- Konu Sahibi sstsessizol
-
- #141
Yok hic sinir olmayin :) dogru zaman geldiginde olacaktir uzulmeyin hic. Emin olun size belli etmese de kafasinda evirip ceviriyordur bebek fikrini.yaa cok duygulandim aglayacagim resmen, cok guzel ifade etmissiniz
bir daha sinir oldum simdi kocama
Ben bakarım,ben bakarım dedim durdum.sonuç oğlum şimdi 11 aylık babası kucağında uyutmaya çalışıyor :) eşim arada söylenir ben bakarım ben bakarım dedin;şimdi kim bakarsa baksın kim bakarsa baksın diyorsun der. Ama iyi ki yaptım hiç umrumda değil :)
Hamileliği sınav stresiyle geçirmeniz bence doğru olmaz12.haftadan sesleniyorum, bazen başımı yataktan kaldıramıyorum. Bazen su içmeye mutfağa gidemiyorum. Herkesin ağır geçecek diye bir kural yok elbette ama bu da bir ihtimal. Zaten insan hem bedenen hem ruhen kendini zayıf hissediyor. O süreçte sınava hazırlanmak yipratabilir sizi.
Diger yandan da, Allah ne zaman verirse o zaman oluyor. Belki 2 3 sene sonra olabilir. Istediginiz an olacak diye bir kural yok. Eşinizin yaşı apazıcık ilerlemis :) çocuğunuzu yalniz bırakmayıp kardeş yapma isteğiniz varsa bence bir an önce ilk çocuğu düşünün:) erkekler baba olduktan sonra farkina variyor zaten her şeyin. Oncesinde çok büyük bir anlayış ve sorumluluk beklemeyin
Ikna etmekte bir sey yok. Ama gercekten istemeyen adami ikna edip baba yapmak istediginizden emin misiniz?
Bebek elbette istiyor ama daha vaktinin oldugunu dusunuyor ama ben vaktinin geldiguni dusunuyorum. Olay bu.
kizlar sizden korkulur valla.
ama onlar da kendileri kasiniyor
canim ben yapamam ya, gece uykularim kacar, yalan soyledim diye dusunmekten hasta neyim olurum kesindayanamam itiraf ederim hemen
Teşekkür ederim bizde bundan sonra bebeğimizle gezeceğiz Allah'ın izniyle. Tabi biraz zor olacak ama olsun. Rabbim sizin için de hayırlısını versin.biz cok sukur su ana kadar her seyi doyasiya yasadik ve de yasiyoruz
ha borcumuz yok mu? var.
ev sahibi de degiliz.
cok sukur atlatmissiniz sorunlarinizi, bundan sonrasi daha iyi olur insallah sizin icin. Sevgiler.
Bende bir ogrenciyim.
Hatta bu ay mezun oluyoruz.
Ama okumaya devam etmeyi düşünüyorum. Yani dusunuyordum.
Bizim birlikteliklerimiz hep korunmasiz oldu.
Ve ben genelde ona benim bebegimin olmayacağını, olamayacağını, soylerdim.
O da her defasında neden böyle diyorsun, derdi. Kizardi.
Neyse benim bu laflarimdan ve tabiki birlikteligimizden de herhangi bi gebelik durumu olmayınca o da sanırım belledi. Hamile kalamayacagimi fln..
Derken en son ki birlikteliklerde megersem yumurtlama günlerine denk gelmiş.
Ben fark ettiğim gibi günümü sabırsızlıkla bekledim. Ve ona herhangi bir şey soylemedim.
Hatta birlikte olduğumuz o günlerde içinde tutma , gebe kalacaksin kalk hadi ,fln demeleri beni çok uzmustu.
Gebe olduğumu öğrendiğim gün sonucu ona gösterdim. Önce ağladı fln sevinmis gibi.
Emin olamıyorsunuz ama....
Ben okula gittim. Sabah kahvaltısı yapamamistim. Aradi konuşuyoruz.
O esnada bana cikip sen çocuğu istiyor musun gerçekten , dediginde beynim donmustu.
Bu cümlesinden sonra ne dese benim için bi önemi yoktu.
SabahKi göstermiş olduğu o şaşkın mutluluk ağlamalar bana rol olarak geldi.
Çünkü bi defa onu bu konuda denemistim.
Ve ona da söylemiştim.
Ve eğer beklediğim tepki dışına çıkarsa sevinmedigini anlarım , demistim.
Herneyse...
Daha sonra konuşmak istesede ben konusamadim. Bildiğiniz psikolojik olarak çökmüştüm.
Daha sonra böyle birşey demedigini fln soyleyip durdu.
Kuruntu fln yapiyormusum fln.
Bi sonraki gün onu uyardim. Aldim karşıma konuştum.
Bi daha bana böyle bi konusma yapmamasıni yaptığında tepkimin sert cikacagindan bahsettim.
Tamam. Dedikten bi gün sonra tekrar cikip bana sordu.
Ne yapacaksın, ne yapmayı düşünüyorsun, nasıl olacak , gerçekten istiyor muyum bu bebeği ... diye sormalara koyuldugu an ben artık benimle bebek hakkında konusmamasini.
Hamileligimi öğrendiğim andan beri beni öldürdüğünü.
Madem bu kadar korkuyordun, neden benimle birlikte olduğunu. Oldun madem neden korunmadigini. Söyleyip.
Konuşmayı bıraktım.
Ustume düştü ama ne yapsa faydasız di..
Sonrasında bi gün sonra sanırım yada 2 gün gecmis olmalı üstünden.
Cikip bana demez mi .senin yüzünden konuşamıyoruz adan akıllı.
Bak ne hissettiğini bilmiyorum.
Nasıl olacak... fln fln.
Gerçekten istiyor muyum ,
Hala zamanım varmış.
1 ay lik zaman diliminde gidip aldirabilirmisim.
Ben sadece susup dinledim.
Bunları söylerken gülüyor.
Ben o gün pazara çıkmıştım biseler almak için.
Ama alamadım.
Nefes alamıyorum.
Benim sevgili eşim. Aşık olduğum adam.
Her zerresine hayran olduğum adam bana bebeği istemediğini söylüyordu.
Ben alt üsttüm.
Arkadaşımı aradım dertleşmek için ama uygun değildi.
Telde anlat , dedi ama telden anlatılacak gibi de değildi.
Bu yüzden sonra konuşuruz , deyip gecistirdim.
Bu arada eşimle telden konustuk.
İş yerinde idi. Bos zamani varmis fln
Herneyse sonra ben eşimle ayrılmak isteğimi soyledim.
Eğer aldırma olayına girersemm psikolojik olarak kendimi kaybedecegime.
Ve gözümün onu gormeyeceginden.umursamayacagimdan bahsettim.
Ve benim bu değerimi hic etmesinden dolayı bildiğiniz harap oldum.
Derken suan hala çok kırgınım ve affedemiyorum.
Herşeyin hayirlisi....
Beni normalde çok düşünür.
Sırf okumam için beni destekliyor.
Ders çalışmamı söyleyip durur.
Zayıf bi bedenim var.
Yemek yemiyorum. Yiyemiyorum . Sağlık olarak sıkıntılar oluyor bazen. Kızıyor bana kendime dikkat etmedigim için.
Bu yüzden çocuğu suan icin düşünemiyor olabilir ama olan olmuş.
Şimdi çocuğu aldir , demenin yeri mi ?
Böyle bi ima da nasıl bulunur. ..
Neyse....
Eşiniz istemezse sakin yapmayın.
Sonra üzülen siz olursunuz.
Adam çocuk istemiyormuş, bile bile lades olmuş sizinki. İstemeyen adam tabiki sorar ne olacak ne yapacağız diye. İsteyen sensin senin kararlılıkla cevap vermeni beklemiş senden güç almak istemiş olabilir. Oyun mu bu? Bütün hayatı değişiyor adamın , sebep??? Karısı "benim çocuğum olmuyor" diye adamı kandırdığı için. Madem yumurtlama gününüzde korunmasız ilişki olduğunu farkettiniz ertesi gün hapı alsaydınız. Yada çocuk istiyorsanız bu isteği bir zahmet baba yapmaya çalıştığınız insana açsaydınız.Bende bir ogrenciyim.
Hatta bu ay mezun oluyoruz.
Ama okumaya devam etmeyi düşünüyorum. Yani dusunuyordum.
Bizim birlikteliklerimiz hep korunmasiz oldu.
Ve ben genelde ona benim bebegimin olmayacağını, olamayacağını, soylerdim.
O da her defasında neden böyle diyorsun, derdi. Kizardi.
Neyse benim bu laflarimdan ve tabiki birlikteligimizden de herhangi bi gebelik durumu olmayınca o da sanırım belledi. Hamile kalamayacagimi fln..
Derken en son ki birlikteliklerde megersem yumurtlama günlerine denk gelmiş.
Ben fark ettiğim gibi günümü sabırsızlıkla bekledim. Ve ona herhangi bir şey soylemedim.
Hatta birlikte olduğumuz o günlerde içinde tutma , gebe kalacaksin kalk hadi ,fln demeleri beni çok uzmustu.
Gebe olduğumu öğrendiğim gün sonucu ona gösterdim. Önce ağladı fln sevinmis gibi.
Emin olamıyorsunuz ama....
Ben okula gittim. Sabah kahvaltısı yapamamistim. Aradi konuşuyoruz.
O esnada bana cikip sen çocuğu istiyor musun gerçekten , dediginde beynim donmustu.
Bu cümlesinden sonra ne dese benim için bi önemi yoktu.
SabahKi göstermiş olduğu o şaşkın mutluluk ağlamalar bana rol olarak geldi.
Çünkü bi defa onu bu konuda denemistim.
Ve ona da söylemiştim.
Ve eğer beklediğim tepki dışına çıkarsa sevinmedigini anlarım , demistim.
Herneyse...
Daha sonra konuşmak istesede ben konusamadim. Bildiğiniz psikolojik olarak çökmüştüm.
Daha sonra böyle birşey demedigini fln soyleyip durdu.
Kuruntu fln yapiyormusum fln.
Bi sonraki gün onu uyardim. Aldim karşıma konuştum.
Bi daha bana böyle bi konusma yapmamasıni yaptığında tepkimin sert cikacagindan bahsettim.
Tamam. Dedikten bi gün sonra tekrar cikip bana sordu.
Ne yapacaksın, ne yapmayı düşünüyorsun, nasıl olacak , gerçekten istiyor muyum bu bebeği ... diye sormalara koyuldugu an ben artık benimle bebek hakkında konusmamasini.
Hamileligimi öğrendiğim andan beri beni öldürdüğünü.
Madem bu kadar korkuyordun, neden benimle birlikte olduğunu. Oldun madem neden korunmadigini. Söyleyip.
Konuşmayı bıraktım.
Ustume düştü ama ne yapsa faydasız di..
Sonrasında bi gün sonra sanırım yada 2 gün gecmis olmalı üstünden.
Cikip bana demez mi .senin yüzünden konuşamıyoruz adan akıllı.
Bak ne hissettiğini bilmiyorum.
Nasıl olacak... fln fln.
Gerçekten istiyor muyum ,
Hala zamanım varmış.
1 ay lik zaman diliminde gidip aldirabilirmisim.
Ben sadece susup dinledim.
Bunları söylerken gülüyor.
Ben o gün pazara çıkmıştım biseler almak için.
Ama alamadım.
Nefes alamıyorum.
Benim sevgili eşim. Aşık olduğum adam.
Her zerresine hayran olduğum adam bana bebeği istemediğini söylüyordu.
Ben alt üsttüm.
Arkadaşımı aradım dertleşmek için ama uygun değildi.
Telde anlat , dedi ama telden anlatılacak gibi de değildi.
Bu yüzden sonra konuşuruz , deyip gecistirdim.
Bu arada eşimle telden konustuk.
İş yerinde idi. Bos zamani varmis fln
Herneyse sonra ben eşimle ayrılmak isteğimi soyledim.
Eğer aldırma olayına girersemm psikolojik olarak kendimi kaybedecegime.
Ve gözümün onu gormeyeceginden.umursamayacagimdan bahsettim.
Ve benim bu değerimi hic etmesinden dolayı bildiğiniz harap oldum.
Derken suan hala çok kırgınım ve affedemiyorum.
Herşeyin hayirlisi....
Beni normalde çok düşünür.
Sırf okumam için beni destekliyor.
Ders çalışmamı söyleyip durur.
Zayıf bi bedenim var.
Yemek yemiyorum. Yiyemiyorum . Sağlık olarak sıkıntılar oluyor bazen. Kızıyor bana kendime dikkat etmedigim için.
Bu yüzden çocuğu suan icin düşünemiyor olabilir ama olan olmuş.
Şimdi çocuğu aldir , demenin yeri mi ?
Böyle bi ima da nasıl bulunur. ..
Neyse....
Eşiniz istemezse sakin yapmayın.
Sonra üzülen siz olursunuz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?