Çocukların Da Kalbi Kırılır

Bir anı da benden hiç unutmam amcam ablamla bana harçlık verdi kagit para ne kdar ama hatırlamıyorum bunu paylaşın ikiniz dedi bizde parayi paylaşın deyince ortadan ikiye bölduk bakkal gittik sonra bakkal baktı bize paralara güldü sonrada parayi Bantladi bayramdI zaten ögün istediğinizI alın dedi
 
Benim babam daha bir değişikti
Gerçi hala öylede ben görmüyorum artık pek
Aç değilse bile sofraya herkes oturacak,yemekte ne varsa herkes onu yiyecek(tavuk sevmiyorum diye başka bişey yesem kıyamet kopardı) kişiye özel yemek mi olurmuş!
Akşam hava kararmadan evde olunacak,küçükten büyüğe yatma saatleri 9,9:30,10 Muş herkes erken yatıp erken kalkacakmış
Hasta bile olsan okula gideceksin.Mazallah bir gün gitmesen dünyanın sonu.
Birgün Üç kardeş üçünüzde sabahçıydık.Geç kaldık diye korkuyla fırladık sabahın körü.Evden apar topar çıktık babam görmeden.Geç kalanada kızıyor.Koşturuyoruz okula ama bir gariplik var.Bizden başka kimse yok sokaklarda.Lambalar yanıyor hava aydınlık bile değil.Yolda birini görüp saati sorduk.Meğer annem uyku sersemi saati yanlış görmüş.Bacaklarım titreye titreye eve döndüğümüzü hatırlıyorum.
Ne çocukluğumdan ne genç kızlığımdan bişey anladım babam yüzünden.Saçma sapan kurallarla tuhaf disiplin anlayışından başka bişey yoktu.
 

Ay ne güldüm parayı ikiye mi böldünüz
 
Birde ani daha bir gün koyde halamla babannem tarlada çalışıyor Halam su istedi babannene şu getir dedi bende git ananin suyunu sen getir dedim bana kızdı küçük bi taş attı ayağıma benimde yanımda bi odun parçası vardı halama atayım derken babanneme attim bayıldı rahmetli sonra Babam çok kızmisti bana istediğim ayakkabı vardı almadı ceza olarak oysa Halam baslatmisti
 

Iyi bari bi ayakkabı cezasıyla yırtmışsınız. Ben bu durumda babamın vereceği düşünemiyorum
 
En tehlikeli olan yetişkin birini değil, bir çocuğu kırmaktır zaten. O çocuk o yarayı sarmaya muktedir değildir çünkü. Gelişim seyrini değiştirir, gün gelip hatırlamayacak olsa da bilinçaltında yer edinmiştir bir kere, davranışlarını etkiler bu. Halbuki yetişkin olsa belki de hiç umursamaz bile, umursasa da benliğini oturtmuş olduğu için neyin doğru neyin yanlış olduğunu algılayarak kendini iyileştirecek şeyin ne olduğunu çok iyi bilir.
Sizi çok iyi anlıyorum. Geçen günlerde yıllar önce sadece çok acı çektiğim zamanlarda yazdığım bir günlüğümü buldum. 2 yıl yazmışım ona. Ama toplasan 10 15 günü ancak anlatmışım. Ama öyle şeyler yazmışım ki. Okurken düğüm düğüm oldu boğazım. Sen insan bile değilsin, demişim kendime. O evde yaşamaya hakkın yok, ne derlerse onu yap, yük olma kimseye. Ve daha şimdi anlatsam ağlayacağım cümleler. Ortaokul zamanlarımda, bir de lisenin ilk yılında yazmışım biraz. Ne oldu bilmiyorum ama unuttum sonra aniden. Yılda bir aklıma geldi, gelince ben bile şaşırdım, sanki hiç yaşanmamış gibi. Ama davranışlarımı etkilemiş. Şimdi aileme deli de olsam, aramız harika da olsa, evdeki hiçbir şeyi benimseyemeyişimi açıklayabiliyorum o günlüklerle. Günlüğü yok etmeyi düşünüyorum, şayet başıma bir şey gelir de günlük bulunursa arkamdan vicdan azabı çekmesinler, harap olmasınlar diye. Çok konuştum, işin özü şu ki, belki bu bizi daha duyarlı bir insan haline getirir. Yaraların tek başına gücü yetmese de, biz daha hassas bireyler olmak için daha çok çaba sarf ederiz. O yaralar kapansa da izi kalır çünkü, en azından o iz güzel şeylere sebebiyet versin.
 
 
Nasıl düzelmiş mi peki arkadaşınız bana da pislik bir öğretmen hiç yoktan yere Tokat attı herkesin içinde ilk ve son tokat yemişliğimdir allahın belası kadın
Sözde eğitim veriyorlar. Ne yazik! Çok üzüldüm sizin adınıza. Terapiye devam etti. Baya teknikleri falan var bu işlerin , derine iniyorlar. Ders falan veriyor psikolog yani yapması gereken şeyleri falan karışık uzun meşakkatli bir yol. Hak verirsiniz ki insan beyni bir umman. Ben sadece üstün körü bilgi sahibiyim bu konuda. Terapiden sonra hayatinda önemli değişikler oldu. Tabi ona verdiği zarari en iyi o bilir ne kadarini da tolere etti bilemiyorum
 
Evet ya ben tahmin edemedim ona geleceğini bayagi dikiş falan atıldı.. Zaten bize hiç gelmek istemezdi ben çok yaramazlık yapıyorum die
Nasıl bir kuvvetle attıysan çocuk halinle kadıncağız yoktan yere dikiş yemiş
Koca kadını korkutmuşsun resmen
 
Bir anı daha Babam bizi köye bıraktı ablamla bizimde canımız sıkılıyor dedemler çok erken yatardi. Neyse bi akşam yattilar bizde telefondan 156 yi arayıp koyun adresini verdik ( ama gelmezler sanıyoruz eve dağ başında ) dedik ki burda komşumuz bize silahla ateş ediyor ArAdan 15 dakika geçti geçmedi jandarma kapıya geldi bi araba asker dedem çıktı yanlislik var Komutanım dedi ama biz yatağın içinde korkudan tir tir titredik daha da telefonu elimize almadık
 

Ama burda sizin kalbiniz kırılmamış ki, bayaa asılsız ihbarın ne olduğunu öğrenmişsiniz.
 
Nasıl da hatırlıyorsunuz 3 yaşındaki anılarınızı, maşallah size.

Kızım 3,5 yaşında konuyu okuduktan sonra daha bi dikkatli davranmaya karar verdim.
 
Off çocukluğum çok kötü fakirlik içinde geçti ben herhalde 12 yaşımda falanim diğerleri benden küçük 3 kardeşiz bayram yaklaştı giyecek doğru dürüst hic biseymiz yoktu babam giymediği yada küçük gelen bi kaç pantolonunu terziye götürüp kardeşlerime göre yaptırmış elinde olsa zaten yenisini alırdı eminim
Kardeşlerimin bayramligi hazır benim yok ağladım gitmiş ayakkabima terzide yama yaptırmış elbise ne giydim hatırlamıyorum bile bayramda onu giydim halen unutamam
 
Allah o günlere tekrar düşürmesin ben de yokluk içinde büyüdüm, okula giderken doğru düzgün ayakkabım olmazdi.
Kuzenim spor ayakkabısını bana verirdi beden dersleri olduğu zaman.
Yine bi hafta aramızda tartıştik bi konuda, ayakkabıyı vermemek için arkasına bakmadan gitti, sabaha da dersim vardı.
Nasıl içim acıdı nasıl anlatamam.
Ne kötü günlerdi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…