Kızım 9da uyuyor oğlum 11de öğlen uyuduğu için 2,5saat kadar erken uyuyamıyorum onu maalesefÇocukların arasında şuan bi çatışma var. Bunun sebepleri; bakımverenlerin aradaki dengeyi oturtamaması, yeterli oyun oynayamamaları, birbirlerinin alanlarını çok işgal etmeleri vs. olabilir. Siz bir pedagogla görüşün. Yanlış bir şeyler yapıyorsunuz mutlaka.
Burada ne yorum yapılırsa yapılsın ilk halletmeniz gereken eşinizle aranızdaki gerginlik. Çocuklar sizin geriliminizide hissediyor, babanın rahat olamamasınıda. Çocuklar için babanın oyun oynamaması da çok büyük eksiklik. Başlarda siz oyun kurup eşinizi olaya dahil edebilirsiniz. Ailece vakit geçirin.
Uyku düzenleri nasıl birde? Sizinde eşinizinde dinlenmeye ihtiyacı var. Akşam 8buçukta küçüğü, 9 da büyüğü yatağına götürmüş olun. Eşiniz ve sizde bu curcunanın kaçta biteceğini bilerek daha rahat oyun oynacaksınız zaten.
Hanı sankı ondan soğumussun da her an aklınca bosanma fikri varmıs gıbı davransan kendını toplamaz mı yanı ?Ben eşimin düzenle bileceğini hiç düşünmüyorum, benim biryere gitmemi sıkıntı etmiyor.
Evet bende onun evde olduğu saatlerde daha gergin oluyorum, dışarı çık dediğim bile oluyor bazenn çocuklara az çok alıştım artık tabi onlarlada oturup ağladığım oluyor yetersizlik hissi oluşuyor sanırımValla okuyunca tek sıkıntı eşiniz giib geldi bana. Çocuk bu, yaramazlık vs olacak napalım. Babanne bu, dayanamaması normal. Siz annesiniz yorgunluk bunalma okey. Ama baba beyfendisi tamam yorulabilir ancak bu evden kaçmak istiyorum tarzı cümleler ile ne çocuklarına zerre faydası olur ne eşine ne kendine. Gıcık oldum kocana
Kızım 2.5 yaşında, oda 12de uyuyor gündüz. 2 saat uyuyor. Akşam 9da uyuyor. Uyuyan uyuyor yani, uyumuyor diye bi seçenek yok. Yatırın, ağlarsa alın sevin, bir daha yatırın. 2 saatte uyusun isterse, uyuyacak yinede. 1-2 haftalık düzenden sonra tamamen 9a döner uykusu.Kızım 9da uyuyor oğlum 11de öğlen uyuduğu için 2,5saat kadar erken uyuyamıyorum onu maalesef
Bunu dile getirdim eşim bencil yani dünya onun etrafında döner. O yüzden çok birsey değişmediHanı sankı ondan soğumussun da her an aklınca bosanma fikri varmıs gıbı davransan kendını toplamaz mı yanı ?
Bunu deneyeceğim teşekkür ederimKızım 2.5 yaşında, oda 12de uyuyor gündüz. 2 saat uyuyor. Akşam 9da uyuyor. Uyuyan uyuyor yani, uyumuyor diye bi seçenek yok. Yatırın, ağlarsa alın sevin, bir daha yatırın. 2 saatte uyusun isterse, uyuyacak yinede. 1-2 haftalık düzenden sonra tamamen 9a döner uykusu.
Bence sınırlar koymalısın bu,tarz çocuklara sınırlar konmayınca ve istedikleri olmayınca iyic ezıvanadan çıkıyorlar.Sürekli konuş.Montessorie etkinlikleri yaptır çok eğlenecekler sen de eğlenirsin.Evde yapabileceğin etkinlikler var internetten bul yaptır.Onlar oynarken az kafa dinlersin.Alüminyum folyo kağıtlarına oyuncak vb nesneleri sar onları açarken hem parmaklar çalışsın hemde açınca mutlu olsunlar :) bunun gibi çok değişik şeyler var.Babalar sıkılıyor maalesef bence normal bir süreçtesin bizim ikizler de saçımı zor boyuyorum 5,5 oldukları halde seninkiler çok daha ufakMerhaba hanımlar;
Uzun süredir takipteyim bu kulübü hiç üye olmayı düşünmemiştim açıkçası, genelde içinde bulunduğum sıkıntıları kendim yardım almadan aşmaya çalışırım, fakat son zamanlarda umudumu kaybettiğim için size yazmak istedim.
İkitane çocuğum var aralarında 1,5yaş var oğlum çok yaramaz(2yaşında) bundan birkaç ay önce iyi bir işim güzel bir kazancım vardı. Çocuklarıma kv bakıyordu kadın 8ay dayana bildi, eşime artık bakamayacağını bunalıma girdiğini söylemiş kreş buldum ikisi için tanıdık birilerini aracı yaparak 1500tl gibi bir rakam'a anlaştık. Bu kez de kv bırakma ben bakarım, bu çocuk durmaz sen nasıl rahat ediceksin diyerek eşimi vaz geçirdi.
Velhasıl kelam işten ayrıldım evdeyim tabi maddi sıkıntılar başladı borçlar VS derken iyice bunaldık.
Çocuklarım sürekli kavga ediyorlar birbirlerine vuruyorlar, kızım yemek yemeye 9 'da başlıyor 11'de bitiriyor.oğlum sürekli eve ve kendine zarar verecek işlerle meşgul sanırsın özgür willy, lavaboya gidemiyorum baş başa bırakıp sürekli bir şeyler oluyor ve ben oradan kızım yapma, oğlum tamam diyerek çıkıyorum.
Eşim sabırlı değil, işten gelince başlıyor ben yorgunum bu evde rahat yok. Evden kaçmak geliyor içimden filan. Çocuklarını çok seviyor fakat bakmaya gelince ben yapmak zorundaymışım gibi bir hal alıyor. Tüm gün yaşadığım stres yetmezmiş gibi akşam birde çocukları alıp odaya gidiyorum onları oylamaya çalışıyorum. Durmuyorlar tabi ki de artık çok bunaldım. evet onlar benim çocuklarım tabi ki de ilgilenmek zorundayım ama neden tüm yük bende evden bir yere de gidemiyorum davetlere filan pek katılmıyorum. Çocuklar durmadığı için, yemek yemeleri de çok zor aç kalıyorlar bir yere gidince.
Sizce ne yapmalıyım profesyonel bir yardım mı almalıyım çünkü artık sinirlerim çok yıprandı , veya başka önerileriniz varmı ?
Okuyup yorum yapanlara şimdiden çok teşekkür ederim .
çocuklar babalarından ilgi görse yani beraber zaman geçirseler böyle olmaz siz de oyun oynayın ilgisiz kalınca böyle tepkiler verirler 4ünüz oyunlar oynayın onlar özel zaman geçirsin zamanla düzelirlerMerhaba hanımlar;
Uzun süredir takipteyim bu kulübü hiç üye olmayı düşünmemiştim açıkçası, genelde içinde bulunduğum sıkıntıları kendim yardım almadan aşmaya çalışırım, fakat son zamanlarda umudumu kaybettiğim için size yazmak istedim.
İkitane çocuğum var aralarında 1,5yaş var oğlum çok yaramaz(2yaşında) bundan birkaç ay önce iyi bir işim güzel bir kazancım vardı. Çocuklarıma kv bakıyordu kadın 8ay dayana bildi, eşime artık bakamayacağını bunalıma girdiğini söylemiş kreş buldum ikisi için tanıdık birilerini aracı yaparak 1500tl gibi bir rakam'a anlaştık. Bu kez de kv bırakma ben bakarım, bu çocuk durmaz sen nasıl rahat ediceksin diyerek eşimi vaz geçirdi.
Velhasıl kelam işten ayrıldım evdeyim tabi maddi sıkıntılar başladı borçlar VS derken iyice bunaldık.
Çocuklarım sürekli kavga ediyorlar birbirlerine vuruyorlar, kızım yemek yemeye 9 'da başlıyor 11'de bitiriyor.oğlum sürekli eve ve kendine zarar verecek işlerle meşgul sanırsın özgür willy, lavaboya gidemiyorum baş başa bırakıp sürekli bir şeyler oluyor ve ben oradan kızım yapma, oğlum tamam diyerek çıkıyorum.
Eşim sabırlı değil, işten gelince başlıyor ben yorgunum bu evde rahat yok. Evden kaçmak geliyor içimden filan. Çocuklarını çok seviyor fakat bakmaya gelince ben yapmak zorundaymışım gibi bir hal alıyor. Tüm gün yaşadığım stres yetmezmiş gibi akşam birde çocukları alıp odaya gidiyorum onları oylamaya çalışıyorum. Durmuyorlar tabi ki de artık çok bunaldım. evet onlar benim çocuklarım tabi ki de ilgilenmek zorundayım ama neden tüm yük bende evden bir yere de gidemiyorum davetlere filan pek katılmıyorum. Çocuklar durmadığı için, yemek yemeleri de çok zor aç kalıyorlar bir yere gidince.
Sizce ne yapmalıyım profesyonel bir yardım mı almalıyım çünkü artık sinirlerim çok yıprandı , veya başka önerileriniz varmı ?
Okuyup yorum yapanlara şimdiden çok teşekkür ederim .
Dile getırmek degıl uygulamaya gec canım. Ondan soğumussun ve bosanmayı düşünüyormussun gibi davran . Bak bakalım adamda kaybetme korkusu var mı hiç ?Bunu dile getirdim eşim bencil yani dünya onun etrafında döner. O yüzden çok birsey değişmedi
katılıyorum . belli bi düzen oturtmak zorunda . plan program yapmak zorunda. çünkü eşinden destek almıyor .benimde iki çocuğum var evde olmak onlara bakmak işe gitmekten çok daha zor. çozuklarımın arasında 2,5 yaş var inan ne anlattıysan aynısını yaşadım. sonra farkettimki benim yaşama sevincim kalmamış. 3 ve 4 çocuklu kadınlarla tanıştım hem çocuk bakıyorlar hem bakım yapıyorlar kendilerine hem ev temizliyorlar hem evi kıt kanaat çekip çeviriyorlar. çocuklaru dur yapmadan anlamyor ama kadının yaşama sevinci var onlarla oturup konuşuyor oyun oynuyor saatlerinide belirlemiş hiç şaşmıyor onlarla yatıp kalkıyor çocuklar daha şimdiden 9 dedimi uyur. sabahta 9 da uyandırır onu örnek aldım ve bende başardım. düzenim var çocuklarım büyüdü biryere oturmaya gidince saat akşam 9 oldumu ayarları kaçar uykuları gelir hiç aksatmam bende. Allaha şükür hal böyle olunca evet temizliğim felan aksıyor ama huzur geldi bana.
Sanırım benimde yaşama sevincim kalmadı artık,çocukları o kadar çok seven ben artık tahammül edemiyorum başkasının çocuğuna.benimde iki çocuğum var evde olmak onlara bakmak işe gitmekten çok daha zor. çozuklarımın arasında 2,5 yaş var inan ne anlattıysan aynısını yaşadım. sonra farkettimki benim yaşama sevincim kalmamış. 3 ve 4 çocuklu kadınlarla tanıştım hem çocuk bakıyorlar hem bakım yapıyorlar kendilerine hem ev temizliyorlar hem evi kıt kanaat çekip çeviriyorlar. çocuklaru dur yapmadan anlamyor ama kadının yaşama sevinci var onlarla oturup konuşuyor oyun oynuyor saatlerinide belirlemiş hiç şaşmıyor onlarla yatıp kalkıyor çocuklar daha şimdiden 9 dedimi uyur. sabahta 9 da uyandırır onu örnek aldım ve bende başardım. düzenim var çocuklarım büyüdü biryere oturmaya gidince saat akşam 9 oldumu ayarları kaçar uykuları gelir hiç aksatmam bende. Allaha şükür hal böyle olunca evet temizliğim felan aksıyor ama huzur geldi bana.
en gıcık olduğum şey matara doldurmak neden blmiyorum ama hayatta doldurmam babaları doldururkatılıyorum . belli bi düzen oturtmak zorunda . plan program yapmak zorunda. çünkü eşinden destek almıyor .
o zaman bi çözüm bulmalı.
benim de 3 tane ama en küçüğü 3 yaşında.
saçımı başımı yolduracak kadar yaramazlar .
12 , 8 , 3 yaşlarındalar . ama yemek yemek olay . yatmaları olay .
programımdan şaşmıyorum . ama yorucu. çalışıyorum .
ev işi bitmiyor . haftasonu daha zor .
ısrarcı yapıya sahip benim çocuklar . birbirlerine vururlar . ağlayan vs .
illa her akşam biri pürüz çıkarır.
yani birinden biri.
üçünün de sakin olduğu problem çıkarmadığı bi akşam yok .
ama babadan çekiniyorlar .
babamız başka odaya geçmemizi istemez tabiki arkadaşın eşi gibi.
zaten 9 buçuk yatma saatleri.
sürünürler 10 u bulur o saat bazen
ortanca 10 buçuk gibi uyur . yatar kalkar . uyuyamıyorum . yok abim horluyor . yok üşüdüm yok bilmem ne. bahane çok .
her akşam aynı . ama hiç taviz vermiyorum . çünkü yapı olarak da böyleyim . gıcık bi anneyim belki ama napayım . ben de insanım . sabah 6 buçukta kalkıyorum kahvaltı hazırlayıp işe gidiyorum . akşam eve gelip yemek vs bulaşık . ödevler . beslenme matara olayları . hazırlayıp çıkıyorum . böyle bi tempo var . ve rutine bağladık . alıştık şükür .
küçük yaşta olunca söz dinlemez .başına buyruktur .
o nedenle biraz idare etmek gereken bi yaştalar .
mecburen idare edeceksiniz .
eşiniz de mecbur yardımcı olacak .
kimsenin mecburiyeti yok . al git odaya .başımı dinliycem ya da evden kaçmak istiyorum demek çözüm değil .
ben de bazen istifa ediyorum annelikten diyesim geliyor . ama nereye gidesin . anne baba olmak her yiğidin harcı değil . baba da üstüne düşeni yapasın bi zahmet .
bak büyünce çocuklar okula başlayınca ve sen boş kalınca bugünlerinde yaptığın veya yapmadığın şeyler hep aklına geliyor hep pişmanlık duyuyorsun bazı şeylerden. o yüzde sen 3 -4 sene daha dişini sık bak güzel olacak herşey.Sanırım benimde yaşama sevincim kalmadı artık,çocukları o kadar çok seven ben artık tahammül edemiyorum başkasının çocuğuna.
Bazen hak veriyorum ona aslında oğlum üzerimize çıkıyor yüzümüze vuruyor oyun istiyor onu da anlıyorum ama hiç kendi başlarına oynamıyorlar,uyku eğitimi verdim bende çalışıyorken kendi başlarına uyuyorlar ama ben çok kararlı değilim yani beşiğine koyuyorum kalkacak Ken benden çekinip uyusa kötü bir anneyim hissi oluşuyor. Bunu aşmam gerekiyor sanırım.katılıyorum . belli bi düzen oturtmak zorunda . plan program yapmak zorunda. çünkü eşinden destek almıyor .
o zaman bi çözüm bulmalı.
benim de 3 tane ama en küçüğü 3 yaşında.
saçımı başımı yolduracak kadar yaramazlar .
12 , 8 , 3 yaşlarındalar . ama yemek yemek olay . yatmaları olay .
programımdan şaşmıyorum . ama yorucu. çalışıyorum .
ev işi bitmiyor . haftasonu daha zor .
ısrarcı yapıya sahip benim çocuklar . birbirlerine vururlar . ağlayan vs .
illa her akşam biri pürüz çıkarır.
yani birinden biri.
üçünün de sakin olduğu problem çıkarmadığı bi akşam yok .
ama babadan çekiniyorlar .
babamız başka odaya geçmemizi istemez tabiki arkadaşın eşi gibi.
zaten 9 buçuk yatma saatleri.
sürünürler 10 u bulur o saat bazen
ortanca 10 buçuk gibi uyur . yatar kalkar . uyuyamıyorum . yok abim horluyor . yok üşüdüm yok bilmem ne. bahane çok .
her akşam aynı . ama hiç taviz vermiyorum . çünkü yapı olarak da böyleyim . gıcık bi anneyim belki ama napayım . ben de insanım . sabah 6 buçukta kalkıyorum kahvaltı hazırlayıp işe gidiyorum . akşam eve gelip yemek vs bulaşık . ödevler . beslenme matara olayları . hazırlayıp çıkıyorum . böyle bi tempo var . ve rutine bağladık . alıştık şükür .
küçük yaşta olunca söz dinlemez .başına buyruktur .
o nedenle biraz idare etmek gereken bi yaştalar .
mecburen idare edeceksiniz .
eşiniz de mecbur yardımcı olacak .
kimsenin mecburiyeti yok . al git odaya .başımı dinliycem ya da evden kaçmak istiyorum demek çözüm değil .
ben de bazen istifa ediyorum annelikten diyesim geliyor . ama nereye gidesin . anne baba olmak her yiğidin harcı değil . baba da üstüne düşeni yapasın bi zahmet .
Bunu da dün gece uygulamaya koydum bakalım ne olucakDile getırmek degıl uygulamaya gec canım. Ondan soğumussun ve bosanmayı düşünüyormussun gibi davran . Bak bakalım adamda kaybetme korkusu var mı hiç ?
Başka çaremiz yok zaten. Sabredicez mecbur oğlum kolik bir bebekti 6ay hiç oturduğumu bilmem sürekli kucağımda ağlıyordu, kızımda ilk 3ay öyleydi maalesef çocuklarım beni çok yıprattıbak büyünce çocuklar okula başlayınca ve sen boş kalınca bugünlerinde yaptığın veya yapmadığın şeyler hep aklına geliyor hep pişmanlık duyuyorsun bazı şeylerden. o yüzde sen 3 -4 sene daha dişini sık bak güzel olacak herşey.
benim kızım da 3 yaşını yeni doldurmuştu başladığındaNe münasebet ay. Ufak yaş grubu az çocuk olur öğretmenleri altını bile değiştiriyor benim oğlum 2.5 yaşında. Sorun çıkmadı şükür.
hayır kötü annelikle ilgisi yok .Bazen hak veriyorum ona aslında oğlum üzerimize çıkıyor yüzümüze vuruyor oyun istiyor onu da anlıyorum ama hiç kendi başlarına oynamıyorlar,uyku eğitimi verdim bende çalışıyorken kendi başlarına uyuyorlar ama ben çok kararlı değilim yani beşiğine koyuyorum kalkacak Ken benden çekinip uyusa kötü bir anneyim hissi oluşuyor. Bunu aşmam gerekiyor sanırım.
yuppiiii benim gibi düşünen biri daha :) tebrik ediyorum sizi, sonuna kadar katılıyorum yazdıklarınızaValla bana göre tek çocuk ideal insanların amacı sadece üremek değil bana göre
Tam oyun çağına gelsin hoop başa dön sonra sinir stres çocukların derdi bitmez çok tatlılar ama bu böyle
Anne baba kendine vakit ayırmalı hayata katılmalı tek gaye çocuk olmamalı yoksa görüldüğü gibi mutsuz olunur
Günümüz ekonomik ve sosyal şartkarıtek çocuğu getiriyor maddi manevi yetikrcekse çocuk yapılmalı bence
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?