Evlilik çelişkisi

streshanim .!.:

Evlilikle kafayı bozmuş durumdayım. Yaş oldu 31. Herkes evlen artık evde kaldın diyip duruyor. Güzel ilişkim var. Evet düşününce kim istemez güzel bir yuva. Ben de anneliği tatmak isterim elbette. Ama bi yandan da bu yaşıma kadar rahata alıştım. Bundan sonra çok zor gelecek gibi hissediyorum. Baş edemezmisim gibi geliyor hem ekstra bi adamin çamaşırı ütüsü temizliği, ayni zamanda çocuk olunca onun bakımı vs. Bunları düşününce çalışan bir insan olarak altından kalkılamayacak bir işkence gibi geliyor korkuyorum açıkçası. Bi yandan sevgilim aşırı özenli disiplinli. Benim katladigim havluyu bile beğenmez alır tekrar kendisi yeniden katlar. Adamın evinde çorapları bile muazzam dizilmiş. Tek yaşayan bi erkek olarak hiç böyle düzenli adam ben hayatimda gormedim. Beni annem çok rahat yetiştirdi ve ben biraz dağınık bi insanım. Nasıl yürüteceğiz diye düşünüyorum ister istemez. Ya da ne bileyim ben sürekli onun akrabasına ailesine gelin olarak hizmet mi edeceğim? Bunlar evlilikten beklenen şeyler değil mi? Bu yaştan sonra nasıl alışacağım ben bunlara? Bu mantıkla hiç evlenmemem gerekiyor. Hiç evlenmeyince de toplum gözünde eksik, evde kalmış biri oluyorsun. Bu nasıl bir çelişki böyle? Siz bunlara nasıl alıştınız? Geç evlenip alışabilen var mı?

Genişletmek için tıkla...

KudrAlobar .!.:

Geç evlendim diyemem ama bu saydıklarınızın hiç biri benim görevim değil bizim evimizde. Hayat müşterek, ev müşterek o zaman işler de müşterek. Sabah kahvaltıyı eşim hazırladı ben portakal sıktım. Şimdi ben çamaşırları yıkayıp astım o ütü yapacak.

Ailesine de hizmet etmiyorum. Evime gelen her misafir gibi ağırlıyorum onları da ya da evlerine gittiğimde işin ucundan tutuyorum tabi ki ama bunları yedi yabancıya da yapıyorum zaten.

Ben de dağınık bir insanım, eşim yıllarca yalnız yaşamış, tertipli, düzenli, elinden iş gelen bir adam. Bu niye sorun olsun ki, aksine artı bence. Arada ortada bıraktığım şeyleri burnuma sokuyor sadece. Geçen mutfakta törpü bulmuş mesela balıkların tırnaklarını mı törpüleyecen diye soruyordu .
Evlilik o kadar korkulacak bir şey değil bence.

Genişletmek için tıkla...

KudrAlobar .!.:

Geç evlendim diyemem ama bu saydıklarınızın hiç biri benim görevim değil bizim evimizde. Hayat müşterek, ev müşterek o zaman işler de müşterek. Sabah kahvaltıyı eşim hazırladı ben portakal sıktım. Şimdi ben çamaşırları yıkayıp astım o ütü yapacak.

Ailesine de hizmet etmiyorum. Evime gelen her misafir gibi ağırlıyorum onları da ya da evlerine gittiğimde işin ucundan tutuyorum tabi ki ama bunları yedi yabancıya da yapıyorum zaten.

Ben de dağınık bir insanım, eşim yıllarca yalnız yaşamış, tertipli, düzenli, elinden iş gelen bir adam. Bu niye sorun olsun ki, aksine artı bence. Arada ortada bıraktığım şeyleri burnuma sokuyor sadece. Geçen mutfakta törpü bulmuş mesela balıkların tırnaklarını mı törpüleyecen diye soruyordu .
Evlilik o kadar korkulacak bir şey değil bence.

Genişletmek için tıkla...

streshanim .!.:

Açıkçası 1-2 akraba beni korkuttu. Seninki çok düzenli, sen öyle değilsin. Adam her seyi simdi kendisi yapıyor evlenince senden bekleyecek sen nasıl yapacaksin diye korkuttular beni.

Genişletmek için tıkla...

streshanim .!.:

Evlilikle kafayı bozmuş durumdayım. Yaş oldu 31. Herkes evlen artık evde kaldın diyip duruyor. Güzel ilişkim var. Evet düşününce kim istemez güzel bir yuva. Ben de anneliği tatmak isterim elbette. Ama bi yandan da bu yaşıma kadar rahata alıştım. Bundan sonra çok zor gelecek gibi hissediyorum. Baş edemezmisim gibi geliyor hem ekstra bi adamin çamaşırı ütüsü temizliği, ayni zamanda çocuk olunca onun bakımı vs. Bunları düşününce çalışan bir insan olarak altından kalkılamayacak bir işkence gibi geliyor korkuyorum açıkçası. Bi yandan sevgilim aşırı özenli disiplinli. Benim katladigim havluyu bile beğenmez alır tekrar kendisi yeniden katlar. Adamın evinde çorapları bile muazzam dizilmiş. Tek yaşayan bi erkek olarak hiç böyle düzenli adam ben hayatimda gormedim. Beni annem çok rahat yetiştirdi ve ben biraz dağınık bi insanım. Nasıl yürüteceğiz diye düşünüyorum ister istemez. Ya da ne bileyim ben sürekli onun akrabasına ailesine gelin olarak hizmet mi edeceğim? Bunlar evlilikten beklenen şeyler değil mi? Bu yaştan sonra nasıl alışacağım ben bunlara? Bu mantıkla hiç evlenmemem gerekiyor. Hiç evlenmeyince de toplum gözünde eksik, evde kalmış biri oluyorsun. Bu nasıl bir çelişki böyle? Siz bunlara nasıl alıştınız? Geç evlenip alışabilen var mı?

Genişletmek için tıkla...

Aynı endişeleri bende yaşıyorum. Tek bir farkla şuan hayatımda biri yok Ama cidden kafama çok takılıyor evliliği yapamazsam diye korkuyorum.

KudrAlobar .!.:

Geç evlendim diyemem ama bu saydıklarınızın hiç biri benim görevim değil bizim evimizde. Hayat müşterek, ev müşterek o zaman işler de müşterek. Sabah kahvaltıyı eşim hazırladı ben portakal sıktım. Şimdi ben çamaşırları yıkayıp astım o ütü yapacak.

Ailesine de hizmet etmiyorum. Evime gelen her misafir gibi ağırlıyorum onları da ya da evlerine gittiğimde işin ucundan tutuyorum tabi ki ama bunları yedi yabancıya da yapıyorum zaten.

Ben de dağınık bir insanım, eşim yıllarca yalnız yaşamış, tertipli, düzenli, elinden iş gelen bir adam. Bu niye sorun olsun ki, aksine artı bence. Arada ortada bıraktığım şeyleri burnuma sokuyor sadece. Geçen mutfakta törpü bulmuş mesela balıkların tırnaklarını mı törpüleyecen diye soruyordu .
Evlilik o kadar korkulacak bir şey değil bence.

Genişletmek için tıkla...