dayanacak gücüm kalmadı :( :( lütfen yol gösterin



Sen de olanların çok iyi farkındasın ama
yenilgiyi kabul edemiyorsun gibime geliyor .

Evet doğru , yaşananlar asla unutulmaz.
Ama şu an senin yapman gereken unutmaya çalışmak ve dua etmek.
Bu insan daha evlenmeden sana bu kadar acı çektirebiliyorsa
evlendiğinde daha neler olacaktı onları düşün.

Üzüleceksin , hatta çok üzüleceksin ama geçecek.
Sonradan hatırladığında gülüp geçeceksin.
Buradan yazması da söylemesi de kolay değil ama
buna inan , kendini inandır.Böyle olacak ya da olmalı demelisin.
Sana değer vermeyene sen hiç değer vermeyeceksin.
Bu dünyanın kuralı böyle.
Hakkımda hayırlısı değilmiş o deyip kendi yolunu çizeceksin.

Yarın bir gün düğün haberini duyunca da bağrına taş basacaksın.
Farz et ki o öldü diyeceksin kalbine.
 
Son düzenleme:
Unutmadan şunu da söyleyeyim.

Bu ilişkide seven tek kişi varmış o da senmişsin.
Çünkü o gerçekten seviyor olsaydı seni bu denli ateşlere atmazdı.
Senin ona karşı zaafını her zaman kullanmazdı.
Ve şu an senden kurtulmak istiyor , bunu da hukuksal açıdan çözmeye çalışıyor.
Senin istikbalini zaten ruhsal açıdan yakmış bu kişi, ama şu saatten sonra
hukuksal süreç iş ve kariyer hayatını etkileyecek olursa sen de
onun yaptığı yasa dışı işleri kullan.
 


bilmiyorum o kimseyle anlaşıp da evliliğe kadar gider mi..gitse de ne kadar sürer bilmiyorum....benle bile böyle olduysa baskasıyla hiç geçinemez diye düşünüyorum...ne kadar doğru bilemem tabiki herkes bi gün birileriyle evlenecek....ama ben bunu kabul etmek istemiyorum işte....o bisey yapcaksa da benden cok uzakta yapsın istiyorum....bu günler sanki kabusmuş gibi...yani gececekmis de yeniden beraber mutlu olacakmışız gibi hissediyorum...ama mümkün değil bunu da biliyorum...cok garip duygular icindeyim anlayamıyorum.....düşünün...o ve ben vardık herseyimiz ortaktı hayatımız ikimizin hayatıydı... o bişey alacak olsa bi tane de bana alırdı...zaten coğunlukla bana alırdı :) ....yani böyle hissetmiyo mudur o da...bida benim hayatında olmayacağım fikri onu korkutmuyomudur...duyyorum arkadaslarından hep....beni kimse onun kadar anlamaz diyomuş hakkımda..o benim gercek kişiliğimi biliyo diyomuş....cok garip bunlara rağmen neden bana zarar vermeye calısıyo....ben asla ona zarar veremem yani dediniz ya hani sen de yaptığı yasadışı seyleri ona karsı kullan diye....bu bi inat ya da yarış değil...ben öyle bisey yaparsam geleceği gercekten sıkıntıya girer....bunu asla istemem....ama o bunun farkında bile değil...etrafındaki insanlar onu iyi şeylere yönlendirmiyo....biliyorum şu an onun umrumda bile olmaması gerek ama olmuyo öyle işte....hala onun icin endişelenebiliyorum....onun canı yansa benim de yanar....bir keresinde ufak bi ameliyat olmuştu annesi yoktu ben vardım....o kadar üzülmüstüm ki cok korkmuştum...ben onu teselli etceğime o beni etmisti....yani ben böyle düsünürken o nasıl bu kadar acımasız oldu birden aklım almıyo...vicdanlı biriydi...ama son 8 ayda cok değisti....
 

şu an sonucu bekliycem ... 4-5 yıl bile sürebilirmiş bu kadar uzun sürerse naparım bilmiyorum.. bi an önce şu şey bitsin istiyorum...insanın sevdiğiyle mahkemelere düsmesi ne kadar kötü bisey.....bunları nasıl göze aldı bilmiyorum..her zaman dönülmez hatalar yapmaktan çekinmezdi....ama sonra geri düzeltmeye calısırdı.....sadece benimle olan iliskisinde değil bütün hayatında öyle o....bi kapıyı açık bırakmayı bilmeyip sonra kapıyı açmaya calısırdı....bu yaptığının sonucunu düsünmeden hareket ediyo...ama annesinin karakteri de öyle..annesiyle aramız bozulduğunda geri dönüsü olmayan laflar ediyordu..ben de yapmayın ilerde yüzyüze bakcaz diyodum...dediğim de hep oluyodu eski erkek arkadasım bi süre sonra annesiyle barıstırıyodu ya da bizi yanyana getiriyodu bi sekilde...ve zorla da olsa birbirimizin yüzüne bakıyoduk...sonra da annesi durumu telafi etmek icin midir bilmem beni hediyelere boğuyodu....iste aynen eski erkek arkadasım da böyle....ya yine sonunda vicdana geleceğini bilsem hiç üzülmem....ama cok uzun sürdü bu....umarım daha da uzamaz bi an önce ne olacaksa olur..cünkü benim dayancak gücüm yok....yok diyorum ama bi sekilde devam ediyorum yasamaya
 
Baştan sona kadar okudum kesinlikle bir terapiste görünmelisiniz, ne olursa olsun yaşadıklarınız hiç kolay değil ben bile burdan okurken içim karardı fena oldum kim bilir siz nasıl hissediyorsunuzdur. Bakın ilk olarak kendinizi düşünmelisiniz, insan hayata 1 kere gelir bunu cennete ya da cehenneme çevirmek de kişinin kendi elindedir. Kimseyi hayatınızın merkezine koymayın, o olmazsa yapamam gibi düşüncelere girmeyin çünkü yaparsınız. Şükredin ki aileniz yanınızda. Onlardan destek alın, zor bir süreçtesiniz ama zor da olsa bunu aşabilirsiniz. Eski sevgilinizi de çıkarın hayatınızdan çıkarın derken duygularınıza tabi ki birşey söyleyemem ama onunla iletişime geçmeyi kesin bence, sizi gerçekten sevdiyse mutlaka hatırlayacaktır, bu sefer o sizinle iletişime geçmek isteyecektir. Hep adım adan taraf olmayın bana kalırsa, böyle olduğunda erkekler karşıdakini değersiz görmeye başlıyo. Benim diyeceğim bu, ilk olarak kendi sağlığınıza bakın, kendinizi iyileştirin. Kimseye bağımlı değilsiniz. Hayat sizin , mutlu olun..
 

evet hiç kolay değil...üstelik ilerde ne olacağını da bilmiyorum..bazen kaçıp kurtulmak istiyorum bazense hersey düzelsin onla mutlu olalım diyebilcek kadar caresizliğe düsüyorum kendi icimde.....pisman olacağını bilsem üzülmiycem belki de ama artık hersey olabilir...ne olacağı hiç belli olmuyor...olmaz dediğim şeyler oldu hep....hep şok olduğum şeyler yaşadım...benim sadece böyle olmasın normal olalım benim senle bir sorunum yok gibi seyler dedim ona evet ben adım attım ama o iyice kötüleşti...nası bu kadar cok sey yapabildi bilmiyorum....üzülüyorum ister istemez umarım hersey bi an önce düzelir
 
Dediğim gibi siz ilk önce kendinizi iyi etmeye bakın, değerli hayatınızı kimse için karartmayın. Siz iyi olursanız hayata pozitif bakarsanız herşey de sizinle beraber değişir, güzelleşir. Sizi seven biri sizi bu kadar çıkmazlara sokmazdı bana kalırsa ama her insanın mizacı farklı tabii.. Daha fazla harap etmeyin kendinizi.
 

tesekkür ederim zaten elimden geleni yapıyorum....insallah bi gün hersey düzelir
 
canım onunla geçen günlerini unutamamanı anlıyorum.. yurtdışı anıları.. geçen yıllar.. ben de yaşadım ve seni çok iyi anlıyorum.. ama bu daha iyilerini yaşayamayacağın anlamına gelmiyor..
olayın içindesin göremiyosun..
çocuk annesinin sözünden çıkmıyor..
kendi canına bebeğine sahip çıkmıyor..
gidiyo seni mahkemeye veriyor..
sence bunlar seven adamın yapacağı şeyler mi? bence o daha tam anlamıyla erkek bile olamamış..
bütün yaşadığın güzellikler bu çirkinliklerle devam edemez... tekrar eskisi gibi olması neredeyse imkansız üzgünüm..
lütfen kendine yeni bir sayfa aç.. ve arkana bakma... gerekli tüm desteği de al..
 

konuyu takip ediyorum cevaplarınız süreklii aynı herşey düzelsin istiyorum mutlu olalım vs. tarzında..Ya bulunduğunuz durumu idrak edemiyorsunuz yada cidden saplantı yapmışsınız.Ben bile şu cevaplarınızdann bunu çıkarabiliyorsam erkek arkadaşınıza yansıttıklarınız çok daha fazlasıdır.Ben olsam bende benii saplantı haline getiren birini istemezdimm çok fazla ısrarcıysa da savcılığa verirdim.Sanırım durumuu anlamak istemiyorsunuz cidden en kısa zamanda terapistin yolunu tutmalısınız.Burada görüyoruz herkes sevdiği insandan ayrılıyor üzülüyor vs. ama kimse benii savcılığa verdi mahkemeliğiz benii istemiyor ama bu onun düşüncesi değil annesi ve çevresi dolduruyor aslında beni seviyor kimseyle evlenmesin barışalım mutlu olalım demiyor.Birde annesii benii şikaet ettirdi karakolda şikayetimizi geri almıştık demişsiniz belkii eski erkek arkadaşınız konuyu uzatmak istememiştir oyzden şikayetini geri almıştır.Ama evine gittiğinizde sizi istememiş polis çağırmış annesi sinyal alıcıyla uzaktan beynini kontrol etmiyor herhalde polisi çağıran kişi eski erkek arkadaşınız siz yapılan kötü davranışların suçlusu olarak başkalarını gösterip kendinize errkek arkadaşınızı masum göstermeye çalışıyorsunuz ama sizin için hiç sağlıklı değil.Yanii sağlıklı düşünen bir birey şu durumda sizin davranışlarınızı sergilemez aşkından ölsede sergilemez..Sizin ki başka bişey..
 

ben de hep yeni bi hayata baslamak icin adım atmayı düsünüyorum sonra cesaret bulamıyorum...biseyleri nasıl değiştirebileceğimi bile bilmiyorum....sonra aklıma onun benden baskasıyla mutlu olabileceği fikri geliyo...bunu istemiyorum açıkcası...benle devam etmediyse baskasıyla hiç etmesin anlaşamasın mutlu olamasın istiyorum.....
evet o tam anlamıyla olgunlasmıs biri değil...ben de değilim....cünkü ikimizin de aileleri hayatımızı yönlendiren tek şey..bu yüzden onu suçlayamıyorum....ama yine de böyle yapmaması gerekiyodu...umarım hersey yoluna girer
 

olayda ben polise gitcem dedim o da annesini aradı sonra da sen dur ben cağırcam dedi.....bu sekilde oldu...aslında ortada polis fikri falan yoktu ben cok sinirlenmistim öyle deyiverdim....
ayrıca ben ona ne düsündüğümü öyle yansıtmıyorum konuşmuyorum bile artık onla diyorum ya zaten....telefonumu açmıyorum bile....ben burda size hissettiklerimi söylüyorum sadece....yani tutup da ona söylemiyorum tabiki bunları....etrafımdan kimseye söylemiyorum...ne hissettiğimi bilin ki bana doğru tavsiyeler verin istiyorum.....
 
Son düzenleme:

bu arada forumda evli adamlarla beraber olan kadınlar var...ikinci olmayı kabul edenler....bir sürü şey var....böyle şeyler varken benim sevdiğim insanla kötü ayrılmak istememem ve onunla aramın normal olmasını düsman olmamayı istemem mi suç? anlamadım... hiç bi kadın bunu yapmaz diye bisey yok.....herkes neler yaparken benim tek istediğim aramın kimseyle kötü olmaması.....
 
erkek arkadaşın bu kafayla kimseyle mutlu olamaz merak etme..
böyle bir erkek hiç bir bayanın isteklerine cevap veremez..
ama burda asıl sorun sensin.. onu boşver.. sen kendini topla.. ondan ümidi kesmezsen iyileşemezsin canım.. önce kafanda bitirmelisin..
 

kimse mutlu olmasını istemiyorum zaten cünkü icimde bir yandan da öfke var haliyle...benle mutlu olamadıysa kimseyle olamasın...ben biraz kıskanç biriydim ama genellikle uyumluydum anlaşıyoduk yani....bana bile böyle yaptıysa onu başka kim çeker bilmiyorum....belki 1 yıl 2 yıl ama 3. yılda baskalarına da benzer seyler yapar...yani bi kere bana yaptı ya herkese yapabileceğini düşünür....tabiki kimsenin hayatını mahvetmesini istemem ama ben bu kadar cile cektikten sonra olaylardan onun ders alıp baska bi insanla mutlu mesut gecinmesi beni yaralar...olan bana olmuş olur...bu fikir benim rahatlayamamama sebep oluyo.....mutlu olamazsa biraz olsun rahat ederim belki...
 

yorumları okumadım
anladığım şu ki
annesinin gölgesinden kurtulmamış pısırık bir sevgiliniz var..
sizi yarı yolda bırakmış çocuk yapmayı bilmiş ama sahip çıkamamış
size yalan söylemiş
sizi mahkemelik etmiş
sizi görmek istemediğini söylemiş
annesi sizi sevmiyor

ama siz bu insanla tekrar birlikte olup mutlu olmayı mı düşünüyosunuz
aranız bu insanla daha ne kadar kötü olabilri
bırakın ne hali varsa görsün
şu mahkeme olayını düşünün..
 

birlikte olup mutlu olmayı düsünemiyorum zaten ben sadece böyle şeyler olmasın istiyorum kimseyle aramda kötü bisey olmasın istiyorum onunla yine konusabilmeyi şu mahkeme olayınıın vs hiçbiseyin olmamasını istiyorum...kimseyle düsman olmak istmiorm..o kadar
 

Kendi konunuz dururken, başkalarının konularını neden karıştırdınız konuya acaba.
O kişileri düşünüp, sizin durumunuz daha iyi diye teselli mi edelim, teselli mi ediyorsunuz kendinizi.
Siz iyi ayrılmak istemiyorsunuz ki, sorun siz ayrılmak istemiyorsunuz.
Karşı taraf sizden vazgeçmiş, olaylar olmadık yerlere gelmiş,
size ve bebeğinize sahip çıkmayan, size göre annesinin aklıyla hareket eden
ve annesinin aklıyla size bunca şeyi yaşatan biri için, keşke hala düzelse diyebiliyorsunuz.
Bunlar annesinin aklıyla olmaz sadece, gayet isteyrek yaşatıyor size bunları.
Kolay değil mutlaka ama vazgeçin, duygularınızı kendi içinizde zamanla tüketin.
Herşey biranda bitmez, ama ilişkiniz bitmiş, elle tutulur bir yanı kalmamış, kabul edin lütfen.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…