Erkek arkadasim cok iyi ama begenmiyorum :(

secilia .!.:

Merhaba herkese. Bende gece uyuyamayanlardanim... cok dertliyim kizlar, bari bir fikir edineyim diye yaziyorum

2 yila yakin iliskim var. Ama hep inisli-cikisli oldu. Sorun, benim. Hep bir celiskideyim. Erkek arkadasim cok iyi, o kadar anlayisli, merhametli, ask dolu, durust, temiz, eli acik, bana saygi duyar, saatlerce dinler, asla ve asla kavga etmez, her ne yapsam bile birkez bile agzindan bana kotu bir laf cikmamistir. Aileme karsi cok saygili, annemi annesi bilir, abimi abisi. Isteklerime saygi duyar. Her goruse aciktir. Daha ne soyleyim. Bir kadini aslaaa incitmeyecek bir insan. Hicbir insani incitmez. Amma gel gor ki...... En kotu huyu safligi. Bazen o kadaf safca davraniyor ki, alakasiz cumleler bile kurabiliyor. Alakasiz davraniyor. Yani kendine guvenli degil sanki, nasil soyleyim. Surekli begendirmeye calisir gibi. Parasi cok olsa bile harcar harcar, ay sonunu getiremez bazen. Herkese para verir, parasiz kalir. Beni en cok uzen ise (utanarak soyluyorum gerci) fizigi... begenmiyorum. bana gore cirkin. yani yuzune bakmak bile istemiyorum. asla ve asla yanimda gormek istediyim bir tip degil... zaten o yuzden ilk baslardan cok zor bir baslangic oldu. onun surekli israrlari ve buyuk aski, iyiliyi karsisinda cevapsiz kalamadim. Etrafta herkes cok iyi biri oldugunu soyluyor, ama ben begenmiyorum onu! Icimden "ay ne kadar cirkin" diye laflar geciyor ya.... Ama oyle bir yere geldik ciktik ki, artik geri donus yok sayilir. Cok kere ayrilmak istedim, belki yuzlerce defa. ayrilmadi benden. birakmadi pesimi. surekli askini dile getirip durdu. evlilik teklif etti, ailesiyle gelmek istedi, daha dur dedim. birakmiyor ki birakmiyor.

Bana bir akil verin, ne yapayim? Ne yapa bilirim? dis gorunuse cok bakmamakmi lazim yoksa bakipta sonra hem disaridan hem iceriden iyi olan birisini mi beklemek lazim? hayatta en onemlisi nedir?

Genişletmek için tıkla...

severim umuduyla birinin teklifini kabul etmişti mantığıma yatıyordu kalbimede elbet yatabilirdi. sonra baktım o hayaller kurmaya başladı ve ben hala bişi hissetmiyordum yapamam deyip ayrılmıştım. sonrası çok peşimden koştu annemi aradı, kaç sabah uyandığımda kapının önünde gördüm onu. bırakmadı peşimi hatta tehditlere bile başvurmuştu. istemedim hiç bir şekilde ben ayrılınca üzüldü çok mutsuzdu görüyordum ama benimle beraber olsa daha çok mutsuz olurdu biliyordum. neden anlattım bunları sen demişssin peşimi bırakmıyor diye tatlım ondan ayrılırsan en fazla 1 yıl peşinde koşar üzülür. ama eninde sonunda da unutur başkasıyla mutlu olabilir. sevmiyorsan fazla oyalama empati yap erkek arkadasın senin ona yaptığını sana yapsaydı ve senin gibi düşünseydi seni oyalasaydı hoş mu olurdu. evet bebeğim senin yaptığın çocuğu sadece oyalamak bırak o da yolunu çizsin...

İlk sayfa yorumlarini okudum ve yazilanlara hak verdim.srvgilinizi asagalayarak yazmissiniz biraz yoksa anlatmak istediginizi ben anladim.
İlk once tabiki icguzellik,saygi,sevgi herseyden once gelir fakat gorunuste onemli.
Esimle 2 sene normal arkadasken bi anda asik oldum ama asik olana kadar hic bana hitap etmiyordu .zaten 17 yasindaydim icguzellige ,mantiga gore asik olcak yasta degildim haliyle.esim cok bakimsizdi annesi utusuz giydirirdi,orta yas ustu gibi tshirtler ,ayakkabilar falan giyerdi.bende senin gibi dusunuyordum ve cevremdeki herkes te imalar ediyordu ben kuaforden cikmayan makyajsiz gezmryen suslu bi tiptim iste.
Sonra evlendik ve giyimine ben mudahale ettim halada ben seciyorum.kirli sakal biraktirip saclarina kadar ben diyordum .inanin bunlarla okadar degistiki eski resimlere bakarken kaynim,kvalidem bile esim icin sanki simdidaha genc duruyor diyorlar.sende boyle dokunuslar yapabilirsin ama su var ben hic icimden cirkin yuzune bakilmaz demedim sadece bakimsiz geliyordu ,yasli giyiniyordu vs.
Simdi tanisali 14 evleneli 9 sene oldu sonuc ne biliyomusun 40 li kilolardan 76 ya ciktim.platin sarisi saclarim vardi belime kadar,yandigi icin kisa kestirdim koyulastirdim.kilobeni bunalima soktu ve zaten sismanim makyaj niyeyapayim ,sismanim ne yakisir diyip kot+tshirtten baska bisey giymezdim esim ise ici den bana sisman ,cirkin,bakimsiz demek yerine hep iltifat etti hep askini haykirdi.
Hersey tersine dondu yani ama sevgimiz bunlari gormedi.bence sen cok sevmiyosun onsuz olmayi ayrilmayi dusunebiliyosan zaten belli hersey.

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

iyi de insan bu kadar itici blduğu birini baştan kabul edemez bence ..
hem de 2 yıl sürmüş ,bu kadar tahammül edilmeyen birine insan en fazla 1 hafta dayanır.
bir de o insana yazık değil mi ,2 yıldır oyalıyorsunuz ,belliki sizi çok sevmiş ,hep kendinizi düşünmüşsünüz.
hiç 2 yıl boyunca düşünmediniz mi ben bu adamı sevmiyorum neden oyalıyorum ,zaman geçtikçe daha çok bağlanır ,ayrılınca da çok üzülür diye.
pes doğrusu ,insanların duygularıyla oynamak bu kadar kolay mı .
kimisi iyi huylu ister ,kimi de kimsenin bulamayacağı o iyi huylu insanı bulur ,beğenmez.
biz doyumsuzuz kesin ben ona inandım .
elini çekin adamdan ,kendini hakkedecek birini bulsun ve mutlu olsun .
ne kadar sürdürürseniz o kadar çok yara alacak ,bunun vebalini nasıl alıyorsunuz

secilia .!.:

Merhaba herkese. Bende gece uyuyamayanlardanim... cok dertliyim kizlar, bari bir fikir edineyim diye yaziyorum

2 yila yakin iliskim var. Ama hep inisli-cikisli oldu. Sorun, benim. Hep bir celiskideyim. Erkek arkadasim cok iyi, o kadar anlayisli, merhametli, ask dolu, durust, temiz, eli acik, bana saygi duyar, saatlerce dinler, asla ve asla kavga etmez, her ne yapsam bile birkez bile agzindan bana kotu bir laf cikmamistir. Aileme karsi cok saygili, annemi annesi bilir, abimi abisi. Isteklerime saygi duyar. Her goruse aciktir. Daha ne soyleyim. Bir kadini aslaaa incitmeyecek bir insan. Hicbir insani incitmez. Amma gel gor ki...... En kotu huyu safligi. Bazen o kadaf safca davraniyor ki, alakasiz cumleler bile kurabiliyor. Alakasiz davraniyor. Yani kendine guvenli degil sanki, nasil soyleyim. Surekli begendirmeye calisir gibi. Parasi cok olsa bile harcar harcar, ay sonunu getiremez bazen. Herkese para verir, parasiz kalir. Beni en cok uzen ise (utanarak soyluyorum gerci) fizigi... begenmiyorum. bana gore cirkin. yani yuzune bakmak bile istemiyorum. asla ve asla yanimda gormek istediyim bir tip degil... zaten o yuzden ilk baslardan cok zor bir baslangic oldu. onun surekli israrlari ve buyuk aski, iyiliyi karsisinda cevapsiz kalamadim. Etrafta herkes cok iyi biri oldugunu soyluyor, ama ben begenmiyorum onu! Icimden "ay ne kadar cirkin" diye laflar geciyor ya.... Ama oyle bir yere geldik ciktik ki, artik geri donus yok sayilir. Cok kere ayrilmak istedim, belki yuzlerce defa. ayrilmadi benden. birakmadi pesimi. surekli askini dile getirip durdu. evlilik teklif etti, ailesiyle gelmek istedi, daha dur dedim. birakmiyor ki birakmiyor.

Bana bir akil verin, ne yapayim? Ne yapa bilirim? dis gorunuse cok bakmamakmi lazim yoksa bakipta sonra hem disaridan hem iceriden iyi olan birisini mi beklemek lazim? hayatta en onemlisi nedir?

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar ayıp ve günah...MAdem beğenmiyordun neden 2 senedir adamın hayatındasın gerçekten yazık günah.Şöyle düşün.KArşına Brad Pitt gibi biri çıktı,kör kütük aşık olarak evlendin,2 gün sonra ihanet,şiddet,içki,kumar v. v.s daha mı iyi?

Ben olsam ayrılırdım yorumları hiç okumadım belki tepki alıcam ama ben olsam içimin almadığı bi adamın karısı olmam ağlayıp yalvarmalarına bakma ayrıl bence sen onu sevmiyosun sevsen güzel gelirdi zaten sana sadece iyi diye sevgilisin okadar

Sephora85 .!.:

Yaş kaç kardeş?
Biraz ağır olacak ama bir insanın dış görünüşüne ya 15 16 yaşındaki ergenler önem verir, ya da kişiliği, karakteri oturmamış sığ insanlar. Sen hangisisin?

Genişletmek için tıkla...

.

eşimi ilk tanıdığımda hiç beğenmemiştim :)
çirkin buluyordum gözlerine hiç bakmıyordum.
ama aşık oldum şimdi dünyanın en yakışıklı erkeği gibi geliyor bana..
saatlerce onu izleyebilirim.
ama eğer sen bu kadar soğuk ve negatif düşünüyorsan ve bu 2 senedir de değişmediyse demek ki ayrılman gerekiyor.......

pin_up_girl .!.:

Dış görünüşe bakmak bakmamak meselesi değil bu. Sİz bariz bir şekilde gocunuyorsunuz erkek arkadaşınızı yanınızda erkek arkadaşı sifatıyla yanınızda taşımaktan. Görünüşü, hareketleri vs. hep batıyor size. O da bunu hissettiği için yanınızda daha da ezik bir hale bürünüyor. O ezildikçe siz daha fazla gocunuyorsunuz ondan. Yoksa ne erkekler var, sokakta yanından geçse korkup yolunu değiştirirsin ama fıstık gibi kız arkadaşları vardır yoluna köpek olan. - Bir önceki cümle benim de garibime gitti argoluğu açısından, ama öyledir yani, daha doğru anlatamadım şuan kendimi. -

Neyse sonuç olarak bence ayrılın. Hiç karşı tarafı üzmeyeyim filan diye geri dönmeyin. Size harcadığı zamanı ve emeği onu gerçekten sevebilecek birine harcayacak belki bir sonraki ilişkisinde, karşı taraftan bunu esirgeme hakkınız yok. Sizin de en azından hoşlanmadığınız biriyle birlikte olma gibi bir zorunluluğunuz yok. Ayrılırken nazik olun, dış görünüş kusurlarını yüzüne vurmayın ve artık başkalarını mutlu etmek yerine kendisi için yaşaması gerektiğini tavsiye edin yeterli. Ona en büyük iyiliği yapmış olursunuz.

Bir de benim kişisel gözlemim bu, katılan katılmayan olabilir elbette ama, sizin ilişkine benzeyen aile dinamiklerinden çıkan çocuklar pek sağlıklı davranışlar sergilemiyor.

Genişletmek için tıkla...

Sizin söylediğinizden pek farklı birşey yazmamışım aslında ben. Burada kibar kibar iyi-kötü tüm yorumlara teşekkür edip saygı duyduğunuzu söylerken negatif oy göndermenizi pek anlayamadım.

Neyse yine de insanların hayatlarını mahvetmelerini izlemek üzücü olduğu için tekrarlamak istiyorum. Ayrılın. Nişanlanmış olmanız bir anlama gelmez. Mutlu olmazsınız siz öyle hergün kendi kendinizi ve adamın başını yersiniz farklı biriyle daha mı mutlu olurdum diye. Çünkü sizinki dış görünüşle bir sorun değil. Tamamen alfa/beta sorunu. Daha sert yüzlü bir adam arıyorsunuz hayatınızda. Çoğu kadınınki budur aslında.

secilia .!.:

Merhaba herkese. Bende gece uyuyamayanlardanim... cok dertliyim kizlar, bari bir fikir edineyim diye yaziyorum

2 yila yakin iliskim var. Ama hep inisli-cikisli oldu. Sorun, benim. Hep bir celiskideyim. Erkek arkadasim cok iyi, o kadar anlayisli, merhametli, ask dolu, durust, temiz, eli acik, bana saygi duyar, saatlerce dinler, asla ve asla kavga etmez, her ne yapsam bile birkez bile agzindan bana kotu bir laf cikmamistir. Aileme karsi cok saygili, annemi annesi bilir, abimi abisi. Isteklerime saygi duyar. Her goruse aciktir. Daha ne soyleyim. Bir kadini aslaaa incitmeyecek bir insan. Hicbir insani incitmez. Amma gel gor ki...... En kotu huyu safligi. Bazen o kadaf safca davraniyor ki, alakasiz cumleler bile kurabiliyor. Alakasiz davraniyor. Yani kendine guvenli degil sanki, nasil soyleyim. Surekli begendirmeye calisir gibi. Parasi cok olsa bile harcar harcar, ay sonunu getiremez bazen. Herkese para verir, parasiz kalir. Beni en cok uzen ise (utanarak soyluyorum gerci) fizigi... begenmiyorum. bana gore cirkin. yani yuzune bakmak bile istemiyorum. asla ve asla yanimda gormek istediyim bir tip degil... zaten o yuzden ilk baslardan cok zor bir baslangic oldu. onun surekli israrlari ve buyuk aski, iyiliyi karsisinda cevapsiz kalamadim. Etrafta herkes cok iyi biri oldugunu soyluyor, ama ben begenmiyorum onu! Icimden "ay ne kadar cirkin" diye laflar geciyor ya.... Ama oyle bir yere geldik ciktik ki, artik geri donus yok sayilir. Cok kere ayrilmak istedim, belki yuzlerce defa. ayrilmadi benden. birakmadi pesimi. surekli askini dile getirip durdu. evlilik teklif etti, ailesiyle gelmek istedi, daha dur dedim. birakmiyor ki birakmiyor.

Bana bir akil verin, ne yapayim? Ne yapa bilirim? dis gorunuse cok bakmamakmi lazim yoksa bakipta sonra hem disaridan hem iceriden iyi olan birisini mi beklemek lazim? hayatta en onemlisi nedir?

Genişletmek için tıkla...

bence hemen ayrıl sen onun kıymetini bilmiceksin çünkü yazık çocuğa. beğenmiyorsan niye yürütüyorsun ki. o ısrar etse ne değişir. bırak çocuğu. seviyosada zamanla unutur. zaten öyle birinin karşısına birileri çıkar ve sizi unutur mutlaka

Insanin biraz da olsa hosuna gitmeli karsisindaki insan. Sonucta aynı evde yasiyacaksiniz, hem her kör alicinin bir kör sahibi vardir. Size gore cirkin gelen baskasina guzel gelebilir daha cok hakkini yemeyin ayrılın. Ama sonra geri donmeyin pisman olmayin..


Birde bi dipnot: babam gencken okadar yakisikliymski yolda kizlar cevirirmis ki bu eski zamanlarda. Ama simdi gobekli falan çöktü yani annem der hep keske okdr yakisikli olmasaydida beni uzmeseydi diye. Hersey yakisiklilikta diil yani biyerde

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

secilia .!.:

Merhaba herkese. Bende gece uyuyamayanlardanim... cok dertliyim kizlar, bari bir fikir edineyim diye yaziyorum

2 yila yakin iliskim var. Ama hep inisli-cikisli oldu. Sorun, benim. Hep bir celiskideyim. Erkek arkadasim cok iyi, o kadar anlayisli, merhametli, ask dolu, durust, temiz, eli acik, bana saygi duyar, saatlerce dinler, asla ve asla kavga etmez, her ne yapsam bile birkez bile agzindan bana kotu bir laf cikmamistir. Aileme karsi cok saygili, annemi annesi bilir, abimi abisi. Isteklerime saygi duyar. Her goruse aciktir. Daha ne soyleyim. Bir kadini aslaaa incitmeyecek bir insan. Hicbir insani incitmez. Amma gel gor ki...... En kotu huyu safligi. Bazen o kadaf safca davraniyor ki, alakasiz cumleler bile kurabiliyor. Alakasiz davraniyor. Yani kendine guvenli degil sanki, nasil soyleyim. Surekli begendirmeye calisir gibi. Parasi cok olsa bile harcar harcar, ay sonunu getiremez bazen. Herkese para verir, parasiz kalir. Beni en cok uzen ise (utanarak soyluyorum gerci) fizigi... begenmiyorum. bana gore cirkin. yani yuzune bakmak bile istemiyorum. asla ve asla yanimda gormek istediyim bir tip degil... zaten o yuzden ilk baslardan cok zor bir baslangic oldu. onun surekli israrlari ve buyuk aski, iyiliyi karsisinda cevapsiz kalamadim. Etrafta herkes cok iyi biri oldugunu soyluyor, ama ben begenmiyorum onu! Icimden "ay ne kadar cirkin" diye laflar geciyor ya.... Ama oyle bir yere geldik ciktik ki, artik geri donus yok sayilir. Cok kere ayrilmak istedim, belki yuzlerce defa. ayrilmadi benden. birakmadi pesimi. surekli askini dile getirip durdu. evlilik teklif etti, ailesiyle gelmek istedi, daha dur dedim. birakmiyor ki birakmiyor.

Bana bir akil verin, ne yapayim? Ne yapa bilirim? dis gorunuse cok bakmamakmi lazim yoksa bakipta sonra hem disaridan hem iceriden iyi olan birisini mi beklemek lazim? hayatta en onemlisi nedir?

Genişletmek için tıkla...

kuzum bir kadın için zor bir şeydir
beğenmediği bir erkekle evlenmek
diğer huyları ne kadar iyi olursa olsun
gönlünün istemesi canının çekmesi lazım

Bu durum aslında toplumda sıkça yaşanıyor. Çevre ve ailesi tarafından beğenilen ve kolayca kabul edileceği düşünülen erkek ilk başta kızın dikkatini çeker. Evlenmek için ideaidir. Analar kızlarına dürüst eli açık merhametli işi gücüolan biri talip olsun diye dualar eder. Asıl sorun ise kızlarının ne istediğidir. Kız isteklerini bi kenara atar ve ailesinin çok beğendiği erkeği seçer. Tanışırlar çıkarlar hatta nişanlanırlar artık evlenme noktasına gelmişlerdir. Kız hala sorular sorar kendine evlenecek kadar sevmiyorum diye. Söyleyemez ailesine, söylerse ne kadar kızılacağını bilir susar.

Şimdi iki yol vardır. Önünde:
1- Ve evlenir.... sevdim sevmedim seviyordum derken çocuk olur. Yıllar geçer gider kadında hala bi heyecan belirtisi yok. Onunla birşey paylaşmak istemiyor. Eşi ona ,
hediye alır hiç bir anlamı olmaz. Cinsellik desen azap olur. Hergeçen gün erkeğin yaptığı herşey kadına batar. Kadın çok düşünür ve ayrılmak ister.
Erkek boşanmak istemez. Boşanmamak için herşeyi yapar. O melek dediğiniz erkek bi anda şeytan olur. Çocukla tehdit eder sizi. Şimdi iş değişmiştir.
aradığınız mutluluğu bulmak artık o kadar kolay olmayacaktır. İşin ucunda çocuğunuzu bir daha görememekte vardır. Ve işler iyice işin içinden çıkılmaz bir hal alır.


2- Kadın susmaz. Sevemediğini ailesine sevgilisine söyler. Herne olacak olursa olsun dimdik ayakta durur. Bu ilişkiye iki sene verdiği için büyük hata yapmıştır zaten. Daha büyük hatalar yapma lüksü kalmamıştır. Birgün öyle biri olacaktır ki; kapıyı açıp onu görünce kalbinin aşktan ince ince nasıl sızladığını görücektir. Ona her baktığında yanımdan gitmesin hep beni sevsin çünkü ben onu çook seviyorum diye dualar edicektir. Onsuz nefes alamadığını hissedecektir. Ve erkeği de onu deliler gibi sevicektir.......

Evlenirken tabi ki anne baba onayı alınmalıdır. Fikir ve tecrübelerinden yararlanılmalıdır.
Ama siz evleniyorsunuz sizzzzz......
Siz değerlisiniz......Kalbinizde öyle......Kendinize ve sevgilinize açık olun.
Dürüstlüğü karşımızda aramak yerine içimizde aramalıyız.
Zaten mutluluk ve aşk arkasından gelir.......

Tuhaf....Buraya yazdıklarını ona da söylersen eminim aşk filan kalmaz sana karşı ,sen de kurtulmuş olursun...O garibim de kendini gerçekten seven onu beğenen biriyle birlikte olur

secilia .!.:

Arkadaslar, konuma bu kadar onem verip cevapladiginiz icin cok sagolun. Hepinizin yazdiklarini tek tek okuyub dusundum. Iyi kotu yorumlariniz icin sagolun. Cogunuz haklisiniz...

Aslinda fevkalade bir cirkinliyi yok, normal sayilir tipte, sadece yakisikli degil. Yani yuzune bakilacak bir tip ama bana gore cirkin sayilir. Baktigim zaman hoslanamiyorum yani. Bende biliyorum haksizlik, bencillik ettigimi. Duzgun yapmadigimi. Onu hak etmedigimi. Tam yurekten onun sevgisini hakedecek biriyle mutlu olmasini istedim. Ne kadar anlattim bunu ona.... Ne kadar ince laflar kullandim bu dusunceni ona anlatmak icin. Benim dogru karar olmadigimi, onu mutlu ede bilecek kadin olmadigimi, hayatini benim icin heba ettiginin farkinda olmadigini... Adeta bir arkadasi, kankasi gibi oturdum konusdum yuzlerce defa. Hatta bazen benimle anlastida. Tamam seni unutmaya calisacam dedi. 1 saat sonra yalvarark geri geldi yapamam diye... bu kez kizdim kovdum, gece boyu kapimizda yatti. 1 hafta deli divane oldu, 1 hafta sonra yine bir sekilde konusmaya devam ettik.

Ben bunun dogru olmadigini ta bastan biliyorum. 2 yil once, sadece 1 hafta cikmisken, ona ben yapamam dedim, ayrilmak istediyimi, baslamadan bitmesini dedim. o 1 hafta, bu 1 hafta durum ayni. Birakmadi. 3 aya yakin mesafe koydum araya, olmadi. Artik bir erkegi tiksindirecek haraketler bile yaptim, yine olmadi. Bu 2 yil surecinde aslinda biz bir iliski yasamadik. Hepiniz diyorsunuz ya 2 yil nasil katlandin diye. Katlanmadim, hep bir kavga. Ben biktim hayatimdan, o bikmiyor.

Simdi durum tamamen baska.... Cikmaz bir yola girdim. Karakterinin bu kadar iyi olmasi, beni sahiplenmesi, asla incitmemesi ve s. o kadar dokundu ki bana, gonlumu bir sekilde caldigini sandim kendi kendime. Tamam dedim ona. Son 1 ayda sozlenmeye karar verdik, ben ona soz verdim.... Aileler tanisti, nisan mekani bile nerdeyse secildi secilecek. Tarihi belli etmeye az kaldi... Ben nasil bir yola girdim diyorum kendi kendime. Bu sure zarfinda herkes bikti benden. Ilk once ailem. Cunku en bastan ailem herseyi biliyor, isin icindeler... Sonra arkadaslarimiz. Onlarin gozundede kuculdum, herkes "ne kadar karakteri oturmamis, iradesiz, ne yaptigini bilemeyen" bir kiz diye dusunuyor artik. Birde tabiki erkek arkadasim. Beni yari yolda birakamazsin, geri donusun yok, bu saatten sonra beni birakamazsin, hayatta olmaz diyor.

Banada kendimi teselli etmek kaliyor, kalan omrumu kendimi kandirarakmi artik alisarakmi yoksa severekmi gecirecegim bilmiyorum. Su durumda ne yapa bilirim ki? Eger bir daha onu birakmaya kalkisirsam, herkes beni oldurur. Hep kafamin karismasindan, onun iyi kalbinden etkilenmemden oldu hersey. Cocuksu birseymi bu acaba? Sonra gecermi bu dusuncelerim? Aslinda, yasim 25... Onun yasi ise 32. Aramizdada 7 yas fark var bu arada.

Bu sekilde mutlu olabilirmiyim? Karisik yazdim, tum hisslerimi de ifade edemedim...

Genişletmek için tıkla...

secilia .!.:

Ben kendimi cok iyi birisi sanmiyorum ki. Hatta kendimi iyi bile saymiyorum. Kendimi cok guzel bulmuyorum. Amma cirkin degilim. En azindan, normal bir erkege yakisiyorum, yaninda dururken "bu ne ya" degilecek insan degilim yani. Herseyime dikkat ederim. Aslinda hicbir zaman gozum yukseklerde olmadi, hep az seylerle yetindim, asla kendimi asacak seyler istemedim. Ama hep cocukluktan beni ezmeye calistilar, ister giyimim olsun (cocukken durumumuz iyi degildi), istersede cok sessiz olmam. Hep ezmeye calistilar. Ama istedim ki, gelecek hayat arkadasim oyle guclu bir karakterde olsun, kimse bir laf diyemesin. Buda tam aksine oldu. Hem dis gorunusu hem saftirikligi yuzunden insanlar rahatca arkamizca konusabiliyorlar. Ne kendisini ne beni koruyamiyor... hayatta nasil bir yol tutulmali? nelere onem verip nasil yasanmali, galiba bunu henuz ogrenemedim...

Genişletmek için tıkla...

basta size kizmistim ama erkek arkadasiniza durumu anlatmissiniz o yine birakmamis, sülük gibi yapismis, dünya yakisiklisi
olsada hoslancaginizi sanmiyorum, birde aile tarafindan da sürekli ezmisler sizi simdide becerip istemiyorum diyemiyorsunuz
(giyim konusunda paralari yoksa ne yapabilirdi ne demek istediniz orda anlamadim), kimseyi umursamayin ve ayrilin hayatinizi
zindan etmeyin, böyle ömür gecmez

secilia .!.:

Arkadaslar, konuma bu kadar onem verip cevapladiginiz icin cok sagolun. Hepinizin yazdiklarini tek tek okuyub dusundum. Iyi kotu yorumlariniz icin sagolun. Cogunuz haklisiniz...

Aslinda fevkalade bir cirkinliyi yok, normal sayilir tipte, sadece yakisikli degil. Yani yuzune bakilacak bir tip ama bana gore cirkin sayilir. Baktigim zaman hoslanamiyorum yani. Bende biliyorum haksizlik, bencillik ettigimi. Duzgun yapmadigimi. Onu hak etmedigimi. Tam yurekten onun sevgisini hakedecek biriyle mutlu olmasini istedim. Ne kadar anlattim bunu ona.... Ne kadar ince laflar kullandim bu dusunceni ona anlatmak icin. Benim dogru karar olmadigimi, onu mutlu ede bilecek kadin olmadigimi, hayatini benim icin heba ettiginin farkinda olmadigini... Adeta bir arkadasi, kankasi gibi oturdum konusdum yuzlerce defa. Hatta bazen benimle anlastida. Tamam seni unutmaya calisacam dedi. 1 saat sonra yalvarark geri geldi yapamam diye... bu kez kizdim kovdum, gece boyu kapimizda yatti. 1 hafta deli divane oldu, 1 hafta sonra yine bir sekilde konusmaya devam ettik.

Ben bunun dogru olmadigini ta bastan biliyorum. 2 yil once, sadece 1 hafta cikmisken, ona ben yapamam dedim, ayrilmak istediyimi, baslamadan bitmesini dedim. o 1 hafta, bu 1 hafta durum ayni. Birakmadi. 3 aya yakin mesafe koydum araya, olmadi. Artik bir erkegi tiksindirecek haraketler bile yaptim, yine olmadi. Bu 2 yil surecinde aslinda biz bir iliski yasamadik. Hepiniz diyorsunuz ya 2 yil nasil katlandin diye. Katlanmadim, hep bir kavga. Ben biktim hayatimdan, o bikmiyor.

Simdi durum tamamen baska.... Cikmaz bir yola girdim. Karakterinin bu kadar iyi olmasi, beni sahiplenmesi, asla incitmemesi ve s. o kadar dokundu ki bana, gonlumu bir sekilde caldigini sandim kendi kendime. Tamam dedim ona. Son 1 ayda sozlenmeye karar verdik, ben ona soz verdim.... Aileler tanisti, nisan mekani bile nerdeyse secildi secilecek. Tarihi belli etmeye az kaldi... Ben nasil bir yola girdim diyorum kendi kendime. Bu sure zarfinda herkes bikti benden. Ilk once ailem. Cunku en bastan ailem herseyi biliyor, isin icindeler... Sonra arkadaslarimiz. Onlarin gozundede kuculdum, herkes "ne kadar karakteri oturmamis, iradesiz, ne yaptigini bilemeyen" bir kiz diye dusunuyor artik. Birde tabiki erkek arkadasim. Beni yari yolda birakamazsin, geri donusun yok, bu saatten sonra beni birakamazsin, hayatta olmaz diyor.

Banada kendimi teselli etmek kaliyor, kalan omrumu kendimi kandirarakmi artik alisarakmi yoksa severekmi gecirecegim bilmiyorum. Su durumda ne yapa bilirim ki? Eger bir daha onu birakmaya kalkisirsam, herkes beni oldurur. Hep kafamin karismasindan, onun iyi kalbinden etkilenmemden oldu hersey. Cocuksu birseymi bu acaba? Sonra gecermi bu dusuncelerim? Aslinda, yasim 25... Onun yasi ise 32. Aramizdada 7 yas fark var bu arada.

Bu sekilde mutlu olabilirmiyim? Karisik yazdim, tum hisslerimi de ifade edemedim...

Genişletmek için tıkla...

durum bu kadar vahimse
kurbanlık koyun gibi evlilik yolunda ilerliyorsan
bari şimdiden estetik ameliyat parası toplamaya başla
hatta yardım kampanyası düzenleyebiliriz kadınlar kulübü olarak
madem evlenmekten başka çaren yok bari adamı kendi standartlarına çıkar