Diyet sürecinde ve öncesinde hissettiklerimiz...

selam kızlar ben de artık diyet yapmaya karar verdim şu anda 62 kiloyum şubat ayında 68 kiloydum 2 ay kadar bir sürede 10 kilo vermiştim 58 e kadar düştü kilom ama diyetime devam etmeme rağmen bir türlü bundan sonra vermedim ve tabiiki sonunda pes ettim devam etseydim aslında kilolarım 1-2 kilo diye zaman içinde eriyip gidecekti ama sabredemedim maalesef ve tekrar kilo aldım ve şu anda 62 kilo oldum şimdi düşündüğümde 10 kiloyu çok rahat vermiştim sabahları birbardak ılık suya 2 kaşık elma sirkesi katıp içiyordum ve 15 dk sonra kahvaltıda domates salatalık biber marul hangi sebze varsa yiyordum o gün sebze yoksa da bir elma yiyordum yanında da 1 dilim kepek ekmeği peynir 2-3 tane zeytin ve şekersiz açık çay öğlen yemeğinde belli bir programa bağlı kalmadım bazen 1 kase çorba bazen bir meyve bazen 1 poğaça bazen bir tost ve ayran yada 6-7 tane mercimek köftesi yada 3 adet dolma seçeneklerini kullandım akşam yemeğinde de o gün evde ne yemk piştiyse 5-6 kaşık tükettim acıktığım zamn 1 meyve yedim ama genelde doyuyordum yemek yediğim için gözüm arkada kalmıyordu abur cubur tatlı kesinlikle yemedim ama şimdi yiyorum tabii hergün yarım saat yürüyüş yaptım anlattığım gibi sabredemeyip diyetimi bıraktım çok pişmanım umarım veririm kilolarımı boyum 1.63 52-53 kilo olmak istiyorum deneyeceğim inşallah hepimiz fazla kilolarımızdan kurtuluruz kalın sağlıcakla :hulya:

diyet yaparken herhangi bir bir kilo verme ürünü kullanıyormusun....acaba

ecenurbozok .!.:

diyet yaparken herhangi bir bir kilo verme ürünü kullanıyormusun....acaba

Genişletmek için tıkla...

canım diyet yaptığımda kilo verme ürünü kullanmıyorum ama hem yatıştırıcı özelliği hem de zindelik için yeşil çay karışık bitki çayları içiyorum :hulya:

26 yaşındayım,1.70 boyundayım,77,5 kg ım... Ve bugün diet imin yalnızca 6. günü...
Esas hikaye bu noktaya nasıl geldiğimde değil aslında... Hikaye ondan sonra başlıyor bence. Çünkü bu noktaya gelmek benim için çok kolaydı. :) Sürekli fast food ve tatlı yedim,tüm formül bu aslında. Sağlıklı besinleri oldum olası sevmedim,
Sıkıldım yedim,üzüldüm yedim,regl oldum yedim,ders çalıştım yedim,mutlu oldum,kutlamak için yedim,alışverişe gittim,istediklerim üzerime olmayınca yedim,bi hemcinsimi kıskandım yedim,hatta fashion tv izledim,böle hayatın içine .... dedim yine yedim,diete girdim yedim,basküle çıktım,kilo aldığımı görünce bile yedim ben... Yani yemek için her zmn bir sebebim vardı benim delikafadulden

Ve bugün,düşünüyorum da... İradesine sahip çıkamayan ben,sadece kilo aldığımı sandım. Aslında bedenim büyüdükçe özgüvenim küçüldü,kilolarım arttıkça yaşama hevesim söndü,sonunda kilo vermeye gerçekten karar verdim. İşte o anda pis bir gerçek de yüzüme çarptı,birincisi artık vermem gereken kilo 5-10 değil,tam 20!!!! Tabi bunun ne kadar süreceğini tahmin de edebiliyorum. İkincisi her yapmaya çalıştığım ve iradesizlikle sonuçlanan diet deneyimim ne yazık ki vücuduma iğrenç bir direnç kazandırmış,artık kilo veremiyorum,ztn diet yapamayan ben,diet yapsam da dooru dürüst kilo kaybedemiyorum!

Şu aralar neler kaybettiğimi düşünüyorum. Mesela ben kışın şort un altına opak çorap giyip bir çizme bir de fular çekip gezme zevkini hiç yaşayamadım. Yazın bikini giyip iç huzuruyla dolaşamadım,hep pareolar,denizden çıkar çıkmaz giyilen güya plaj elbiseleri,göbeği içe çekme işkencesi,hatta geçen yazdan itibaren elbiseli mayo gerçeği... Sonra straplez dar bir body nin altına streç bir kot giymek isterdim,altına da topuklu stiletto lar...
Kırmızı oje sürüp kırmızı ruj sürüp bir de topuklu ayakkabı giydiğimde salaş bir kotla bile kendimi dünyanın en seksi kadını hissetmeyi isterdim...
Hele kalem etek... Yada dar bir beyaz gömlek...
Kotumun içine g-string giymek isterdim,çıkardığımda kahkahalarla gülmeyeceğimi bilerek... Yada jartiyer giymek isterdim,çorabın bitim yerinde bacaklarımın balon şeklinde şişmeyeceğini bilerek...
Yüzümde elmacık kemiklerinin belli olmasını isterdim,bacaklarımın da yaz aylarında pişik olmamasını...
Eşofman giydiğimde üzerine dar bir body giyerek seksi olmak,pörtlememek isterdim...
Gardolabımdaki tüm elbiseler üzerime olsun isterdim,oysa onca bayılarak aldığım harika şeyin yıllardır dokunulmadan orada durması ne acı... Sanki onları dolabımdan kaldırıp bir valize koyarsam umutlarımı da o valize koyacakmışım gibi geliyor,o yüzden dolabımda her beden elbise öyle sıkışık sıkışık duruyor ki,gören ne çok elbisem var sanır. Oysa sürekli genişleyen size lardan 4-5 örnek olduğu için her gün aynı şeyler aynı şeyler aynı şeyler....

Ben hayatı tarihi belirsiz bir tarihe ertelememek isterdim.. Ben mutlu olmak isterdim..
Umarım bu kez.......

merhaba kızlar ben eskiden sporcuydum ve sporu bırakır bırakmaz 1 yılda 15 kilo aldım 5-6 yıl boyunca 80 kilo civarında oldum arada diyetler denedim ama 1 haftayı bulmadan hep bıraktım açlığa dayanamıyordum çünkü ve sonunda yaklaşık 1 yıl önce çevremde diyetisyene gidip zayıflayan arkadaşlarımı görüp diyetisyene gitmeye karar verdim ama inanmayarak gittim denemekten zarar gelmezdi sonuçta ve ssk nın diyetisyenine gittim çok güzel bir diyet verdi aç kalmak bir yana fazla geliyordu verdikleri yemekte zorlanıyordum günde 9 dilim ekmek düşünsenize ve sporada gerek yoktu 6 ay devam ettim 69 a düştüm 11 kilo verdim sonra çatlaklarım başladı korktum diyeti bıraktım şimdi tekrar 6 kilo almışım dikkat etmediğim için ama bu hafta diyetime tekrar başlayacağım hedefim 15 kilo umarım bu sefer daha azimli olacağım.a.s

impossible is nothing----imkansız hiçbirşey yoktur...buna inanalım...ve ne bu dünyada ne başka dünyada ne de başka yaşamlarda çirkin bayan yoktur...bu konuyla alakalı sürü ile ürün var...ben kullandım..iyi bir araştırma ile güzel bir diyetle düzenli ve dengeli beslenme ile insan kiloda verir hayatını düzenede sokar...her kadın seksidir..her kadın çekicidir..çünkü dişidir..diş göstere göstere diş sökelim..dişiliğimizi gösterelim...olumunekankayizsmile

merhaba kızlar ben aranıza yeni katılıyorum bende kilolarımdan şikayetçiyim ve artık kurtulmak istiyorum 1 yıl önce evlendim düğünden sonra 6 kilo aldım boyum 1.67 kilomda 67 of ya kendimle çok mutsuzum nasıl başlamam gerekiyor :sinifsinif:

bende yeniyim arkadaşlar çok hareketli bir işten memurluğa geçtim ve yedi ayda altı kilo aldım yaklaşık gün içinde hep masa başındayım kalkmasam kimse kalk demez yani böle olunca zayıflamak daha da zorlaşıyo üç haftadır bi spor salonuna gidiyorum akşamları yarım saat iki kilo kadar farketti ama hissedemedim pek eski halime dönmek zor olacak galibaaklava:

arkadaşlar ben de zayıflıktan şikayetçiyim...kilo almak istiyorum ama bir türlü alamıyorum ( size tavsiyem uykuyu azaltmanız...çünkü kilo almak için diyetisyene gitiiğimde yediğim şeyleri söylediğimde azı açık kalmıştı (boğazıma çok düşkün bi insanım) sorunun uyku uyumamamdan kaynaklı oldunu söyledi... gerçekten de ne zamn iyi uyumaya başlasam kilom iyiye gidiyor.... ablamda benim tam tersim kilo veremiyo anneme diyoruz zaten bi ortayı bulamamışsın diye kafamçokkarıştı ablamda da çok uyuyor mesela....

Arkadaşlar Merhaba;:) aranıza yeni katıldım herhalde benden daha kilolusu yoktur diye düşünmekteyim.Boyum 178 kilom ise sıkı durun 163 buna imse inanamıyor çünkü boydan kurtarıyorum.yıllardır kilo alıp kilo verme süreçleri yaşdım.istediğim kıyafetleri giyemedim. istediğim adama doya doya aşık olmadaım.sokakta insnalrın insafıszca bakışlarına maruz kaldım.belki de onlar haklıydılar belki de ben.ama sonuçta bir gerçek vardı ben obezdim. hep günah çıkartmak için bir sürü diyetisyenlere gittim.şuan ki diyetisyenim sayesinden bundan 2 yıl önce 40 kilo kadar verdim fakat yine alıyordum.şuan tarih 23.10.10 bu tarih benim hyatımdaki dönüm noktası bütün yazılanları okudum ve karar verdim.kendim için ne aşk için ne erkekler için ne ailem için sadece ama sadece rahat nefes almak için rahat yürümek için.bu kadar güzel bir yüze bu vücudu layık bulmadığım için.27 ekimde ik diyetisyen görüşmem var.size gelişmeleri gün be gün bildireceğim.ayrıca diet güncesi diye bir blog da açmayı düşünüyorum.sevgiler hepinize.

Merveilleux84...cANIM.....TABİKİ PAYLAŞ BİZMLE....NELR YAPTIĞINI YAPACAKLARINI...BİZİ VE DİĞER ARKADAŞLARIMIZI BİLGİLENDİR...BİZİMDE SANA YARDIMCI OLABİLECEĞİMİZ BİR KONU OLURSA BURDAYIZ ZATEN..:):):)

merhaba arkadaşlar. ben de bundan yaklaşık 4 sene önce 12 kilo kadar verdim 3 ayda. üniversite 1'den 2'ye geçiş yazında :) canıma tak etmişti artık.158 cm boyunda 64 kiloydum. gerçekten genç bir kız için çok sıkıcı. sonra kilolarımdan kurtuldum. yürüdüm. su içtim. gün içnde egzersiz yaptım. çok da hırslıydım. kimse inanmıyordu bana çünkü. kimse ağzıma bir tane cips bile koyamadı o günlerde. işin garibi yanımda yediklerinde de onalara acıyordum kendi kendime yemekler üretiyordum. baharatlarla tatlandırıyordum. herkes onlardan yemek istiyordu. babam bile anneme " yıllardır senden istediğim yemek buydu, bana yapmadın" demişti. :) çok zayıfladım. çok güzel oldum. her istediğimi aldım. çok zayıf bir ablam vardı. onun kıyafetlerine giriyordum :) ve herkes bana güvendi. hala daha konuşuyorlar sen çok azimliydin, diye.

ama tabii ki yan etkileri de oldu. saçlarım döküldü. üşüdüm. kansız kaldım. yani aslında kendi başıma yapmamam gerekiyormuş, bunu anladım :/ psikolojim de bozuldu aynı zamanda. artık ne yesem pişmanlık duyuyordum. hep kendimi kilolu görüyordum. bu psikolojiyi atlatmak cok zor oldu acıkcası :)

neyse, ben kilomu korudum. daha da kilo almamıştım. alsam da 1 2 kilo oluyordu heemen veriyordum. ama peki şimdi ne oldu? ben kilolarımı almaya başladım 4 sene sonra çünkü erkek arkadaşım çok zayıfsın diyordu. biraz kilo al diyordu. bu da bende yemek yeme eğilimi ortaya çıkardı. yedim yedim, burgerler yedim. ekmekler yedim. gece yedim. gündüz yedim. ve 5 kilo kadar aldım geri erkek arkadaşım hala mutlu; ama ben değilim tontiş olmamı seviyormuş :)

ben onu dinlemiyorum tabii ki dostlar, tekrar vereceğim inşallah. evlendiğim gün incecik olmak istiyorum beenn :):)

Şu an açlıktan çıldırmak üzereyim. Bünyem bir kaç gündür tıka basa yemediği için afallamış durumda. Bütün diyetlerimin kırılma noktası bıraktığım yeniden yemeğe saldırdığım anlar bu andı. Ne zaman gelecek diye beklerken biraz önce bastırdı. Gördüğüm her şeye saldırasım geliyor

Şu krizi bir atlatırsam gerisi çok kolay olacak. Dua edin bana kızlarrrr......

telli_turna .!.:

Şu an açlıktan çıldırmak üzereyim. Bünyem bir kaç gündür tıka basa yemediği için afallamış durumda. Bütün diyetlerimin kırılma noktası bıraktığım yeniden yemeğe saldırdığım anlar bu andı. Ne zaman gelecek diye beklerken biraz önce bastırdı. Gördüğüm her şeye saldırasım geliyor

Şu krizi bir atlatırsam gerisi çok kolay olacak. Dua edin bana kızlarrrr......

Genişletmek için tıkla...

Canım kesinlikle aç kalma aç kalarak kendine işgence yaparsın.Tabi bu börekleri çörekleri yemen anlamına gelmiyor. :)
1 dolu kase saata ye özellikle akşamları doyana kadar.Bak ben az önce 1 koca kase göbek yedim yoğurtlu çokda seviyorum.Sanad tavsiye ederim.

ben 20 yaşıma gireceğim Mart ayında.en son tartıldığımda 75 kiloydum.bundan önce 82'ydim 5 ay falan kasmanadan sadece hareketi arttırarak kilo verdim ama amacım bu 75 kiloda sabitlemek değil.60 kiloya düşmem lazım.Düşünsenize 20 yaşında gencecik kızım ama annemle aynı bedende giyiniyorum.40-42 beden giyiniyorum.bu beni çok üzüyor.ha okula ve arkadaşlara gelince;hiç bişey çaktırmıyorum.Kilomdan sanki rahatsız değilmişim gibi davranıyorum.bazen oturup ağladığım da oluyor.geçtiğimiz yaz çok sevdiğim kuzenim geldi bize.2 yıldır gelmiyodu.Bana ''Yaşın da artmış kilon da'' dediğinde çok kötü olmuştum.Hadi artık ver şu kiloları dedi.değiş artık.Bu yaşında orta yaştaymış gibi görünmekten rahatsız olmuyor musun? dedi.''tabi oluyorum ama irademe sahip olamıyorum''dedim.

evet arkadaşlar benim problemim irademe sahip olamamak.Şimdi yurt dışındayım.hazirana kadar da buradayım.Önümde 4 ay var.evet bu kiloyu vermek için yeterli bir süre de gelin onu bi de bana sorun.Malum yurtta yaşıyorum.Buranın yurt sistemi değişik.Yemekleri kendimiz pişiriyoruz.ne istersen onu ye hesabı.Düzensiz bir hayatım var burda.Arada okula gidiyorum.gece 3 gibi yatıp sabah 2 de 3 de kalkıyorum.Oda arkadaşımla kahvaltımız ekmek,patates kızartması,yumurtalı menemen.Akşamları salçalı makarna.gece kola,fanta,çikolata yani abur cubur adına her şey.

Spor için de vaktim var.Kar dolu sokaklarda çıkıp yürüyüş yapabilirim.o zaman derdin ne derseniz derdim irade yok ben de.Çok güçsüzüm.Açken gözüm birşey görmüyor.tok olunca yani gazozu falan içince off ya dşyorum.Gene kilo alacam.

bir sistemim yok.çaresizim ve üzgünüm.Ben gençlik yıllarımı daha farklı geçirmek istiyorum.Kıyafet almak istiyorum.xl'dan m'ye düşmek istiyorum.Yardım edin

seebu .!.:

Genel problemimiz yarınlara ertelemek,yarınları düşünmeden önümüze geleni yemek...
Herkesten farksız değil öyküm,36 beden olan genç bir kızın sınav lise döneminde ergenlik problemleriyle yüzleşmesi ardından alınan agır dozda antidepresanlar ardından o psikolojiden kurtulmak için önüne geleni yeme isteği.Bir zamanlar annem yemek yemem için aglarken şimdi ben yemek yemek için ağlıyorum,aslında ne kadar hayatta karşı bilinçli olsamda kendime karşı bilinçli olmadığımı farkettim daha gencecik 17 yaşımdayken kendi güzelliğimin fiziğimin sağlığımın farkına varmadan yedim yedim yedim hiç sevmediğim şeyleri bile yedim çikolata için asla deliren biri olmadım benim için olsada olur olmasa da olurdu her zaman ama öyle bir evreye gelmiştimki (hala o durumdayım) 4 tane çikolatayı sırf ben çikolata yiyorum mutlu oluyorum psikolojisiyle bir anda tüketiyorum sonunda göbekte biriken yağlar selilütler hepsini geçtim bir yokuş bile çıkmayıp yarı yolsa tıkanmak..
nereden başlasam bilmiyorum ama hayatta kendinle barışık olmamak en acınası durum oldugunu düşünüyorum,bir söz okumuştum
''Allah vücuduna acı verenleri değil ruhunu acı verenleri sevmezmiş diye'' ne kadar da için de oldugumu farkettim ben kilo aldıkça kendimden uzaklaşıyorum ve ruhuma acı veriyorum,ne kadar güzel olursak olalım bir gerçek var ki kilolu oldugumuz sürece kendimizi acınası ve saglıksız insanlar olarak görüyoruz.
Her zaman bir yerlerden başlamak istiyorum ama bir arkadaşımızın dediği gibi yarınlar bitmiyor benim hep yarınlarım oldu...asla kavuşamadıgım umutlarım
23 yaşındayım ve 1.70 boyunda 72 kilo genç bir kızım 17 yaşında 5 ay içinde aldıgım kiloları ne verebildim nede barışabildim,hep gün yeni başlangıçlara adım atmak istiyorum olmuyor üniversite ögrencisiyim çok iyi bir bölümde okuyorum geleceğin müfettişi konsolusu olucak konumdayım ama bir o kadar da güçsüzüm
neleri başardın diyorum senin için 20 kilo ne diyorum ama olmuyor!
örneğin günlerdir burayı okuyorum,dün gece bugün için kendime hedefler koydum sabah kalktım okuluma yürüdüm okuldan çıktım spor salonu araştırdım birinde karar kıldım 3 gün içinde yazılıcam fakat yine irademi kullanamadım eve geldim pizza yedim kendime yine kızdım çıktım dışarı yürüdüm yürüdüm işlerimi hallettim eve geldm ve koca 2 tabak spagetti yedim üstüne 2 adet çikolata HANİ BUGÜN BAŞLAMIŞTIN DİYORUM!! içimdeki şeytan yarın başlarsın diyor ama ben o şeytana güvenemiyorum,çünkü defalarca kilo verme egilimlerim oldu bir ara 62 kiloya kadar indim bu yaz babamın kanser oldugunu ögrendiğimde herşey yine en baştan başladı ve ben yine 72 kilo oldum
Benim ve BİZİM için bir şeyler baştan başlamalı !
Artık çıktıgım yollardan geri dönmek istemiyorum
umudum kırılsın istemiyorum
ben herşeyden önce kendime güvenip aynadaki benle mutlu olmak istiyorum
İnsanların sen çok güzelsin kilo vermesende olur kandırmacalarınayer vermek istemiyorum
ve BEN KENDİM İÇİN BİRŞEYLER YAPMAK İSTİYORUM
ARTIK YARINLARA RUHUMUN TAZELİĞİNİ BIRAKMAK İSTEMİYORUM

Genişletmek için tıkla...

bende 19 yaşında senle aynı duyguları paylaşan biri olarak anlattıklarını o kadar iyi anlıyorumki.her defasında ertelemenin sonra yine hayal kırıklığına uğramanın ve en kötüsü kilolar yüzünden kendine olan tüm güvenini kaybetmenin üniversite de ilk yılım inan okula bile doğru düzgün gitmemeye başladım kndimi eve tıkıp daha da çok yiyorum en büyük cezayı kendime veriyorum hep kendime sözler veriyorum bu tarihte incecik olucam diye ama olmuyo en güzel yaşlarımı böle sürdürmek istemiyorum,yazını okuduktan sonra bayağı etkilendim ve erteleme huyundan vazgeçip,silkinip bu yaşlara bir daha geri dönemeyeceğimizi hatırlayıp hayatımızı değiştirmemiz gerektiğini görmemiz gerektiğini bi kez daha anladım. evet belki defalarca bozduk,sözler verdik tutmadık ama herkes yeni başlangıçları hak eder ve çok güzel demişsin artık kendimiz için bir şeyler yapmanın vakti geldi de geçiyo bile inan yazın bana umut verdi başarabiliriz bunca insan başarıyosa bizde başarırız!!!

ben 22 yasindayim boyum 161 kilom 58-59 ve zayiflamayi çok istiyorum, bundan 1.5 yil önce baya kilo verdim ve 53 kg oldum, ben halimden çok memnundum her giydigim yakisiyodu, ama ailem sürekli çok zayifsin öleceksin falan diye diye tekrar kilo almaya basladim, ama hiç mutlu degilim bazan agliyorum kendimi hiç ama hiç begenmiyorum :'( su anda diyet yapmak istiyoruma ama ailem istemiyor maalesef, yinede yapardim ama evde huzursuzluk çikiyor, ne yapacagimi bilmiyorum bir yanda ailem bir yanda benim psikolojim, onlarin istedigi gibi yesem onlar mutlu oluyor ama bu sefer ben çok mutsuz oluyorum hatta kendimden nefret ediyorum hayattan zevk almiyorum, gelde onlara bunu anlat, ne yapacagimi bilmiyorum artik

yani mümkûn olsada detoks veya diyet yemekler yapsam zayiflarim ama dedigim gibi ailem huzursuz oluyor bu yüzden yapmiyorum, yapmadigim içinde az miktarda yemek yiyorum bu sefer onada laf söylüyorlar oysaki ben 22 yasimdayim ne yapacagimi kimseye sormadanda yapabilirim degilmi?

Benim durumumda olan arkadaslar varmi acaba, yoksa dünyada birtek benmi böyleyim?:85::85:

highwaystar .!.:

bende 19 yaşında senle aynı duyguları paylaşan biri olarak anlattıklarını o kadar iyi anlıyorumki.her defasında ertelemenin sonra yine hayal kırıklığına uğramanın ve en kötüsü kilolar yüzünden kendine olan tüm güvenini kaybetmenin üniversite de ilk yılım inan okula bile doğru düzgün gitmemeye başladım kndimi eve tıkıp daha da çok yiyorum en büyük cezayı kendime veriyorum hep kendime sözler veriyorum bu tarihte incecik olucam diye ama olmuyo en güzel yaşlarımı böle sürdürmek istemiyorum,yazını okuduktan sonra bayağı etkilendim ve erteleme huyundan vazgeçip,silkinip bu yaşlara bir daha geri dönemeyeceğimizi hatırlayıp hayatımızı değiştirmemiz gerektiğini görmemiz gerektiğini bi kez daha anladım. evet belki defalarca bozduk,sözler verdik tutmadık ama herkes yeni başlangıçları hak eder ve çok güzel demişsin artık kendimiz için bir şeyler yapmanın vakti geldi de geçiyo bile inan yazın bana umut verdi başarabiliriz bunca insan başarıyosa bizde başarırız!!!

Genişletmek için tıkla...

yazını geç farkettim canım bu yazıyı yazdıktan sonra kk da yarışma gruplarına katıldım ve kendi açımdan gayet iradeli davranmaya çalışıyorum çünkü geçen sürenin yaşın bize verdiği güven gittikçe azalmaya başlıyor gencecik pırıl pırılken kendimize yaptıgımız eziyetten kkurtulmamız gerekiyor
o yüzden bir yerlerden başlamamız lazım biz üniversite gibi zor bir sınavı kazanmışısz bunu mu yapamıycaz
ilk defa bu kadar iradeliyim ve diyette başladıgım günden beri 4 kilo verdim hala da devam etmekteyim umarım iradem daimi olur
umarım sende kendin için bir yola çıkar ve başarılı olursun
umutsuzluk kendimize yaptıgımız en kötü işkencedir
sevgi ile kal

leyya arkadasım senın yasın cok genç su anda senın her turlu besınden dengelı alma zamanın ailene bu yuzden hak verebilirim zayırlayarak sağlıgından olmanı ıstemezler ama tabiki beslenırken sağlıksız besınler yemek degıl etını sutunu, yoğurdunu sebzenı her ogununde 1 dılım ekmegını ihmal etmeden sağlıklı besınler yıyerek ve bol bol yuruyus egzersız yaparak kılo vereceksın zaten dıyetısyenlerde bunu yapıyorlar bende dıyetısyen kontrolunde dıyet yapıyorum hıc ac kalmadan herseyden azar azar yıyorum hatta ve hatta canın cok tatlı sekerse haftanın 1 gunu onu bıle yemene ızın verıyor kendıne odul olarak verıyor...