- 16 Ağustos 2024
- 3.497
- 6.962
- 78
- Konu Sahibi akrephanim
-
- #81
Annem yaşlı maalesef, bana yararından çok yükü olur. Tansiyon hastası çok heyecanlı ve panik. Yapamam onunla
Annem yaşlı maalesef, bana yararından çok yükü olur. Tansiyon hastası çok heyecanlı ve panik. Yapamam onunlaDoğumda başta eşim vardı sadece, öylece duruyor yanımda.. Sonra o çıktı annem geldi.. Annemin içeri girişiyle sanki üzerimdeki yüklerin hepsi uçtu gitti, hem okudu hem masaj yaptı, o kadar iyi geldi ki.. Bence anneciğiniz olsun mutlaka, sizi gerçek anlamda anlayan ve düşünen o olacaktır.. Sonraki günlerde de ziyaretçi gelmesinden rahatsız olmadım hiç, aksine iyi geliyordu bana birileriyle görüşüp konuşmak..
Şimdiden hayırlı olsun, kolaylıkla sağlıkla gelsinKızlar selam
Doğum yaklaştı. Yaklaştıkça her kafadan ayrı bir ses çıkmaya başladı. İster istemez strese giriyorum ve acaba ben mi yanlış düşünüyorum diyorum. En başından beri doğumda yalnızca eşim yanımda olsun istiyorum. Ziyarete dahi kimse gelmesin istiyorum çünkü sezaryen doğum olacak; sezaryen doğum hikayelerini duydukça bu düşünce bana daha mantıklı geliyor. Özellikle sezaryen sonrası bir süre yürüyememe, sonda gibi tıbbi şeyler sebebiyle mahremiyetin kalmaması, emzirmeye çabalama derken o anların anne ve babaya özel kalması gerektiğine inananlardanım. En başından beri de bunu dile getirdik, eşim de destekledi ama sonlara yaklaştıkça özellikle eşimin yakın akrabaları olmaz öyle şey, biz hastaneye geleceğiz diyorlar. Dün kayınvalidem hastanede yapılacak ikramlardan bahsetti. İstemiyoruz dedikçe ısrarla bu şekilde konuşmaya devam ediyorlar. Sen şimdi böyle söylüyorsun ama hastanede yanında bizi isteyeceksin diyorlar.
Bu arada benim ailem ya da yakın akrabam gelmeyecek. Kendileriyle net bir şekilde konuştuk, eğer ihtiyaç olursa çağıracağız ama hastaneye gelmeyin dedik. Tamam, saygı duyarız dediler. Siz nasıl isterseniz biz öyle yaparız dediler. Zaten farklı bir şehirdeler, o yüzden çağırdığımda hemen gelme şansları da yok. Bu sebeple kendi ailemden yana kafam rahat.
Fakat eşimin tarafı ister istemez şimdiden beni strese sokuyor. Kayınvalidem yakın arkadaşlarını çağıracağından falan bahsediyor. En sonunda eşim doğumu haber vermeyiz, eve gelince haber veririz istersen dedi. Bu da vicdanen bana iyi gelmiyor. Yani böyle yaparsak da üzülürüm bir yandan. Kayınvalidemi de üzmek istemem fakat sanki gel beni üz der gibi davranıyor
Pandemi döneminde insanlar nasıl doğurdu, anne baba dışında kimse yoktu. Özellikle bu dönemde doğuran arkadaşlarımla konuştuğumda kafalarının çok rahat olduğunu anlatıyorlar. Fakat bir yandan da düşünmeden edemiyorum, acaba ben mi abartıyorum? Sezaryen doğumlar nasıl oluyor? İnsan hemen toparlayabiliyor mu? İnsanlar ziyarete gelsin, anne iyi hissediyor diyen var mı? Tecrübeli anneler yazar mı? Gerçekten çok ihtiyacım var.
Eşim ben ne istersem onu yapar, fikrimi değiştirmeye çalışmaz. O yüzden onunla verdiğim karar ne olursa olsun arkasında durur.
Fikirleriniz ve tecrübelerinizi paylaşacağınız için şimdiden teşekkürler
Para her kapıyı açıyor demekÖzel hastaneler kılıfına uydurup yapıyorlarmış sezaryen doğumu. Yakın zamanda bir tanıdığımdan da duymuştum.
Anladım, Allah kolaylık versin, stres yapmayınAnnem yaşlı maalesef, bana yararından çok yükü olur. Tansiyon hastası çok heyecanlı ve panik. Yapamam onunla
Planlı sezaryen doğum belirli standartları karşılamayan tıp merkezlerinde yasaklandı. Yoksa özel hastanelerde gerek oldukça sezaryen doğum yapılmaya devam ediyormuş. Planlı ya da plansız farketmeksizin doktor ve hastanın ortak kararına bağlı olarak yapılıyormuş. Devlette de böyle sanırım.Para her kapıyı açıyor demek
Eleştiri olarak algılamayın sevindim buna sezaryen isteyenler için rahatlık olacaktır.Kolay bir dogumunuz olur inşallahPlanlı sezaryen doğum belirli standartları karşılamayan tıp merkezlerinde yasaklandı. Yoksa özel hastanelerde gerek oldukça sezaryen doğum yapılmaya devam ediyormuş. Planlı ya da plansız farketmeksizin doktor ve hastanın ortak kararına bağlı olarak yapılıyormuş.
Yok yok hiç öyle anlamadım merak etmeyin, bu konuda hayli kafa karışıklığı var. Ben de doktoruma sormuştum. O yüzden yazmak istedimEleştiri olarak algılamayın sevindim buna sezaryen isteyenler için rahatlık olacaktır.Kolay bir dogumunuz olur inşallah.
Bu yorumu yeni gördüm mecbur kalmışsınız böylesi daha kolay olacaktır sizin için.kolay geçer sağlıkla kucağınıza alırsınız inşallahŞöyle bir açıklama yapayım bu konuyla ilgili. Sezaryen esnasında başka bir ameliyatım daha olacak. Benim bebeğim tüp bebek, farklı bir durum olduğu için mecburen sezaryen olacağımyoksa artık izin var mı yok mu bilmiyorum. Normal olsun istiyordum ama son kontrolde olmayacağını daha doğrusu mümkün olmadığını öğrendik
Esiniz neden kaçmıştı ki?13 sene önce doğum yaptım,sezaryen yanımda kimsem yoktu.Annem de yeni doğum yapmıştı,gelemedi.Eş kişisi ben doğumdan çıkınca bebeği görüp,ben çıkmadan kaçıp gitmişti.Yataktan kalkmama hemşireler yardım etti.Berbat durumdaydım,narkoz etkisi,altım bezliydi.Bebeğim tükürüğünü yutamadi,ölüyordu.Ben ise kesilmiş bir vaziyette yatağın içinde sürüne sürüne bağıra bağıra atmıştım kendimi.Offf dertlendim....O yüzden eşinin yanında olması iyi olur,annen gelemeyecekse.Hakkini helal et bu arada konuna maydanoz oldum.
Konuyu okuyamadım ama kpcamdan başkasını istemedim. ( kocam beceriklidir yani çocuk tutmak bezlemek vs ) o yüzden en rahatı koca.Kızlar selam
Doğum yaklaştı. Yaklaştıkça her kafadan ayrı bir ses çıkmaya başladı. İster istemez strese giriyorum ve acaba ben mi yanlış düşünüyorum diyorum. En başından beri doğumda yalnızca eşim yanımda olsun istiyorum. Ziyarete dahi kimse gelmesin istiyorum çünkü sezaryen doğum olacak; sezaryen doğum hikayelerini duydukça bu düşünce bana daha mantıklı geliyor. Özellikle sezaryen sonrası bir süre yürüyememe, sonda gibi tıbbi şeyler sebebiyle mahremiyetin kalmaması, emzirmeye çabalama derken o anların anne ve babaya özel kalması gerektiğine inananlardanım. En başından beri de bunu dile getirdik, eşim de destekledi ama sonlara yaklaştıkça özellikle eşimin yakın akrabaları olmaz öyle şey, biz hastaneye geleceğiz diyorlar. Dün kayınvalidem hastanede yapılacak ikramlardan bahsetti. İstemiyoruz dedikçe ısrarla bu şekilde konuşmaya devam ediyorlar. Sen şimdi böyle söylüyorsun ama hastanede yanında bizi isteyeceksin diyorlar.
Bu arada benim ailem ya da yakın akrabam gelmeyecek. Kendileriyle net bir şekilde konuştuk, eğer ihtiyaç olursa çağıracağız ama hastaneye gelmeyin dedik. Tamam, saygı duyarız dediler. Siz nasıl isterseniz biz öyle yaparız dediler. Zaten farklı bir şehirdeler, o yüzden çağırdığımda hemen gelme şansları da yok. Bu sebeple kendi ailemden yana kafam rahat.
Fakat eşimin tarafı ister istemez şimdiden beni strese sokuyor. Kayınvalidem yakın arkadaşlarını çağıracağından falan bahsediyor. En sonunda eşim doğumu haber vermeyiz, eve gelince haber veririz istersen dedi. Bu da vicdanen bana iyi gelmiyor. Yani böyle yaparsak da üzülürüm bir yandan. Kayınvalidemi de üzmek istemem fakat sanki gel beni üz der gibi davranıyor
Pandemi döneminde insanlar nasıl doğurdu, anne baba dışında kimse yoktu. Özellikle bu dönemde doğuran arkadaşlarımla konuştuğumda kafalarının çok rahat olduğunu anlatıyorlar. Fakat bir yandan da düşünmeden edemiyorum, acaba ben mi abartıyorum? Sezaryen doğumlar nasıl oluyor? İnsan hemen toparlayabiliyor mu? İnsanlar ziyarete gelsin, anne iyi hissediyor diyen var mı? Tecrübeli anneler yazar mı? Gerçekten çok ihtiyacım var.
Eşim ben ne istersem onu yapar, fikrimi değiştirmeye çalışmaz. O yüzden onunla verdiğim karar ne olursa olsun arkasında durur.
Fikirleriniz ve tecrübelerinizi paylaşacağınız için şimdiden teşekkürler
Kesinlikle size katılıyorum en özel anlarını sadece size ve eşinize ait olmalı haber vermeyin ihtiyacınız olursa ararsınız hiç takmayın sizden ve bebeğinizden önemli değil akrabaların ne düşündüğüKızlar selam
Doğum yaklaştı. Yaklaştıkça her kafadan ayrı bir ses çıkmaya başladı. İster istemez strese giriyorum ve acaba ben mi yanlış düşünüyorum diyorum. En başından beri doğumda yalnızca eşim yanımda olsun istiyorum. Ziyarete dahi kimse gelmesin istiyorum çünkü sezaryen doğum olacak; sezaryen doğum hikayelerini duydukça bu düşünce bana daha mantıklı geliyor. Özellikle sezaryen sonrası bir süre yürüyememe, sonda gibi tıbbi şeyler sebebiyle mahremiyetin kalmaması, emzirmeye çabalama derken o anların anne ve babaya özel kalması gerektiğine inananlardanım. En başından beri de bunu dile getirdik, eşim de destekledi ama sonlara yaklaştıkça özellikle eşimin yakın akrabaları olmaz öyle şey, biz hastaneye geleceğiz diyorlar. Dün kayınvalidem hastanede yapılacak ikramlardan bahsetti. İstemiyoruz dedikçe ısrarla bu şekilde konuşmaya devam ediyorlar. Sen şimdi böyle söylüyorsun ama hastanede yanında bizi isteyeceksin diyorlar.
Bu arada benim ailem ya da yakın akrabam gelmeyecek. Kendileriyle net bir şekilde konuştuk, eğer ihtiyaç olursa çağıracağız ama hastaneye gelmeyin dedik. Tamam, saygı duyarız dediler. Siz nasıl isterseniz biz öyle yaparız dediler. Zaten farklı bir şehirdeler, o yüzden çağırdığımda hemen gelme şansları da yok. Bu sebeple kendi ailemden yana kafam rahat.
Fakat eşimin tarafı ister istemez şimdiden beni strese sokuyor. Kayınvalidem yakın arkadaşlarını çağıracağından falan bahsediyor. En sonunda eşim doğumu haber vermeyiz, eve gelince haber veririz istersen dedi. Bu da vicdanen bana iyi gelmiyor. Yani böyle yaparsak da üzülürüm bir yandan. Kayınvalidemi de üzmek istemem fakat sanki gel beni üz der gibi davranıyor
Pandemi döneminde insanlar nasıl doğurdu, anne baba dışında kimse yoktu. Özellikle bu dönemde doğuran arkadaşlarımla konuştuğumda kafalarının çok rahat olduğunu anlatıyorlar. Fakat bir yandan da düşünmeden edemiyorum, acaba ben mi abartıyorum? Sezaryen doğumlar nasıl oluyor? İnsan hemen toparlayabiliyor mu? İnsanlar ziyarete gelsin, anne iyi hissediyor diyen var mı? Tecrübeli anneler yazar mı? Gerçekten çok ihtiyacım var.
Eşim ben ne istersem onu yapar, fikrimi değiştirmeye çalışmaz. O yüzden onunla verdiğim karar ne olursa olsun arkasında durur.
Fikirleriniz ve tecrübelerinizi paylaşacağınız için şimdiden teşekkürler
Evlilikle alakası yoktu,hicbirzaman yanımda değildi,zaten.Çocuk bir yaşına gelince boşadım,çok şükür.Esiniz neden kaçmıştı ki?
Bebeği görüp nereye kaçtı hırto ?13 sene önce doğum yaptım,sezaryen yanımda kimsem yoktu.Annem de yeni doğum yapmıştı,gelemedi.Eş kişisi ben doğumdan çıkınca bebeği görüp,ben çıkmadan kaçıp gitmişti.Yataktan kalkmama hemşireler yardım etti.Berbat durumdaydım,narkoz etkisi,altım bezliydi.Bebeğim tükürüğünü yutamadi,ölüyordu.Ben ise kesilmiş bir vaziyette yatağın içinde sürüne sürüne bağıra bağıra atmıştım kendimi.Offf dertlendim....O yüzden eşinin yanında olması iyi olur,annen gelemeyecekse.Hakkini helal et bu arada konuna maydanoz oldum.
Anasının dizinin dibine gitti,boşadim,hemen zaten.Bebeği görüp nereye kaçtı hırto ?
Çok Sevindim.Anasının dizinin dibine gitti,boşadim,hemen zaten.
Tarihi yanlış söyle canım çogu tanıdığım öyle yaptı 3 gün fark olsun en az dinlenmiş olursun sağlıkla sıhhatle gelsin bebişin..Kızlar selam
Doğum yaklaştı. Yaklaştıkça her kafadan ayrı bir ses çıkmaya başladı. İster istemez strese giriyorum ve acaba ben mi yanlış düşünüyorum diyorum. En başından beri doğumda yalnızca eşim yanımda olsun istiyorum. Ziyarete dahi kimse gelmesin istiyorum çünkü sezaryen doğum olacak; sezaryen doğum hikayelerini duydukça bu düşünce bana daha mantıklı geliyor. Özellikle sezaryen sonrası bir süre yürüyememe, sonda gibi tıbbi şeyler sebebiyle mahremiyetin kalmaması, emzirmeye çabalama derken o anların anne ve babaya özel kalması gerektiğine inananlardanım. En başından beri de bunu dile getirdik, eşim de destekledi ama sonlara yaklaştıkça özellikle eşimin yakın akrabaları olmaz öyle şey, biz hastaneye geleceğiz diyorlar. Dün kayınvalidem hastanede yapılacak ikramlardan bahsetti. İstemiyoruz dedikçe ısrarla bu şekilde konuşmaya devam ediyorlar. Sen şimdi böyle söylüyorsun ama hastanede yanında bizi isteyeceksin diyorlar.
Bu arada benim ailem ya da yakın akrabam gelmeyecek. Kendileriyle net bir şekilde konuştuk, eğer ihtiyaç olursa çağıracağız ama hastaneye gelmeyin dedik. Tamam, saygı duyarız dediler. Siz nasıl isterseniz biz öyle yaparız dediler. Zaten farklı bir şehirdeler, o yüzden çağırdığımda hemen gelme şansları da yok. Bu sebeple kendi ailemden yana kafam rahat.
Fakat eşimin tarafı ister istemez şimdiden beni strese sokuyor. Kayınvalidem yakın arkadaşlarını çağıracağından falan bahsediyor. En sonunda eşim doğumu haber vermeyiz, eve gelince haber veririz istersen dedi. Bu da vicdanen bana iyi gelmiyor. Yani böyle yaparsak da üzülürüm bir yandan. Kayınvalidemi de üzmek istemem fakat sanki gel beni üz der gibi davranıyor
Pandemi döneminde insanlar nasıl doğurdu, anne baba dışında kimse yoktu. Özellikle bu dönemde doğuran arkadaşlarımla konuştuğumda kafalarının çok rahat olduğunu anlatıyorlar. Fakat bir yandan da düşünmeden edemiyorum, acaba ben mi abartıyorum? Sezaryen doğumlar nasıl oluyor? İnsan hemen toparlayabiliyor mu? İnsanlar ziyarete gelsin, anne iyi hissediyor diyen var mı? Tecrübeli anneler yazar mı? Gerçekten çok ihtiyacım var.
Eşim ben ne istersem onu yapar, fikrimi değiştirmeye çalışmaz. O yüzden onunla verdiğim karar ne olursa olsun arkasında durur.
Fikirleriniz ve tecrübelerinizi paylaşacağınız için şimdiden teşekkürler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?