Evet, bu bana büyük bir tecrübe olduCanım maalesef erkeklerin çoğu biz duygusal olarak bağlanana kadar her şeyi çok anlatmıyor bu yüzden çekinmeden aklımızdaki soruları ilk haftalardan sormak gerek
Çok üzüldüm. Çok zor bir durum gerçektenAblam şizofren hastalığı olan kaynıyla yaşadı, bebekler gibi baktı ona ki çocuğun annesi vardı ama anne baş edemiyordu, ama gerçekten çok çok zordu.. Ve riskli de bir durum.. Ablam başka sebeplerden boşandıktan 1 sene sonra kaynı aşırı dozda ilaç alıp vefat etti, ablam kahroldu üzüntüden, evliyken kendi evindeyken olsaydı herhalde kahrından ölürdü =( Girmeyin böyle risklere. Bir şey olsa sizden bilirler. Allah yardımcıları olsun ne diyelim..
yani deseydin ki kardeşinin özel durumu var
şimdi de onunla yaşıyor her şeyiyle ilgileniyor
evlenince kime emanet edeceğim, bizimle yaşasın istiyorum vs vs dedi
belki olur derdik
ama şimdi onlarla yaşamıyorsa evlenince neden onlarla yaşayacak
asla olmaz
bir de cidden hangi akılla bunu söyledi merak ettim yani şimdi kardeşler bir olup neden birlikte yaşamıyorlar da 4 kişi birlikte yaşayacaksınız sonuçta bu bekar erkek onlar da kız kardeş
genel toplumsal kanı erkek kardeş çalışır para kazanır kızlar da evi çekip çevirir değil miydi
En iyisini yapmışsın, ileride yüzüne bile vururdu bunuHerkese merhaba. 2 senelik evliliğe doğru giden bir ilişkim vardı. Evlenmeyi düşündüğüm kişinin annesi vefat etmiş, babası yurt dışında yaşıyor. Teyzesi ile anneannesinin ilgilendiği iki kız kardeşi var.
Evlendiğimizde kardeşleri evlenip kendi yuvalarını kurana dek onlarla beraber aynı evde yaşamamı istedi. Normalde ayrı evlerde yaşıyorlar. Söz konusu benimle evlenmek olunca kardeşlerini yanına alacağını söylüyor. Kızlardan birinin ruhsal hastalığı var ve belki de bu yüzden evlenemeyecek. Ben onun sorumluluğunu üstlenebileceğimi sanmıyorum. Kardeşleriyle dilediği gibi ilgilenebileceğini ama aynı evde yaşamayı kabul etmediğimi söyledim. O da bana kardeşleriyle yaşama fikrinin kesin olduğunu söyledi ve ilişkimizi sonlandırdık.
Kişilik olarak çok iyiydi ve beni sevdiğinden, önemsediğinden emindim. Ben de onu çok seviyordum. Ama bu konuda çok ısrarcı olmasından dolayı yollarımız ayrıldı.
İçimde acaba fikri zamanla değişir miydi, ayrılmakta acele mi ettim düşüncesi var. Ne diyorsunuz, ayrılmak doğru bir karar mı? Yoksa fikirleri zamanla değişebilir miydi?
Hepimizin merak ettigi noktayi kendisine sordunuzmu?Teşekkür ederim. Benim için hiç kolay olmadı. Arada aklıma “acaba daha farklı olabilir miydi?” düşüncesi geliyor. O yüzden bu konuyu açma ihtiyacı duydum. Sözleriniz bana daha güçlü hissettirdi
Evet tabii ki konuştum bunu, şimdi ayrı yaşayabiliyorsunuz, neden evlenince beraber yaşamak zorundayız dedim. Bana dediği şu oldu “o zaman kendilerini dışlanmış hissederler”Hepimizin merak ettigi noktayi kendisine sordunuzmu?
Suan kardesler ayrisiniz kendinizce bir duzeniniz var evlenince degisecek olan ne de hepimizin ayni evde oturmasini munasip gordun diye
Cok ilginc cunku
Başta teyzesiyle beraber yaşıyordu, daha sonra arkadaşlarıyla ayrı evde yaşamaya başladı. Şimdi kendi ayrı eve çıkmaya hazırlanıyordu, ev bakıyordu kendine. İstese ev tutunca da kardeşlerini yanına alabilir ama böyle bir fikri yoktu. Yalnız yaşamaktan bahsediyordu. Şu an kızlar dedeleri ve anneanneleriyle beraberler.En başından beri kardeşleri ile yaşıyor olsaydı talebini bir nebze hoş karşılayabilirdin ama bu durumda adam eş değil kendine enayi arıyor. Birde merak ettim şu anda eski sevgiliniz nerede yaşıyor ve siz evlilikten vazgeçmiş olmanıza rağmen kardeşleriyle şu anda beraber yaşama planı var mı?
Hic oyle elini alnina koyacagin birsey yok uzulme.Evet tabii ki konuştum bunu, şimdi ayrı yaşayabiliyorsunuz, neden evlenince beraber yaşamak zorundayız dedim. Bana dediği şu oldu “o zaman kendilerini dışlanmış hissederler”Biz evlenince kardeşleri kendilerini dışlanmış hissedeceklermiş, o yüzden onlarla beraber bir aile kurmalıymışız. Bana hiç mantıklı gelmedi bu. Oldu olacak yatakta da beraber sarılıp uyuyalım. Bilmiyorum kabul edemedim ben, her şeyiyle mantıksız geldi. Bu yüzden o kadar ne kadar netse ben de o kadar net oldum ve tavrımı ortaya koydum. Sonuç bu...
Evet tabii ki konuştum bunu, şimdi ayrı yaşayabiliyorsunuz, neden evlenince beraber yaşamak zorundayız dedim. Bana dediği şu oldu “o zaman kendilerini dışlanmış hissederler”Biz evlenince kardeşleri kendilerini dışlanmış hissedeceklermiş, o yüzden onlarla beraber bir aile kurmalıymışız. Bana hiç mantıklı gelmedi bu. Oldu olacak yatakta da beraber sarılıp uyuyalım. Bilmiyorum kabul edemedim ben, her şeyiyle mantıksız geldi. Bu yüzden o kadar ne kadar netse ben de o kadar net oldum ve tavrımı ortaya koydum. Sonuç bu...
Tek başına yaşarken kardeşleri dışlanmış hissetmiyor, evlenince mi kendilerini dışlanmış hissedecekler. Kız kardeşleri kaç yaşında?Başta teyzesiyle beraber yaşıyordu, daha sonra arkadaşlarıyla ayrı evde yaşamaya başladı. Şimdi kendi ayrı eve çıkmaya hazırlanıyordu, ev bakıyordu kendine. İstese ev tutunca da kardeşlerini yanına alabilir ama böyle bir fikri yoktu. Yalnız yaşamaktan bahsediyordu. Şu an kızlar dedeleri ve anneanneleriyle beraberler.
Evet iki sene sonra, iş ciddileşince söyledi. Başta söylese hiç bunu bile bile ilişkiye başlar mıydım?
Oda diyor ki şimdi acaba acele mi ettim zamanla bu fikre alıştırırdım belki kabul ederdiHerkese merhaba. 2 senelik evliliğe doğru giden bir ilişkim vardı. Evlenmeyi düşündüğüm kişinin annesi vefat etmiş, babası yurt dışında yaşıyor. Teyzesi ile anneannesinin ilgilendiği iki kız kardeşi var.
Evlendiğimizde kardeşleri evlenip kendi yuvalarını kurana dek onlarla beraber aynı evde yaşamamı istedi. Normalde ayrı evlerde yaşıyorlar. Söz konusu benimle evlenmek olunca kardeşlerini yanına alacağını söylüyor. Kızlardan birinin ruhsal hastalığı var ve belki de bu yüzden evlenemeyecek. Ben onun sorumluluğunu üstlenebileceğimi sanmıyorum. Kardeşleriyle dilediği gibi ilgilenebileceğini ama aynı evde yaşamayı kabul etmediğimi söyledim. O da bana kardeşleriyle yaşama fikrinin kesin olduğunu söyledi ve ilişkimizi sonlandırdık.
Kişilik olarak çok iyiydi ve beni sevdiğinden, önemsediğinden emindim. Ben de onu çok seviyordum. Ama bu konuda çok ısrarcı olmasından dolayı yollarımız ayrıldı.
İçimde acaba fikri zamanla değişir miydi, ayrılmakta acele mi ettim düşüncesi var. Ne diyorsunuz, ayrılmak doğru bir karar mı? Yoksa fikirleri zamanla değişebilir miydi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?