1.Evlenmeyin :)
2.Evlilik 2 kisi arasinda olmuyor. Gelip gitmelere sira gelene kadar evlilik adimi attiginizda o kadar cok ic ice gececeksiniz ki. Su soyledikleriniz bana tebessum ettirdi :)
3.Hayat gorusunuzu mustakbel esinizle en geleneksel noktaya dem vurarak ortaya koymanizi da eksik buldum. Konustugunuz konuda sozlesme yapmaniz lazim evlenmeden once ve ceza maddeleri koymalisiniz. Cocuk istersen su kadar ceza, bayramda annemlere gidelim dersen bu kadar ceza gibi.
4. Bekarken herkesin sizi tolere etme sekli siz evlendikten sonra degisir. Su an sizden kaynakli her uyumsuz durumu anne babaniz yuklenir cunki siz kac yasinda olursaniz olun cocuksunuzdur. Sizi bilen akrabalariniz ses etmez, rahatsiz etmez cunki siz hep oylesinizdir. Ancak evlenince o isler degisir. Sizden beklenenleri gorsugunuzde sok olacaksiniz.
5. Soz, nisan, kim ne takacak, dugun nerede olacak, kina, bindalli, nikah, dugun, burma bilezik, aileyle yazlik, kurban kesme, sunnet dugunu, yatiya gelme/kalma, borc alma/verme, kaza -bela-hastalik... saybsay bitmez. 1 bayramda gidince bitiyor olsaydi kadinlar kulubu topluca 2 bayram giderdi herhalde es ailesine :)
6. Aileye mesafe ve cocuksuz evlilikler icin bizim ulkemizin hala zamana ihtiyaci var.
7. Adami yaniltmayin. Baslangiclarda herkes herseye he he der.