Eşiyle evde yabancı gibi yaşayanlar

Ben de öyle yapıyorum bir haftadan beri akşam yemek yapmıyorum temizlik yapmıyorum bi kadın tut yemeğini temizliğini yapsın onunla sohbet etmek zorunda da değilsin dedim.
Canım bunu diyecek kıvama geldinse arkadaşım gibi olur sonunuz. 8 yıl götürmüş o bu şekilde en son artık temizlik falan yapmıyordu. Sadece çocuklarına göre yemek yapıyordu. Ve onun eşi parada saklamış. Yani 4 yıl önce buraya gelince ev aldıkları zaman arkadaş paranın eksik olduğunu fark etmiş. Eşi birikim yapıyor sanıyormuş ev parası bayağı eksik çıktı dedi. 100 bin lira dan bahsediyordu. Hatta ben çok kızmıştım hiç mi oturup birlikte hesap kitap tutmadınız. Hayır dedi bunu dediğim de bana güvenmiyor musun cevabını veriyormuş eşi. Zor şeyler inşallah huyları düzelir. Düzelmezsede senin yolunu onun yolundan ayırsın Allah 🙏
 
Aslında öyle yapmak yerine her şey normalmiş gibi davranmalı Bi tatsızlık yaşanmamış gibi. ama eş olarak sizde değer vermemelisin yani sizde onu umursamayın. Ailenizle yanında konuşun arkadaş çevrenizle planlar yapıp dışarı çıkın kahve yapıp komşunuzu çağırın kendinize daha özen gösterin yani onun ilgisine ihtiyaç duymadığınızı belli edin oda zamanla sizin Bi ortamınızın içinde olmak isteyecektir
Bunları dikkate alacağım umarım işe yarar.
 
Canım bunu diyecek kıvama geldinse arkadaşım gibi olur sonunuz. 8 yıl götürmüş o bu şekilde en son artık temizlik falan yapmıyordu. Sadece çocuklarına göre yemek yapıyordu. Ve onun eşi parada saklamış. Yani 4 yıl önce buraya gelince ev aldıkları zaman arkadaş paranın eksik olduğunu fark etmiş. Eşi birikim yapıyor sanıyormuş ev parası bayağı eksik çıktı dedi. 100 bin lira dan bahsediyordu. Hatta ben çok kızmıştım hiç mi oturup birlikte hesap kitap tutmadınız. Hayır dedi bunu dediğim de bana güvenmiyor musun cevabını veriyormuş eşi. Zor şeyler inşallah huyları düzelir. Düzelmezsede senin yolunu onun yolundan ayırsın Allah 🙏
Bizde de hesabı kitabı birikimi kendi aklında kendince yapar ben bişey söyleyince de tamam bundan sonra sen yap sen yetiştir borçlara harcamalara der. Evlendiğimiz günden beri borç ediyoruz ailesi hiçbir şekilde yardımcı olmamıştı düğün sürecinde. İnşallah düzelir diyorum ama umudum yok artık.
 
Merhaba arkadaşlar. Ben 26 yaşında 1 buçuk yıllık evliliği olan biriyim. Neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten çok doldum gücüm kalmadı.
Üniversitede tanışıp severek evlendik. Ama evliliğimizin en fazla birinci ayından itibaren her şey bitmiş gibi hissediyorum. Anlatmaktan yoruldum.
İlk zamanlar eniştesinin e ticaret sayfası için gece gündüz ürün aramaya başladı internetten bazı zamanlar ikimizde tüm gün evde olmamıza rağmen abartısız tek kelime etmeden geçen günlerimiz oldu bu dönemde kendini sadece o siteye ürün bulmaya adamıştı. Eşim bilgisayar mezunu olduğu için zaten ilgisi çok fazla teknolojiye o da ayrı bir sorun tabiki. Gel zaman git zaman biz yatağa bile birlikte girmemeye başladık ben uyurdum o saatlerce ürün arardı. Sabah ben uyanmaya yakın yatağa helirdi aylarca böyle devam etti sonra çok şükür ki eniştesi o işi bıraktı. Tam rahat nefes alacağım dedim bu defa da oyun bağımlısı oldu gece gündüz bilgisayar başında telefon başında oyundan çıkmadı. Ailesine anlattım yardım istedim. Zor da olsa eskisi kadar girmemeye başladı.
6 aylık bir kızımız var ve ona karşı da çok ilgisiz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailesine çok düşkün her kararımızda ablasına danışıyor. Gece boyunca telefonda ailesiyle arkadaşlarıyla konuşuyor ben evde yokmuşum gibi ve ailesiyle konuşurken daima odanın kapısını kapatıyor beni onlardan da uzaklaştırıyor bu hareketi. Hayattaki tek amacı para para para. Allaha şükür ikimiz de devlet memuruyuz durumumuz çok iyi ama bişey alacağımız zaman çok ucuz bişey olsa dahi laf ediyor. Tek muhabbeti ev almak arabayı değiştirmek ağzından başka sohbet konusu çıkmıyor. Ailemden uzakta burda iki yabancı gibi yaşamaktan bıktım boşanmayı da çok düşündüm. Ailemin üzülmesini istemiyorum onlar beni çok huzurlu biliyolar. Ama benim her anım ağlamakla düşünmekle geçiyor.
Ben mi abartıyorum lütfen yardımcı olun
Kendinizi de düşünün.Demesi kolay biliyorum ama varlığınızı anlamayan adam belki yoklugunuzda ıslah olur.Boyle sürdüremeyeceginizi sebeplerinizle açık açık konusun.Kendine ya ceki düzen verir ya da böyle tel bilgisayar başında ilgilendikleriyle hayat sürer.
 
Bu bir tür bağımlılık olabilir mi? Yanı o ekranın başına geçmek için beyin türlü bahaneler üretiyor. Ona da bak buna da bak derken vakit gelip geçiyor farkedilmiyor bile. Bağımlılıkla ilgili yardım almanız faydalı olabilir belki.
 
Bizde şiddet yok zaten o olsaydı bi an bile düşünmezdim ama psikolojik şiddet de fiziksel kadar yoruyor insanı. İnşallah bebeklerinizi hayırlısıyla kucağınıza alırsınız. Hayattaki en güzel his o
Ekonomik siddet de var sanki sizde. Pek bu adam duzelecek gibi durmuyor. Ailemi uzerim bosanirsam diyorsun da, asil senun uzulmen sileni uzer. Su halini bilseler eminim kizim bosan derlerdi. Esin ergenlikten cikamamis daha. Evlilik degil su yasadiginiz. Ailesiyle kapali kapilar arkasindan konusmadi da seni esi olarak sirdasi olarak gormedigini gosteriyor.
 
Merhaba arkadaşlar. Ben 26 yaşında 1 buçuk yıllık evliliği olan biriyim. Neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten çok doldum gücüm kalmadı.
Üniversitede tanışıp severek evlendik. Ama evliliğimizin en fazla birinci ayından itibaren her şey bitmiş gibi hissediyorum. Anlatmaktan yoruldum.
İlk zamanlar eniştesinin e ticaret sayfası için gece gündüz ürün aramaya başladı internetten bazı zamanlar ikimizde tüm gün evde olmamıza rağmen abartısız tek kelime etmeden geçen günlerimiz oldu bu dönemde kendini sadece o siteye ürün bulmaya adamıştı. Eşim bilgisayar mezunu olduğu için zaten ilgisi çok fazla teknolojiye o da ayrı bir sorun tabiki. Gel zaman git zaman biz yatağa bile birlikte girmemeye başladık ben uyurdum o saatlerce ürün arardı. Sabah ben uyanmaya yakın yatağa helirdi aylarca böyle devam etti sonra çok şükür ki eniştesi o işi bıraktı. Tam rahat nefes alacağım dedim bu defa da oyun bağımlısı oldu gece gündüz bilgisayar başında telefon başında oyundan çıkmadı. Ailesine anlattım yardım istedim. Zor da olsa eskisi kadar girmemeye başladı.
6 aylık bir kızımız var ve ona karşı da çok ilgisiz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailesine çok düşkün her kararımızda ablasına danışıyor. Gece boyunca telefonda ailesiyle arkadaşlarıyla konuşuyor ben evde yokmuşum gibi ve ailesiyle konuşurken daima odanın kapısını kapatıyor beni onlardan da uzaklaştırıyor bu hareketi. Hayattaki tek amacı para para para. Allaha şükür ikimiz de devlet memuruyuz durumumuz çok iyi ama bişey alacağımız zaman çok ucuz bişey olsa dahi laf ediyor. Tek muhabbeti ev almak arabayı değiştirmek ağzından başka sohbet konusu çıkmıyor. Ailemden uzakta burda iki yabancı gibi yaşamaktan bıktım boşanmayı da çok düşündüm. Ailemin üzülmesini istemiyorum onlar beni çok huzurlu biliyolar. Ama benim her anım ağlamakla düşünmekle geçiyor.
Ben mi abartıyorum lütfen yardımcı olun
Bence eşiniz daha evli olduğunu anlayamamış.Hala ailesiyle birlikte yaşadığını sandığı için dertlerini onlarla paylaşiyodur. Kendisininde bir ailesi olduğunun farkında değil. Aslında şimdiye kadar bu sürece alışması lazım ama erkekler geç olgunlaşır umarım duzelirsiniz canım 😊
 
Aileler neden çoçuklarını okutur zor zamanlarda kendi ayakların üzerinde dursun diye o zaman okumanızın ne anlamı var. İlk önce bu soruyu kendinize sorun. Aileniz üzülmez esas ailenizi üzen sizin böyle mutsuz bir ortamda oluşunuz olurdu. Değer vermiyor, zaman ayırmıyor, psikolojik baskı var, çoçukla ilğilenmiyor, para harcama problem daha ne birşey kalmamış ki geriye psikolojik şiddet uyguluyor. En ve en önemlisi ne biliyormusunuz iletişim, duygusal paylaşım yok. Bence alın çoçuğunuzu bir kaç gün ailenizin yanına gidin hem kendinizi dinlemiş olursunuz, hem uzaktan ilişkinizi tarafsız olarak gözlemlersiniz sizin için fırsat olmuş olur.
 
Ya ben anlamiyorum gerçekten. Evliliğimizin evlilik denecek bı tarafı kalmış mi? Adam size değer vermiyor, evde ikinci bı maaş getiren, evi temizleyen, çocuğa bakan, yemek yapan biri var işte. Bunun farkındasınız ama ailem üzülmesin diye çekiyorum diyosunuz. Millet eğitimsiz haliyle asgari ücret alırım kıt kanaat de olsa çocuğuma bakarım diyor, böyle adamların kahrını çekmiyor. Ama benim burda özellikle memur kadınlarda rastladığım olay, ülke ortalamasından çok daha iyi maddi ve çalışma şartlarıniz olduğu halde böyle adamların kahrını çekmeye devam ediyosunuz. Kusura bakmayın ama memurluğu keşke hiç mecburiyeti olmadığı halde koca kahrı çeken kadınlara değil de tek başına da olsa ayakta durmaya çalışan güçlü kadınlara verseler keşke.
 
Kaç yıl sevgili kaldınız ve evlenmeden önce böyle davranışları varmıydı hiç sinyal verdi mi ? Yoksa evlenince birden mi başladı ?
 
Merhaba arkadaşlar. Ben 26 yaşında 1 buçuk yıllık evliliği olan biriyim. Neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten çok doldum gücüm kalmadı.
Üniversitede tanışıp severek evlendik. Ama evliliğimizin en fazla birinci ayından itibaren her şey bitmiş gibi hissediyorum. Anlatmaktan yoruldum.
İlk zamanlar eniştesinin e ticaret sayfası için gece gündüz ürün aramaya başladı internetten bazı zamanlar ikimizde tüm gün evde olmamıza rağmen abartısız tek kelime etmeden geçen günlerimiz oldu bu dönemde kendini sadece o siteye ürün bulmaya adamıştı. Eşim bilgisayar mezunu olduğu için zaten ilgisi çok fazla teknolojiye o da ayrı bir sorun tabiki. Gel zaman git zaman biz yatağa bile birlikte girmemeye başladık ben uyurdum o saatlerce ürün arardı. Sabah ben uyanmaya yakın yatağa helirdi aylarca böyle devam etti sonra çok şükür ki eniştesi o işi bıraktı. Tam rahat nefes alacağım dedim bu defa da oyun bağımlısı oldu gece gündüz bilgisayar başında telefon başında oyundan çıkmadı. Ailesine anlattım yardım istedim. Zor da olsa eskisi kadar girmemeye başladı.
6 aylık bir kızımız var ve ona karşı da çok ilgisiz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailesine çok düşkün her kararımızda ablasına danışıyor. Gece boyunca telefonda ailesiyle arkadaşlarıyla konuşuyor ben evde yokmuşum gibi ve ailesiyle konuşurken daima odanın kapısını kapatıyor beni onlardan da uzaklaştırıyor bu hareketi. Hayattaki tek amacı para para para. Allaha şükür ikimiz de devlet memuruyuz durumumuz çok iyi ama bişey alacağımız zaman çok ucuz bişey olsa dahi laf ediyor. Tek muhabbeti ev almak arabayı değiştirmek ağzından başka sohbet konusu çıkmıyor. Ailemden uzakta burda iki yabancı gibi yaşamaktan bıktım boşanmayı da çok düşündüm. Ailemin üzülmesini istemiyorum onlar beni çok huzurlu biliyolar. Ama benim her anım ağlamakla düşünmekle geçiyor.
Ben mi abartıyorum lütfen yardımcı olun
Abarttığınız tek kısım ailemi üzmek istemiyorum kısmı. Onların sizi nasıl bildiği değil sizin nasıl olduğunuz önemli. Lütfen ayrılın. 26 yaşında bu kadar durgun ve üzgün olmak çok üzücü.
 
Merhaba arkadaşlar. Ben 26 yaşında 1 buçuk yıllık evliliği olan biriyim. Neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten çok doldum gücüm kalmadı.
Üniversitede tanışıp severek evlendik. Ama evliliğimizin en fazla birinci ayından itibaren her şey bitmiş gibi hissediyorum. Anlatmaktan yoruldum.
İlk zamanlar eniştesinin e ticaret sayfası için gece gündüz ürün aramaya başladı internetten bazı zamanlar ikimizde tüm gün evde olmamıza rağmen abartısız tek kelime etmeden geçen günlerimiz oldu bu dönemde kendini sadece o siteye ürün bulmaya adamıştı. Eşim bilgisayar mezunu olduğu için zaten ilgisi çok fazla teknolojiye o da ayrı bir sorun tabiki. Gel zaman git zaman biz yatağa bile birlikte girmemeye başladık ben uyurdum o saatlerce ürün arardı. Sabah ben uyanmaya yakın yatağa helirdi aylarca böyle devam etti sonra çok şükür ki eniştesi o işi bıraktı. Tam rahat nefes alacağım dedim bu defa da oyun bağımlısı oldu gece gündüz bilgisayar başında telefon başında oyundan çıkmadı. Ailesine anlattım yardım istedim. Zor da olsa eskisi kadar girmemeye başladı.
6 aylık bir kızımız var ve ona karşı da çok ilgisiz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailesine çok düşkün her kararımızda ablasına danışıyor. Gece boyunca telefonda ailesiyle arkadaşlarıyla konuşuyor ben evde yokmuşum gibi ve ailesiyle konuşurken daima odanın kapısını kapatıyor beni onlardan da uzaklaştırıyor bu hareketi. Hayattaki tek amacı para para para. Allaha şükür ikimiz de devlet memuruyuz durumumuz çok iyi ama bişey alacağımız zaman çok ucuz bişey olsa dahi laf ediyor. Tek muhabbeti ev almak arabayı değiştirmek ağzından başka sohbet konusu çıkmıyor. Ailemden uzakta burda iki yabancı gibi yaşamaktan bıktım boşanmayı da çok düşündüm. Ailemin üzülmesini istemiyorum onlar beni çok huzurlu biliyolar. Ama benim her anım ağlamakla düşünmekle geçiyor.
Ben mi abartıyorum lütfen yardımcı olun
Bende ailemden ayrıyım senı o kadar ıyı anlıyorum kı bir oyun icin bir hafta konusmadık tam ufak bır konusmaya basladık kavga ettık ve bu ramazan bayramnda cma gnu aılesıne gttı 4 gun yasak vardı arefe bayram ve cars pers orda kaldı cuma gnu eve geldı bu arada 4 aylık hamıleyım aılemde yanmda yok ne dıyım sansss kısacasıı
 
Eşinle sen uyuyorsunuz doğru insan değil açık ve net ve sende maalesef evlendikten sonra anladın çocuk küçük bir şeyleri fark etmesi zor bence yol yakınken ayrıl oda ayrı düzende büyür ve alışır tabii eşin ayrılmaya yanaşabilen hödük biri değilse. Ayrılamıyorsan kendine kendinle bir hayat çiz aynı onun gibi o öyle yapmış sen kendin çocuğunla ilgilen ailenle ilgilen ileride çocuğun büyüdüğünde zaten gezmeye arkadaşlarınla bir yerlere gitmeye başlayacaksın asla ikinci çocuk düşünme. Benim bir çocuğum var benimde evliliği sana benzer yani ortak paydamız yok ve bizde eşimin siniri ve hakaretleri ailesine sanki köleymişim gibi davranma istekleri var ama ben yapıormuyum Hayır. Pandemi süreci geçmesini bekliyorum geçince sadece 1 yıl vericem baktım yine aynı bende boşanmaya düşüncem artık.
 
Daha yaşın küçük bebegin küçük meslegin var ah ablacim ben olsam asla cekmem ama belli sen cekeceksin ve sonra bir bakacaksın dert hastalık sahibi olmuşsun dahası hiç mutlu olmadan gençlik uçmuş gitmiş
Neden o dünyaya bir defa geliyor da sen on defa mı geliyorsun
Önceliği sen olmayan adamı neden yüreğine yük ediyorsun
Boşa gitsin ömrünü yer bu senin dert hastalık sahibi eder ona da bu gamsizlikla hiç bir şey olmaz inan olan sana olur
Allah yardımcın olsun yerinde olsam bir saniye çekmezdim
 
Site icin urun ararken ses cikardiniz mi? Bizi ihmal ediyorsun dediniz mi?
Flort ederken nasil bir insandi?

Uzgunum ben de umit goremedim. Esiniz bos bir insan degisecegini sanmam. Cocuk erken olmus malesef.
 
Site icin urun ararken ses cikardiniz mi? Bizi ihmal ediyorsun dediniz mi?
Flort ederken nasil bir insandi?

Uzgunum ben de umit goremedim. Esiniz bos bir insan degisecegini sanmam. Cocuk erken olmus malesef.
Evet çok söyledim rahatsız olduğumu ama nafile. Şükür işi yürütemediler bitti ondan kurtuldum.
Aslında birlikteyken çok duyarlıydı bana karşı ilgiliydi hatta evliliği benden çok o istedi. Sadece evlenme teklifi etmek için 780 km yol geldi. Böyle bir insandı.
Maalesef bebeği de ben istedim ilgisi bizde yoğunlaşır diye düşündüm çünkü normalde çocuklara çok düşkündü.
 
Back
X