Hanımlar merhaba, bir senelik evliyim. Eşimin ailesini başta gerçekten çok sevdim fakat daha sonra düğün sürecinde bir sürü laf sokma oldu. O kadar özeniyordum ki düğünümle ilgili herşeye. Pandemiye denk geldiği için içimde kalan bir sürü şey oldu. Bunun üzerine eşimin ailesi düğünüme bir sürü laf söylediler. Yok böyle düğün mü olur ne biçim evlendiniz vs. Daha balayında ağlamaya başladım. Ayrıca görümcem de hep kendisini benimle kıyaslayan bir insan. Sürekli kıyas yapıp ben böyle yaptım sen böyle yapmadın diyerek üstünlük kurma peşinde. Daha doğmamış çocuğum için bile ilk torun benmki olacak senden önce hamile kalmalıyım diyen saçma span bi insan. Ben konuşmuyorum kendisiyle ama eşimin ailesine gittiğimde zorla muatap olmak zorunda kalıyorum. Sinirlerim çok bozuluyor. Bir de düğünü eşimin tarafı yapmıştı biz boşanma noktasına geldik eşimle. Kayın pederim size düğün yapmasaydık keşke masraf oldu dedi çok ağrıma gitti. Domates mi aldın marketten diyecektim. Şimdi bana gelecekler ve ben gerçekten aşırı sinirliyim çnkü eşimle evlendiğimizden beri hzuurumuz kalmadı. Hiçbir şeyi özendiğim gibi yaşayamadım ve bu yüzden unutamıyorum olanları. Sizinle paylaşmak istedim aranızda bu konuda deneyimli olanlar belki yardımcı olabilirler nasıl davranmam gerektiği konusunda. Şimdiden teşekkür ederim. Bu arada belirteyim benm karşı tarafa kesinlikle ufak bir karşılık verme ya da saygısızlığım olmadı. Eşimle de evliliğimiz bitti denilebilir. Çnkü birbirimize saygımız kalmadı. Ben yanında bana laf sokulduğunda susan bi adama saygı duyamıyorm bu da ilişkimizi çok zedeledi. Ne yapabilirim sizce?
Öncelikle merhaba, bu konu anladığım kadarıyla hayatınızın merkezinde ve devamlı olarak hem sizi üzüyor hem de eşinizle karşı karşıya gelmenize sebep oluyor. Kendim de yaklaşık 15 aylık evliyim ve benim de evlilik sürecim pandemi döneminde geldi ve inanın benim de içimde birçok şey kaldı ama hep önce sağlık olsun, Allah nasip eder bir oğlum olur onun sünnet düğününde içimde kalanları yaparım vs. şeklinde farklı şekillerde düşüncelerimi dağıtmaya çalıştım.
Öncelikle bu konuda eşinizin tutumu çok önemli, eşinizle düzgün bir şekilde bu konuyu en baştan bugüne kadar sizi rahatsız eden, onu rahatsız eden, üzüldüğünüz konular ve beklentilerinizi açık bir şekilde konuşmalısınız.
Sonrasında eşinizin sizinle ailesi arasındaki tutumu çok önemli. Kendi ailesine karşı sizin yanınızda olduğunu ama onları da yok saymayacağını ve ezmeyeceğini belli etmeli ama bir hataları var ise de bunu da onlarla konuşmalı ve dikkat etmelerini istemelidir.
İnanın ben de çok kırgınlık yaşatan olaylar yaşadım. Balayı, İlk gecemiz vs. ağlamalarla dolu ve bu hem benim hem ailemin yüzünden ama artık geçmişte olanları değiştiremediğimi anladığım için bu konuları dağıtacak şeylerle ilgilendim ve beni mutsuz eden şeylerden uzaklaştım.
Şu anda önceliğiniz eşiniz ile aranızı iyi tutmak ve ev içerisinde bu konuları sürekli açıp, tartışma yaratmamak olsun. Sonrasında artık zamanı geri alamayacağınız için kendinize aynı şeyleri tekrar hatırlatmayın. Ben bunları yapabildikten sonra eşime, kendi ailesine karşı hiçbir zaman saygısızlık yapmayacağımı, iyi ve kötü günlerinde yanlarında olacağımı, gelirlerse saygıda kusur etmeyeceğimi ama hiçbir şekilde bir adım ötesinin olmayacağını söyledim. Bence bu yeterli. Yani arada saygı olduktan sonra özel bir sevgi zaten insanın içinden gelmelidir. Siz de bu şekilde yapabilirsiniz. Mesela eşim haftada bir gün ailesini ziyarete gider ama ben ayda 1 defa onunla birlikte giderim. Özel olarak aramam, sadece kandiller vb. özel günlerde ararım. Doğum günleri olur gideriz, bayram olur gideriz. Onun haricinde aradaki mesafeyi ailesi ve akrabalarına karşı korurum.
Eşinizi en iyi tanıyan sizsiniz. Ona karşı neyi nasıl konuşacağınızı bilip, orta yolu bulmalısınız ama hiçbir zaman kendinizi kim olursa olsun ezdirmeyin.
Sevgiyle
Gözlerim doldu okurken gerçekten o kadar bunaldım ki. Eşimi severek evlendm seviyorum ama onu karşımda hissediyorum yanımda değil. Konuştum tabi konuşmam mı neler hissettiğimi de anlattm ama yine aynı devam etti. Eşim yanımda olduğunu hissettirse zaten dağları karşısına alır insan. Ama eşim onlara sessiz bana gelnce ben ağzımı açsam karşnda hasta insan var oluyo. Ben bişey diyecek olsam karşı taraf ağlıyo manipüle ediyo. Bi de benden normal olmam bekleniyor. Laflarını istedikleri gibi soksunlar ben bir gün aramayın kötü oluyorm sitem ediyorlar. Diyorm neden hergün konuşuyoruz ya. Eşime de diyorm. Ailesine de. Tabi araym ama neden hergün. Kmse yine umursamıyo bu durumu. Sinir bozucu gerçekten. Eşim uyarıyo da ailesini ama anlamyorlar. İnanın çocuk gibi azarlanıyoruz hergün aramayınca. Oğlu arasın ben ne konuşabilirim hergün mesela.
Koca kisisi de alsin agzinin payini madem.Kurupasta mi bayatti yani nedir bu dugunun kotuydu geyigi
