ne alaka fedakarlik falan ahahahahah ilahiAsıl siz abartmıyor musunuz boşanma sebebi falan derken
Eşiniz için bu kadar fedakarlığı yapmayacaksanız ne diye evlendiniz
Ben de eşimin ailesine gidip saatlerce oturup işlere yardım etmekten hiç ama hiç keyif almıyorum ama sevmiyorum diye annene gitmiyorum çünkü sıkılıyorum mu diyim. Hatır için çiğ tavuk yenir demiş atalarımız.
Siz eşiniz için ya da eşim benim için hiç değişip dönüşmeyecekse ne anladım bu evlilikten. Herkes istediği gibi yaşayacak hiç fedakarlık yapmayacak zora gelmeyecekse evlenmeseymiş madem
Ben eşinden yana oy vericem
Eşim beni sürekli halasına babaannesine dayisina oraya buraya sürüklerse gitmem çalışan insanlarız her boş vaktimi başkalarına ayıramam ki.
Eşimin ailesine bayram ziyareti olur gidilecek kadar yakınsak gideriz anane babannesi de yakındı giderdik dayilari yakındı 3 yıldır gitmedim büyüklerde karşılaşırsak gördük o kadar. Benimkiler uzaktı her bayram görmedik tatile gitmeyeceksek gittik çünkü biz deniz kenarında oturuyorduk ailem buyuksehirde.
Bence eşini fazla yıpratıyorsun ağlayarak çözmek fayda etmez zamanla ilişkiniz yıpranır
Ailen de damarları saygılı davranıyorsa görüntülerinde bunu sorun etmemeli
Is yemegi 40 yilda birdir zaten ona gelebilir tabi benim fikrim böyle
Asıl siz abartmıyor musunuz boşanma sebebi falan derken
Eşiniz için bu kadar fedakarlığı yapmayacaksanız ne diye evlendiniz
Ben de eşimin ailesine gidip saatlerce oturup işlere yardım etmekten hiç ama hiç keyif almıyorum ama sevmiyorum diye annene gitmiyorum çünkü sıkılıyorum mu diyim. Hatır için çiğ tavuk yenir demiş atalarımız.
Siz eşiniz için ya da eşim benim için hiç değişip dönüşmeyecekse ne anladım bu evlilikten. Herkes istediği gibi yaşayacak hiç fedakarlık yapmayacak zora gelmeyecekse evlenmeseymiş madem
Konu sahibi bak eşin de bukadar zor durumdaKayınvalidenizi iki ayda bir mi görüyorsunuz ne kadar güzel imrendimbenim eşim herhafta gitmeye zorlarda zorlar baskı yapar psikolojik şiddet uygular saysam bitmez
Bencede abartıyorsun. Bizde de tam tersi bu durum. Sosyal biri deilim eşimde sever akrabalara git gel yapmayı ama benim karakterim de bunu kaldırmıyor. Gidiyorum ama bi dozu var herşeyin. Eşimde bana ısrar etse darlanıyorum yani. Kimse mecbur deil ki. Herşeye zorlama bence görüşürsün ama dozunda. Eşin de senin gibi olmak zorunda deil adam hoşlanmıyor belki. Önemli olan sizin evliliginiz öncelikle.Merhaba. ben 7 aylık evliyim. Eşimle tabiki her evlilikte olan tartışmalarımız oluyor. Ama bu tartışmalarımız arasında beni en çok yıpratan akraba ziyaretleri, gidip gelme mevzuları.
Şöyle ki benim ailem birbirine çok bağlıdır teyzelerim kuzenler hatta dıdının dıdısı bile hep birliktedir. Gidilip gelinir toplu yemekler gezmeler organize edilir.
Eşimin aile kültürü ise tam tersi. Eşim bazı kuzenlerini doğru dürüst tanımıyor bile. Çok kalabalık bi aileler. Ama bayramdan bayrama görüşüyorlar. Onda da en yakınlar ile yani.
Şimdi sorun şu biz bu konuda çatışma yaşıyoruz. Ben tabiki evlenmeden önceki hayatımı sürdüreyim akrabalarımdan çıkmayayım gibi bir derdim yok.
Ama bazen babaannem teyzem amcamla falan bizi davet ediyorlar. Ama eşim asla gitmek istemiyor. Ağlıyorum davet ettiler ayıp diye zor bela kırk takla atarak götürüyorum.
Ama çok yoruldum artik. Ben seni akrabalarıma götürüyor muyum sen de beni zorlama. Bize gelsinler bişey demiyorum. Sen de git ama beni zorlama ben kendi akrabalarımla görüşmüyorum ki seninkilerle görüşeyim diyor.
Bu durum beni çok yıprattı kızlar. Şimdiden ramazan bayramını düşünüyorum. Çünkü sadece anne babamı ziyaret edecek başka kimseye gitmek istemicek. Bekli saatlerce dil döküp ağlamam gerekecek. Kendini sadece anne babama karşı sorumlu hissediyor başka kimseyle görüşmek istemiyor.
Zaten sosyal biri değil. Arkadaş çevresi kısıtlı bana veya akrabalarıma özgü bir durum değil bu. yine de çok kafama takıyorum. Herkes bu konuda bizim dedikodumuzu yapıyor gibi görüyorum. Annem de üzülüyor neden böyle yapıyor bu çocuk diye.
Biz ikimiz çok güzel gezip eğleniyoruz ama başkalarını istemiyor. Mesela kalabalık bir aile pikniğine gidelim desem gelmez.ya da ramazanda benim iş yerimde eşlerle birlikte katıldığımız iftar programları düzenleniyor. Eminim ki biz gitmicez. Herkes karı koca geliyor ben tek nasıl gideyim zehir olur bana o yemek.
Sizce çok mu abartıyorum eşimin dediği gibi kişiliğine hakaret mi ediyorum. Yoksa haklılık payım var mı benim durumumda olan var mı ne yapılabilir
Selam canımMerhaba. ben 7 aylık evliyim. Eşimle tabiki her evlilikte olan tartışmalarımız oluyor. Ama bu tartışmalarımız arasında beni en çok yıpratan akraba ziyaretleri, gidip gelme mevzuları.
Şöyle ki benim ailem birbirine çok bağlıdır teyzelerim kuzenler hatta dıdının dıdısı bile hep birliktedir. Gidilip gelinir toplu yemekler gezmeler organize edilir.
Eşimin aile kültürü ise tam tersi. Eşim bazı kuzenlerini doğru dürüst tanımıyor bile. Çok kalabalık bi aileler. Ama bayramdan bayrama görüşüyorlar. Onda da en yakınlar ile yani.
Şimdi sorun şu biz bu konuda çatışma yaşıyoruz. Ben tabiki evlenmeden önceki hayatımı sürdüreyim akrabalarımdan çıkmayayım gibi bir derdim yok.
Ama bazen babaannem teyzem amcamla falan bizi davet ediyorlar. Ama eşim asla gitmek istemiyor. Ağlıyorum davet ettiler ayıp diye zor bela kırk takla atarak götürüyorum.
Ama çok yoruldum artik. Ben seni akrabalarıma götürüyor muyum sen de beni zorlama. Bize gelsinler bişey demiyorum. Sen de git ama beni zorlama ben kendi akrabalarımla görüşmüyorum ki seninkilerle görüşeyim diyor.
Bu durum beni çok yıprattı kızlar. Şimdiden ramazan bayramını düşünüyorum. Çünkü sadece anne babamı ziyaret edecek başka kimseye gitmek istemicek. Bekli saatlerce dil döküp ağlamam gerekecek. Kendini sadece anne babama karşı sorumlu hissediyor başka kimseyle görüşmek istemiyor.
Zaten sosyal biri değil. Arkadaş çevresi kısıtlı bana veya akrabalarıma özgü bir durum değil bu. yine de çok kafama takıyorum. Herkes bu konuda bizim dedikodumuzu yapıyor gibi görüyorum. Annem de üzülüyor neden böyle yapıyor bu çocuk diye.
Biz ikimiz çok güzel gezip eğleniyoruz ama başkalarını istemiyor. Mesela kalabalık bir aile pikniğine gidelim desem gelmez.ya da ramazanda benim iş yerimde eşlerle birlikte katıldığımız iftar programları düzenleniyor. Eminim ki biz gitmicez. Herkes karı koca geliyor ben tek nasıl gideyim zehir olur bana o yemek.
Sizce çok mu abartıyorum eşimin dediği gibi kişiliğine hakaret mi ediyorum. Yoksa haklılık payım var mı benim durumumda olan var mı ne yapılabilir
"Çekirdek ailede büyüdüm ben anne baba dan başka ziyaret edilecek akraba tanımam bilmem" diyenler daha büyük daha kalabalık samimi ailelerde yetişen aile çocuklarıyla evlenmesinler.kimse değer yargılarıni akrabalık birlik beraberligini sizinle evlenince silinmek zorunda değil.herkesin kendine göre yapılması gereken ziyareti,katılacağı rutin akraba toplantısı cenazesi düğünü vardir.
Kimse kimseyi de sürüyerek akraba ziyaretine goturmemeli.kiymeti olmaz zaten.gonulsuz giden surat asar agresif davranışlarda bulunur zehir eder rezil eder.yeni evliler bir iki bayram katlansin bu seramonilere sonra birbirlerini özgür bıraksınlar.
Herkes öncelikle değer yargıları bakımından dengiyle evlensin.
Gelmiyosa zorlama kendin git.sen onun akrabasına gitmezsin.Merhaba. ben 7 aylık evliyim. Eşimle tabiki her evlilikte olan tartışmalarımız oluyor. Ama bu tartışmalarımız arasında beni en çok yıpratan akraba ziyaretleri, gidip gelme mevzuları.
Şöyle ki benim ailem birbirine çok bağlıdır teyzelerim kuzenler hatta dıdının dıdısı bile hep birliktedir. Gidilip gelinir toplu yemekler gezmeler organize edilir.
Eşimin aile kültürü ise tam tersi. Eşim bazı kuzenlerini doğru dürüst tanımıyor bile. Çok kalabalık bi aileler. Ama bayramdan bayrama görüşüyorlar. Onda da en yakınlar ile yani.
Şimdi sorun şu biz bu konuda çatışma yaşıyoruz. Ben tabiki evlenmeden önceki hayatımı sürdüreyim akrabalarımdan çıkmayayım gibi bir derdim yok.
Ama bazen babaannem teyzem amcamla falan bizi davet ediyorlar. Ama eşim asla gitmek istemiyor. Ağlıyorum davet ettiler ayıp diye zor bela kırk takla atarak götürüyorum.
Ama çok yoruldum artik. Ben seni akrabalarıma götürüyor muyum sen de beni zorlama. Bize gelsinler bişey demiyorum. Sen de git ama beni zorlama ben kendi akrabalarımla görüşmüyorum ki seninkilerle görüşeyim diyor.
Bu durum beni çok yıprattı kızlar. Şimdiden ramazan bayramını düşünüyorum. Çünkü sadece anne babamı ziyaret edecek başka kimseye gitmek istemicek. Bekli saatlerce dil döküp ağlamam gerekecek. Kendini sadece anne babama karşı sorumlu hissediyor başka kimseyle görüşmek istemiyor.
Zaten sosyal biri değil. Arkadaş çevresi kısıtlı bana veya akrabalarıma özgü bir durum değil bu. yine de çok kafama takıyorum. Herkes bu konuda bizim dedikodumuzu yapıyor gibi görüyorum. Annem de üzülüyor neden böyle yapıyor bu çocuk diye.
Biz ikimiz çok güzel gezip eğleniyoruz ama başkalarını istemiyor. Mesela kalabalık bir aile pikniğine gidelim desem gelmez.ya da ramazanda benim iş yerimde eşlerle birlikte katıldığımız iftar programları düzenleniyor. Eminim ki biz gitmicez. Herkes karı koca geliyor ben tek nasıl gideyim zehir olur bana o yemek.
Sizce çok mu abartıyorum eşimin dediği gibi kişiliğine hakaret mi ediyorum. Yoksa haklılık payım var mı benim durumumda olan var mı ne yapılabilir
Ne alaka?Valla abartmiyorsunuz da kabullenmiyorsaniz durum vahim.boyle insanla evlilik çok zor.hadi akraba muhabbeti nedir bilmiyor olabilir ama kısıtlı arkadaşı olan insanlar bana hep tehlikeli gelmiştir
Asıl siz abartmıyor musunuz boşanma sebebi falan derken
Eşiniz için bu kadar fedakarlığı yapmayacaksanız ne diye evlendiniz
Ben de eşimin ailesine gidip saatlerce oturup işlere yardım etmekten hiç ama hiç keyif almıyorum ama sevmiyorum diye annene gitmiyorum çünkü sıkılıyorum mu diyim. Hatır için çiğ tavuk yenir demiş atalarımız.
Siz eşiniz için ya da eşim benim için hiç değişip dönüşmeyecekse ne anladım bu evlilikten. Herkes istediği gibi yaşayacak hiç fedakarlık yapmayacak zora gelmeyecekse evlenmeseymiş madem
Asıl siz abartmıyor musunuz boşanma sebebi falan derken
Eşiniz için bu kadar fedakarlığı yapmayacaksanız ne diye evlendiniz
Ben de eşimin ailesine gidip saatlerce oturup işlere yardım etmekten hiç ama hiç keyif almıyorum ama sevmiyorum diye annene gitmiyorum çünkü sıkılıyorum mu diyim. Hatır için çiğ tavuk yenir demiş atalarımız.
Siz eşiniz için ya da eşim benim için hiç değişip dönüşmeyecekse ne anladım bu evlilikten. Herkes istediği gibi yaşayacak hiç fedakarlık yapmayacak zora gelmeyecekse evlenmeseymiş madem
Kendisini çok sayıda arkadaş sevmiyormuş gibi gösterip aslında kimsenin arkadaş olmak istemediği insanlar yok mu sizin etrafınizda? Benim etrafımda var ...arkadaş sevmezler akraba sevmezler ama aslında kimse onları sevmez.sosyallesemezler..sevinci acıyı paylasamazlar..bilmem hala size enteresan geliyor mu yazdiklarimNe alaka?
Gercekten merak ettiğim icin soruyorum,yanlış anlamayın ama,kısıtlı arkadaşı olan insanlar tehlikeli,çevresi genis,sosyal insanlar melek,düzgün iyi mi oluyor?
Cok enteresan bir bakış açısı gerçekten. Neden tehlikeli olsunlar ki?
Neden sordum soyle izah edeyim,benim esimin ailesi de ev oturmasina bayilir,esim de oyleydi baslarda. Ben de tam tersi davetsiz gitmekten hoslanmam,surekli icli disli olmayi sevmem. Esimin kiz kardesi her pazar bize gelince kayislar koptu bende. Ben bir defa gitmeden o elli kere gelmisti.Anlatınca tuhaf geliyor ama öyle bir noktaya geliyor ki inadı ağlamaktan sinir krizi geçirmekten başka yapacak bir şey bulamıyorum.
Dediğim gibi henüz 7 aylık evliyim. Daha bize çok kişinin gelip gitmişliği yok. Ben üç beş kez kadınları öğlen çayına aldım grup grup. Onun dışında anne babalarımız gelio gidiyor başka kimse değil .Onlar da anladılar galiba eşimin çok hoşlanmadığını gelmiyorlar. Çünkü ailemizin diğer damatlarıyla herkes içli dışlı valla. Ben bu kanaate vardım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?