- 1 Nisan 2010
- 14.774
- 678
- 213
amin canım cümlesinin insaallahHuzur ve sağlığınız yerinde olsun da....:)
farklı bir şehirde her şeyin anlayışı farklı oluyor. Alışmak zor. Onlara da biz garip geliyoruz belki:)
Aaaa yeni yıla gireli yarım saat olmuş :)) KK de yazarak girdik 2012 ye...Hayırlısı bakalım :)))
amin canım cümlesinin insaallah
aslında konum itibarıyle cok uc noktalardan deiliz burdaki insanlarla nedense cok farklıymışız gibiyiz bide konuyu acan arkadasım a diyorumki bence haline sükret bak burda hayat 4ten sona bitiyooo ayrıca olayların olması bakkal dükkan vsvs sık sık kepenk indirmeside cabası ben alıstıysam bence herkes alısabilir ilk zamanlar zorrrrrrrrr ama insan alısıyo zaman herseyin ilacı demişler:26::26::26:
Aaaa yeni yıla gireli yarım saat olmuş :)) KK de yazarak girdik 2012 ye...Hayırlısı bakalım :)))
evet. klasik geyik: demek bütün yılı KK da geçircez:) komik inanışlar
dediğin doğru alışılmıcak yer ve durum yok. Eşimle açık açık konuşur napabiliriz ne istiyorum karar verip gerekirse bi kaç gün işten izin alıp bi yerlere gidip daha çok zaman geçirebiliriz. Daha az deliririm bende belki:)
Konu sahibi arkadaşım,şimdilik ayrılıyorum ben..Malum yarın sabahın köründe uyanacak 2 bebeğim var..Onlara bakabilmek için uyumak,dinlenmek zorundayım...Senin ve diğer tüm arkadaşların yeni yılınızı kutluyorum...Umarım zorlukların kolayca aşılabileceği,sağlık,huzur ve mutluluk dolu bir sene olur....İyi geceler herkese............:)
Benim de 100. mesajım dolmuş :))
cok mantıklı dilerim en kısa zamanda güzel bi ugras bulursunz inş yada ii bi arkadas
ahh canımm ahh seni anlayabilen insanlardan biriyim bende eşimin işi nedeniyle 1000 km uzak yere taşınmıştım senin gibi evliliğin ilk aylarında monotonluktan çok sıkılmıştım eşim öğle yemeklerinede eve geliyordu sürekli yemek yapıyordum anneme "ben yemek yapmak için mi evlendim anneee" diye dert yanmıştım annem de çok gülmüştü durumuma orada yapmak istediğim bi çok şeyi yapamıyordum evim çarşıya çok uzaktı vs. vs. depresyona girmiş 10-15 kilo almıştım orda 2 sene kaldıktan sonra tayinimiz çıkmıştı şu anda bulunduğum yer ne çok büyük nede çok küçük sayılabilecek ama yapılacak aktive açısından hiç bişeyi olmayan bi şehir buraya geldiğimde ilk iş spor salonu bularak hem arkadaş çevresi hemde aldığım kiloları verdim daha sonra kendime hobi olarak dikiş dikmeyi seçtim onunla uğraşıyorum bi yandan fotoğraf çekmeye çalışıyorum kendimi oyalıyorum sende taşınabiliriz diyorsun emin ol bu durumlar geçici biraz sabret kendine hobi edin bu durumlara alışırsın canımm bu arada kendine ve ruh sağlığına çok dikkat et
sanırım artık çok geç ya. belkide depresyona girdim bile. çünkü artık bazen benimde birşey yapasım gelmiyor. yada istanbuldayken gezmek için yürüdüğüm kadarının çeyreğini yürüsem hemen yoruluyorum, pes ediyorum. istanbuldaki evimize otobüs durağı 15dakika mesafedeydi oraya yakın ne var diye yürürken burda 10dak bile tutmayan yere gitmeye üşeniyorum. hele evde mecbur olmasam hiçbirşeye dokunmucam. sanırım girmişim bile dimi. farkındayım ve bu evliliğimide olumsuz etkiliyor..
söylediğin kelimeler anllattığın ruha hali herşeyi o kadar tanıdık o kadar benim yaşadığım duyguları anlatıyosun kii canımm yaşananlar yaşanmışlıklar aynı canımeşinin iş arkadaşları yokmu evli olan onların eşlerinden kafa dengi olan felan görüşsen yada varmı kafa dengin :26::26::26:
yok malesef eşimin çalıştığı yerde genelde genç bekarlar var. Her sıkıldığımda bugün çekip gitsem şöyle 1hafta kafa dağıtsam sıkıntımı atsam hemde evdekine bir ders versem özleyipte görse nasıl oluyormuş ilgilenmek diyorum, her seferindede vazgeçiyorum. Çünkü halimden tavrımdan anlar ailem ve didikler. ben anlatıncada ortada sorun fln yok derler eminim:)
ailenin yanına git arkadaşlarını gör özlediğin yerlerle özlem gider ama bunu eşinden habersiz yapma eşine uygun bi dille anlatırsan çok bunladığını hak verip seni gönderebilir ailenede sizi çok özledim diyebilirsin canımm birde habersiz gitme demek karşındakinden vazgeçmek anlamına gelir eşinden ayrılma gibi bi niyetin yok anladığım kadarıyla sadece yaşadığın ve alıştığın durumdan farklı bir duruma geçiş sendromları bunlar habersiz gitmekle işin içine aileleride katmış olursun canım
en iyisi dost hayatı yasamak güzelim
sanırım bizim ilişkimiz laçkalaştı habersiz gitsemde eşim ondan vazgeçtim sanmaz:) çünkü flört döneminde çok ayrıldık barıştık, birde ben kavgaları hemen en üst seviyeye getiririm herşeyin en kötüsünü düşünürüm bu yüzden gerçekten ayrılcam desemde inanmaz yalancı çoban gibi=) sinirle her düşündüğümü söylüyorum. Habersiz gitsemde en çok beni defalarca arar nerdesin diye. Bu noktaya ben getirdim işte yalancı çobanlık yaptım şimdi ciddi ciddi sinyaller versemde inanmazbelkide o yüzden önemsemiyor.
Burasıda olmasa sanırım rahatça dertleşecek kimse bulamayacağım. Ben 5 aylık evliyim. Eşimle uzun zaman flört ettikten sonra evlendik ve evlendikten sonra onun işinin olduğu şehire geldim. Ne onun ailesi ne benim ailem kimse yok bu şehirde ve benim evlenmeden önce yaşadığım şehire göre çok çok küçük bir yer. Buraya zaten alışamadım ne gezecek bir yeri var nede akşam dışarı çıkıp oturcak bir yer. Ayrıca tanıdığım görüştüğüm kimsede yok. Müstakil evde oturuyoruz ve haliyle komşuda yok. Bu yüzden zaten kafayı yemek üzereyim. Birde üstüne eşim her gün sabah gidiyor akşam geliyor, yemek ye, bişeyler iç, bişeyler izle derken gece oluyor uyuyoruz ve hiç vakit geçiremiyoruz. Bütün gün evde yalnızım zaten. Dışarı çıkıyorum ama her zaman değil çünkü dediğim gibi gezcek inanın bir yer yok. Eşim pazar günleri evdeykende sorun oluyor bu, sıkılıp bir yere gidelim desek gezecek yerler hep uzakta ve arabamız yok, kaç vesait değiştir in bin gideceğine pişman olur insan. Gitmesek otursak patlıyorum. Hadi gezme kısmınıda geçtim eşime her yakınmamda "tamam ilgileneyim seninle.Mesela napayım" diye cevap alıyorum. "senin bana yapıpta benim sana yapmadığım ne var? o zaman sende benle ilgilenmiyorsun demekki. Sen benle ilgilen farkı göreyim, napmam gerektiğini anlayaym" diyor. Her ne kadar farklı yollarla anlatmaya çalışsamda artık daha fazla da uğraşamıyorum. Şimdi tavrımı koydum, ben hep bu evde herşeyi tek başıma yapıyorum, bi gelip akşam yemeğini birlikte yemekle olmuyor. Ben bu evde yalnız yaşıyor gibiysem oda yalnız yaşasın. Birlikte yemek yemiyorum, birlikte oturmuyorum artık ama nereye kadar... Çözüme ulaştırıcı bir fikri olan var mı?
Bak canım doğru tahmin ettin.Sıkıntıdan ona çatardım hep.Oda hep alttan alırdı.Sonrada başka sorunlar çıktı.Kavgalar üst üste yaşanınca aileside müdahale etmeye başladı.Eski sevgilisyle falan görüşmeye başlamış bu.Şiddet falanda başladı.Sevmiyorum demeler başladı.Neden evlendin ozaman dediğimdede kavgalarımız sana olan sevgimi bitirdi dedi.Dilerim kimse benim yaşadıklarımı yaşamaz.
ay sizin monotonluk dediğiniz şeye imrenerek bakıyorum ben.
keşke evlensem sevdiğim adamla , doğusam cocugumu otursam evimde monotonlaşsam
Allah korusun canım...Evliliğe alışma süreci normaldir sıkılmalar :) Kavgalarıda bırakın...İnan kavgalar sevgiyi bitiriyormuş ben eşimde onu gördüm.Gözümün içine bakan adam şimdilerde benim düşmanım...Açık açık kavgalarımız sana olan sevgimi bitirdi dedi.Bişey diyemedim.Sevgisi bitmişse yapacak bişey yokki.7 aydırda ailemin yanındayım.Ve eşim 1 kere bile aramadı ...Saygıyı bitirmeyin..Ayyy ders veriyor gibi oldum kusura bakma :)
bence yalnız olduğun için çok şanslısın güzel yönlerinden bak
müstakil evdesin ne rahat komşu gürültüsü komşu dikizlemeleri yok istediğin zaman süpürge aç istediğin zaman bangır bangır müzik aç dinle istediğin zaman uyu ben hasta olup gürültüden apartman gürültüsünden uyuyamadığım zamanları bilirim
en güzeli zamansız gelen akrabaların yok
kaynana dırdırı ve gerilimi yaşamıyorsun yakın olsan eşinle geçireceğin hafta sonlarını kaynananla geçirecektin
inanki kadınlar kulübünde senin gibi özgür ve rahat olmak isteyen çok bayan vardır
ben senin yerinde olsam kitap okurdum spor yapardım kurslara gidip arkadaşlar edinirdim
en kolayı kk de senle aynı yerdeki bayanlarla yazışıp bir buluşma düzenlerdim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?