Arkadaşlar merhaba!Sizlerle acımı paylaşmak istiyorum.13.11.2014 tarihinde 37 haftalık gebeyken sabah 5 te şiddetli ağrıyla başladı herşey.O ana kadar gayet sağlıklı bir gebelik geçirmiştim.En ufak bir ağrım dahi olmamıştı.Hiç ara vermeden aynı şiddetle devam eden bu ağrının ne olduğunu anlamaya çalışıyodum.Geçer dedim geçmedi.Doğum yapıcam herhalde dedim ama bir yandan da gerçek doğum ağrısı bile ara vererek gelir diye düşünüyodum.Daha fazla dayanamadım ve eşimi uyandırıp hastanede aldım soluğu.Nsteye girdim ama aklımın ucundan bebeğime kötü birşey olduğu ya da hayatımın tehlikede olduğu geçmedi.Cihaz arızalı herhalde diye düşündüm.Başka bir cihaz bir başkası derken doktorum ultrasonla baktı ve bebeğin kalp atımı yok demez mi!O an dünya başıma yıkıldı.Acil olarak sezaryene alındım.Dekolman plasenta sebebiyle bebeğim ölmüş ve gizli kanama gelişmiş.Doktorum direkten döndürdük seni dedi ikinci bir şok yaşadım oğluma yanarken.Karnım beton gibi olmuş,bir kova kan çıkardık karnından dedi.Hala inanmıyorum yaşadıklarıma,sanki bir hayal!Belki bu hafta doğum yapıp canım yavrumu kucağıma alacaktım ama bir kere bile göremeden, öpüp koklayamadan eve bomboş dönmek zorunda kaldı.Bana sadece babasının çektiği birkaç fotoğraf kaldı bakıp bakıp ağladığım...Bu acıyla nasıl başedilir bilemiyorum.Allah büyük diyorum,belki bu bir sınav,bunda da vardır bir hayır,Allah verdiği gibi alır da yaratan o diyorum ama işte yürek yangını sönmüyor.Bebeğini kaybeden annelere baş sağlığı diliyorum.