merhaba herkese
arkadaslar cok uzun yazdığım icin gereksiz yerleri siliyorum düzenleyerek
benim 5 yıldır beraber olduğum biri vardı.. vardı bile demek istemiyorum var demek istiyorum hala...biz cok iyi anlasıyoduk beraber cok fazla şey yaşadık yolculuklara çıktık yurt dışına gittik aylarca orda kaldık..ona güvenmesem de beraber cok mutluyduk kafalarımız uyuşuyordu her anlamda iyiydik.. fakat iliskimize cok fazla kişi karıştı ailesi ailem arkadaşları.....annesi geçimsiz biriydi ben de cok samimi olmamaya calıstım bu sefer de annesiyle kötü oldum...erkek arkadasım da biz kavga ettiğimizde falan annesine gidip anlatıyodu iyice koptu olay.. coğu zaman benle beraber olduğunu annesine söymiyordu gizliyodu.. ama ona ragmen bizim aramızi iyiydi beni anlıodu ne desem yapıodu anlayıslı biriydi....arada bi annesiyle barıstırıodu sonra geri bozuluodu aramız öyle gecinip gidiyoduk...
bundan sonra yazacaklarımı utanarak yazcam lütfen beni anlayın ve anlayışla karşılayın
yardımlarınıza cok ihtiyacım vair...
inanın bunları cok üzülerek yazıyorum...bizim aramızda cinsel anlamda yakınlasma da oldu cünkü onu cok seviyodum..7-8 ay önce ben hamile oldugumu ögrendim... ne yapcagımızı sasırdık kacalım gidelim dedi yok dedim evlenmek de istemedim cünkü henüz hazır değildim o da sen ne istiosan onu yaparız dedi.. ben de annene söylersek o bize yardımcı olur belki dedim ve söyledik...annesi sasırsada iyi karsıladı bana karsı iyiydi sanki kararı bize bırakmıs gibiydi ama aslında işin aslı öyle degilmis..iki secenek vardı ya evlencektik ya aldrcaktık...ve ben cok korkuodum...biz aldırmaya karar verdik annesi de tamam herseyi ben karsılıycam dedi fakat ben erkek arkadasıma hep korkuyorum ailemden habersiz bise yapamam diyodum o da yine kararı bana bırakıodu ya da öle n davranıodu bilmiyorum.. doktora gitcgmz gün yaklastıkca ben yapamıycam demeye basladım o da anneme sen söyle o zaman gelip dedi ve gitcegimiz gün sabah ben erkek arkadasımla annesinin yanına giderken aileme telefonda durumu anlattım ve gidip annesine yapamıycagımı söledim..olaylar bundan sonra degisti o günden sonra erkek arkadasım beni aramadı ben bebei ailemle aldırmak zorunda kaldım hic yanımda olmadı..annesi bana bu zamana kadar hamile oldugunu nasıl fark etmedin evlenmek icn yaptın gibi laflar söyledi hatta bi ara cocuk kimbilir kimden bile dedi herkes bi anda deisti...erkek arkadasımla tekrar konusmaya basladgımızda o da bu zamana kadar fark etmedin beni tuzaga düsürmeye calıstın falan dedi halbuki öyle bi niyetim olmadıgını o da cok iyi biliyodu..annesi benle görüsmesini falan istemedi ama daha sonra erkek arkadasımla yine aramız düzeldi ve yine çıkmaya başladık...annesi bunu seziyodu bana hep mesajlar atıyodu babana herseyi söylerim oglumu da yurt dısına gönderrim bida göremezsin sülalene neler oldugunu anlatırım gibi laflar ediyodu ama biz yine de görüsüoduk.. bi yandan da erkek arkadasımı sıkıstırıyodu benim babama bunlar hala görüsüyor cıkmalarını istemiyorum gibi mesajlar atıyodu annesi...ben de annesine siz engel olmaya calıssanız da o istese benle yine olur demis bulundum bunun üzerine annesi bak ben neler yapıorum dedi...o zamandan sonra erkek arkadasımla hic görüsemedik aslında onu kısıtlamadı ama aklına girip bi sekilde benden uzak durmasını sagladı hatta onun okulundaki kızları sürekli cagırıp yemege falan ckııyolarmıs beraber...biz resmen ayrılıyoduk ve benim elimden hicbisey gelmiyodu senle artık bulusamayız demeye basladı ben cok üzülüodum yani anlatamam soncta 5 yıllık sevgilimi bida görememe düsüncesi beni öldürüyodu resmen..telefondan internetten görüsüyorduk ama hep kavga ediyoduk.. onun okulu yasadgımız yere 1 bucuk saat uzakta baska bi sehirde ordan eve cıkmıstı ama cogunlukla yasadıgımız sehirdeydi zaten annesiyle yasıodu...okul dönemlerinde de ögrenci evinde kalıyodu....bi gün dayanamadım yanına gittim ögrenci evine..orda da tartısma cıktı resmen benden nefret ediodu polisi falan cagırdı karakkolluk olduk. yasadıklarıma inanamıyorum bile nasıl böle oldu bilmiyorum.. karakolda sikayetci olmadık sonra o annesini aradı ve annesi bulundugumuz yere gelcegini sölemis ben de karakoldan cıkınca kendi evime geldim durmadım daha fazla...bu olayların üzerine 10 kadar görüsmedik..sonra o bana mesaj attı basta biraz sert konustuk sonra normal konusmaya basladık gayet iyi davranıyodu hic kırıcı olmuyodu kötü seyler söledigi icin özür diledi hatta...tam o zamanlarda eve karakoldan kagıt geldi ifade vermeye cagırıldım.. sikayetci olmus annesi oraya gittikten sonra..bir de doktordan beni yaraladı diye rapor almıslar halbuki ben hicbisey yapmadım bile..evime zorla girdi falan demis.. 1 yıldır görüsmüyodum beni rahatsız ediyo demis....bunu babam görünce cok sinirlendi ve onu da annesini de arayıp kızdı...bunu üzerine erkek arkadasımla 3-4 gün konusmadım sonra mesj attım bi kac kez 'niye bunları yaptın neden kötülük yapıyosun yapma artık ben senle düsman olmak istemiyorum senle hic bi alıp veremediğim yok normal olamazmıyız ' gibi mesajlar attım...bir kac kere o da beni rahatsız etme mesaj atma falan dedi halbuki ısrarcı ya da rahatsız edici bi tavır sergilemedim...... yani ben neler oluyo anlamıyorum bile ne yapcağımı şaşırdım.. eskiden öfkeyle yazdıgım mesajları falan savcılıga göstermiştir büyük ihtimalle..ama ben hiç mesajlarını saklamadım ailem görcek diye hep siliyodum... bi yandan kac yıllık sevgilimin bunları yapmasına mı üzüleym bi yandan ceza alır mıyım diye mi üzüleym bilemiyorum..lütfen yardımcı olun bana....hersey cok güzeldi yani masal gibi bi 5 yıl geçirdim...simdi belki de başka kızlarla...bu düşünceler beni öldürcek.. ben onla yüzyüze bakabilmeyi istiyorum yanımda olmasını istiyorum....ama olmuyo....ne kadar acı cektiğimi tarif bile edemem....ölmeyi cok düsündüm ama onu görmeyi ölmekten daha cok istiyorum...hatta hayatımdaki herseyden daha cok istiyorum....sürekli rüyalarıma girio.. uyumak istemiyorum uyanınca aglıyorum cünkü...her uyudugumda rüyamda onu görüyorum..barısıp mutlu oldugumuzu herseyin sona erdiğini görüyorum....ben onunla rahatca konusabilmek istiyorum ama mesaj bile atamıyorum..doğumgünü 9 gün sonra...hep beraber gecirirdik özel günleri simdi yok ama...onu hala nasıl sevebildiğimi de anlayamıyorum....arkadasları ona hep mahkemeye ver falan diyomuş duyyorum sagdan soldan sonucta kac yıldır tanıyorum cevresi benim de cevrem (yani sikayetini geri alma yansın başı gibi laflar ediyorlarmıs ama yalan ifadeyle kimin başı yakılır ki ben adalete güveniyorum)....insanlar o kadar kötü ki...hic düsünmüyolar birinin hayatını cehenneme cevirdiklerini....arkadasları icin bırak şu kızı demek kolay zaten çıkarken de öyle diyolardı cünkü kendilerinin böle iliskisi yoktu...bıkmadın mı kac yıldır cekliir mi bırak gitsin gibi laflar....o dinlemese de beynine islendi hep bunlar......bunları yasarken hayattan kopmadım belki en azından arkadaslarımla aram iyi okulumda derslerim hiç düsmedi..baska kızlarla olduğunu da duymaya basladım kimbilir daha neler yapıyo....üstelik bu sikayet olayında neler yapmam gerektiğini bilmiyorum da ne ailemle bu konuyu acık acık konusabiliyorum ne de bi avukat tanıyorum...aranızda böle olaylar yasayan varsa ya da hukuk bilgisi olan varsa özel mesajda ayrıntıları anlatabilirim belki bir yol gösteren olur...
bunu okuyan okumayan herkese cok tesekkür ederim...yorumlarınız benim icin hayati deger tasıyo...