- 26 Temmuz 2017
- 2.620
- 5.789
- 88
- 38
- Konu Sahibi LimonReceli
-
- #1
Arkadaşlar Merhaba,
Umarım iyisinizdir. Ben pek iyi değilim bu günlerde. (Biraz uzun oldu kusura bakmayın)
Kısaca ailemden bahsedeyim, ailemin bir miktar toprağı, kendilerine ait evleri ve bir de emekli maaşı var. (Ek olarak 2 araç, 2 traktör ve ufak tefek alet edavat diyelim.) Konu bununla ilgili o yüzden yazdim.
Babamın yıllardır borcu bitmez. Ben de kardeşim de ayrı şehirlerde çalışıyoruz. Biz çalışmaya başladığımızdan beri de ne zaman para istediyse yok demedik. Dediğimizde vicdan yaptı vs galip geldi. Borcun sebebi de hesap kitap bilmemesi. Filanca şunu aldı diyelim babam ihtiyacı yoksa bile gider daha iyisini alır. Geçenlerde biraz ağır konuştum, yılda belki 1 kez ihtiyaç duyacağı bir alete 30 bin vermiş. Ve babamın çevresinde birsürü bankacı arkadasi var, sevdiklerinden değil karlı müşteri olduğu için her türlü yalakaliği yaparlar. Öyle bir borca girdi ki krediyi başka kredi ile ödüyor artık. Yanındaki bankacı dostları da çanak tutuyor. En son 30 bin kredi çekmiş annemin üstüne, 3 yılda 70 bin olarak ödeyecekmiş. Bu şekilde bizim bildiğimiz 5-6 kredisi var. (O da nasil bir faizse aklim almiyor, gaza geliyor hesap kitap yapmadan atıyor imzayı)
Neyse bugün aradı, bana 20 bin lira gönder borc ödeyecegim dedi. Ben de yok baba dedim. Yoksa kredi cek gonder dedi. Tabi ben nasıl dolduysam patladim, bu kacinci oldu çocuk musun sen? Yeter artik göndermiyorum. Baba lurfen arsa sat, tarla sat temizle biz senden mal mülk istemiyoruz, yeterki bize dokunma dedim. Tabi bunu güzellikle söyledim.
Sonra bizimki döküldü, gecelerdir uyuyamıyorum, her yerimde yaralar cıktı diye. Meğer bizim tüm araçların ve birçok arazimizin üzerinde ipotek varmış. Ve bu ipotekler de başkalarına kefil olmaktan ve kredilerden kaynaklıymış.
Allahım delirdim bu sefer, aklıma geleni saydım. Neyine güvendin? Sana ne milletin borcundan?
Elaleme karşı akrabalarımı yalnız mi bıraksaydım diyor. Gel de delirme. Tamam ne varsa satabildigin sat temizle dedim. Ben mal mülk satıyor dedirtmem elaleme dedi. Ayy aklımı kaçıracaktım. Sen sabaha kadar borç yüzünden uykusuz kalınca elalem de seninle birlikte uykusuz mu kalıyor dedim. Ama gözüm döndü resmen.
Kızlar bir değil iki değil üç değil. Gönder gönder borcu bitmedi. Kardeşim de ben de maaşlı çalışanlarız. Geçen yıl ikimiz toplamda 70-80 bin para göndermişiz. Yazık günah yaa sırf banka faizine gitti o paralar. Ben bilmiyor muyum kredi çekip arabamı yenilemeyi? Krediye bulaşmayı zaten istemiyorum. Düşün düşün kafayı yiyecegim. Sırf paramız yok diye kaç senedir düğün yapamadık, nişanlımla bitme noktasına geldik.
Bi sekilde tamamlayip göndersem yine bize guvenecek önünü arkasini dusunmeden savuracak. Göndermesem hasta filan olacak diye korkuyorum ki zaten kalp hastasi. Tamam temizleyelim borçlarını ama bizim bilgimiz dışında çöp almayacaksın diyorum, siz ne bileceksiniz daha yaşınız kaç diyor. Borç da 100 bin civarı.
En nefret ettigim şeydir para yüzünden ailelere huzursuzluk girmesi. Bu gune kadar da para yüzunden sorun yasamamak icin azami özen gosterdim.
Bi akıl verin nolur? Düşünmekten kafayı yiyecegim.
Umarım iyisinizdir. Ben pek iyi değilim bu günlerde. (Biraz uzun oldu kusura bakmayın)
Kısaca ailemden bahsedeyim, ailemin bir miktar toprağı, kendilerine ait evleri ve bir de emekli maaşı var. (Ek olarak 2 araç, 2 traktör ve ufak tefek alet edavat diyelim.) Konu bununla ilgili o yüzden yazdim.
Babamın yıllardır borcu bitmez. Ben de kardeşim de ayrı şehirlerde çalışıyoruz. Biz çalışmaya başladığımızdan beri de ne zaman para istediyse yok demedik. Dediğimizde vicdan yaptı vs galip geldi. Borcun sebebi de hesap kitap bilmemesi. Filanca şunu aldı diyelim babam ihtiyacı yoksa bile gider daha iyisini alır. Geçenlerde biraz ağır konuştum, yılda belki 1 kez ihtiyaç duyacağı bir alete 30 bin vermiş. Ve babamın çevresinde birsürü bankacı arkadasi var, sevdiklerinden değil karlı müşteri olduğu için her türlü yalakaliği yaparlar. Öyle bir borca girdi ki krediyi başka kredi ile ödüyor artık. Yanındaki bankacı dostları da çanak tutuyor. En son 30 bin kredi çekmiş annemin üstüne, 3 yılda 70 bin olarak ödeyecekmiş. Bu şekilde bizim bildiğimiz 5-6 kredisi var. (O da nasil bir faizse aklim almiyor, gaza geliyor hesap kitap yapmadan atıyor imzayı)
Neyse bugün aradı, bana 20 bin lira gönder borc ödeyecegim dedi. Ben de yok baba dedim. Yoksa kredi cek gonder dedi. Tabi ben nasıl dolduysam patladim, bu kacinci oldu çocuk musun sen? Yeter artik göndermiyorum. Baba lurfen arsa sat, tarla sat temizle biz senden mal mülk istemiyoruz, yeterki bize dokunma dedim. Tabi bunu güzellikle söyledim.
Sonra bizimki döküldü, gecelerdir uyuyamıyorum, her yerimde yaralar cıktı diye. Meğer bizim tüm araçların ve birçok arazimizin üzerinde ipotek varmış. Ve bu ipotekler de başkalarına kefil olmaktan ve kredilerden kaynaklıymış.
Allahım delirdim bu sefer, aklıma geleni saydım. Neyine güvendin? Sana ne milletin borcundan?
Elaleme karşı akrabalarımı yalnız mi bıraksaydım diyor. Gel de delirme. Tamam ne varsa satabildigin sat temizle dedim. Ben mal mülk satıyor dedirtmem elaleme dedi. Ayy aklımı kaçıracaktım. Sen sabaha kadar borç yüzünden uykusuz kalınca elalem de seninle birlikte uykusuz mu kalıyor dedim. Ama gözüm döndü resmen.
Kızlar bir değil iki değil üç değil. Gönder gönder borcu bitmedi. Kardeşim de ben de maaşlı çalışanlarız. Geçen yıl ikimiz toplamda 70-80 bin para göndermişiz. Yazık günah yaa sırf banka faizine gitti o paralar. Ben bilmiyor muyum kredi çekip arabamı yenilemeyi? Krediye bulaşmayı zaten istemiyorum. Düşün düşün kafayı yiyecegim. Sırf paramız yok diye kaç senedir düğün yapamadık, nişanlımla bitme noktasına geldik.
Bi sekilde tamamlayip göndersem yine bize guvenecek önünü arkasini dusunmeden savuracak. Göndermesem hasta filan olacak diye korkuyorum ki zaten kalp hastasi. Tamam temizleyelim borçlarını ama bizim bilgimiz dışında çöp almayacaksın diyorum, siz ne bileceksiniz daha yaşınız kaç diyor. Borç da 100 bin civarı.
En nefret ettigim şeydir para yüzünden ailelere huzursuzluk girmesi. Bu gune kadar da para yüzunden sorun yasamamak icin azami özen gosterdim.
Bi akıl verin nolur? Düşünmekten kafayı yiyecegim.