Çok kınayıp da basinıza gelen bir sey oldu mu ?

Sokakta kendini yere atarak ağlayan çocuklara öyle bir sinir olurdum ki annesi nasıl dayanıyor buna derdim . Şimdi oğlumla birlikte yerleri öpe öpe geziyoruz ve ben inanılmaz sabirliyim
Ay çok güldüm ya . Valla aynı şeyleri yaşadım. Hatta ben öyle çocukları gördüğümde benim çocuğum böyle yapsa bir yapıştırırım duvara resmi çıkar derdim.

Sonuç : Hadi annecim, tamam annecim, sen ne istersen tamam annecim gibi gibi...
 
Tamamen aynısıyız işte çok ağlıyor diye çevremde ki herkes aman ağlamasın yeter ki diyor herkes illallah etti sıpamdan bir kere gezmeye İstanbul'a geldim metroda kaos çıktı herkese sadece 2 yaş sendromu diye açıklama yapmak zorunda kaldım
 
Rabbim sağlıklı uzun ömürler versin kuzucuğa.
Valla yorumunuzu okuduğumdan beri çok gülüyorum, sayenizde eski günlerim geldi aklıma.
Benimki şimdi 25 yaşında o günleri çok özlüyorum
 
Otobus beklerken durakta bir erkek cocugu Gordum durakta ki camlari yaliyordu. O kadar kinadim ki kendi kendime, benim oglum olsa sinirden delirirdim Herhalde diye dusundum. Sonuc oglum oldu ve evde ki butun camlari yaliyor
 
Rabbim sağlıklı uzun ömürler versin kuzucuğa.
Valla yorumunuzu okuduğumdan beri çok gülüyorum, sayenizde eski günlerim geldi aklıma.
Benimki şimdi 25 yaşında o günleri çok özlüyorum
Yaa maşallah bende ozaman evladınız yaşındayım sizin evladinıza da hayırlı sağlıklı uzun ömürler versin
 
kul kınadığını yaşamadan ölmezmiş. ters psikoloji mi bilmiyorum gerçekten kınamamak ayıplamamak gerekiyor kimseyi. bazen sinirden bazen de espri olsun diye bu salaklık yapılır mı dediğim şeylerden bazıları başıma geldi. umarım hepsi gelmez:))
 
Kendi tarafimizdan biriyle asla evlenmem diyordum (akraba değiliz memleket olarak aynı )

En az 1 yıl çocuk düşünmüyorduk hemen çocuk olunca evlilikten insan ne anlar ki diyordum acabasi kim bebeğiyle sabahliyor
cidden evlilikten bişey anlaşılmıyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…