çalışmıyorum.
çocuğumda yok.
ama yinede bazı zamanlar, işlerim çok birikiyo, yani biriktiriyorum. yetiştiremiyorum, daha doğrusu üşeniyorum işte,
hergün sil, süpür, çamaşır yıka, katla yerine koy, ütüle, mis gibi kokmasını sağlamaya çalış, halılar, camlar tüller .....fffff,
sonra,
bakıyorum hiç yapmak istemiyorum, hadi yardımcı gelsin bu seferlikte diyorum, ütülerimde, 5 - 6 nevresim takımı falan olunca ütücüye veriyorum, sonrada pişman oluyorum, bütün gün evdeyim, üretken olmak yerine zaten habire tüketiciyim, birde böyle sırf tembelliğim yüzünden yardımcı almak :çok üzgünüm: , e o zaman ben ne işe yarıyorum ki, diyorum kendi kendime .....
ne biliyim işte, habire iş ,
yap yap yap ....nereye kadar, sonu yok ki bunun :sm_confused: .....fffff