dayanacak gücüm kalmadı :( :( lütfen yol gösterin



yazdıklarımı okumadınız galiba...benim gelip de barısalım diye söylediğim birsey yok dediğim tek sey aramın kimseyle kötü olmaması hele ki yıllarımı paylaştığım insanla..... ayrıca baskalarının forumdaki yazdıklarını katmamın sebebi bir arkadasımınız bu forumda kimse böyle bisey yapmıyor demiyor tarzı bi yazısına cevap olaraktı.....teselli ya da baska birsey değil....okumadan karar vermeyin lütfen....okumuyorsanız da en azından okumadan sert seyler söylemeyin....
 
Sevgili ipekböcek;

Kimse size sert yanıt yazmıyor,
aksine bazı şeylerin farkına varmanız için ugraşıyorlar...

Ama siz gerçekten anlamamak için direniyorsunuz.
Halbuki söylenen her şey inanın sizin iyiliğiniz için...
 

biraz okuyun yorumları aslında gayet sert yanıtlar var..haliyle ben de savunmaya geçtim psikolojik olarak....
 
neden aranızın bozulmaması için bu ısrar anlamıyorum,
normal bir insanı nefret ettirecek şeyler yaşamışsınız,
aranız iyi olunca bütün bu yaşananlar silinmeyecek,
lütfen psikolojik destek alın,
huzuru sadece o şekilde bulursunuz,
erkek arkadaşınızla tekrar barışarak değil...
 

cünkü herseyi paylaşabildiğim konuşup rahatladığım tek insan oydu....simdiye kadar kimseyle o kadar rahat konusamadım ben....evet nefret etmem gerekir ama edemiyorum nedense...
 
Çok mutlu olmussun güzel günler yaşamışsin ve o günleri unutamamissin . Ama sadece sen unutamamissin. Senin icin çok onemli ve güzel olan anılar, sevdigin ve seni zor günlerinde yalniz bırakan o adam icin o kadar da unutulmaz degilmis . Bunun sende farkinda olmalısın artik gerceklere gözlerini kapatmışsin

çok zor ve herkesin kaldıramayacagi seyler yaşamışsin psikolojik destek almanın sana faydalı olacağını dusunuyorum

seni terkeden istemeyen sana bunca haksizligi ve yanlısı yapmis bu kişiye çok yuz vermişsin ve vermeye devam ediyorsun bence. Kimse vazgecilmez değildir.
 

su an konusmuorum zaten.....umarım pisman olur demekten baska bisey diyemiyorum...ha pisman olunca kalkıp ona döncek halim yok ama konusmayı düsman olarak kalmamayı istiyorum...ve gercekten bana yaptıkalrı icn cok üzülsün istiyorum....insallah bunları görebilirim bi gün...
 
Onu bilmiyorsunuz bunu bilmiyorsunuz bilip bilmeden konuşuyorsunuz ailemi tanımıyorsunuz yok sevgilimin annesini tanımıyorsunuz
Eee o zaman neden açtın bu konuyu evet kimseyi tanımıyoruz anlattıklarından yola çıkarak ruh sağlığının yerinde olmadığında ortak kanaat getirdi herkes.
Her lafa bir cevabın var senden bebek aldırmış,seninle karakolluk olmuş senden kurtulmak isteyen adamla aram iyi olsun falan gibi akıl sınırlarını zorlayan laflar ediyorsun.
Gencim gezip tozacağım bu yaşadıklarımı yaşayacağım ne var ki diyorsun.
Ailemi beni sevgilimi tanımazsınız bilmeden yorum yapmayın diyorsun eee bu durumda naısl yorum yapılacak?
İnşallah kadın çocuğunu senin elindne kurtarır ne diyeyim yani.
Bilip bilmeden ancak bu kadar yorum yazılıyor,madem detay yazmayacaksın neden konu açıyorsun?
Herkes senin anlattıkların kadar biliyor olayı.
Farkında değilsin ama çok vahim durumdasın ben olsam gece demem gündüz demem bir doktara giderdim hayatta insanın kendi sağlından mühim birşey yok çünkü.O da sana uymuyor.
Madem yorumlar umrunda değil adamı tekrar ağına düşürmek derdindesin bir açık kapı bulsam da girsem diye tavsiye istiyorsun.
 

düsüncelerinin hepsi cok yanlıs seyler ama su saatten sonra senin ne düsündüğün ya da ne söylediğin zerre kadar umrumda değil...lütfen yorum yazma....şu an benim hayatım bu forumdaki herkesi ilgilendiriyor ama seni ilgilendirmiyor tamam mı ? hoscakal...
 


Yorum yazıp yazmamama üzgünüm ama sen karar veremiyorsun :)
Gerçekleri yazdığım için canın acıyor üslubundan anlıyorum ki daha ufaksın.
Rahat bir ortamda yetişmiş öyle yaşamış şimdi acı meyvelerini yiyorsun.
Dilerim kadın oğlunu senden kurtarabilir öyle zor durumdalar ki artık resmi merciilere başvurmuşlar.
Gerçi yazdıklarını okudukça durumun vehameti ortaya çıktı.
 
şimdi sen bebeğini aldırdın aileleriniz bu durumu biliyo ailen arka çıktı sanırım sana ama onun ailesi ,stemedi doğru mu anladım
 
Sen en büyük kötülüğü kendine etmişsin arkadaşım.Bebek olayından sonra o adamın yüzüne bakmaman lazım ki zaten sende evliliği istememişsin evleneyim aldırayım ne yapayım diye düşünmüşsün; bulamamış annesine akıl danışmışsın.Annesi belli ki seni istememiş ve aldırın demiş tabi sonra pişman olsan da iş işten geçti ve sevgilin annesinin safına geçti.

Aslında ben burada anneye de suç bulamıyorum erkek arkadaşın ERKEK değilmiş bebeğine,sevdiği kadına sahip çıkmamış.Aradan geçen zamandan sonra tekrar bir araya gelindikten sonrasını okumadım, çünkü sonrası senin suçun bence.Bu yaşananlardan sonra kendi yoluna bakmalıydın o insanlardan uzak olmalıydın.Bebeğin parçan gitti, o adam senin yanında olmadı nasıl barışabildin.Sakın seviyorum deme bunun sevgi değil takıntı,saplantı.

Mahkeme olayında da korkma bir suçun yokken seni suçlayamazlar.Lütfen bu olaylardan sonra onlarla görüşme yok düşman olmayayım falanı geç sil unut onları kendine yazık ediyorsun.
 

gerçeğin ne olduğunu ben biliyorum ve anlattım merak etme....tutup da yalan seyler yazcak halim yok cünkü ne hissettiğimi ve gerceği yazdığım zaman doğru tavsiyeler alabilirim....senin gibi gerceği söylediğini sanıp da densiz konuşanlara da cevabım sus demek olur....daha fazla da cevap yazmıycam.....ayrıca madem anlattığım kadarını biliyorsun neden rahat bi ortamda yetişmş öyle yaşamış falan diyorsun biliyormusun nasıl bir ortamda yetiştiğimi? bilmiyosan neden biliyormuş gibi davranıyosun....ayrıca söylemek zorundamıyım ayrıntıları?? zaten söylememem gerekir böyle durumlar için bunu idrak edecek bir beyne sahip değilsin sanırım.... sen istediğini dile ya da istedğini söyle.... ben sevdiğim insana ne yapmışım da kadın oğlunu senden kurtarabilir gibi haddin olmayan laflar konuşabiliyorsun? yorum yazıp yazmamana ben karar veremem zaten orda lütfen diyerek senden yorum yazmamanı rica ettim....yine de yüzsüzlük yapıp yazacaksan artık cevap alamayacaksın....
 
şimdi sen bebeğini aldırdın aileleriniz bu durumu biliyo ailen arka çıktı sanırım sana ama onun ailesi ,stemedi doğru mu anladım

hayır ben ailemden gizli onun annesiyle ve onunda doktora gidip kürtaj falan olmak istemeyince aileme haber verdim...evlenmek istemediğimi de söyledim aileme...korkmuştum zaten....benim aileme söyleyince de onun ve annesinin tavrı tamamen değişti zaten baştan da belliydi o kadar güven verdiler ama içten içe farklı düşünüyorlardı....ben tutup da evlenelim demedim ama yanımda olmasını istemiştim.....bu şekilde olmasını değil...sonuçta bi hataydı tamamen isteğimiz dışında olan bişeydi....evlenecek durumumuz yoktu...ama bilmiyorum neden böyle oldu...
 

ee sonra senin ailen ne diyor şimdi... bebeğe kızdılar mı o zaman kolaylıkla atlatılmş gibi geldi bana
 

belki de cok uzun zamandır beraber olduğumuz için alışılmışlık var bilemiyorum..ne hissettiğimi ben de çözemiyorum....annesine danışmak istedim bunu ben söyledim o zaten annesine söylemek istememişti kaçalım gidelim tarzında laflar ediyordu....ben de olur mu öyle şey annen belki yardım eder demiştim....demez olsaydım keşke...annesi sözde kararı bize bırakmış gibi göründü....ama olayı öğrendikten sonra bizi 1 dakika bile başbaşa bırakmadı...her gittiğimde annesiyle beraber oturduk konuştuk o sıralarda eski erkek arkadasımın da telefonunu alıyordu akşam mesajlaşmayalım ya da konuşmayalım diye....cünkü kendi fikirlerini ona kabul ettiriyordu ben bu sıralarda bunun farkına varmadım.....bana baska söylüyordu oğluna baska birsey yapmasını söylüyordu.....hala anlayamıyorum böyle yapmasını gerektircek birsey de yoktu aslında.....sanırım evlenmemizden korktu.....
ben onsuz bi gelecek düsünmüyodum o da öyleydi...o yüzden barıstım aslında.....ve bebek olayından sonra aşırı derecede sevgiye sefkate ihtiyacım vardı....ve hayatım boyunca bana bunu sağlayan dolu dolu hissettiren tek kisi erkek arkadasımdı....malesef böyle hissediyorum....onun yanında mutlu olduğum için ve bu bebek olayından sonra cok cok mutsuz hissettiğim için barıstım belki de...
 


Bana cevap veremezsin ki yani ben konuya üstten bakıyorum sen konunun dibindesin.
Yani bana yeniden aşık olsun tekrar en azından arkadaş olalım falan.
Cidden üzüldüm çocuğa belli ki bir gençlik hatası yapmış senin gibi.
Ama kurtulamıyor yani kim yüzsüz kim değil ilk mesajını okursan bence herşey ortada.
Çocuğa ahtapot gibi sarılmışsın sıradan ilişkilerde bile erkekleri boğar bu.Kaldı ki adam senden kurtulmak için dava açmış üstüne söylenecek laf var mı ki?
Bence de yok.
Yalnız şu anda seninle bu konuşmayı ben değil annenin yapması gerekirdi,yani hani o kadın oğlunu kurtarmanın derdinde ya.
Annenin de senin için çırpınması gerekirdi orada bir boşluk var ama eminim çarpık anlatımının kurbanıdır.
Yoksa hangi anne kızına kürtaj yaptırmış hangi anne "ama ben onunla dost olacağım ,küslük bitsin "saçmalığına müsaade eder ki?
Herşeye inanırım da buna asla inanmam.
 
ee sonra senin ailen ne diyor şimdi... bebeğe kızdılar mı o zaman kolaylıkla atlatılmş gibi geldi bana

orda yazmak kolay ama tabiki kolaylıkla atlatılmadı....cok acı cektim en kötüsü....fiziksel anlamda da ruhsal anlamda da...ama bu konuyu fazla acmak istemiyorum....cünkü gercekten cok kötü bisey...
 

sen diliyorsun ya kurtarır oğlunu falan.....bunu söylerken bile üzülüyorum ama dilerim sen bunun on katını yaşarsın...o zaman anlarsın belki ne olduğunu....
 


Bundan sonra yapman gereken geçmişi unutmak ve psikolojik yardım alman çünkü kolay değil yaşadıkların.Okuyor musun çalışıyor musun her ne yapıyorsan kendini ona var kendi yaralarını kendin onar.Unutma beşer şaşar, yaşadıkların sana ders olsun bundan sonra sağlam adımlar at.Ne insanlar var değil 5 50 yılda olsa yaşanmışlık unutuluyor; hayat bu çünkü unutacaksın ve yaşamaya devam edeceksin.Artık hayatına o adamı alma senin kendin için yapabileceğin en iyi şey bu olur.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…