Evet kesinlikle haklısınız işi bırakmamın sebebi sadece yol değil tabi ki müthiş stresli ve baskılı bir ortamdaydım eşimle evlenmeden öncede hepsini konuştuk zaten evlendikten sonra farklı bir iş bakıcaktık sağolsun birlikte bakıyoruzda zaten ama henüz uygun bir iş bulamadım. Yoksa ben hiç bir zaman kocamın parasını yiyip orda burda gezerim diye evlenmedim zaten eşim için onun parası diye birşey yok bizim paramız var ama kesinlikle bir kadın ayakları üstünde durmalı hem maddi olarak iyi geliyor hem manevi kendimi bu kadar mutsuz hiç hayal etmemiştim eğer edebilseydim işede katlanırdım bi şekilde o zaman belki farklı olurdu herşey..Evlenir evlenmez yolu bahane edip işinizi birakmasaydiniz bu sorunu yaşıyor olmadınız.
Cüzdan mi yahu bu adamlar? Nedir bu hemen evlilik = maaş algısı.
Şu anda evde boş boş otururken tabii ki sıkılırsınız. Sorunu da sonra evlilik sanarsiniz. Sizin evlilik algınız baştan aşağı sorunlu o ayrı, evlilik demek artık çalışmayı bırakma özgürlüğü demek değildir.
Öyle düşünen cahile laf anlatmam, kendini kandırmaya devam etsin burda da dolu öylesi.
Ama siz 27 yaşında hemen tekrar yeni bir işe girin, sonra hala mutsuzsaniz o zaman nedeni sizin gece hayatınızı çok sevmeniz ve evlilik getirdiği belki sadık olma zorunluluğu ya da başka bir şey olabilir. En azından sorun neyse onu anlar, bosanabilmek için de kendi ayaklarınızın üzerinde durmuş olursunuz.
Yapılması gerekenleri tek tek sıralamışsın zaten. Vazgeçtiğin şeylere geri dön. Sen mutlu olmadan kimseyi mutlu edemezsin. Eşin de sıkılır yakında. Senin keyfinle uğraşıp duramaz. Sıkıcı bir hayat olur ikiniz için. Kim dedi ki evliliğin kuralı eve kapanmak, diye?Herkese merhabalar öncelikle nerden başlayacağımı bilemiyorum evleneli daha 4 ay oldu ama çok mutsuzum aslında eşimi seviyorum bana çok değer veriyor sevdiğini her saniye hissettiriyor ama yeterli gelmiyor benim için aşırı yalnız hissediyorum ailemi çok özlüyorum geçmişi mi bir türlü unutamıyorum bekarken çok renkli çok canlı bir hayatım vardı şimdi ise yapayalnız geçiyor günlerim eşim için hepsinden vazgeçtim bir ilişkiyi yürütmek içinde yapılması gereken bu bence ama bir türlü alışamıyorum evliliğe evlenince işide bıraktım yol probleminden dolayı tekrar işe başlasam belki kendime gelirim bilemiyorum ama içimde hergün büyüyen bir boşluk var eşimde farkında bunun beni mutlu etmek için herşeyi yapıyor hakkını ödeyemem ama bir türlü olmuyor işte çok özlüyorum evlenmeden önce ki hayatımı.. Ne yapmam lazım? lütfen birileri yardımcı olsun belki derdim çok saçma gelecek size ama hergün ağlamaktan yoruldum sadece içimi boşaltmak istedim…
Kendinize hiç uymayan biriyle evlenmişsiniz bana kalırsa.Eşim türünün son örneği gerçekten gece hayatını sevmez bir yere gidileceksede benimle gitmeyi tercih eder bilemiyorum belkide problem fazla asosyal olması evet kesinlikle işe tekrar başlamam lazım bu boşluktan kurtulmak için
Kesinlikle öyle evliliği asla bir nirvana olarak görmedim ki değil zaten sadece sevdiğim birisiyle aynı evde yaşamak istedim bununda getirmiş olduğu bazı sorumluluklar var maalesef kabul etsekte etmesekte eşim gerçekten kısıtlayan bir insan değil istediklerimi yapabiliyorum birliktede bir çok şeyi yapıyoruz anlatmak istediğim bekarlık gibi olmuyor geçmiş bekar hayatımı unutamıyorum belki alışma sürecindeyim bilemiyorum ama tek bildiğim ve istediğim yeni bir iş yeni bir ortama ayak atmakYani şunu anlamıyorum , evlilik ulaşılması gerekn kutsal bir destinasyon, nirvana falan değil evlenince de aynı hayatına az çok devam ediyorsun. Bud ruumda işini bırak, sosyal çevreni bırak, evlendim diye başka yere taşın eee tabi ki koca var diye her şeyi atınca satınca yapayalnız kalıyorsun. Pek bana göre değil açıkçası, bir erkek için işimi asla bırakmazdım, sosyal ortam da insan insana değişir, sosyal insanalr bırakmamalı bence. Öbür türlü toplumdan izole şekilde eve kısılıyorsun.
Diğer arkadaşlar da söylemiş, evlilik herkes için uygun değil. Belki de birlikte yaşayıp vakti gelince yolları ayırabileceğiniz bir ilişki daha uygun olurdu. İşe girip biraz zamana bırakmakta fayda var. Çalışırken bazı şeyler oturabilir yerine. Ama evde olacak gibi değil bu alışma işi. Ha evlendin diye dönüşü de yok değil. Kendin için yapabileceğini yap, olmuyorsa da güzellikle biter.Kesinlikle öyle evliliği asla bir nirvana olarak görmedim ki değil zaten sadece sevdiğim birisiyle aynı evde yaşamak istedim bununda getirmiş olduğu bazı sorumluluklar var maalesef kabul etsekte etmesekte eşim gerçekten kısıtlayan bir insan değil istediklerimi yapabiliyorum birliktede bir çok şeyi yapıyoruz anlatmak istediğim bekarlık gibi olmuyor geçmiş bekar hayatımı unutamıyorum belki alışma sürecindeyim bilemiyorum ama tek bildiğim ve istediğim yeni bir iş yeni bir ortama ayak atmak
Biz bekarken çevremiz ortak olmuştu zaten üç sene sevgili olduk. Haliyle gece üçlere kadar takıldığımız da olmaya devam etti.Aslında vazgeçmedim vazgeçtiğim ortam bekarken gece 3 lere kadar takıldığım ortamlar evlenince bu pek mümkün değil mümkün olsa evlilik olmaz zaten arkadaşlarımla yine görüşüyorum ama bekarken aldığım haz yok henüz çok yeni evliliğimiz şuan alışamamamda normal geliyor siz bunları yaşamadınız mı? Y
Ise baslayin. Gunboyu evde vakit mi gecerHerkese merhabalar öncelikle nerden başlayacağımı bilemiyorum evleneli daha 4 ay oldu ama çok mutsuzum aslında eşimi seviyorum bana çok değer veriyor sevdiğini her saniye hissettiriyor ama yeterli gelmiyor benim için aşırı yalnız hissediyorum ailemi çok özlüyorum geçmişi mi bir türlü unutamıyorum bekarken çok renkli çok canlı bir hayatım vardı şimdi ise yapayalnız geçiyor günlerim eşim için hepsinden vazgeçtim bir ilişkiyi yürütmek içinde yapılması gereken bu bence ama bir türlü alışamıyorum evliliğe evlenince işide bıraktım yol probleminden dolayı tekrar işe başlasam belki kendime gelirim bilemiyorum ama içimde hergün büyüyen bir boşluk var eşimde farkında bunun beni mutlu etmek için herşeyi yapıyor hakkını ödeyemem ama bir türlü olmuyor işte çok özlüyorum evlenmeden önce ki hayatımı.. Ne yapmam lazım? lütfen birileri yardımcı olsun belki derdim çok saçma gelecek size ama hergün ağlamaktan yoruldum sadece içimi boşaltmak istedim…
Bende ilk zamanlar oyleydım aılemı cok ozluyordum zamanla alıstım ama suan hersey guzel şükürler olsunHerkese merhabalar öncelikle nerden başlayacağımı bilemiyorum evleneli daha 4 ay oldu ama çok mutsuzum aslında eşimi seviyorum bana çok değer veriyor sevdiğini her saniye hissettiriyor ama yeterli gelmiyor benim için aşırı yalnız hissediyorum ailemi çok özlüyorum geçmişi mi bir türlü unutamıyorum bekarken çok renkli çok canlı bir hayatım vardı şimdi ise yapayalnız geçiyor günlerim eşim için hepsinden vazgeçtim bir ilişkiyi yürütmek içinde yapılması gereken bu bence ama bir türlü alışamıyorum evliliğe evlenince işide bıraktım yol probleminden dolayı tekrar işe başlasam belki kendime gelirim bilemiyorum ama içimde hergün büyüyen bir boşluk var eşimde farkında bunun beni mutlu etmek için herşeyi yapıyor hakkını ödeyemem ama bir türlü olmuyor işte çok özlüyorum evlenmeden önce ki hayatımı.. Ne yapmam lazım? lütfen birileri yardımcı olsun belki derdim çok saçma gelecek size ama hergün ağlamaktan yoruldum sadece içimi boşaltmak istedim…
İşten ayrılmışsınız.Renkli ve canlı derken aile ve arkadaşlarınızı mı kastettiniz?İstediğiniz zaman onlarla görüşürsünüz.İş mi?ailemi çok özlüyorum geçmişi mi bir türlü unutamıyorum bekarken çok renkli çok canlı bir hayatım vardı
İş hayatınız da pek renkli ve canlı değilmiş ki.Başka ne var renkli ve canlı olan?Evet kesinlikle haklısınız işi bırakmamın sebebi sadece yol değil tabi ki müthiş stresli ve baskılı bir ortamdaydım
Biraz daha beklesenizde çok bir şey değişmeyecekti zira sizi rahatsız eden şey bekarken yaşadığınız özgürlüklerinizin kısıtlanmış olması. Gece 3'e kadar arkadaşlarınızla eğlenebiliyorken şimdi bunun mümkün olmadığında bahsetmişsiniz asıl sorun bu bence. Neden mümkün olmuyor ki? Tamam abartacak seviyede evliliğin sorumluluklarını ihmal edin demiyorum ama yeri geldiğinde de yine gezin, geç dönün, eğlenin niye hayatınızı bu kadar daraltıyorsunuz? Zaten evlilikten bu yüzden korkuyor çoğu kişi. Artık bekarken yaptıklarıın yapamayacakları için.27 yaşındayım evlilik için normal bir yaş diye düşünüyorum tabi kime göre neye göre o değişir aslında eşimide çok seviyorum ama keşke birazcık daha bekleseymişiz diyorum. Siz bulunduğunuz ilden farklı bir ile mi taşındınız evlenince?
Sonunda benimle aynı şeyleri yaşayan birisinin yorumu bekarlar için bir çok şeyi söylemek çok kolay bende evlenmeden önce atıp tutuyordum ama evlenince öyle atıp tuttuğumuz gibi olmuyor maalesef çoğu şey :) sizinle yakın olmayı çok isterdim konuşup içimizi dökmeyi çünkü o kadar iyi anlıyorum ki sizi keşke bende aileme bu kadar düşkün olmasam o zaman belki daha kolay olurdu herşey bu kadar özlem duymamız normal mi pekiBen de sizin gibiyim. Evleneli 1.5 yıl oldu eşim memur ama alışamadım. Ona belli etmiyorum ama üzülüyorum. Ailem İstanbul'da yaşıyor. 6 ay da bir gelip gidiyorum ama bi faydası olmuyor. Daha kötü oluyorum. Bazen keşke aileme bu kadar düşkün olmasaydım diyorum. Ama işte elimizde değil
Mümkün olursa ortada bir evlilik olmuyor üzgünüm ama tamamen gerçek evliyken bekarken yaptığın bir çok şeyi geride bırakman gerekiyor yada törpülemen gerekiyor şunu bir kez daha belirtmek istiyorum eşim beni sıkan bir insan değil ve gerçekten çok anlayışlı ama gecenin 3 ne kadar hiç bir eş karısını mekanda yada hernerdeyse yalnız bırakmaz ayrıca derdim sadece gece 3 lere kadar takılmak değil aile evimide çok özlüyorum en büyük problem onu aşamıyorum bi türlüBiraz daha beklesenizde çok bir şey değişmeyecekti zira sizi rahatsız eden şey bekarken yaşadığınız özgürlüklerinizin kısıtlanmış olması. Gece 3'e kadar arkadaşlarınızla eğlenebiliyorken şimdi bunun mümkün olmadığında bahsetmişsiniz asıl sorun bu bence. Neden mümkün olmuyor ki? Tamam abartacak seviyede evliliğin sorumluluklarını ihmal edin demiyorum ama yeri geldiğinde de yine gezin, geç dönün, eğlenin niye hayatınızı bu kadar daraltıyorsunuz? Zaten evlilikten bu yüzden korkuyor çoğu kişi. Artık bekarken yaptıklarıın yapamayacakları için.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?