• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Düğünüm olmadı ama soğudum. Bu hislerim geçer mi?

30 yaşındayım 28 yaşında evlendim evliliğinin oturması için çocuk konusunda 2 sene bekledim.20 yaşında neyim acelesi bu bide bebek istiyormuş şaka gibi geliyor bana.nisanliyken eşimin bu huyları olsaydı bırakırdım.ben de nikâhı 1.5 ay önce yapmıştım.ozaman ben de değişir mi diye korkmuştum. Aksine daha da bağlanmıştı.bunun yolu budur.evlenmemelisin
 
Önünde Kocaman bir ömür var yapma nolur yapma. Kimseyi dinleme ayrıl lütfen. Yeni bi hayat kurarsın. İle gir çalış. Ayaklarının üstünde dur.
 
Ya çok düşündüm ayrılmayı ama babam oyuncak mı ettin niye nikah kıydın o zaman diyip duruyor,bilmiyorum ilişkideyken böyle değildi,nişanlıykende gayet ılımlı her dediğimi yapan biriydi ben artık hatayı kendimde arıyorum ailem yüzünden,gerçekten ayrılsam etraf ne der baskısıyla beni de içlerine alıyorlar.
Etraf elalem şu anda en son düşüneceğin şey olsun. Nişanlıyken böyle değil diyorsunuz çoğu erkek böyle köprüyü geçene kadar yine şandlısınız ki düğünden önce göstermiş size aslında nasıl biri olduğunu. Bazı yanlışlıkların farkındasın ve tereddütlüsün düğün olmadan bitir hakkında hayırlısı olsun
 
20 yaşındasınız ne bu acele daha hayata dair hiç bir şey bilmiyorsunuz. Evlenmek evet çocuk oyuncağı değil ama şimdi bazı şeyleri görmüşsün esinde bu gorduklerin yarın yasayacagin kesitlerden. Onun için yerinde olsam düğün olmadan ayrılır evliliği biraz daha ileride düşünürüm.

Kimse mutsuz olmak icin evlenmez eşinizin değişmesi için 20 30 sene geçmesini ömrünüzün bitmesini beklemeyin.
 
Ya çok düşündüm ayrılmayı ama babam oyuncak mı ettin niye nikah kıydın o zaman diyip duruyor,bilmiyorum ilişkideyken böyle değildi,nişanlıykende gayet ılımlı her dediğimi yapan biriydi ben artık hatayı kendimde arıyorum ailem yüzünden,gerçekten ayrılsam etraf ne der baskısıyla beni de içlerine alıyorlar.

Hatayı kendinde sakin arama elalem ne der diye evlilikler sürmüyor. Kaldı ki yarın öbür gün kocan seni dovdugunde o düşündüğün elalemin hiç umrunda olmayacaksın iyi düşün tasin.
 
20 yasinda evlenilmez , 20 yasinda ayni esinizin yaptigi gibi gezilir tozulur , eglenilir
Insan olgunlasinca evlenir , hatayi bu kadar kucuk yasta evlenmekle yapiyorsunuz

Ayrica gercekten kendi cevremde hic duymadigim sadece bdv de gordugum icin soruyorum , neden nikahi dugunden once yaptiniz? Yani bunun bir anlami mi var?
Bizim buralarda nikahla dugun ayni anda olur , bdv de cok var sizin gibi yapan , sebebini cok merak ediyorum
 
Eskiden vardı ama artık 20 yaşında evlilik hala varmı hayret ettim, birde çocukdan bahsetmişsin niye eğitim değil niye iş kariyer değil de niye 20 yaşında evlilik çocuk, herseyin bir zamani var çocukla evlenip çocuk hayallerini 10 sene kadar ertele canım, delikanlı şimdiden kendini belli etmiş kanı hızlı akıyor tam deli çağında aile babası olacak zamanı değil , telefon saklamak saklı gizli şeyler yaptığını gösterir kendini yakma.
 
ben 29 yaşında evlendim 30umda anne oldum bir yerim de eksilmedi yaş ilerledikçe daha olgunlaşıyorsun bir sene önce yaptığın şeye ayyy nasıl yapmışım diyorsun o bile basit geliyor hele 20 yaşında yaptıkların daha çocukça ayrıca erkekler geç olgunlaşır derler kadınlar gibi ayrıntıya önem vermezler onların bakış açısı hep sabittir. aileler biraz elalem ne der derdinde abin destek çıkıyorsa bence bir daha düşün oku yada çalış kariyer sahibi ol hayatını yaşa nasılsa evlenirsin acele etme yine de sen bilirsin
 
Ben nişanlinda sorun bulmadim. Yaptiği şeyler bir 20 yaşindaki bir kişi için uygun. Asil evlenmek uygun değil o yaşta. Bu senin içinde geçerli. Ne yapacaksin erken yaşta elektrik su faturalari ödemek ile, donlari yikamak ile?

Bide çocuk istiyorsun. Yahu sen daha kendin çocuksun! Üniversiteye git, arkadaşlarin ile gez toz, çaliştiğinda hem biriktir, hem istediklerini al.

Yani evet kesinlikle ayril nişanlindan.
 
Kardeşim de 1998 yılında senin yaptığını yapti. Düğüne 10 gün kala istemiyorum olmucak dedi. Ailem elaleme ne deriz . Buraya kadar gelmiş diyip düğünü yaptı. Ondan sonra o kadar pisman oldular ama fayda etmedi . 1 sene oldu evini terkedeli 2 çocuğu yanında. Evlendikten 3 gün sonra başladı kavgaları. 19 sene bekledi değişecek diye değişmedi. Sakın evlenme. Adam sana gercek yüzünü gostermis ne mutlu. Bende eşimden evvel başkasıyla nisanliydim. Düğüne beş gün kala ayrildim. Bazi seyleri gorunce. Hiç pişman değilim. Şimdi evliyim ama beni çok seven. Bana değer veren bir adamla. Abin sana destek iken sakin pes etme. Coookkkk guzel günlerin olucak emin ol.
 
Son zamanlarda içime dert olan bir konuyu paylaşmak istiyorum sizlerle. İyi kötü burada herkes birbirine destek oluyor ve mantıklı yorumlar geleceğine inanıyorum,umarım. Şimdiden okuyan okumayan herkese teşekkür ederim. :KK200:

1 ay öncesine kadar İyi sayılabilecek hatta çok iyi sayılabilecek bir hayatım vardı,derdim vs yoktu fakat son zamalarda huzursuzum. Bana bir bunalma geldi ki sormayın hanımlar. Doyumsuz muyum yoksa mantıksız mıyım bilemiyorum ama bu aralar büyük bir buyran içindeyim,çöküşüm başlamış gibi hiasediyorum,içimden bütün mutluluklar gitmiş gibi. Öncelikle düğünüm henüz olmadı ama nikahım oldu. nikahın kıyılmasından itibaren eşim biraz daha bana karşı baskıcı olmaya kendini biraz salmaya başladı. Kendisi çocukluk arkadaşım yarım senedir de nişanlıyız. Nasıl anlatsam bilemiyorum geceleri takılmalar,arkadaşlarıyla karşıya geçip gezmeler,sabahlamalar,ara sıra alkol almalar ve bana bağırmalar,sesini yükseltmeler.. Değişik bir ruh haline büründü. Sanırım nikah onu biraz rahatlattı ve biz nikahtan beri her gün bu sebepler yüzünden kavga ediyoruz. Kızsam olmuyor güzellikle konuşsam olmuyor ağlasam yine olmuyor. Ne olursa olsun tamam deyip ertesi gün aynı şeyleri yaşamaktan bıktım usandım artık. Düğüne 2 hafta var. Ve ben ayrılmayı düşünüyorum ama korkuyorum,normal tepkiler vermiyor. Ve bu aralar telefon saklamaya başladı. Evlenince de böyle olmasından korkuyorum,hep böyle sorumsuz mu devam edecek. Çocuk düşünüyorum diyor ama attık hayattaki en çok istediğim şeyi bile erteliyorum çünkü bu durumdayken çocuk falan düşünemem,evladımın huysuz sorumsuz bir babası olmasını istemem. Ayrılmak istediğimi aileme söyledim; abim arkandayım ne olursa olsun diyor,annemle babam çocuk oyuncağı mı bu ayrılmak nedir diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Sizce herşeyi gözden geçirmeli mi? Yoksa bir şans verip evlenmeli miyim? Bu arada yaşlarımız 20. O hep pohpohlanmaya alışmış birisi,annesi de öyle söylüyor,onu övüceksin pışpışlayacaksın diyor. Ben çocuk büyütmek için mi evleniyorum sanki. Çok inatçı. İstemediği birşey yaptığımda çıldırıyor ama kendisi yapınca ne olucak ki biraz anlayışlı olsana diyor. İnanın kafam çok karışık biraz uzun karışık yazdım ama müsait olan herkesten yorum bekliyorum. Vakit ayırdığınız için çok teşekkür ederim.
Ayrıl bundan bi cacık olmaz çocukla boşanmaktansa hem nikah iptali isteyenilirsin bi araştır bence
 
telefon saklayan hiç bir erkeğin masum niyetlerle sakladığını görmedim ben hep bir haltlar karıştırdığının işaretidir bu. boşverin aileniz anlamıyorsa abinizi alın arkanıza ayrılın şimdiden ileride iki çocukla alkolik bir kocaya dayanamayıp aile evine gittiğinizde de göremedin mi böyle olacağını diye siz suçlu oalcaksınız yine. boşverin 2 hafta konuşur millet unutur sonra siz de en fazla 2 ay bunalıma girersiniz sonrası düzelirsiniz öbür tarafta hayat boyu bunalım yaşatacağını daha şimdiden belli eden bir erkek var cidden düşünmeyin bile acaba düzelir mi diye. ben ne zamandır bu forumda okurum daha bir tane bunlara rağmen düzelir diye şans verdim düzeldi dünyanın en mutlu kadınıyım diyen kimseyi görmedim ne burada ne çevremde. kendinize bunu yapmayın 20 yaşındasınız kıymetinizi bilen birileri mutlaka çıkar karşınıza
 
20 yaşındasın abini arkana al,gerekirse abinle konuş o çocukla,kusura bakmayın ama 20 yaşında bir erkek 20 yaşındaki bi kızdan daha çocuktur, abinle konuş olmadı babana ailene bakma bitir. Şimdiden fark etmişssiniz,fragman yaşıyorsun şimdi ilerideki film de fragmandan çok farklı olmayacak gibi. Hadi evlendin diyelim sakın hemen çocuk yapma daha karşındaki çocuk çünkü.
 
Çocuk yaşta evlenirsiniz çocuk büyütmek kaçınılmaz oluyor böyle. Tabiiki gezecek dolaşacak yeri gelecek sarhoş olacak. Çünkü yaşının gereği bu. Ama aynısı sizin için de geçerli, hayatınızı zindan etmeyin. Çok erken evlenmek için...
 
Babanız evlenmeyecek. Siz o evr girip kapıyı kapattığınızda inanın bana üzüntünüzü babanız bile umursamayacak. Tek başınıza kalırsınız.
 
Son zamanlarda içime dert olan bir konuyu paylaşmak istiyorum sizlerle. İyi kötü burada herkes birbirine destek oluyor ve mantıklı yorumlar geleceğine inanıyorum,umarım. Şimdiden okuyan okumayan herkese teşekkür ederim. :KK200:

1 ay öncesine kadar İyi sayılabilecek hatta çok iyi sayılabilecek bir hayatım vardı,derdim vs yoktu fakat son zamalarda huzursuzum. Bana bir bunalma geldi ki sormayın hanımlar. Doyumsuz muyum yoksa mantıksız mıyım bilemiyorum ama bu aralar büyük bir buyran içindeyim,çöküşüm başlamış gibi hiasediyorum,içimden bütün mutluluklar gitmiş gibi. Öncelikle düğünüm henüz olmadı ama nikahım oldu. nikahın kıyılmasından itibaren eşim biraz daha bana karşı baskıcı olmaya kendini biraz salmaya başladı. Kendisi çocukluk arkadaşım yarım senedir de nişanlıyız. Nasıl anlatsam bilemiyorum geceleri takılmalar,arkadaşlarıyla karşıya geçip gezmeler,sabahlamalar,ara sıra alkol almalar ve bana bağırmalar,sesini yükseltmeler.. Değişik bir ruh haline büründü. Sanırım nikah onu biraz rahatlattı ve biz nikahtan beri her gün bu sebepler yüzünden kavga ediyoruz. Kızsam olmuyor güzellikle konuşsam olmuyor ağlasam yine olmuyor. Ne olursa olsun tamam deyip ertesi gün aynı şeyleri yaşamaktan bıktım usandım artık. Düğüne 2 hafta var. Ve ben ayrılmayı düşünüyorum ama korkuyorum,normal tepkiler vermiyor. Ve bu aralar telefon saklamaya başladı. Evlenince de böyle olmasından korkuyorum,hep böyle sorumsuz mu devam edecek. Çocuk düşünüyorum diyor ama attık hayattaki en çok istediğim şeyi bile erteliyorum çünkü bu durumdayken çocuk falan düşünemem,evladımın huysuz sorumsuz bir babası olmasını istemem. Ayrılmak istediğimi aileme söyledim; abim arkandayım ne olursa olsun diyor,annemle babam çocuk oyuncağı mı bu ayrılmak nedir diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Sizce herşeyi gözden geçirmeli mi? Yoksa bir şans verip evlenmeli miyim? Bu arada yaşlarımız 20. O hep pohpohlanmaya alışmış birisi,annesi de öyle söylüyor,onu övüceksin pışpışlayacaksın diyor. Ben çocuk büyütmek için mi evleniyorum sanki. Çok inatçı. İstemediği birşey yaptığımda çıldırıyor ama kendisi yapınca ne olucak ki biraz anlayışlı olsana diyor. İnanın kafam çok karışık biraz uzun karışık yazdım ama müsait olan herkesten yorum bekliyorum. Vakit ayırdığınız için çok teşekkür ederim.
Abini dinle ve kaç kurtul...
Işte bu yüzden düğünden önce nikah yapılmasını sevmiyorum ben...
Yaşınız çok küçük çok erken kuzum benden sana abla tavsiyesi 1 yıl sonra kucağında çocukla kocam eve gelmiyor mutsuzum hergün dışarda arkadaşlarıyla evlilik sorumluluğunu almıyor diye konu açarsın.

Iyi düşün ablam evlilik görüldüğü gibi kolay değil annesinin egitemedigini sen mi büyüteceksin sal ipini gitsin.
 
Back
X