- Konu Sahibi brenda chenowith
-
- #81
birde ben evi 90 na aldım. faizi o su busu herşeyiyle en fazla 120 bine malolmuştur bana. şimdi satsam 200 bin eder diyorlar. o kadar olmasa da 180 falan ediyor sanırım. 6 yılda bu kadar para biriktirmiş gibi oldum
Sizin de çocuğunuzu allah bağışlasın güzel düşünceniz için teşekkür ediyorum.Burada öyle paragöz gelinler okuyoruz ki...Sevdiğinle beraber 1+1 e bile razı bir kalbin varken,merak etme Allah nasip eder inşallah. Şimdiden hayırlı olsun
ben evli değilim, tek maaşla aldım evi 160 bin lira biriktirdim, 40 bin lira babam verdi, kalan kredi. daha doğrusu paranın büyük kısmını maaşlı çalışıyorken biriktirdim de şimdi kendi işim. kendi işin olması da ayın ayı tutmaması demek; iyi gelir elde edebildiğin gibi, zor geçen aylar da olabiliyor. evi alalı 1 sene oldu geçen ekim ayını toplam 50 lira ile geçirdimonun da 20 lirasıyla anneme bir kıyafet almıştım.
şimdi benim görüşüme göre olaylar şöyle gelişiyor.
evet, insan gezmek tozmak istiyor. ama ben misal 33 olacak kasımda, öğrenciyken filan epey gezdim tozdum (bu arada baba parasıyla okumadım, 14 yaşında beri param kendi paramdır, ama küçük bütçelerle de gezilebiliyor, illa 5 yıldızlı otel tatili yapılacak diye bir kaide yok ben sırt çantamla mis gibi gezdim 20li yaşlardayken) AVMde kahve içmek gibi bir alışkanlığım da yok, eve kahve makinesi almayı tercih ederim. ben böyle bir karakterim. kendi adıma, 14 yaşından beir aileden ayrıyım, senelerdir kendi ayrı evimde kalıyorum, 5 sene kadar y.dışında yaşadım...yani yapmak isteidklerimi zaten yaptım. Ama türkiye şartlarında insanların özellikle kadınların büyük kısmı ancak evlenince aileden ayrı bir ev bir yaşam sahibi oluyor. eşiyle evlenmeden bir tatile gidemiyor vs. yani yeni evli iken yapmak istediği şeyler olabiliyor insanların. bu da doğal. Bunu ölçüp tartmak lazım. Ben ne kadar flört ettim, ne kadar eşimi tanıyorum, aynı çatı altında yaşayınca nasıl olur...Bunlara göre birlikte maddi sorumluluk altına girmeye karar veirlebilir.
bir yerden sonra hele türkiye gibi sosyal olmayan bir ülkede yaşıyorsanız ev sahibi olmayı istiyorsunuz. çünkü geleceğimiz belli değil. düne kadar "hayatım garanti" diye düşünen devlet memurları bile artık öyle düşünemez oldu. Ben hiiiiiç maddiyatçı bir insan değilken ben bile önce evi alayım dedim. Kışa da araba alcam. Neden çünkü bir nevi sigorta. Gelişmiş ülkelerde ev sahipliği oranı bizden çok çok dha düşük bu faktörlerden dolayı. O yüzden almayın demem.
Ev alınca kesinlikle o hayatınızdan psikolojik bir yükü çıkartıyor. ama kendi tercihim 3 sene vadeli borçalndım ben zaten daha ne olduğunu anlamadan 1 senesi bitti bile. eminim artık 24 kaldı 23 kaldı diye sayacağım taksitleri. BU ev benim yaşlılığımda oturacağım vs. bir ev değil muhtemelen 4-5 sene sonra satarım. çünkü başka yere yerleşmeyi vs. düşünüyorum. ama laındı mı alındı. ödendi mi valla ödeniyor. 2-3 ay salladı beni sonra gayet yoluna girdi- tamam bu dönemde benim aylık gelirim 7-8 binlerin altına düşmedi ama düşeydi de öderdim ben de kalan parayı kenara koydum 4-5 sonra araba düşünüyorum gelirim böyle devam ederse. Borç olunca gayet ödüyorsunuz.
Gelelim kişiye özel koşullara. bir kere istanbul işin içine girince olay karşıyor. neden derseniz çünkü çok pahalı. bir de çocuk istiyorum diyorsunuz...E şimdi çocuk olsa çalışamayacaksnız da en kötü 1 sene. Dahası ucuz semtlerde çocuk yetiştirmek gerçekten dert. ben ankaradayım evim kirada ben başka yerde kiradayım. ucuz bir semt. İnanın burada çocuk yetiştirmeyi kesinlikle istemezdim.
Benim önerdiğim şey, her durumda birikim yapın, kesinlikle az eşya ve sade düğün ile evlenin, düğünden hiç borç kalmasa en güzeli, bir de bu şartlar altında kademeli alım.
Şimdi gelelim hesaplara kitaplara , bugünkü koşullara göre hesaplıyorum :
Seçenek 1- çocuğu hemen yapacaksanız diyelim ki kiraya oturdunuz 5bin lira geliriniz de olsa kira faturalar size en kötü 1.500 liraya patlayacaktır çünkü bin lira altında kira kalmadı gibi. Üstüne çocukla hem de iyi semtte ev almak istanbulda en iyimser tahminle bir 400 bin filan demek, 100 lira peşinat vermek için 4 sene boyunca ayda 2bin lira biriktirmeniz lazım. Size market+ pazar+ kuaför9 üst baş+ çocuk için ayda 1.500 lira kalıyor, buraya kadar ypaılabilir bir şey.. 300 bin lira krediyi 10 senede ödeyecek olsanız. İşte burada gümlersiniz, neden? Çünkü 10 sene boyunca ayda 4.500 lira filan ödemeniz gerekiyor. Netten bakabilirsiniz. İyi düşünün.
2- seçenek -ben olsam ne yapardım- sizin de dediğiniz gibi 1+1 bile olsa evi hemen alırdım. 1+1 eve zaten alabileceğiniz eşya yatak+ gardolap+ minik bir koltuk takımı+ TV ünitesi+ mutfak masası + beyaz eşyalar. Aileleriniz size peşinatta yardım edemese bile taksitle bunları ödese de size çok güzel bir katkı olmuş olur, bunlar zaten fazla tutmaz. Çeyiz işini de abartmaz 5er takım kap kacak nevresim almazsanız çok az masrafla evinizi kurmuş olursunuz. Ama işte bu senaryoda sizin bu evin borcunu bitirene kadar çocuk yapmamanız lazım- yaşınız 24 olduğu için yapmasanız da olur :) Zira işte istanbul...Bu eve diyelim ki 200 bine kadar bir bütçe ayırdık. 40 bin lira civarında peşinatı dededen aldık. 10 bin lira kadar da düğünden takılardan kaldı diyelim -düğüne kadar yapacağınız birikimin ancak düğünün kendisine yeteceğini ayrıca tapu vs. masraflarınız olacağını düşünüyorum o yüzden düğünden çok fazla peşinat koyamadım. Ama siz derseniz ki bize 50 bin liralık takı takılır, düğün borcundan hariç, şahaneymiş, ben etrafımdan görüğüm şeyleri baz alıyorum. İnsanlar en sade bile yapsa düğün (salon+gelinlik+ ikram+ kına+ kuaför+ yol+ misafir ağırlama+ organizasyon+ balayı...derken) + eşya (ki benim bu 2. senaryomda güya isizin hiç eşya masrafınız olmayacak alınanı aileler taksitle ödeyecek az eşya olacağı için) ve arada geçen süreçteki masrafı çıkınca taş çatlasa 15-20 bin kalıyor ellerinde. Neyse, 150 bin lira kredi 7 sene vadeyle ayda 3 bin lira filan ödeniyor...Evet hesap bu. Bu sürenin sonunda çocuk yaptığınızı, bu evi satıığınızı 200 bin liralık evi satıp peşinat yaparak çocuklu aile şeklinde oturabileceğiniz bir eve geçtiğinizi düşünebiliriz.
Neden hesabı kitabı koydum ortaya. şundan: İstanbulda oturulur semtte 400 bin liradan aşağı ev yok.
Merhaba arkadaşlar bu ilk konum. Burada herkes birbirine yardımcı oluyor çok hoşuma gitti ben de bir fikir almak istiyorum. 24 yaşındayım erkek arkadaşım da 31 yaşında. İkimiz de özel sektörde çalışıyoruz ben öğretmenim o da banka sektöründe şu an ayrı şehirlerdeyiz o İstanbul'da annesiyle yaşıyor ben de ona 7 saat uzaklıkta küçük bir ilçede yaşıyorum. Babam yurt dışında ve biz evlenmeyi düşünüyoruz yavaş yavaş adımlar atmak istiyoruz ona kalsa dünden razı babam yıl içinde dönecek ve hemen tanışma olacak ama bazı sorularım var. Toplam gelirimiz 4000-5000 arası olabilir en fazla ve ikimizin de ailesinin birer evleri var onlarda da kendileri yaşayacaklar. Tek çocuk olduğum için eşya vesaire konusunda büyük yardımlar göreceğim muhakkak şimdiden birçok şeyim hazır ancak ev konusu kafamı karıştırıyor. Elalemin evinde kiraya para vermektense kredi çekip ev kredisi ödeyelim diyorum 1+1 bile olsa bizim kendi evimiz olsun istiyorum. Sizce başarabilir miyiz? Yardımsız ev almayı başaran ve büyük sıkıntılar yaşamayan varsa bize moral versinler lütfen :) Teşekkürler.
al bakalım sana örnek:
2012de eşimle kimseden çöp almadan ev eşyası, dört başı mamur düğün, gelinlikten damatlığa varana kadar nerdeyse 50-60 bin tl borçlanarak evlendik. her şeyimizi kendimiz yaptık. bi annem biraz destek oldu bazı şeyleri almada ama onlar da ufak tefek şeyler.
şimdi 4 yıllık evliyim, çocuğum var, çocuka kv baktığı için aynı apartmanda oturuyoruz ev kira, eşim memurdu(düşün garanti iş dersin ama artık değil) geçen sene ayrıldı iş kurdu, hala borçlarımız var, kıbrıstan ev aldık borcunu ödüyoruz, orta halli bi arabamız var. ben de bankacıyım ama bir şekilde çeviriyoruz.
hiçbir şeyimizden de geri kalmıyoruz allaha şükür. ne gezmemizden ne yaşantımızdan.
önemli olan mutlu olmayı, huzurlu olmayı istemek.
ben ne çiftler gördüm aileleri bir ton para harcayarak borçsuz harçsız evlendirdi yıla kalmadan ayrıldılar.
ne çiftler gördüm çöpü olmadan evlenip mutlu olup ilerleyen yıllarda varlım içinde yaşayanlar.
sen kocanla başı başa verirsen dünya önünde duramaz.
ev araba diye takılma. sağlığım olsun, evliliğimde saygı olsun de gerisi gelir.
teşekkür ederim yorumunuz için. zaten tüm süreçleri buraya yazacağım ne umduk ne bulduk diye hep beraber görürüz, bu süreçte olan diğer arkadaşlarımıza da fikir olur :)Yapmayın kardeşler. Daha evliliğe birbirinize alismadan yüksek borçla ev sahibi olmaya kalkismayin. en güzel zamanlarinizi evliliğin ilk zamanlarını borç ödeme telasesiyle stresiyle mahvetmeyin.
İnşallah size de eder, sağ olun :)Biz de evleniyoruz şöyle anlatayım. Beyaz eşyayı ailem aldı. Oturma grubunu eşimin ailesi aldı. Biz halı perde yemek odası yatak odası aldık. Toplam 15 bin biz borca girdik eşya için. Düğün salonumu eşimin ailesi tuttu (nişanımı da onlar yapmıştı) eşim kendi takacağın altınları kendi alıyor. Ailesi de kendi takacağın bileziği aldılar.brnim ailem beyaz eşya demiştim zaten ayrıca altınları alıyorlar. Bize de 20 bin borç ödenek kalıyor. Toplam gelir 7500 ikimizin. Aylık 1000 lira kredi ödemeyi düşünüyoruz. 800 kira. 550 öğrenim kredisi borcu. Bize kalıyor 5.000. Bununla da para biriktiröeyi düşünüyorum ev peşinatı için. Altınlarla da toplarsak alırız sanırım bir ev. Krediyle tabi. Neyse bende burda bir hesap yaptım. Allahım yardım eder inşallah............
Çok takmayalım bence..inan huzurumuz olsun yeter. Benim tek korkum çocuk olmadan araba sahibi olmak. İnşallah oluruz. Sende yaz ne ler yaptınız :) ara ara bilgi verİnşallah size de eder, sağ olun :)
Ay yazacağım :) şu an sülalece babamı bekliyoruz yurt dışında çalışıyor, o da bir gelsin yazacak çok hikaye çıkacakÇok takmayalım bence..inan huzurumuz olsun yeter. Benim tek korkum çocuk olmadan araba sahibi olmak. İnşallah oluruz. Sende yaz ne ler yaptınız :) ara ara bilgi ver
Babalar ne yazık ki en son duyuyor.Ay yazacağım :) şu an sülalece babamı bekliyoruz yurt dışında çalışıyor, o da bir gelsin yazacak çok hikaye çıkacakannem çeyiz hazırlamaya başladı Adamın haberi yok neden hep en son babalar duyuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?