Bu bahsettiğim örnekteki çocuklardan birine tam olarak böyle yaklaştım. Sohbet de ettik birlikte oyunlar da oynadılar ismiyle de hitap ediyorum. Hatta az önce de yazdım, benle sohbet edip 5 dakika sonra çocuğa defol diye bağırdı. Beni görünce el falan sallar. Ama çözümü bu değil yani bu dengesizlik beni daha da korkuttu şahsen.
Evet ben de öyle düşünüyorum artık zaten. Belki de suç bende zaten hepsi bundan büyük erken olmuş olabilir.
Ne kadar güzel yazmışsınız, ütopik bir dünyadan kısa bir kesit. Ah hanımefendi, dünya böyle bir yer olsa keşke ama değil ki. Kimse başkasının çocuğuyla bu kadar ilgilenmez, millet kendi çocuğuna zor bakıyor.
Büyük küçük olması ile ilgili değil sanırım kreşe yollamadiniz henüz orda yaşayacaklarıniz yanında bunlar fragman kalacak, siz sürekli kreş sınıf değiştirmenize bir kactane şiddet eğiliminde çocuk olacak ve benim ki gibi öfkesini orda kusmadigi için evde size ve eşyalara karşı kusacak umarım siz bir çözüm yolu bulursunuz ben henüz bulamadim
Benim oğlum da var , şu anda 14 yaşında ama onda da parkta çok yaşamadık bu tarz şeyler
Bende sitede oturuyorum ve evet çocukların büyük bir cogunlugu tam olarak boye,kızım yaşça küçük çoğundan ve bu yaşananların çoğunu yaşadım ,ben çözümü otoriter olmakta buldum ,bazı günler sert bir üslupta uyarıp kizarken bazı günler kızıma çikolata verdim dagitsin diye ,evet çocuklar zorba ve kötü gercekten boş bırakmaya gelmiyor ,gittiğiniz yerde de aynı şeylerle karşılaşırsınız ,tavsiyem oglunuza kendini savunmayı ,küfür edenlerin aptal olduklarını ve aptallarla konuşmanın çok aptalca olduğunu(kızıma böyle asiladigim için biri küfür ederse iğrenç sen aptalsın diyip yanından uzaklaşıyor:)), biri sana vurursa sende ona vur yaklaşımını öğretmeniz.
Doğru bildiniz ilk kreş senesi olacak. Valla artık napim bunlara gücü yetmiyo bari kendini savunmaya ordan başlasın sözde buranın en iyi kreşine gidecek artık umarım bunları yaşamam.
Gerçekten bunu yapmıyorsunuz değil mi, ben yaşadığımız olaylardan sonra eve gelip saatlerce onun ne hissettiğini ve bunu onun bir başkasına yapması halinde karşısındakini de böyle hissedecegini anlatıyorum , bence pek doğru bir yol degil
:)) Bence dönemin şartlarına uyum sağlamalısınız , nitekim sizin tutumunuzda olduğum dönemlerde kızım gelip bana ama benim duygularımı önemsemiyorlar annecim diye ağlıyordu
Ben özel ve güzel bir kreşe yolluyorum güya elit aile çocukları , kızın oyuncağı tepip senide böyle ezerim demesine babası oyuncak kırılır kızım tepkisi vermesi bendeki olguyu değiştirdi eğitilmiş ailelerde büyümüş yada buyuymemis onmli değil ilgi onmli olan bence, bir diğeri dediğim gibi kızım şu an öfkesini bana kusuyor eşyalara sürekli bir ağlama hali içinde umarım siz bunları yasamazsiniz
Ben bunun eğitimle çok alakalı olduğunu düşünmüyorum. Bence sizinki büyük oranda şans. Bu devirde bu ülkede sadece böyle insanların olduğu bir yer bulabilmek çok ütopik geliyor bana.
Bilemiyorum ilk çocuk benimde şu an evde bana karşı büyük tepkiler gösteriyor, hatta ben sana böyle yapacaksın diyorim yapmazsan tabikide döverim diyor , ben yine de saatlerce aynı şeyi konuşuyorum bunun ne kadar kötü olduğundan bahsediyorum
anne babanin yaninda kufur eden cocuga anne babasi hic bir tepki vermiyorsa, o aileyle gorusmeyi keserim. cocuktur, kotu bir sey soyleyebilir, ya da vurabilir ama ailesinin en azindan sozlu uyarmasi gerek. begendiginiz aileleri bulacaksiniz mecbur.
Merhaba, araları 9 yaş olan 2 çocuğum var büyük çocuğum 5 yaşına gelene kadar oturduğumuz siteye 2. Çocuğum doğunca geri taşındık. Büyük kızım engelli ve küçükken aileleri ile dalga geçen çocuklar olmuştu. Oğlumla şu an parkta oynarken çocukların daha anlayışlı ve saygılı olduğunu görüyorum. Kendi aralarında oynarken küfür eden de var ama büyükler olunca etmiyorlar. Oğlum zaten 2 yaşında olduğu için tek çıkarmıyorum ama 2 sene sonra baya küfür öğrenmesinden endişe duyuyorum. Kızıma ise çok güzel davranıyor hepsi; salıncakta sıra vermeler, elini tutup dengede yürümesine yardım etmeler, abur cubur paylaşmalar vb. Hatta küçükler o neden öyle diye sorduklarında benden önce açıklıyorlar. Ona güzel davranmalıyız filan diye. Ama sokaktaki parka gittiğimizde dediğiniz gibi çocuklar ve aileler görüyorum. Site içinde sanırım herkes ailesine şikayet gidebileceğini düşünüyor ve dikkatli ama sokakta kim kime dum duma. Aileler bile kavga ediyor salınvak yüzünden
Benimde ilk çocuğum ,bir dönem bende sürekli kötü olduğunu anlatıyordum ,sonra baktım ki kimse çocuğunu benim yaptığım gibi uyarmiyor sıkmıyor salıyor ortaya oh dyaak yiyende kötü söz isitenden benim çocuğum oluyor ve aileler müdahale etmiyor duygusal olarka ben ve kızım yipraniyoruz,dedim bu böyle olmaz algı şeklini değiştirdim ,kızıma bu durumları asiladigimdan beri daha ozgur ,tabi çocuk bu bazen dengeyi sağlayamıyor karşı taraf vurmadanda vurabiliyor ama o zamanda özür dilemesi gerektiğini biliyor ,bence naif çocuk yetiştirmeye çalışmak suanki dönemde inanın çok zor biraz salin yavrunuzu
Yaşadığımız dünyayı ne şekilde yaşayacağımız da bir tercih değil mi? Bu kadar hoşgörüsüz, tahammülsüz ve bencil bir yapılanma da (bu konudan bağımsız söylüyorum) etkileşimle oluşan bir sonuç. Ütopik olarak gördüğünüz şey, sizin koyduğunuz sınırlar bana göre.
Sizin oturdugunuz yerde problem var sanirim benim oglumda 5.5 yasinda sitede oturuyoruz normal isci ev hanimi arkadaslarimiz da var cocuklari cok duzgunler oyle terbiyesizlikleri yok ama cocuk bunlar tabi arada itisip kakisma oluyor kavga ediyorlar mudahale ediyoruz dediginiz gibi seyler olmuyor ama. Ayrica bence annesi babasi varkende cocugunuza siddet uygulayana mudahale edin cocuk olsa bile cunku cocuklar anne babadan cok korkmaz ama disardan biri yaptiginin yanlis oldugunu soylerse demekki boyle yaparsam insanlar bana kizar diye yapmiyorlar bidaha. Cocugunuzu ezdirmeyin yaramaz cocuklarina insanlar sahip ciksin. Ben boyle durumlarda hemen mudahale ederim. Bu cocuklar da toplumdan tepki gore gore yaptiklarinin yanlis oldugunu anlarlar
Ne şekilde yaşayacağımız sadece bizim tercihimiz mi? Veya şöyle sorayım, diğer tüm insanlar bizim tercih ettiğimiz yaşama göre mi şekilleniyor? Eğer böyle düşünüyorsanız, ütopik düşünceleri olan iyi niyetli bir insan yerine hayata kendi penceresinden bakıp herkesi de o pencerenin içine sığdırmaya çalışan saf bir insan olursunuz.
