mu bu durum. Yok canım bende asla terslemedim bu zamana kadar onların günahı ne sabitleme. Kıyamam. Ama dediğin gibi ölü bitmem de

yoo bazen erkek arkadaşım "sen niye çocuk sevmiyosun ilerde çocuk yapmam dersen napcaz" diyor. Şu ana kadar sadece bu çıktı bu konuda karşıma onu da geçiştirdim :)

sizin çocuğunuz da varmış,ben ortada bir sorun görmüyorum. Çocuk sevmeme değil bence çooook fazla sevmeme durumu var ki o da normal her şey kararında yani.
 
İnsanı zorla kötü yapıyorlar değil mi
Evet aynen oyle,anlamayana kotu olmak lazim. Bence kalabalik bir aile de olsaniz surekli bir arada koloni gibi dolanmak zorunda degiller akrabalariniz. Yavas yavas kendinizi cekin. 5 defa gelmek isterlerse 1inde musaitim buyrun deyin. Diger 4 sefer icin bahane uydurun.
 
Benim de kafam kaldirmiyor cocuk...:)
Delisi degilim hic yani...oglumla oynarken de cok zorlaniyorum...derine inemiyorum yani...allahtan kendi kendine oyalaniyor oynuyor tenceere tava top butun gun bana sadece sevmesi kaliyor :)
 
Hayatım bizimkiler yüzsüz gelelim demiyorlar direk geliyorlar. Hatta yemek var mı yok mu hiç düşünmezler aniden gelirler. Bi defasında geldiler. Bende rahatsızdım. Haberim yoktu geleceğinizden dedim. Olsun yabancı mıyız dediler. Hatta gitmelerini beklemeden saygısızlık olsun diye odama geçtim. Yok yine küsmediler. Yani ne yapsam care siz
 
Benim de kafam kaldirmiyor cocuk...:)
Delisi degilim hic yani...oglumla oynarken de cok zorlaniyorum...derine inemiyorum yani...allahtan kendi kendine oyalaniyor oynuyor tenceere tava top butun gun bana sadece sevmesi kaliyor :)
O konuda şükrediyorum. Yoksa hiperaktif bi çocuğum olsa napardım. Kızım çok şükür sakin. Allah kalbimize göre vermiş
 
Bende başkalarının çocuklarını çok sevemem.yegenlerimi bile kucağıma alıp öptüğüm nadirdir.ama kendi çocuklarımı ki kocaman oldular,öperim sarılırım.sizinki biraz daha fazla.ama bence bu durum tamamen kişilik özelliği ile alakalı
 
Kızım sürpriz geldi bana. İyi ki olmuş ama. Eşim le tartışmalarımız çok oluyor. Ben vıç vıç değilim. Hani deli dolu da değilim da tam tersi. İkinci çocuk yapmama kararımız var. Bir iyidir diyoruz. Az karar çoğu zarar.
 
Bende 25 yaşındayım. Deli gibi cocuk sevmem 2 aylik tatlis bir bebisim var. Onunla bile 24 saat oynamam . Bazen uyusun da biraz dinleneyim derim. Ama onun kokusu bambaska tabi. Yavrum o benim...
Demem o ki karakter meselesi . 2. Cocugu düşünmem rabbim buyuk konusturmasin. Oturup kahve icmek kitap okumak sessiz ortam muthis gelir bana tv bile acmam evde tek basimayken
 
Kişilik özelliği tabi :) Ben de çocuk sevmem. Sevmem değil de bilmiyorum bebek, çocuk görünce geriliyorum. İnsanlar aman da aman diye tepki veriyor bir de, anlayamıyorum ben. Çocukla ya da bebekle göz göze gelmeyim diye napacağımı filan şaşırıyorum. Anneler de sevmeyince alınıyor genelde. Geçen gün kuaföre gittim, bebek vardı. Bak ablası filan diyorlar, hehe diyorum. Kaçtım sonra. Ne diyim ki bebeğe, suratı filan şekle sokmak acayip geliyor. Ama kendimden 18 yaş küçük kardeşim var. O doğduğunda çok sevmiştim. O yüzden kendi çocuğum olursa bunu yaşamam diye düşünüyorum. Kısmet artık göreceğiz. Çok da dert etmeyin bunu.
 
Aynen aynen mesela ablamın iki çocuğu var bir defa teyzesi olarak altını açmadım. Ama kendi kızımın kini hep ben değiştiriyorum. Geçen eltim geldi çocuğa bakar mısın bir saat işim var dedi yok yimedim. Çocuk altını pisletmiş. Değiştirdim ama. Abartmıyorum iki gün düzgün yemek yiyemedim hep gözümün önüne geldi. Halbuki çocuk ama kaldıramıyorum.
 
Kalabalik sevmem , yanliz takilmaya bayilirim
Bu yuzden de cok kalabalik ortamlara girmem , tum ailem de bilir bunu hatta yabani derler bana , bende hic anlayamam mesela haftada 3-4 kere toplanan kalabalik ailelerin derdi nedir neden kendilerine bu iskenceyi yaparlar
Yanliz cocuklari severim o da uzaktan hayatta kimsenin cocugunu kucagima almam ( zorunlu bir durum yoksa )
Sohbet etmeyi seviyorum cocuklarla bambaska bir dunyalari var
 
Teşekkür ederim canım. Yok kendi çocuğuna öyle olmuyor. Çok güzel bi duygu. Evet bazı insanlar bebeklerini sevdirmek için çaba sarfediyorlar. Halbuki ne saçma
 
Ben de senin gibiyim çocuk iki dk seviyorum sonra sıkılıyorum. Kendi çocuğum olsa nasıl ömür boyu tahammül edicem diyorum :)
Alışverişe filan da tek çıkmayı severim herkes der aa söyleseydin beraber çıkardık diye. Böyle sevdiğimi kabul etmiyor çevremdekiler.
Dışarıda yalnız yemek yemek de çok keyif verir bana neyim anlamadım.
 
O işkencenin ortasındayım. Malesef. Bi beni bana bırakmıyorlar.
 
Aynı vallahi. Herkes derki yalnız keyfi mi çıkıyor. Ay bide bana sorun tek başıma dışarda yemek yemek alış veriş yapmak o kadar zevkli ki
 
Benim cok yakin bir arkadasim var. Oda cocuklari hic sevmez. Kizimi sirf benim kizim diye uzaktan uzaktan sever geldiginde. Arada bi laf atar. Yadirgamiyorum onu. Cunku biliyorum onun karakteri bu. Kotuluguyle, hastaligiyla falan hic alakasi yok.
 
Kafa kaldırmama konusu bende de var. Şu an 30 yaşındayım ama 18imde de böyleydim. Resmen ruhum yaşlı. Bebeklere aşığım ama çocukları bende pek sevmem daha doğrusu uzaktan severim. Ya başım kaldırmaz ya nasıl oynayacağımı bilmem (oynasamda hemen sıkılırım).. Ama uslu çocukları severim mesela. Bence de kişilikle alakalı bi durum. Değişmek istiyorsanız bence yavaş yavaş başlayın ve diyelim kendi çocuğunuzla oyun oynarken siz zevk almaya çalışın. Çocuğu mutlu etmek değil. Kendiniz o oyundan zevk alırsanız belki daha rahat tahammül edersiniz. Gerçi kelin ilacı olsa başına sürer. Ben nasıl olacam bilmiyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…