Ev olmadan, orta düzey maaşlarla evliliğe adım atanlar?

eşimin babası yok. bir birikmişi evi vs hiçbişi yoktu.

ilk kalıcı gibi bir iş bulduğunda evlendik. 1200 falan alıyordu sanıım o dönem. 7000 kredi çekip düğün eşya vs herşeyi yaptık. tabi asgari düzeylerde. balayına falan gitmedik. gelinlikti nişan kıyafetiydi herşeyin ucuzunu bulmaya çalıştım. kalitesiz şeyleri de kullanamam genelde hem kaliteli hem ucuz olsun diye göbeğim çatladı. önemsemediğim şeylerin kalitesine bakmadım yada orta kalite aldım genelde.

1200 maaş alırken 550 kira veriyorduk. ben ücretli öğretmenlik yapıyordum ama öğrenim kredi borcum eşya borcu vs vardı biraz. ilk 1 yıl onu ödedik.

sonra ben kalıcı bir işe girince krediye girdik. altınları vs bozdurunca 15bin peşinatımız oldu. uygun merkezden uzak bir semtten 90 bine ev aldık. aylık taksitimiz 1400 civarıydı. benim maaşım ilk dönem 1200 gibiydi. eşim o dönemler işsiz kaldı bide. yarısını bir ay ödeyip kalan yarısını sonra ödüyordum.

öle böle derken son yıla girdik. zorlandım mı evet. pişman mıyım hayır. en azıdan kredim bitince çalışmaya ara verebilirim hayalleri kurabiliyorum. boşa çalışmış gibi hissetmiyorum. çünkü ne kadar kazanırsak kazanalım o kadar harcar 1 tl bile kenara koyamazdık. kredi borcu bizi zorunlu tasarrufa itti. ben kanaatkar biriyimdir zaten. yemedim içmedim gezmedim ama çok da zoruma gitmedi.

beni tek sıkıntıya sokan şey kredi yüzünden işimi riske atmamak adına çok alttan aldım ezildim rest çekemedim. hala onun sıkıntısını çekiyorum. kredi olmasa da kirayı ödeyememe korkusuna gene iş sıkıntılarına katlanırdım ama heralde. o da eşimden dolayı.
 
Merhaba.evlendigimde esim asgari ucret alıyor du.birikmisi ile ev kurduk.oyle tam takım olmadi hicbirseyim.yetmedigi yerde bilezik bozdurdum.Ama huzurum vardı.
Asgari ucret o zaman 650 tl ydi.350 si kira...
Bikac ay bende calistim.ve tam 2 senelik evli iken hamile kaldim.planlı bir gebelikti.
Isten yeni ayrilmistim ki hamile olduğumu ogrendim.
Rabbim cok sukur hic daraltmadi.Zamanla bende cocugu krese verip calistim.ev peşinatı biriktirdik.8.5 sene kiraodedikten sonra. Kredi ile kendi evimizi aldık.
Yani diyecegim o ki.geliriniz oldukca iyi.birinizin maasi kira ve ev gecimine gitse.digerini biriktirmiş olsanız arti düğün takıları.1 senede ev peşinatı verir evinizi alırsınız.Yeterki sevgi saygi huzurunuz olsun.
Benim simdi herseyim var.Sırayla her içimde kalanı alıyor um. mutluluklar ve kolaylıklar canım...
 
birde ben evi 90 na aldım. faizi o su busu herşeyiyle en fazla 120 bine malolmuştur bana. şimdi satsam 200 bin eder diyorlar. o kadar olmasa da 180 falan ediyor sanırım. 6 yılda bu kadar para biriktirmiş gibi oldum
 
b,r yıl kira vermek o kadar zor dııl para makul ama evin hepsine kredi çıkmaz ki düğündekileri bozdurur bıraz bırırktır ıyı ev bakarsınız 1+1 yerıne sonra 1+1 yaşamak zor...
 
birde ben evi 90 na aldım. faizi o su busu herşeyiyle en fazla 120 bine malolmuştur bana. şimdi satsam 200 bin eder diyorlar. o kadar olmasa da 180 falan ediyor sanırım. 6 yılda bu kadar para biriktirmiş gibi oldum

Ben 1 sene 9 ay oldu topraktan gireli.
130 a aldim simdi 240 bin rahat ediyor.mevki muhit ve cephesinden dolayi.
40 bin kredi cektim 54 bin geri odeyecegim.
Yani ev bana 144 e falan geldi.kar ettim baya
Sizde gulerek oturun
 
Ben atanamadım daha ama eşimin maaşı iki memurun maaşı kadar ailelerden zerre destek yok eşim düğünü kendi yaptı eşyayı kendi aldı takıları bile kendi aldı evimizi de aldık biraz kendini bilmekle de alakalı bir durum galiba. Harcamalarınizi bütçeye uygun yapar düğün de takılan altınları da peşinat yaparsanız elbetteki size yetecek bir ev alırsınız zorlanmadan:)
 
Herkesi tek tek alıntılayamadım ama tecrübelerinizi okumak benim için faydalı oluyor. Para biriktirmek için erkek arkadaşım da ben de motive olmuş durumdayız :) teşekkür ediyorum.
 
ben evli değilim, tek maaşla aldım evi 160 bin lira biriktirdim, 40 bin lira babam verdi, kalan kredi. daha doğrusu paranın büyük kısmını maaşlı çalışıyorken biriktirdim de şimdi kendi işim. kendi işin olması da ayın ayı tutmaması demek; iyi gelir elde edebildiğin gibi, zor geçen aylar da olabiliyor. evi alalı 1 sene oldu geçen ekim ayını toplam 50 lira ile geçirdim onun da 20 lirasıyla anneme bir kıyafet almıştım.

şimdi benim görüşüme göre olaylar şöyle gelişiyor.
evet, insan gezmek tozmak istiyor. ama ben misal 33 olacak kasımda, öğrenciyken filan epey gezdim tozdum (bu arada baba parasıyla okumadım, 14 yaşında beri param kendi paramdır, ama küçük bütçelerle de gezilebiliyor, illa 5 yıldızlı otel tatili yapılacak diye bir kaide yok ben sırt çantamla mis gibi gezdim 20li yaşlardayken) AVMde kahve içmek gibi bir alışkanlığım da yok, eve kahve makinesi almayı tercih ederim. ben böyle bir karakterim. kendi adıma, 14 yaşından beir aileden ayrıyım, senelerdir kendi ayrı evimde kalıyorum, 5 sene kadar y.dışında yaşadım...yani yapmak isteidklerimi zaten yaptım. Ama türkiye şartlarında insanların özellikle kadınların büyük kısmı ancak evlenince aileden ayrı bir ev bir yaşam sahibi oluyor. eşiyle evlenmeden bir tatile gidemiyor vs. yani yeni evli iken yapmak istediği şeyler olabiliyor insanların. bu da doğal. Bunu ölçüp tartmak lazım. Ben ne kadar flört ettim, ne kadar eşimi tanıyorum, aynı çatı altında yaşayınca nasıl olur...Bunlara göre birlikte maddi sorumluluk altına girmeye karar veirlebilir.

bir yerden sonra hele türkiye gibi sosyal olmayan bir ülkede yaşıyorsanız ev sahibi olmayı istiyorsunuz. çünkü geleceğimiz belli değil. düne kadar "hayatım garanti" diye düşünen devlet memurları bile artık öyle düşünemez oldu. Ben hiiiiiç maddiyatçı bir insan değilken ben bile önce evi alayım dedim. Kışa da araba alcam. Neden çünkü bir nevi sigorta. Gelişmiş ülkelerde ev sahipliği oranı bizden çok çok dha düşük bu faktörlerden dolayı. O yüzden almayın demem.

Ev alınca kesinlikle o hayatınızdan psikolojik bir yükü çıkartıyor. ama kendi tercihim 3 sene vadeli borçalndım ben zaten daha ne olduğunu anlamadan 1 senesi bitti bile. eminim artık 24 kaldı 23 kaldı diye sayacağım taksitleri. BU ev benim yaşlılığımda oturacağım vs. bir ev değil muhtemelen 4-5 sene sonra satarım. çünkü başka yere yerleşmeyi vs. düşünüyorum. ama laındı mı alındı. ödendi mi valla ödeniyor. 2-3 ay salladı beni sonra gayet yoluna girdi- tamam bu dönemde benim aylık gelirim 7-8 binlerin altına düşmedi ama düşeydi de öderdim ben de kalan parayı kenara koydum 4-5 sonra araba düşünüyorum gelirim böyle devam ederse. Borç olunca gayet ödüyorsunuz.

Gelelim kişiye özel koşullara. bir kere istanbul işin içine girince olay karşıyor. neden derseniz çünkü çok pahalı. bir de çocuk istiyorum diyorsunuz...E şimdi çocuk olsa çalışamayacaksnız da en kötü 1 sene. Dahası ucuz semtlerde çocuk yetiştirmek gerçekten dert. ben ankaradayım evim kirada ben başka yerde kiradayım. ucuz bir semt. İnanın burada çocuk yetiştirmeyi kesinlikle istemezdim.

Benim önerdiğim şey, her durumda birikim yapın, kesinlikle az eşya ve sade düğün ile evlenin, düğünden hiç borç kalmasa en güzeli, bir de bu şartlar altında kademeli alım.
Şimdi gelelim hesaplara kitaplara , bugünkü koşullara göre hesaplıyorum :

Seçenek 1- çocuğu hemen yapacaksanız diyelim ki kiraya oturdunuz 5bin lira geliriniz de olsa kira faturalar size en kötü 1.500 liraya patlayacaktır çünkü bin lira altında kira kalmadı gibi. Üstüne çocukla hem de iyi semtte ev almak istanbulda en iyimser tahminle bir 400 bin filan demek, 100 lira peşinat vermek için 4 sene boyunca ayda 2bin lira biriktirmeniz lazım. Size market+ pazar+ kuaför9 üst baş+ çocuk için ayda 1.500 lira kalıyor, buraya kadar ypaılabilir bir şey.. 300 bin lira krediyi 10 senede ödeyecek olsanız. İşte burada gümlersiniz, neden? Çünkü 10 sene boyunca ayda 4.500 lira filan ödemeniz gerekiyor. Netten bakabilirsiniz. İyi düşünün.

2- seçenek -ben olsam ne yapardım- sizin de dediğiniz gibi 1+1 bile olsa evi hemen alırdım. 1+1 eve zaten alabileceğiniz eşya yatak+ gardolap+ minik bir koltuk takımı+ TV ünitesi+ mutfak masası + beyaz eşyalar. Aileleriniz size peşinatta yardım edemese bile taksitle bunları ödese de size çok güzel bir katkı olmuş olur, bunlar zaten fazla tutmaz. Çeyiz işini de abartmaz 5er takım kap kacak nevresim almazsanız çok az masrafla evinizi kurmuş olursunuz. Ama işte bu senaryoda sizin bu evin borcunu bitirene kadar çocuk yapmamanız lazım- yaşınız 24 olduğu için yapmasanız da olur :) Zira işte istanbul...Bu eve diyelim ki 200 bine kadar bir bütçe ayırdık. 40 bin lira civarında peşinatı dededen aldık. 10 bin lira kadar da düğünden takılardan kaldı diyelim -düğüne kadar yapacağınız birikimin ancak düğünün kendisine yeteceğini ayrıca tapu vs. masraflarınız olacağını düşünüyorum o yüzden düğünden çok fazla peşinat koyamadım. Ama siz derseniz ki bize 50 bin liralık takı takılır, düğün borcundan hariç, şahaneymiş, ben etrafımdan görüğüm şeyleri baz alıyorum. İnsanlar en sade bile yapsa düğün (salon+gelinlik+ ikram+ kına+ kuaför+ yol+ misafir ağırlama+ organizasyon+ balayı...derken) + eşya (ki benim bu 2. senaryomda güya isizin hiç eşya masrafınız olmayacak alınanı aileler taksitle ödeyecek az eşya olacağı için) ve arada geçen süreçteki masrafı çıkınca taş çatlasa 15-20 bin kalıyor ellerinde. Neyse, 150 bin lira kredi 7 sene vadeyle ayda 3 bin lira filan ödeniyor...Evet hesap bu. Bu sürenin sonunda çocuk yaptığınızı, bu evi satıığınızı 200 bin liralık evi satıp peşinat yaparak çocuklu aile şeklinde oturabileceğiniz bir eve geçtiğinizi düşünebiliriz.

Neden hesabı kitabı koydum ortaya. şundan: İstanbulda oturulur semtte 400 bin liradan aşağı ev yok.
 

Mükemmel bir cevap olmuş, yani bakmayın çocuk istiyorum diyorum ama peşinat ve eşyalar konusunda büyük bir destek gelmezse en az 4 sene düşünemem, hayalperestlikten çıkarsak 28 yaşındayken falan olur benim iş anca :) dediğiniz husustan dolayı küçük bir ev düşünüyorum eşyası şusu busu çok tutmasın diye. küçük mutfak malzemelerim, havlu gibi küçük şeylerimi canım anneciğim benden habersiz hazırlamış bu bile faydadır :) eğer babam bir sıkıntı çıkarmazsa ve hemen anlaşabilirsek ikimiz de çalışıyoruz ailelerimizle oturduğumuz için kira da vermiyoruz paramız cebimizde kalıyor. hemen bir 1+1 düşünüyoruz. gerekirse evlilik bir sene daha bekler. önemli olan babamın bu gerçeği kabullenmesi :)
 
bir de erkek arkadaşımın babası birkaç sene önce vefat etti. pek de yüklenmek istemiyorum ona..
düğünde de ucuza kaçacağım yazlık küçük bir ilçede yaşıyorum burada yaz tatillerinde ailece çalıştığımız bir otel var. ucuza otelde bize yemeksiz havuzbaşı ayarlarlar sezon dışında yaparsak. arkamdan cimri derlerse desinler çok da umrumda düğünü istanbul'da yapmayı düşünmüyoruz benim akraba sayım onlarınkinin 10 katı olduğundan ama son raddede annesi ısrar ederse inatlaşmam ama ayarlamasını onlara bırakırım bana ne der geçerim rahatlık olur :) kesinlikle düğün için kredi çekmeyi düşünmüyorum. aman konuşuyorum da allah utandırmasın :)
 
Son düzenleme:

al bakalım sana örnek:
2012de eşimle kimseden çöp almadan ev eşyası, dört başı mamur düğün, gelinlikten damatlığa varana kadar nerdeyse 50-60 bin tl borçlanarak evlendik. her şeyimizi kendimiz yaptık. bi annem biraz destek oldu bazı şeyleri almada ama onlar da ufak tefek şeyler.
şimdi 4 yıllık evliyim, çocuğum var, çocuka kv baktığı için aynı apartmanda oturuyoruz ev kira, eşim memurdu(düşün garanti iş dersin ama artık değil) geçen sene ayrıldı iş kurdu, hala borçlarımız var, kıbrıstan ev aldık borcunu ödüyoruz, orta halli bi arabamız var. ben de bankacıyım ama bir şekilde çeviriyoruz.
hiçbir şeyimizden de geri kalmıyoruz allaha şükür. ne gezmemizden ne yaşantımızdan.
önemli olan mutlu olmayı, huzurlu olmayı istemek.
ben ne çiftler gördüm aileleri bir ton para harcayarak borçsuz harçsız evlendirdi yıla kalmadan ayrıldılar.
ne çiftler gördüm çöpü olmadan evlenip mutlu olup ilerleyen yıllarda varlım içinde yaşayanlar.
sen kocanla başı başa verirsen dünya önünde duramaz.
ev araba diye takılma. sağlığım olsun, evliliğimde saygı olsun de gerisi gelir.
 

Çok hoşuma giden bir örnek daha :) valla eve de inanın takılmam 1+1 bile olsa yeter diyorum araba umrumda bile değil zaten toplu taşımayı ve çok gerekli olunca taksiyi daha pratik buluyorum. ayrı kalmaktan bıktık biz o yüzden bu ara tek düşündüğümüz bu :)
 
Yapmayın kardeşler. Daha evliliğe birbirinize alismadan yüksek borçla ev sahibi olmaya kalkismayin. en güzel zamanlarinizi evliliğin ilk zamanlarını borç ödeme telasesiyle stresiyle mahvetmeyin.
teşekkür ederim yorumunuz için. zaten tüm süreçleri buraya yazacağım ne umduk ne bulduk diye hep beraber görürüz, bu süreçte olan diğer arkadaşlarımıza da fikir olur :)
 
Biz de evleniyoruz şöyle anlatayım. Beyaz eşyayı ailem aldı. Oturma grubunu eşimin ailesi aldı. Biz halı perde yemek odası yatak odası aldık. Toplam 15 bin biz borca girdik eşya için. Düğün salonumu eşimin ailesi tuttu (nişanımı da onlar yapmıştı) eşim kendi takacağın altınları kendi alıyor. Ailesi de kendi takacağın bileziği aldılar.brnim ailem beyaz eşya demiştim zaten ayrıca altınları alıyorlar. Bize de 20 bin borç ödenek kalıyor. Toplam gelir 7500 ikimizin. Aylık 1000 lira kredi ödemeyi düşünüyoruz. 800 kira. 550 öğrenim kredisi borcu. Bize kalıyor 5.000. Bununla da para biriktiröeyi düşünüyorum ev peşinatı için. Altınlarla da toplarsak alırız sanırım bir ev. Krediyle tabi. Neyse bende burda bir hesap yaptım. Allahım yardım eder inşallah............
 
İnşallah size de eder, sağ olun :)
 
Çok takmayalım bence..inan huzurumuz olsun yeter. Benim tek korkum çocuk olmadan araba sahibi olmak. İnşallah oluruz. Sende yaz ne ler yaptınız :) ara ara bilgi ver
Ay yazacağım :) şu an sülalece babamı bekliyoruz yurt dışında çalışıyor, o da bir gelsin yazacak çok hikaye çıkacak annem çeyiz hazırlamaya başladı Adamın haberi yok neden hep en son babalar duyuyor
 
Babalar ne yazık ki en son duyuyor. benim babam istemeye bir ay kala duydu ki o arada Kayınvalidem bize geldi tanıştık bayanlar olarak falan duymamıştım babam öyle kaderleri bu ne yapalım. Çeyiz için de Allah yardımcımız olsun inan bitti diyorum başka bişey almicam diyorum. Sonra alacak şeyler çıkıyor. Birde bunları eve yerleştirmek var
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…