- 21 Kasım 2012
- 9.049
- 9.555
- 398
- Konu Sahibi greengirll
-
- #1
Yeni konu açmaya karar verdim kızlar...
Şöyle ki eşimle senelerdir çözemediğimiz sorunumuz var. Eşim istiyor ki hafta içi kendini işine versin, istediği saatte gelsin tepki vermeyeyim, (aynı kurumdayız işte olduğunu teyit edebiliyorum); ama haftasonu olunca da kendimi ona adayayım, herşeyi beraber yapalım, düğün dernek akraba eş dost gezelim misafir gelsin gitsin. Yıllardır kv sorunundan ötürü öyle düzgün bir şekilde sosyalleşemedik, sürekli sorun yaşamaktan kendimi de kapattım yalan yok. Akrabalarımla arkadaşlarımla bir görüşürsem beş görüşmedim içimden gelmedi yalan değil. Bir çok sorun da yaşadım, hastalık ev iş...
Neyse eşim sonunda kv ye benim hakkımda konuşmayı yasaklamış, kendi de görüşmüyormuş (gitmiyor gelmiyor ama mutlaka konuşuyorlardır tabi).Kv süreci beni o kadar yordu ki, biraz huzura kavuşmak evimde kalmak istedim ama eşim patladı neymiş kimsemiz yokmuş, yaşlanacakmışız kimseyle bağımız kalmamış, o sosyalleşmek istiyormuş...Dedim ki sonunda ben her türlü mutluyum, ama sen mutlu olamıyorsun; kendi mükemmellik kriterlerin içinde şimdi de sosyalliği koydun, bunu gerçekleştirsek de ben senin mutlu olacağını sanmıyorum dedim. Her hafta gezelim bakalım gidelim bir yere, gene memnun olmayacaksın dedim. Böyle ısrar ettikçe benim tüm hevesim kaçıyor dedim. Böyle yaparsan zaten zorla yapıyorsun orta yolu bulmak istemiyorsun, hiç yapma daha iyi dedi. Neymiş efendim geçen hafta içi komşunun düğünü varmış ona bile gidememişiz. Komşunun sadece eşiyle karşılaşınca selamlaşıyoruz ben tanımıyorum ama benim oturduğum ev eşimin çocukluktan beri oturduğu ev onu tanıyorlar; komşunun eşi bana eşim sizi davet etmedi galiba bu akşam düğünümüz var dedi, evet dedim haberim yoktu, belki evde bulamamıştır Allah mesut etsin dedim. Akşam saat 7 gibi öğreniyorum, haftaiçi ve eşimin esamesi bile yok. Bunu söylüyor bana. Bu ne ya dedim, tüm şehrin düğününe mi gitmek zorundayız, çağırmazsa çağırmasın ne yapayım dedim, ben yatıyorum dedim ben burda yatacağım dedi gitti salonda yattı. Sabah niye salonda yattın dedim, öyle gerekmiş, sen bilirsin dedim.
Ya nedir bu adamın düğün dernek akraba merakı...Yani bu kadar gezsek tozsak bile mutlu olacağına hiç mi hiç emin değilim artık. İlla beni kafasındaki kriterlere uyduracak. Haftasonu annemlerde kaldım, o da gezsin kafa dağıtsın diye, arkadaşlarıyla buluşmuş ama hiç zevk almamış hoşuna gitmiyormuş. İlla benimle olacak.
Çıldıracağım.
Şöyle ki eşimle senelerdir çözemediğimiz sorunumuz var. Eşim istiyor ki hafta içi kendini işine versin, istediği saatte gelsin tepki vermeyeyim, (aynı kurumdayız işte olduğunu teyit edebiliyorum); ama haftasonu olunca da kendimi ona adayayım, herşeyi beraber yapalım, düğün dernek akraba eş dost gezelim misafir gelsin gitsin. Yıllardır kv sorunundan ötürü öyle düzgün bir şekilde sosyalleşemedik, sürekli sorun yaşamaktan kendimi de kapattım yalan yok. Akrabalarımla arkadaşlarımla bir görüşürsem beş görüşmedim içimden gelmedi yalan değil. Bir çok sorun da yaşadım, hastalık ev iş...
Neyse eşim sonunda kv ye benim hakkımda konuşmayı yasaklamış, kendi de görüşmüyormuş (gitmiyor gelmiyor ama mutlaka konuşuyorlardır tabi).Kv süreci beni o kadar yordu ki, biraz huzura kavuşmak evimde kalmak istedim ama eşim patladı neymiş kimsemiz yokmuş, yaşlanacakmışız kimseyle bağımız kalmamış, o sosyalleşmek istiyormuş...Dedim ki sonunda ben her türlü mutluyum, ama sen mutlu olamıyorsun; kendi mükemmellik kriterlerin içinde şimdi de sosyalliği koydun, bunu gerçekleştirsek de ben senin mutlu olacağını sanmıyorum dedim. Her hafta gezelim bakalım gidelim bir yere, gene memnun olmayacaksın dedim. Böyle ısrar ettikçe benim tüm hevesim kaçıyor dedim. Böyle yaparsan zaten zorla yapıyorsun orta yolu bulmak istemiyorsun, hiç yapma daha iyi dedi. Neymiş efendim geçen hafta içi komşunun düğünü varmış ona bile gidememişiz. Komşunun sadece eşiyle karşılaşınca selamlaşıyoruz ben tanımıyorum ama benim oturduğum ev eşimin çocukluktan beri oturduğu ev onu tanıyorlar; komşunun eşi bana eşim sizi davet etmedi galiba bu akşam düğünümüz var dedi, evet dedim haberim yoktu, belki evde bulamamıştır Allah mesut etsin dedim. Akşam saat 7 gibi öğreniyorum, haftaiçi ve eşimin esamesi bile yok. Bunu söylüyor bana. Bu ne ya dedim, tüm şehrin düğününe mi gitmek zorundayız, çağırmazsa çağırmasın ne yapayım dedim, ben yatıyorum dedim ben burda yatacağım dedi gitti salonda yattı. Sabah niye salonda yattın dedim, öyle gerekmiş, sen bilirsin dedim.
Ya nedir bu adamın düğün dernek akraba merakı...Yani bu kadar gezsek tozsak bile mutlu olacağına hiç mi hiç emin değilim artık. İlla beni kafasındaki kriterlere uyduracak. Haftasonu annemlerde kaldım, o da gezsin kafa dağıtsın diye, arkadaşlarıyla buluşmuş ama hiç zevk almamış hoşuna gitmiyormuş. İlla benimle olacak.
Çıldıracağım.