Eşyalarımı herkese veriyorum

Teşekkür edip geçmeyi öğrenmeniz lazım.
Çocuklukla ilgili bir durum olabilir. Belki çocukken paylaşarak vererek kendinizi kabullendirmişsinizdir bazı ortamlara.
Madem farkındasınız dizginleyin kendinizi. Birkaç kez sadece teşekkür edip geçin mesela yapın bunu.
Ay karşıdakiler de neden alıyorki...
Benim de böyle bir kuzenim var. Eteğin güzelmiş desem, vereyim der ya da verirdim ama yeni aldım falan der
Oysa ben istemiyorumki, sadece beğenimi sunuyorum. Ama o sürekli verme peşindedir.
Durdurun kendinizi, ille verecekseniz ihtiyaç sahiplerine yardımda bulunun düzenli şekilde.
 
ben ihtiyaci vardir demedim ki. bir arkadasim kolumdaki bileklige aa guzelmis dese ona vermeyi teklif ederim hatta verdigim de oldu. icten gelen bir sey bu onu soyluyorum.

zaten mesajimda da aslinda yetistirilme tarzimdaki bir yanlisligi anlattim. yoksa yardimin ihtiyac sahibine yapilacagini ben de biliyorum sagolun.
 
Vermezsem ne kadar cimri vs demelerini istemem şahsen
Size cimri derlerse ne olacak? Sizin için bu ne ifade ediyor? Bu düşüncenin de temelinde bazı kaygılar var. Onaylanma kaygısı olabilir, veya diğer dediğim şeyler.
 
Verme
 
Ahh canım konunu takipteyim .evde birşey bırakmadım hepside el işi .ben daha pişman olmadım ama bitince pişman olcagima eminim patik namazlık baş örtusu lif havlu kıyafet ceyizliklerimdi .ben zaten evlenirken hediye etmiştim paketleyip... Aynı insanlara tekrar verdim neden böyleyiz acaba.hayir eve namaz kılmaya gelen misafir olsa birşey veremicem ona yanıyorum.son 1 tane kaldı çünkü
 
Pamukannesi profesyonel destek almadan video ve kitap okumakta profesyonel destek gibi etkili olabilirmi bazen bende istiyorum destek ama maddi imkanlarım yeterli değil
 
Pamukannesi profesyonel destek almadan video ve kitap okumakta profesyonel destek gibi etkili olabilirmi bazen bende istiyorum destek ama maddi imkanlarım yeterli değil

Söyle söyliyim imkan varsa her zaman ilk profesyonel destek alinmasini öneririm. En azindan bir doktor ile görüsülmesi lazim cünkü bazi fiziksel durumlar psikolojik rahatsizliklara da yol acabiliyor. Türkiyedeki saglik sitseminin bu konularda nasil isledigini bilmiyorum. Almanyada bir terapi gerekiyorsa saglik sigortasi onu bir süre karsiliyor cünkü. Terapi almaya maddi güc yetmiyorsa hicbirsey yapmamaktansa videolari izlemek ve kitap okumayi her zaman öneririm. Mesela ben depresyondayken zamaninda bir cok korkular ve düsünceler ile de bogusuyordum. Terapinin yaninda hep birseyler okudum, hem kendimi hem durumumu daha iyi anlamak icin. Bir cok korkumu ve yalnis düsüncelerimi de böyle cözebildim. Hatta hala psikoloji kitaplari ve öz sevgi/öz saygi ile ilgili kitaplari severek okurum.
 
Müsaitseniz bir kahve içmeye geleyim mi size şaka bi yana sevilme kabul görme isteği bu bildiğin. İlk önce düşünmeden konuşmamayı ilke edinin. Bu dürtüyü hissettiğinizde kendinize bir sorun bakalım gerçekten verici olmak istiyor musunuz… Benzeri bir durum bende de var, ufak şeyler hediye alır ya da kendimden veririm ama yaş aldıkça ve insanlar gözümde değer yitimine uğradıkça azaldı.
 
Ufak bir aydınlanma yaşadım gibi
Şuan kendimi dizginlemek için neler yapabilirim onu düşünüyorum
 
Benimde buna benzer bi huyum vardi,mesela birisi bisey dese hemen atlardim ben yaparim diye.atiyorum arkadasim misafirim gelecek nasil yetistircem dese aaa dur ben sana yardim ederdim derdim.kim ne dese hemen yapardim.simdi akillandim asla yapmiyorum.farkettim de ben insanlar beni sevsin diye yapmisim bunu ama kimseden de deger gormedim.suan hic takmiyorum herkes icin daha degerliyim
 
Nasıl aştınız
 
ben de minik bir öneri verebilirim bu yollardan hala gecen/gecmeye çalışan biri olarak; cesaret edin ve korkularınızla yüzleşin. yavaştan kendinizi geri çekin, hep verdiğiniz (maddi-manevi) ilişkilerden bakın bakalım artık eskisi gibi vermediğinizde ne oluyor? o insan hala yanınızda mı değil mi? aslında kırılma noktası buna cesaret edebilmek. vermediğiniz zamanda da (hesapcılıktan bahsetmiyorum) karşınızdaki sizi "kötü insan" olarak suclu hissettirmiyorsa, anlayışlıysa, bir değişme yoksa o insanlar sizin için doğru insanlardır.
 
Nasıl aştınız
Evlenince esim izin vermemeye basladi tabi ben yine devam.tabi bunlari yaptigim zamanla daha toyum.simdi 29 yasindayim yaş aldikca aklim basima geldi.kimse beni sevsin diye ugrasmiyorum hatta istesem yine yaparim ama canim hic yapmak istemiyor.sizinki benimki gibi degil vermeyin siz surekli verdikce kimsenin gozunde bi degeri olmuyor.bi kere verseydiniz kiymetli olurdu.simdi herkes amaaann o nasilsa herkese veriyor bize de versin kafasinda.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…