- Konu Sahibi YellowRabbit
-
- #21
Keşke benimde çocuk olsada 5 yılda bitse okul
Keşke benimde çocuk olsada 5 yılda bitse okulAslında ilk geldiğimde kursa gittim haftada bir gündü orda bir iki arkadaş edindim ama orda kaldı. Sonra pandem çıktı. Bende açıköğretim okuyorum ama ders çalışmaya bile fırsat olmuyor 2çoxuğum var
Benimki sürekli çünkü uzun bir süredir hep böyleyim. Gündüz hep çocuklarla evin aynı odasında akşama kadar takılıyoruz. Çocuklarım da gündüz öyle çok uyumuyor kendime vakit ayıracak kadar.uyusalar hemen o anda bir işi bitirevilsem diyorum.Dönemsel olabilirmi... Bende bunlari cok yasadim ve zaman zaman hala yasiyorum hersey okadar zor geliyorki bazen hic birsey yapmak istemiyorum hatta depresyona giriyim diyorum sonra cocuklar var napiyon fln... Kisir döngü.. inanin ben kenime zaman ayirdikca daha iyi oldum... Yani söyle cocuklar yatinca tek bir tane is yapiyorum sonra kendime vakit ayiriyorum sonra uyaninca yemek cay fln en sonunda yatirirken ya kitap okurum ya el isi yaparim ve inanki kendinede bakmazsan ayri bi sorun iyivce bunaliyor insan...kendine gercekten zaman ayirmalisin hemde hemen ... Benimde hic sacimi taramadigim dönemler oluyor ama sonra toparlaniyorum düzenime girmeye calisiyorum. Biraz da olsa gercekten kendinize zaman ayirin yoksa bu durumdan hic bir sekilde cikamazsiniz. Misal haftada bir ben sacima bakim yapiyorum yüzümü temizliyorum maske fln niye kendim icin iyi hissetmek istiyorum sonra kimi zaman düzlestiriyom kimi zaman topuzla kimi zaman örüyorum bazen istemesemde yapiyorum insana iyi geliyor 10 15 dk da ne varki kesin bulursunuz. Ve sunu bilin ne kadar cok is yaparsaniz okadar cok yipranirsiniz azar azar yapmalisiniz kendinize tembellik etme firsatini vermelisiniz reklam gibi olcak ama sen buna degersin.. yani cocuklar uyudugunda illede is yapmak zorunda deyilsiniz
İnşallah en doğru zamanda rabbim sizede nasip eder.Keşke benimde çocuk olsada 5 yılda bitse okul
Aksam zaman olmuyormu peki? Cocuklar uyuduktan sonra ?Benimki sürekli çünkü uzun bir süredir hep böyleyim. Gündüz hep çocuklarla evin aynı odasında akşama kadar takılıyoruz. Çocuklarım da gündüz öyle çok uyumuyor kendime vakit ayıracak kadar.uyusalar hemen o anda bir işi bitirevilsem diyorum.
Kendime hiç vakit ayıramıyorum.
Eskiden ne çok bakardım kendime şimdi çamaşır suyundan derim soyuluyor.
Küçük olan uyku düzenine giremedi bir türlü ne yapsamda gece 12den önce uyumuyor.Aksam zaman olmuyormu peki? Cocuklar uyuduktan sonra ?
Allah yardimcin olsun canim neler denedin belki benimde bir önerim olabilir?üzerinde cok duruyorum cünki gercekten baska türlü gitmiyor bu bunalimKüçük olan uyku düzenine giremedi bir türlü ne yapsamda gece 12den önce uyumuyor.
Amin. Teşekkür ederim. Çevre uyaranlarını bir anda kestim. Mesela uyku arkadaşı aldım ama etkietmedi. Onun dışında uyku odası olarak algılamasını sağlamaya çalıştım. Gündüzde gecede aynı yerde uyutuyorum. Gece perde çekip tamamen karanlık yapıyorum odayı. VS. Ama 12den önce kesinlikle uzun derin uykusuna geçmiyorAllah yardimcin olsun canim neler denedin belki benimde bir önerim olabilir?üzerinde cok duruyorum cünki gercekten baska türlü gitmiyor bu bunalim
Eşiniz şu an ne iş yapıyor?Gidecegınız sehırde yapacagı iş nedir?Hiç bilmediğim bir şehire evlenip geldim. 2sene oldu hala alışamadım. Ailemi, yaşadığım şehri özlüyorum. Birde pandemi çıktı eve tıkılıp kaldık. Ve hergün komşu gürültüsü çekiyorum. Ya kavga ediyolar, ya çivi çakıyolar hergün yada bağırışıyolar. Bıktım uyarmaktan.
Çok sıkılıyorum. Eskiden neşe doluydum. Evlenince çok mutlu olurum sandım ama hiç mutlu değilim. Eşim çok iyi bir insan onunla bir sorunum yok çok şükür ama olmuyor mutlu olamıyorum yaşayamıyorum bu şehirde.
Gel gidelim diyorum ona ailemin olduğu şehire daha mutlu oluruz iş bulamam diyor haklı belki ama iş hazır.
İnat ediyor benide mutsuz ediyor. Evlenmeden önce bunların olacağını düşünmedin mi diyenleriniz olacaktır evet düşündüm ozaman da anlaşmıştık olmazsa yapamazsak buraya taşınırız diye ama eşim yok diyor.
Bu depresyon durumundan nasıl çıkabilirim dua ediyorum hep ama ne zaman ailem gelse yanıma yada ben gidip dönsem hep buruk oluyorum.
Sanki bütün yakınlarımı kaybetmişim de ben hayatta yalnız kalmışım gibi geliyor.
Eşime içimdekileri de anlatamıyorum bu durumdan hep surat asıyor.
İçinde bulunduğum durum depresyonmu?
Özel sektörde mühendis. Yine aynı iş yaparEşiniz şu an ne iş yapıyor?Gidecegınız sehırde yapacagı iş nedir?
Evet çok haklısınızHep diyorum esin isi icin sehir degistirilmez diye..Yeri gelir ulke bile degistirir insan ama kendi de orada yaşamaya istekli ise olur ..
2tane çocuğum var onlarla uğraşıyorum tüm gün. Temizlik yemek.saatler geçiyor. Saçımı bile taramaya fırsat bulamıyorum ki yapmakta istemiyorum zaten. Aynaya bile bakmıyorum öyle vasat durumdayım.
Çocuklarla uğraşırken unutuyorum herşeyi birtek.
Ama temizlik yaparken yemek yaparken hiç zevk almıyorum yaşamaktan.
Hergün hergün sıkılıyorum.
Bazen bi hava almaya çıkalım diyorum sonra kendim vazgeçiyorum. Pandemi den dolayı eşim pimpirikli dışarı çıkmak bir eziyet oluyor bizim için. Ne çocuklar rahat oynayabiliyor ellerini bir yere değdirince olay oluyor eşim kızıyor. Virüsten dolayı. Ne de eve dönünce rahatız bir sürü iş tek tek banyo yapmak zorunda kalıyoruz. Dışarı bişey götürdüysek tek tek yıkıyoruz dezenfekte ediyoruz yine bana bir sürü iş çıkıyor yani
Özel sektörde mühendis. Yine aynı iş yapar
Boşanın o zaman. Eşiniz güvenilmez biri bakın. Sözünü tutmamış. Bu kadar mutsuzluk fazla değil mi?Hiç bilmediğim bir şehire evlenip geldim. 2sene oldu hala alışamadım. Ailemi, yaşadığım şehri özlüyorum. Birde pandemi çıktı eve tıkılıp kaldık. Ve hergün komşu gürültüsü çekiyorum. Ya kavga ediyolar, ya çivi çakıyolar hergün yada bağırışıyolar. Bıktım uyarmaktan.
Çok sıkılıyorum. Eskiden neşe doluydum. Evlenince çok mutlu olurum sandım ama hiç mutlu değilim. Eşim çok iyi bir insan onunla bir sorunum yok çok şükür ama olmuyor mutlu olamıyorum yaşayamıyorum bu şehirde.
Gel gidelim diyorum ona ailemin olduğu şehire daha mutlu oluruz iş bulamam diyor haklı belki ama iş hazır.
İnat ediyor benide mutsuz ediyor. Evlenmeden önce bunların olacağını düşünmedin mi diyenleriniz olacaktır evet düşündüm ozaman da anlaşmıştık olmazsa yapamazsak buraya taşınırız diye ama eşim yok diyor.
Bu depresyon durumundan nasıl çıkabilirim dua ediyorum hep ama ne zaman ailem gelse yanıma yada ben gidip dönsem hep buruk oluyorum.
Sanki bütün yakınlarımı kaybetmişim de ben hayatta yalnız kalmışım gibi geliyor.
Eşime içimdekileri de anlatamıyorum bu durumdan hep surat asıyor.
İçinde bulunduğum durum depresyonmu?
Bilmiyorum ki belkide haklısınız. Ama genelde ya ailem gelip gittiğinde yada biz onlara gelip geri döndüğümüzde yaşıyorum bu depresyon durumunu.ama sizin derdiniz evde sıkılmak başka şehir vs değilmiş ki
iki küçük çocuklu annelerin çoğu bunu yaşıyor
temizlik yaparken falan yaşamdan zaten zevk alınmaz ki
şimdi siz bence bekarlık hayatınızı özlüyorsunuz yani olay şehir vs değil
yeni evli olsaydınız yani şehre yeni gelmiş o zaman farklı şeyler yazardım
ama sizin sıkıntınız şehir değil
iki küçük çocukla hangi şehirde olsanız bunalırsınız hele de pandemide
sonuçta pandemi annenizin olduğu şehirde de var orada da dört duvar evde oturacaksınız
çocuklar biraz büyüyünce hayatınız rayına girer şimdi de eşinize çocukları paklayıp yalnız zaman geçireceğiniz bir aralık yaratın kendinize
Öyle hemen arkadaş olabilecek bir yapım yok ki benim.Bir arkadaş edinseniz sanki her şey düzelecekmiş gibi geldi banaBazen en zor görünen şeylerin çözümü bile çok basit.
Bilmiyorum ki belkide haklısınız. Ama genelde ya ailem gelip gittiğinde yada biz onlara gelip geri döndüğümüzde yaşıyorum bu depresyon durumunu.
Genel olarak alışmış görünsemde hissediyorum ben eski ben değilim gerçekten.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?