- Konu Sahibi leylosvemecnun
-
- #81
ÇALışsanız kızınıza bakıcı tutmak zorunda kalcaksınız onada maaş vermek zorundasınız .anneniz kaynananız baksa bile para vermeniz gerekir çalışmanız zor bence
ÇALışsanız kızınıza bakıcı tutmak zorunda kalcaksınız onada maaş vermek zorundasınız .anneniz kaynananız baksa bile para vermeniz gerekir çalışmanız zor benceKizımin en azından sütten kesilmesini bekliyorum cok zor gercekten
Asıl olay hem birikim yapabilip hem de insan gibi yasayabilmekte. Bu saydıklarınızın içinde tiyatro, sinema, kültürel bir aktivite, dışarıda yemek yemek, farkli iller sehirler veya ülkeler görmek, kitaplar, hobi vs var mi? Eger yoksa geçinmek değil maalesef geçiştirmek oluyor. Bunu anlatmaya çalışıyorum aslında. Eşinizin yaptığı abartı kesinlikle ancak geçinmek için kazandığınız meblağ yetersiz. Yaşadığımız yerin şartları gereği bir şekilde zaten geçim sıkıntısı yaşanıyor, her şey çok çok pahalı kabul. Ancak bazi şeyler de aman anca bu kadar diyerek olmuyor.Valla birikim diye tutturmasa gayet rahat yasarız zira kira 450+50 su 500 lira ev sobali dogalgaz yok odun komur buyuklerimizden geliyor köydeyiz ama o tutturdugu icin olmuyor
Konuyu dağıtmak istemiyorum ; ama belki birileri mesajınızı okur birkaç çocuk kurtulur, ümit işte...
30 yaşına dayandım, anlamıyorum bu zihniyeti, ya da anladığıma tahammül edemiyorum. Günümüzde çocuk büyütmek maddi de manevi de zor çok zor. Bebekken göze batmıyor; ama yaş aldıkça , sosyal yaşama atıldıkça yokluk içinde büyüyen( maddi/manevi) ile varlık içinde büyüyen ( maddi/manevi) çocuklar arasındaki fark öyle ortaya çıkıyor ki . Her çocuk maddi de manevi de doyumu hak ediyor. Yazık ya hu, herkes anne baba olmak zorunda değil. Keşke kıstas olsa, çocuğa sunacak belli bir maddi ve manevi birikimi olmayan insanlar anne baba olamasa. Çocuk sahibi olmak bir başarı değil. Burada nasıl güzel kalpli kadınlar okuyoruz. Ben gerekli manevi birikimi veremem, maddi birikimi sunamam çocuk sahibi olmayacağım diyor. Takdir ediyorum gerçekten, nasıl da gerçekçi, nasıl da net, nasıl da sırf topluma ayak uydurayım diye bir canlıya kıyamayacak kadar mert... Eş seçimi bizim elimizde, biz kendimizi yakabiliriz sıkıntı yok. Ama çocuklar anne babalarını seçemiyor. Yakmayın o çocukların başlarını.
Çocuk zaten masraf.Yazın memlekete gittim 2 oğlan da sırayla hasta oldu birisi hastanede yattı muayene yatış ilaçlar 2 bin lira harcadım sadece 1 ayda.
Çabuk hasta oluyorlar diye takviye istedim. 150 lira sadece o..
Bunun adı yaşamak değil ki. Açlıktan ölmeden ertesi günü görmek. 5 yaşında sayılır çocuğum var dün gelmiş anne yeni etkinlik kitabı istiyorum diyor. Almayayım mı yani? Bu adam almaz. Yazık çocuğa.Asıl olay hem birikim yapabilip hem de insan gibi yasayabilmekte. Bu saydıklarınızın içinde tiyatro, sinema, kültürel bir aktivite, dışarıda yemek yemek, farkli iller sehirler veya ülkeler görmek, kitaplar, hobi vs var mi? Eger yoksa geçinmek değil maalesef geçiştirmek oluyor. Bunu anlatmaya çalışıyorum aslında. Eşinizin yaptığı abartı kesinlikle ancak geçinmek için kazandığınız meblağ yetersiz. Yaşadığımız yerin şartları gereği bir şekilde zaten geçim sıkıntısı yaşanıyor, her şey çok çok pahalı kabul. Ancak bazi şeyler de aman anca bu kadar diyerek olmuyor.
Aynen bana da sacma geldi 4 5 bin zaten yetmez bile bence kit kanaat gecinilir yani o da borcun yoksaEv, araba almak icin yirtik seylerle dolaşmayi dusunup, cocuktan kismak istiyorsa cocuk yapmayip birikim yapsaymiş mesela.
Şu devirde 4-5bin maaş kirada ve cocuklu aile icin açlık sinirinda yaşiyorlar demek zaten.
O birikimi evlenmeden once ya da cocuksuzken düşünseymiş. Cok sinir bozucu. Ev fiyatlarina her sene 100.000zam biniyor araba desen ucmuş gitmiş. 4-5 bin paranin kenara attigiyla hangisini kac sene sonra alabilecek? Kac sene o cocuk yirtik ustle gezecek.
Aynen öyle. Günlük güneş kremi, boyama kitabı, pasteli, keçeli takımı, kuru boya seti, oyun hamuru almaktan iflahım kesiliyor ama yapacak bir şey yok. Çocuğu yaparken de doğururken de başıma bunların geleceğini biliyordum ve tek laf edemem. Hele her iki ayda bir yeni kıyafet ayakkabı almak gerekiyor çünkü çok hızlı büyüyor çocuk. Bir avm ye gitsek çikolata şelalesi ister, yemek de ister, dondurma da ister. Hepsini aynı anda almam ama birinden birini alırım. Ne yapacağım karşıdan baktırıp delik çorapla mı gezdireceğim?Bunun adı yaşamak değil ki. Açlıktan ölmeden ertesi günü görmek. 5 yaşında sayılır çocuğum var dün gelmiş anne yeni etkinlik kitabı istiyorum diyor. Almayayım mı yani? Bu adam almaz. Yazık çocuğa.
Çocuk bakmayı sadece karnını doyurmak ölmeyecek kadar giydirmek zannediyor. Kış gelecek mont bot almayacak çocuğa herhalde.
Yahu yaz başı çocuklara şampuan ve güneş kremi aldım sadece 200 lira bu ikisiydi.
Cocuklar gercekten istiyor.. ben kucukken utanirdim isteyemezdim anne babamdan oyle hatirliyorum ama onca seye ragmen koskoca cuval oyuncagimiz vardi sukurler olsun… hersey mukemmel olmaz ama surekli kiyafet almak gerekiyor..onunde bi abi abla varsa kuculenleri giydiriyorsun digerine eger iyi durumdaysa ayni cinsiyetse birde.. ama iste..Aynen öyle. Günlük güneş kremi, boyama kitabı, pasteli, keçeli takımı, kuru boya seti, oyun hamuru almaktan iflahım kesiliyor ama yapacak bir şey yok. Çocuğu yaparken de doğururken de başıma bunların geleceğini biliyordum ve tek laf edemem. Hele her iki ayda bir yeni kıyafet ayakkabı almak gerekiyor çünkü çok hızlı büyüyor çocuk. Bir avm ye gitsek çikolata şelalesi ister, yemek de ister, dondurma da ister. Hepsini aynı anda almam ama birinden birini alırım. Ne yapacağım karşıdan baktırıp delik çorapla mı gezdireceğim?
Bunun adı yaşamak değil ki. Açlıktan ölmeden ertesi günü görmek. 5 yaşında sayılır çocuğum var dün gelmiş anne yeni etkinlik kitabı istiyorum diyor. Almayayım mı yani? Bu adam almaz. Yazık çocuğa.
Çocuk bakmayı sadece karnını doyurmak ölmeyecek kadar giydirmek zannediyor. Kış gelecek mont bot almayacak çocuğa herhalde.
Yahu yaz başı çocuklara şampuan ve güneş kremi aldım sadece 200 lira bu ikisiydi.
Yakın olsa da servisler ateş pahası,hamileyim diye çocuğumu götüremiyorum bi de bebek olunca zor olur diye servis tuttuk 1 km mesafe 200 lira istediÇocuk hep bir yaşında kalacak sanıyor herhalde.
Bir de hızlı büyüyorlar ki, kıyafet yetiştirmek zorlaşacak. Bir de çocuk kıyafetleri bir pahalı ki.
E yani beslenmesine de dikkat etmek gerekecek sütten kesince. Etiydi sebzesiydi derken dünya masraf olacak. Patates püresi neyine yetmiyor der çıkar bu adam valla.
Bir de anaokuluna başlayacak beş yaşında, kıyafeti, okul gereçleri falan hiç ucuz olmayacak. Uzak olursa falan servisler ateş pahası.
Diyeceğim o ki valla durumunuz yoksa çocuk mocuk yapmamak lazım.
Yoruma hak veriyorum ama bi de şu var bende anne olmak istiyorum o da ama o kocadan ya da babadan dolayı maddi olanaklara sahip ise benim suçum ne,benim anneliği tatmaya hakkım yokmu her şey gibi Buda mı zenginlerin hakkı…bazen insanlar anne baba olmaya çok istekli olabiliyor ha birden fazlası için evet ama bir çocuk isteyen onun için elinden geleni yapabilecek durumu iyi olmayanların da hakkı diye düşünüyorum..Konuyu dağıtmak istemiyorum ; ama belki birileri mesajınızı okur birkaç çocuk kurtulur, ümit işte...
30 yaşına dayandım, anlamıyorum bu zihniyeti, ya da anladığıma tahammül edemiyorum. Günümüzde çocuk büyütmek maddi de manevi de zor çok zor. Bebekken göze batmıyor; ama yaş aldıkça , sosyal yaşama atıldıkça yokluk içinde büyüyen( maddi/manevi) ile varlık içinde büyüyen ( maddi/manevi) çocuklar arasındaki fark öyle ortaya çıkıyor ki . Her çocuk maddi de manevi de doyumu hak ediyor. Yazık ya hu, herkes anne baba olmak zorunda değil. Keşke kıstas olsa, çocuğa sunacak belli bir maddi ve manevi birikimi olmayan insanlar anne baba olamasa. Çocuk sahibi olmak bir başarı değil. Burada nasıl güzel kalpli kadınlar okuyoruz. Ben gerekli manevi birikimi veremem, maddi birikimi sunamam çocuk sahibi olmayacağım diyor. Takdir ediyorum gerçekten, nasıl da gerçekçi, nasıl da net, nasıl da sırf topluma ayak uydurayım diye bir canlıya kıyamayacak kadar mert... Eş seçimi bizim elimizde, biz kendimizi yakabiliriz sıkıntı yok. Ama çocuklar anne babalarını seçemiyor. Yakmayın o çocukların başlarını.
Bu işin sonu kemer sıkmaya değil cimriliğe yol almış.Bazı planlarimız var geleceğe dönük ve birikim yapıyoruz esim calısiyor sadece bebeğimin biraz daha büyümesini bekliyorum calışmak için aylık 4500 5000 kadar gelirimiz var ev kira esim diyor ki mutfak kira ve çocugun masrsflarindan hariç hiç bir şey almayıp birikim yapalım gerekirse yırtık eşyalarla gezelim ama almayalim ben de diyorum ki kemer sıkalim evet ama en azından iç camasır en azından yirtilmıs eşyanın yırtılmış corabın yerine yenisini alalım o kadar da değil bu konuda anlaşamıyoruz sırf harcayamayalim diye altın hesabına yatırıyor kişisel bakim(bana kaş bıyık alma onun da berbere gitme)parası dahi ayırmıyor sitem edince ben düşüncesiz oluyorum canımız çikolata cekse 10 kere düşünüp alıyor çocuğa oyuncak almıyor anneannesi babaannesi alıyor onlar almasa cocuk oyuncaksız kalacak mesela kızımız 1 yaşına girecek diyorum ki şatafatli parti istemiyorum kutlama da yapmayalım ama 750 800 liralık konsept cekim var en azından onu yaptıralım ona da hayır diyor hatıra kalir diyorum çocuga araba konforu sağlayamadiktan sonra kendimize ait ev olmadıktan sonra anıyı ne yapalım diyor alinıyorum ben mi alinganlık ediyorum ya ? Çocugun deterjanı bitmisti atopik ciltli özel deterjan kullanıyorum karta para yükle alalım siparis edelim dedim eczanelerde bulamadık yükleyememiş ama para vardı benim telefonumun arkasında 100 lira para vardı 50 lirasıyla kontor yukledim madem sende para vardı neden deterjani onunla almadın beni sıkıştırdın deterjan almak yerine paket yaptın diye kizıyor senin gorevin o deterjanı almak bu harcligı babam verdi dedim senin paran benim param hesabı yapıyorsun diye bana küstü konusmuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?