- 22 Kasım 2014
- 2.673
- 3.060
- 133
- Konu Sahibi Ballsuratt93
-
- #41
Onu bırakıp tek başınada gitmesine gönlüm el vermiyor biliyorum üzülüyor
Bak canım evliliğin ilk yılları sorunlu olur ama sizin eşiniz abartmış restini çek.merhabalar ben 1 yıllık evliyim ama evlendiğim günden beri sürekli eşimle tartışma kavga küsme konuşmama ilgisizlik bunların hepsini yaşadım. Ve halada yaşamaktayım sebebine gelince de eşimin ailesi biz eşimle severek evlendik kayınvalidem beni isteyerek aldı ama tabi her evlilik aşamasında olan olaylar benimde oldu eşya sıkıntısı bilezik gelinlik vb. Bissüri şeyler bunlara rağmen yinede yuvamızı kurduk çünkü eşime çok güvenmiştim ondan başkası yoktu benim için ki ailemi bile gözüm görmedi hiç. Neyse evlendik keşke evlenmez olaydım 1 yıl boyunca birkere bile iyiki evlenmişim diyemedim. Çünkü eşim fena birşekilde aileci anneci çıktı onun için annesi var başkada kimsesi yok. Evlendik balayından döndük 2 hafta ailesinin yanında kaldık sesimi çıkarmadım çünkü öyle birşeyin altına girmiştim ki mal gibi olmuştum he evimizde yakın 10 dakika arası eşim bir kere evimize gidelim demedi sonra geçtik evimize ve sürekli ailesi bizde bide yatmalı geliyorlar evleri yakın olduğu halde neyse bir oldu 2 oldu görümce olacak kişiyle tartıştık neymiş surat asıyormuşum neymiş onlara layık değilmişim falan filan he şimdi diyeceksiniz ki sizin aileniz gelmiyormu gelmiyor evlendim 1 kere geldiler eşim olacak onların yanında benimle kavga etti ve babam bir daha gelmedi bizi istemiyor diye. Ama onun ailesi sürekli bizde ve ben az bi yüzümü asıyorum diye sürekli oğullarına şikayet edip üzerime saldılar hergün kavga hergün küslük evliliğimin 5 ayı böyle geçti her seferinde gitmek istedim ama eşim bırakmadı gidemezsin dedi 2 gün üzerimden kapıyı kilitledi bide çok seviyordum gidemedim neyse sonra biz büyük bi kavga ettik bütün aile Allah razı olsun kayınpederim bana sahip çıktı ve bütün herkesi karşısına aldı bir daha duymayacağım böyle şeyler diye beni savundu o gün bu gündür kimse kimseyi şikayet etmiyor herkes birbiri ile iyi geçiniyor görümce hariç hiç muhatap olmuyorum .ama işte İnsanın yaşadıkları hep bi yerde pusu kurup en ufak bir şeyde ortaya çıkıyor üzüyor. He şimdi size söylemem fikir almam gereken şey artık yoruldum sinirlerim bozuldu hiçbirşeye tahammülüm kalmadı heleki eşime dışarıdan böyle o kadar kendine güvenli böyle kendi kararını kendi alan biri olarak görünüyor ama o kadar pasif o kadar ezik ailesinden habersiz hiçbirşey yapamıyor eğer onlar tatile gitmiyorsa bizde gidemiyoruz bu derece ve ben çok pişmanım onunla evlendiğime sürekli ailesi 2 güne onlara gidiyoruz sürekli göremeden yapamıyor ve ben gıcık oluyorum istemiyorum gitmek evlerimiz yakın sokakta bile görüyoruz birbirimizi. Mesela dün tatilden geldiler 11 de indik aşşagıya görüştük. Bugün yine inip görüşecez neymiş dün akşam az durmuşuz. Artık sinirlerim o kadar bozuldu ki ben diyorum bu şekilde bu adama nasıl tahammül edeceğim bi insan hiç mi değişmez değişmiyor beni hiç düşünmüyor sürekli kendisi sürekli ailesi. Ama gel gör sürekli beni çok sevdiğini söyler bensiz uyumaz bensiz biryere gitmez bensiz tv bile izlemez bu derece ama biz sürekli kavga ediyoruz 1 saat kavga ederiz sonra hiçbirşey olamamış gibi dip dibe. Ama kavgadan sonra yanıma gelen hep o olur. Yani ben çok bunaldım gel gitli bir evlilik yoruldum 1 yıl bin yıl gibi geçti arkamı dönüp bakıyorum güzel hatırladığım 5 parmağımı geçmiyor. Ve şu aralar sürekli sessiz sedasız gitmeyi düşünüyorum bir ömür böyle gecermi uzun oldu ama detaylı anlatmak istedim çünkü ancak böyle fikir alabilirim.
Üzülürse üzülsün, ne münasebet. O sizin üzülmenizi umursuyir mu? Gitmeyin, çok verici davranmışsınız. Ben sizi hatalı buldum. Eşinize göre hava hoş.Onu bırakıp tek başınada gitmesine gönlüm el vermiyor biliyorum üzülüyor
Vala hemen hemen benim evliligimin ilk yili gibi bosanmak size kalmis ama duzelir umuduyla cocuk yapmayin cunku duzelselerde sizi bozmus olduklarindan onemi kalmiyormerhabalar ben 1 yıllık evliyim ama evlendiğim günden beri sürekli eşimle tartışma kavga küsme konuşmama ilgisizlik bunların hepsini yaşadım. Ve halada yaşamaktayım sebebine gelince de eşimin ailesi biz eşimle severek evlendik kayınvalidem beni isteyerek aldı ama tabi her evlilik aşamasında olan olaylar benimde oldu eşya sıkıntısı bilezik gelinlik vb. Bissüri şeyler bunlara rağmen yinede yuvamızı kurduk çünkü eşime çok güvenmiştim ondan başkası yoktu benim için ki ailemi bile gözüm görmedi hiç. Neyse evlendik keşke evlenmez olaydım 1 yıl boyunca birkere bile iyiki evlenmişim diyemedim. Çünkü eşim fena birşekilde aileci anneci çıktı onun için annesi var başkada kimsesi yok. Evlendik balayından döndük 2 hafta ailesinin yanında kaldık sesimi çıkarmadım çünkü öyle birşeyin altına girmiştim ki mal gibi olmuştum he evimizde yakın 10 dakika arası eşim bir kere evimize gidelim demedi sonra geçtik evimize ve sürekli ailesi bizde bide yatmalı geliyorlar evleri yakın olduğu halde neyse bir oldu 2 oldu görümce olacak kişiyle tartıştık neymiş surat asıyormuşum neymiş onlara layık değilmişim falan filan he şimdi diyeceksiniz ki sizin aileniz gelmiyormu gelmiyor evlendim 1 kere geldiler eşim olacak onların yanında benimle kavga etti ve babam bir daha gelmedi bizi istemiyor diye. Ama onun ailesi sürekli bizde ve ben az bi yüzümü asıyorum diye sürekli oğullarına şikayet edip üzerime saldılar hergün kavga hergün küslük evliliğimin 5 ayı böyle geçti her seferinde gitmek istedim ama eşim bırakmadı gidemezsin dedi 2 gün üzerimden kapıyı kilitledi bide çok seviyordum gidemedim neyse sonra biz büyük bi kavga ettik bütün aile Allah razı olsun kayınpederim bana sahip çıktı ve bütün herkesi karşısına aldı bir daha duymayacağım böyle şeyler diye beni savundu o gün bu gündür kimse kimseyi şikayet etmiyor herkes birbiri ile iyi geçiniyor görümce hariç hiç muhatap olmuyorum .ama işte İnsanın yaşadıkları hep bi yerde pusu kurup en ufak bir şeyde ortaya çıkıyor üzüyor. He şimdi size söylemem fikir almam gereken şey artık yoruldum sinirlerim bozuldu hiçbirşeye tahammülüm kalmadı heleki eşime dışarıdan böyle o kadar kendine güvenli böyle kendi kararını kendi alan biri olarak görünüyor ama o kadar pasif o kadar ezik ailesinden habersiz hiçbirşey yapamıyor eğer onlar tatile gitmiyorsa bizde gidemiyoruz bu derece ve ben çok pişmanım onunla evlendiğime sürekli ailesi 2 güne onlara gidiyoruz sürekli göremeden yapamıyor ve ben gıcık oluyorum istemiyorum gitmek evlerimiz yakın sokakta bile görüyoruz birbirimizi. Mesela dün tatilden geldiler 11 de indik aşşagıya görüştük. Bugün yine inip görüşecez neymiş dün akşam az durmuşuz. Artık sinirlerim o kadar bozuldu ki ben diyorum bu şekilde bu adama nasıl tahammül edeceğim bi insan hiç mi değişmez değişmiyor beni hiç düşünmüyor sürekli kendisi sürekli ailesi. Ama gel gör sürekli beni çok sevdiğini söyler bensiz uyumaz bensiz biryere gitmez bensiz tv bile izlemez bu derece ama biz sürekli kavga ediyoruz 1 saat kavga ederiz sonra hiçbirşey olamamış gibi dip dibe. Ama kavgadan sonra yanıma gelen hep o olur. Yani ben çok bunaldım gel gitli bir evlilik yoruldum 1 yıl bin yıl gibi geçti arkamı dönüp bakıyorum güzel hatırladığım 5 parmağımı geçmiyor. Ve şu aralar sürekli sessiz sedasız gitmeyi düşünüyorum bir ömür böyle gecermi uzun oldu ama detaylı anlatmak istedim çünkü ancak böyle fikir alabilirim.
Yazdıklarınızı okurken içim acıdı acaba benimde sonum bu şekilde olacakmı Aslında boşanmak en iyisi ama ben sanırım birazda korkuyorum tekrar baba evinde nasıl bir hayatım olur diyeSonuc olarak degismiyor nasil basladiysa oyle gidiyor. Hayat senin mutsuz olmak icin evlenilmiyor. Seneler gecer okadar fedakarlik etmis olursun gun gelir yapmasaydin olur. Kendini yipratmana degmez
Kaç yıllık evlisiniz Ne kadar kötü şeyler bider nasıl hayaller le kürüyoruz o yuvayı ama olmuyor işte bende sürekli gel gitler içindeyimHerşeyin en başta Nasıl başlarsa öyle gidere inananlardanım
Senin yaşadıklarından daha beterini yaşadım
Şimdi boşanıyorum
Şükür ediyorum çabucak döndüm o yoldan
Üzüldümmü tabikide
Taki karşı tarafın ailesinin yalan Iftiraları görünceye kadar
Şimdi hergün şükrediyorum
Hakkımıda helal etmiyorum
Sana diyeceğim Düzelmez
Inan cok daha mutlu yasarsin en azindan ugrasma guzelim kendine edersin. Ben sana anneciliginden cektiklerimi anlatsam oturur aglarsin neler yasadim Allah biliyor ama degmiyor bende yuvam yikilmasin hep bir umut iste guzel gecineyim kocamla mutlu olayim diye debelendim durdum. Aksine birde online oyun bagimlisiydi ki dusman basina degmesin oyle bisey. Hayatinin baharindasin .Rabbim cok guzel yollar acsin onunde bosanmak zor bir karar zor bir surec ama baba evine yeniden donmek falan bunlari dusunme.Yazdıklarınızı okurken içim acıdı acaba benimde sonum bu şekilde olacakmı Aslında boşanmak en iyisi ama ben sanırım birazda korkuyorum tekrar baba evinde nasıl bir hayatım olur diye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?