Evliyim ama Sanki Yalnız Yaşıyor Gibiyim...

WAW .!.:

okuyunncaaa yaww bu konuyu aynı ben yazmışımm gibi oldummm....benim 2.5 sene oldu evlendiğiimmm..istanbuldayımmmm...avrupa yakasından anadoluya geçtimm ama senden pekde farkımm yokkkkk....eşimle aynı durumlarr heppp...akşama kadar bi başıma ağzımı açıp konuşmamışım ble heycanla onu bekler....açarım kapıyıı..oyyy aşkımm beni bekliyormuş der sarılırr duşa girerr..çok açım diyerekk..çıktığında yemek hazır yemek yenir koltuğa zor atar kendiniiii..elinde kumandaa bir diger cümle çaymı içiyoruzz kahvemiiiii.....1.gün...2 gün...3 gün..1 hafta..2 ay..1 sene...2 sene...aynı aynı ve patladığım anlardada kavga...ben ist bulda olsamda değişmyorr aşırının aşırısı kıskannççç kapı dışarıda salmıyorr....konuştuğumda isee daha ne istiyorsun allahtan aç değilsin açıkda değilsinnn benide üzüyorsunn...diyor o an anlamıyorum onu sonra hak veriyorumm böle geçiyorr günlerr...ne doğruu ne yanlışş..nasıl olmalı bende bilmiyorummm.....




canımmmm çook üzüldümmm..eşinin yaptıklarınıda okumuştum gecennn..üzülme sabrett...söylediklerinn kulağıma küpe olacakkkk çünkü aynı durumdayızzz..çok kavga ediyorumm ve ettiğim kelimeler cümleler çook ağır oluyorrrr....korkuyorummmm..bende aynı cümleyle karşı karşıya gelicemm..beni kendinden sen soğuttun diyecekkk....





evlenmeden önce bende aynılarını derdimmmmmmm.....






gerçekteenn öyle oldu iyiki verdin bu dersi bizeee...bizlerde aynı durumdayzz çünküü..ben kendi adıma diyorumm dediklerini dikkat alıcammm...çook teşekkürlerr.....




arkadaşımm her cümlene katılıyorummmmm......hak versemdee yapamıyorum bunları ama yapıcammmmmm.....








napsamki arkadaşımmm.....hep beterini düşünmeliyizki şu halimize şükredelimmm....bende çok dert yanıyorumm...bu konuyu ilk okumaya başladığımdaki halimle sonlara yaklaştğımda düşüncelerimm değişmeye başladı...eşimizi seviyorsakkk bu evliliği elimize alıppp en güsell nasıl olacaksa onu başarmalıyızzzz.....ya bu diyardan gidicezz yada deveyi güdücezzz...


senin burcun neee?? oğlakmıı??

Genişletmek için tıkla...

slm canm çok güzel anlatmışsın.ende aynı durumdayım.antepte yaşıyorum ama 7 aylık oğum var hiç bi yere çıkamıyorum.kimsem yok burda.ne aile ne arkadaş.bende çok bunalıyorum.bide çocukla daha zor.anneik dünyanın en güzel şeyi.ama bi arkadaşın.eşin yerini tutmuyor.ben illa bi yere çıkmak istemiyorum en azından sohbet edebileyim derdimi anlataieyim istiyorum.ama eşin ilgisiz ouncaolmuyotr bende en kötüsünü düşünüp,oğumla teselli bulmaya çalışıyorum.i çözüm yolu bulan oursa bende takipteyim.benmde artık kitap bie okuyasım gelmiyor.kolumu kaldırmak istemiyorum.kendime igii sorunlarımda var.özgüvensizlik...öyle işite

WAW .!.:

okuyunncaaa yaww bu konuyu aynı ben yazmışımm gibi oldummm....benim 2.5 sene oldu evlendiğiimmm..istanbuldayımmmm...avrupa yakasından anadoluya geçtimm ama senden pekde farkımm yokkkkk....eşimle aynı durumlarr heppp...akşama kadar bi başıma ağzımı açıp konuşmamışım ble heycanla onu bekler....açarım kapıyıı..oyyy aşkımm beni bekliyormuş der sarılırr duşa girerr..çok açım diyerekk..çıktığında yemek hazır yemek yenir koltuğa zor atar kendiniiii..elinde kumandaa bir diger cümle çaymı içiyoruzz kahvemiiiii.....1.gün...2 gün...3 gün..1 hafta..2 ay..1 sene...2 sene...aynı aynı ve patladığım anlardada kavga...ben ist bulda olsamda değişmyorr aşırının aşırısı kıskannççç kapı dışarıda salmıyorr....konuştuğumda isee daha ne istiyorsun allahtan aç değilsin açıkda değilsinnn benide üzüyorsunn...diyor o an anlamıyorum onu sonra hak veriyorumm böle geçiyorr günlerr...ne doğruu ne yanlışş..nasıl olmalı bende bilmiyorummm.....

napsamki arkadaşımmm.....hep beterini düşünmeliyizki şu halimize şükredelimmm....bende çok dert yanıyorumm...bu konuyu ilk okumaya başladığımdaki halimle sonlara yaklaştğımda düşüncelerimm değişmeye başladı...eşimizi seviyorsakkk bu evliliği elimize alıppp en güsell nasıl olacaksa onu başarmalıyızzzz.....ya bu diyardan gidicezz yada deveyi güdücezzz...

senin burcun neee?? oğlakmıı??[/B]

Genişletmek için tıkla...

Pes! Burcumu nerden bildin?:) Oğlaklarmı böyle didiklermiş sıkılırmış edermiş:) Arkadaşım doğru söylüyorsun, hepiniz doğru söylüyorsunuzda insan sıkılıp sıkılıp patlayınca o kısmı düşünmüyor. Dediğin gibi 1 gün 2 gün, 1 ay 2 ay hep aynı nereye kadar. Yani bakınca anne babalarımızın hayatıda öyle değilmi? Neredeyse tüm evlilerin hatta tüm insanların hayatı öyle. Hep monoton ama şikayet eden çok az. Garip olan benim demekki. Evlilikten çoook fazla şey beklemişimki hayal kırıklığı oldu demekki. Ama daha önce zaten tartışmıştık ve ben benim ne kadar sıkıldığımı gör bakalım diye artık onunla aynı odada oturmayıp hiçbişey paylaşmıyordum 2 gündür. Sonra dün gece artık sinirden titremeye başladım sakinleşemedin 1,5saat boyunca. Bu sefer ne kadar sinirlendiğimi ne kadar ciddi olduğumu anladı. Adam gibi dinledi, senin eşinin yaptığı gibi "ne derdimiz varki,napalım söyle onu yapalım deyip duruyordu" bunları söylemeden dinledi.

Biz nişanlıyken her haftasonu buluşmalarımızı ben ayarlardım şuraya gidelim diye. Bazen bi yer bulamayınca bu seferde sen söyle, sen beni götür bi yere diyince: "o zaman beğenmezsen nolcak, yada nereye gidelim aklıma bi yer gelmiyor" diyordu. O zamanda bundan kavgalarımız oluyordu herşeyi benden bekliyorsun bi kezde sen düşün diye. Sonra nişanlanacağız onun damatlığı nasıl olsundan işte tüm ayrıntısına kadar bile ben düşündüm ayarladım. İkimizin yerine düşünüyorum o sadece uyguluyordu. Sonra düğün yaklaşıyor eşya bakılacak ben fikir olsun diye bi kere kendi ailemle maskoya gittim, internetten deli gibi araştırdım. Onu MSNe çağırıp model gönderiyordumda ben o kadar gezmişim yada netten bakmışım fikir versin diye onda bile "bilmem hepsi güzel sanki, sen karar ver" diyordu. Beyaz eşyaları annemle bakmaya gidip beğendim. Ailesi istanbula yaklaşık 400km mesafede. Aslında çokda uzak değil ama işte oğullarının huyunu nerden aldığını anla. Biz bize düşen maddi kısmını halledelim gerisini nasılsa düşünen var onlara göre. Sonra balayına gideceğiz orayamı gitsek burayamı, yok neyle gitsek nasıl ödesek onları bile ben düşündüm ve ayarladım. Ha maddi kısmını demiyorum, her konuda tamam sen ayarla bana söyle tavırları var yani. Evliyiz sıkıldım diye bas bas bağırıyorummm tamam nereye gidelim diyo bana. Yahuuu bi kerede sen düşün. Bu çok sevip evlendiğim kadın dert yanıyor bakayım en azından internetten bi fikir edinirim nereye gitsek napsak de. Ona bile ben baktım günübirlik nerelere gidebiliriz, turlar yada yakın şehirlerdeki gezilcek yerler. Dün gece bunları anlattım. Çok mu zor kafa yormak, beni ciddiye almak diye. Geçmişten beri böyle yaptın hep böylesin herşeyi benden bekleme diye. Bu seferde ben tek başıma birşeye karar verdiğimde beğenmiyorsun bende sana bırakıyorum diyor. Doğru, salak saçma bişey söylüyor beğenmiyorum ama düşünmediğinden üzerine kafa yormadığından salak saçma bişey söylüyor. Tamam söylediği saçma olsada en azından fikir versin her konuda dimi... Bakalım konuşunca ne demek istediğimi anladığını söyledi ama bakalım göreceğiz....

derya_51 .!.:

ben de erkek arkadaşımla mezun olduktan sonra aynı eve çıktım üstelik çok güzel bir şehirde eskişehirdeyim. ama işsizlik bunalımı yalnızlık insanı öyle bir bunaltıyor ki sinir krizlerine, hıçkıra hıçkıra ağlamalara, çocuk gibi davranmalara sebep oluyor. ve sizden beklenmeyecek davranışları kendinizde gördüğünüzde iyice çıkmaza sürükleniyor sanki insan. bence senin kaldığın yerin küçük olması değil sorun. dışarı çıksan kaç gün çıkacaksın ki bir yerden sonra o da sıkmaya başlayacak. sorun üniversite mezunu olman ve üniversite hayatında sosyal bir çevren arkadaşlarının olması dertleşecek dostlarının olması. şimdi tamamen yabancı bir yerdesin eşin de elbet ilgi gösteriyordur ama sana yetmiyordur çünkü o senin kocan olmasının yanında annen baban arkadaşın dostun da... o yüzden fazla şey bekliyor olabilirsin bence her ne kadar olmasa da odaklanacak başka şeyler bulmaya çalış. iş ara küçük yer desen de mutlaka seveceğin bir şeyler vardır. evin müstakil olsa da mutlaka dengin komşular vardır bence sende eve kendini kapatıyorsun. sürekli eşinden ilgi bekliyorsundur. evet erkek alttan alır ama anladığım kadarıyla bunaldığını fark edemiyor o yüzden de uğraşmıyor araya soğukluk girmesine izin verme yazık daha yeni evlenmişsiniz. dilerim her şey gönlünce olur

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle tespit doğru! Ben tabiri caizse evlenmeden önce ev kızı olsaydım bu yaşantıya alışık olmuş olacaktım. Okuyorken her gün okula gidiyordum, haftasonu ya arkadaşım ya eşimle geziyordum. Mezun oldum bu kez iş aramak için yada gezmek için yine her gün dışarıya çıkmaya devam ettim yada çıkmasamda birilerinin bize gelmesine alışkınım. Hoş kimse gelmese bile biz 3 kardeştik. Zaten ev 5 kişi. Tüm gün konuşacak uğraşacak insan çok evde:) Bi gün biriyle uğraşsan diğer gün diğeriyle uğraşırsın kalabalık ailede, ama burda benim eşimden başka derdimi sıkıntımı anlatacağım sinirlenince saracağım kimse yok:) İş arama streside bunun içinde tabiiki. 5 aydır başvurmadığım yer, görüşmeye gitmediğim mesafe kalmadı. Buranın insanı saygısız diyorumya, misal adam fabrikaya iş görüşmesine çağırıyor ama taa bilmem hangi ilçenin organize sanayi bölgesi. Herkeste araba olmak zorundamı bir söyle servislerimiz var isterseniz onunla gelin diye. Ben kendi imkanlarımla gitmeye çalıştım görüşmeye, otobüs sanayi bölgesine girmiyormuş indirdi girişinde. Tam 40dakika yürüdüm tek başıma ve çevremde atletli bıyıklı tır şöförleriyle köpeklerden başka kimse yoktu. O kadar zahmet çekip gittim adam bana gidince demesinmi: "Aaa siz tecrübeli değilmiydiniz ama biz tecrübeli arıyorduk" Delirmezsinde naparsın. Tam trajedi. Başka bir fabrikanın genel müdürü adam neredeyse ayağıma kadar geldi görüşmek için, bizim evin burdaki bir restauranta, görüşme çok iyi geçti. Çok beğendim tamam inşallah bi dahaki görüşmede sözleşmemizi imzalarız ben sizi arıcam 3 4 güne dedi. Ses yok... Mail attım haber bekliyorum diye: Yönetim erkek personel almaya karar verdi dedi bana! Buna benzer bi sürü sıkıcı şeyden sonra artık iş aramayıda bıraktım, umutsuzluğa da kapılınca her konuda kapattım kendimi belkide olabilir.

mukeyyif .!.:

slm canm çok güzel anlatmışsın.ende aynı durumdayım.antepte yaşıyorum ama 7 aylık oğum var hiç bi yere çıkamıyorum.kimsem yok burda.ne aile ne arkadaş.bende çok bunalıyorum.bide çocukla daha zor.anneik dünyanın en güzel şeyi.ama bi arkadaşın.eşin yerini tutmuyor.ben illa bi yere çıkmak istemiyorum en azından sohbet edebileyim derdimi anlataieyim istiyorum.ama eşin ilgisiz ouncaolmuyotr bende en kötüsünü düşünüp,oğumla teselli bulmaya çalışıyorum.i çözüm yolu bulan oursa bende takipteyim.benmde artık kitap bie okuyasım gelmiyor.kolumu kaldırmak istemiyorum.kendime igii sorunlarımda var.özgüvensizlik...öyle işite

Genişletmek için tıkla...

çözüm yolu şu; benim dün farkında olmadan yaptığım. Ufak çaplı bir sinir krizi, durduk yere ara ara ağlayıp titremeler... Sonra nasıl bu hale geldin, neye bu kadar sıkıldın diye önce dinlemeye sonra durup düşünmeye başlıyorlar:) Bakınca tavrında konuşmalarında gayet anlamış bir tavrı vardı ama denir ya: aynası iştir kişinin lafa bakılmaz. Göreceğiz...

baLHuzur .!.:

Bende bir Oğlak'ım ve bende yaklaşık 2,5 AYdır evliyim :) İzmitte ve İstanbulda baya hareketli bir yaşamdan sonra Bursaya geldim. Allahtan merkezde oturuyoruz ama henüz buradaki düzenimi kuramadım. Evde eşimle kaliteli vakit geçirmek istiyorum. Bu yönde "kafa patlatıyorum" bende... Akşamları birlikte kitap okuyalım istiyorum ama bu her zaman mümkün olmuyor işten yorgun geldiği günler olduğu için... Üstelemiyorum film izliyoruz o zamanlarda da. Bu sıralarda bir grafik prog.ı üzerinde çalışmaya çalışıyoruz birlikte. Bir hayvan besleyelim dedim evde ama henüz o konuda bir adım atmadık. Yani ortak yaptığımız birşeyler olursa daha kaliteli vakit geçirmiş oluruz. Birde bunların dışında evde kendi halimize kaldığımızda da yaptığımız birşeyler olmalı... Yoksa öyle böyle değil cidden bunalıyor insan. Bu aralar elbise süsleme tekniklerine filan bakıyorum, kıyafetlerimi süsleyeceğim inşallah :) Birde takı tasarım örnek ve şemaları topluyorum netten rengarenk çeşitli takılar yapmak istiyorum. İnternet çok büyük bir imkan, bunu değerlendirebiliriz hanımlar...

Genişletmek için tıkla...

evet o konuda bende dikişe yöneldim tamam o ayrı ama birlikte yapılabilcek şeyler daha çok olmalı. Bilemiyorum birbirimize alışma sürecidir belki bu. Ama bu süreçte enerjimi kaybediyorum sıkıntıdan. Yoksa dediğin gibi internet büyük bir imkan, hiç bir becerin olmasa tarif açıp değişik değişik yemek yapayım dersin o alanda geliştirirsin kendini. Ama sadece birlikte yemek değil bişeyleri birlikte yapmak daha güzeli..

canım bende senin gibiydim başlarda eşim durumu farketti beni hemen ehliyet kursuna yazdırdı sonra kpss için dersaneye yazıldım(öğretmenim ama atanamadım)arkadaş edinim.sende farklı şeylerle uğraş açıköğretime ffilan yazıl mesela hiç olmadı.o zamanlar bende isyan ederdim şimdi eşim güneydoğuda ve ben yalnız kaldım keşke hep evde olsam ama canım kocam yanımda olsa

napsamki .!.:

çözüm yolu şu; benim dün farkında olmadan yaptığım. Ufak çaplı bir sinir krizi, durduk yere ara ara ağlayıp titremeler... Sonra nasıl bu hale geldin, neye bu kadar sıkıldın diye önce dinlemeye sonra durup düşünmeye başlıyorlar:) Bakınca tavrında konuşmalarında gayet anlamış bir tavrı vardı ama denir ya: aynası iştir kişinin lafa bakılmaz. Göreceğiz...

Genişletmek için tıkla...

maesef onu kaç kez denedim.ben öyle yaptığım zaman gelip benden özür diliyor tamam seni anlıyorum diyor ama hiç değişim yok.ertesi ben hatt ahtırlatıyorum yine tamam deyip başından savıyor.
geçen gün kendisi bana film seyredelim dedi.çok sevindim tai.c.ertesi akşamıydı.ama i saat seyrettik sonra uyuyup kaldı.tamm yoruuyor ama saah istediği kadar uyuyabiir.ayrıca ben sabaha kadar 3_4 kez oğum için hep uykum böünüyor sabahta 5 te ayaktayız.ben oğlum doğduğundan beri en fazla kesintisiz 2 saat uyumuşumdr.o akşam i yatıyor sabaha kadar uyuyor en azından.bimiyorum artık yoruldum onunla uğraşmaktan oğlum üyüsede kendimi dışarılara atsam.

napsamki .!.:

Burasıda olmasa sanırım rahatça dertleşecek kimse bulamayacağım. Ben 5 aylık evliyim. Eşimle uzun zaman flört ettikten sonra evlendik ve evlendikten sonra onun işinin olduğu şehire geldim. Ne onun ailesi ne benim ailem kimse yok bu şehirde ve benim evlenmeden önce yaşadığım şehire göre çok çok küçük bir yer. Buraya zaten alışamadım ne gezecek bir yeri var nede akşam dışarı çıkıp oturcak bir yer. Ayrıca tanıdığım görüştüğüm kimsede yok. Müstakil evde oturuyoruz ve haliyle komşuda yok. Bu yüzden zaten kafayı yemek üzereyim. Birde üstüne eşim her gün sabah gidiyor akşam geliyor, yemek ye, bişeyler iç, bişeyler izle derken gece oluyor uyuyoruz ve hiç vakit geçiremiyoruz. Bütün gün evde yalnızım zaten. Dışarı çıkıyorum ama her zaman değil çünkü dediğim gibi gezcek inanın bir yer yok. Eşim pazar günleri evdeykende sorun oluyor bu, sıkılıp bir yere gidelim desek gezecek yerler hep uzakta ve arabamız yok, kaç vesait değiştir in bin gideceğine pişman olur insan. Gitmesek otursak patlıyorum. Hadi gezme kısmınıda geçtim eşime her yakınmamda "tamam ilgileneyim seninle.Mesela napayım" diye cevap alıyorum. "senin bana yapıpta benim sana yapmadığım ne var? o zaman sende benle ilgilenmiyorsun demekki. Sen benle ilgilen farkı göreyim, napmam gerektiğini anlayaym" diyor. Her ne kadar farklı yollarla anlatmaya çalışsamda artık daha fazla da uğraşamıyorum. Şimdi tavrımı koydum, ben hep bu evde herşeyi tek başıma yapıyorum, bi gelip akşam yemeğini birlikte yemekle olmuyor. Ben bu evde yalnız yaşıyor gibiysem oda yalnız yaşasın. Birlikte yemek yemiyorum, birlikte oturmuyorum artık ama nereye kadar... Çözüme ulaştırıcı bir fikri olan var mı?

Genişletmek için tıkla...

ahhhh canım yaaa aynı şeyleri yaşıyoruz nerdeyseee
ama sen en azından akşam yemeğini birlikde yiyormuşsun biz onuda yapmıyoruz
yatağa bile aynı anda girmiyoruz ben uyuyorum o öyle geliyooo

baLHuzur .!.:

Eşin ile ortak ilgi alanınız hiç yok mu cnm? Onun ilgi alanına giren senin de nefret etmediğin konular varsa onlar üzerinde de birşeyler yapabilirsiniz. Yani onun dünyasına girebilirsin:)

Genişletmek için tıkla...

o standat bir insan. şununla uğraşmaktan çok hoşlanıyorum dediğini duymadım hiç bunca zaman. Sanırım bir hobisi yok farkında değilim:) Çoğunlukla ortak yaptığımız şey film izlemek. Ha eğlence değil hobi değil ama pek çok şeyi brlikte yaptık aslında. Birlikte duvarda boyadık, camda sildik, birlikte duvar kağıdıda kapladık, demonte olarak aldığımız ayakkabılığı, TV sehpasınıda yaptık, halıda yıkadık=) ama bunları hep mecburiyetten yapıyor yani tembel tembeeell.. 10kere söylüceksin 10kere hadi kalk diye dürteceksin o zaman. Misal bir duvar kağıdı tek duvara 4günde kaplanırmı:) ki asıl yapan benim o yardımcı durumundayken. Duvar boyamak yarım yamalak bıraka bıraka 5gün sürermi. Ki çoğunluğunu ben yaptım o yetişemediğim yerleri yaptı. Genel olarak birlikte bi çok şey yaparız yapardık ama benim 10kere hani bunu şöyle yapcaktık dememle. Artık bende dürtmüyorum uğraşmıyorum otursun tembel tembelll
Ha uğraş olarak dersen dedimya ben dikişle uğraşmaya başladım, gel bana yardım et şurayı şöyle yap desem ben şimdi yanlış yaparım diyor. Ne yaptığımı nasıl yaptığımı merak etmiyor hatta ben söylesem bak bu şöyle olacak sence nasıl olur diye cevabı bilmem sen bilirsin oluyor. İlginç kısacası:)

pancem .!.:

canım bende senin gibiydim başlarda eşim durumu farketti beni hemen ehliyet kursuna yazdırdı sonra kpss için dersaneye yazıldım(öğretmenim ama atanamadım)arkadaş edinim.sende farklı şeylerle uğraş açıköğretime ffilan yazıl mesela hiç olmadı.o zamanlar bende isyan ederdim şimdi eşim güneydoğuda ve ben yalnız kaldım keşke hep evde olsam ama canım kocam yanımda olsa

Genişletmek için tıkla...

canım şimdi uğraş olarak dikişle ilgileniyorum o biraz iyi gelio. Hem bişeyler üretmek hem sıkıntını almak için. Aynı zamanda kpssde çalışmam lazım(bende atanamayanlardanım:)) ama maddi olarak kursa yazılamam. Oyalanacak şeyler var evet ama insan yok yani aslında bana kalabalık lazım oyalanma değil=)

mukeyyif .!.:

maesef onu kaç kez denedim.ben öyle yaptığım zaman gelip benden özür diliyor tamam seni anlıyorum diyor ama hiç değişim yok.ertesi ben hatt ahtırlatıyorum yine tamam deyip başından savıyor.
geçen gün kendisi bana film seyredelim dedi.çok sevindim tai.c.ertesi akşamıydı.ama i saat seyrettik sonra uyuyup kaldı.tamm yoruuyor ama saah istediği kadar uyuyabiir.ayrıca ben sabaha kadar 3_4 kez oğum için hep uykum böünüyor sabahta 5 te ayaktayız.ben oğlum doğduğundan beri en fazla kesintisiz 2 saat uyumuşumdr.o akşam i yatıyor sabaha kadar uyuyor en azından.bimiyorum artık yoruldum onunla uğraşmaktan oğlum üyüsede kendimi dışarılara atsam.

Genişletmek için tıkla...

senin için daha zor, hem sıkılıp hem çocuğunlada ilgilenmek zorundasın. Birşeyleri kendin ayarlamalısın sanırım. Onun film izleyelim demesini beklemeden mesela çocuğu bırakabileceğin kimse yokmu bi gün bilet alıp sinemaya gidiyoruz desen?

sadiyem33 .!.:

ahhhh canım yaaa aynı şeyleri yaşıyoruz nerdeyseee
ama sen en azından akşam yemeğini birlikde yiyormuşsun biz onuda yapmıyoruz
yatağa bile aynı anda girmiyoruz ben uyuyorum o öyle geliyooo

Genişletmek için tıkla...

NASIL İSYAN ETMEDEN DURUYORSUN O ZAMAN? Ben de yangına körükle gidiyorum galiba:)

napsamki .!.:

o standat bir insan. şununla uğraşmaktan çok hoşlanıyorum dediğini duymadım hiç bunca zaman. Sanırım bir hobisi yok farkında değilim:) Çoğunlukla ortak yaptığımız şey film izlemek. Ha eğlence değil hobi değil ama pek çok şeyi brlikte yaptık aslında. Birlikte duvarda boyadık, camda sildik, birlikte duvar kağıdıda kapladık, demonte olarak aldığımız ayakkabılığı, TV sehpasınıda yaptık, halıda yıkadık=) ama bunları hep mecburiyetten yapıyor yani tembel tembeeell.. 10kere söylüceksin 10kere hadi kalk diye dürteceksin o zaman. Misal bir duvar kağıdı tek duvara 4günde kaplanırmı:) ki asıl yapan benim o yardımcı durumundayken. Duvar boyamak yarım yamalak bıraka bıraka 5gün sürermi. Ki çoğunluğunu ben yaptım o yetişemediğim yerleri yaptı. Genel olarak birlikte bi çok şey yaparız yapardık ama benim 10kere hani bunu şöyle yapcaktık dememle. Artık bende dürtmüyorum uğraşmıyorum otursun tembel tembelll
Ha uğraş olarak dersen dedimya ben dikişle uğraşmaya başladım, gel bana yardım et şurayı şöyle yap desem ben şimdi yanlış yaparım diyor. Ne yaptığımı nasıl yaptığımı merak etmiyor hatta ben söylesem bak bu şöyle olacak sence nasıl olur diye cevabı bilmem sen bilirsin oluyor. İlginç kısacası:)

Genişletmek için tıkla...

napsamki .!.:

canım şimdi uğraş olarak dikişle ilgileniyorum o biraz iyi gelio. Hem bişeyler üretmek hem sıkıntını almak için. Aynı zamanda kpssde çalışmam lazım(bende atanamayanlardanım:)) ama maddi olarak kursa yazılamam. Oyalanacak şeyler var evet ama insan yok yani aslında bana kalabalık lazım oyalanma değil=)

Genişletmek için tıkla...

canımm benim kocalarımızz çokk ama çookk benziyor saçma gibi gelebilir fakat kendine dünya kurucaksın o yanında eş görevi görücek onunla da bişeyler yapıcaksın ama o senin dediklerini sadece sen sölediğin için yapacaktır buda can yakıcıdır işte bizde burda birbirimize yeticez

PeriMeri .!.:

canımm benim kocalarımızz çokk ama çookk benziyor saçma gibi gelebilir fakat kendine dünya kurucaksın o yanında eş görevi görücek onunla da bişeyler yapıcaksın ama o senin dediklerini sadece sen sölediğin için yapacaktır buda can yakıcıdır işte bizde burda birbirimize yeticez

Genişletmek için tıkla...

evet yaptığı herşeyi ben söylediğim için yapıyor. Hakkını yemeyeyim misafir gelmeden öncede yardım ediyor ben süpürüyorsm o siliyor yada ben yemeğini yapıyorsam o pilavını yapıyor. Ama daha önce herşeyi bana yıkıp sonrasında isyan ettiğimi gördüğü için:) tecrübesinden:) Bir kere onun arkadaşlarını yemeğe çağırdık 10kişi. Birde biz 12kişilik yemek takımı ve tatlı tabağına kadar her parçası kirlendi. Düşünün kaç parça tabak oluyor. O gün yemekten sonra o tabakları önüme yığdı geçti arkadaşlarıyla oturdu. Baktım masa örtüsünü,ekmekleri bile kaldırmamış. Çay içmek isteyecek ben tabaklarla cebelleşirken onuda benden bekleyecek. Derken onlar gittikten sonra senmisin öyle yapan?:) Şimdi o yönden daha iyi. Zamanında kavga etmemş olsaydık o yöndede tembellik devam ederdi. İttirmeden bi tarafını yerinden kaldırmazdı:) Çünkü düşüncesiz sağolsun

Ama işin özü aslında dediğin gibi kendime ait bir hayat kurup ondan çok fazla birşey beklememem lazım...

Tiryandafila .!.:

Şartlar olarak buna benzer şartlara sahibim, burada kimsemiz yok.
Şimdi bebeğim var, bütün hayatım o zaten, eski günleri özler oldum.
Bizim burda da öyle gzecek yer yok, sıkıldığım çok zaman olurdu ama benim eşimin 1 gün tatili vardı,
o günü de tamamen bana ayırırdı, en azından çıkar bir yürüyüş yapardık, ev de film izlerdik, beraber mutfağa girerdik,
beraber yatar dinlenirdik, bunlar bana yetiyordu açıkçası. He sıkıldığım zamanlar olmuyordu oluyordu tabi.
Sizin eşinizle hiçbirşey yapmamnız bana çözüm gibi gelmedi.
Bütün yorumları okuyamadım ama siz eşinize şunu şunu yapalım diyor musunuz, siz diyorsunuzda o mu yapmıyor,
sizle vakit geçirmiyor mu?

Genişletmek için tıkla...

hiçbirşey yapmıyoruz değil yapıyoruz ama benim söylememle. Yani film izliceksekte ne bilim dışarı çıkıcaksakta yada bi yerlere gidiceksekte. Her konuyu ben düşünüp ben söylüyorum ve sıkılmışım bunalmışım diye düşünüp kafa yorup çözüm sunmuyor. Bende artık uğraşmak istemiyorum birazda o ilgilensin, düşünsün, kafa yorsun istiyorum. Bir günde hadi bugün şöyle yapalım diye bi fikirle gelsin... Ama ona göre sağlığımız yerinde, aç değiliz açıkta değiliz, kavga etcek bir sebebimiz yok ne istiyorsun diye düşünüyor sanırım. Neden sorun çıkartıyorsun diye bakıyor konuya çünkü empati yapamıyor. Hiç bir gün evde oturup sıkıldımı acaba. Yer değiştirsek en çok 3 gün sonra anlardı ama...

ben de evlenince küçük bir yerden izmire geldim.eşimle izinli günlerinde çıkarız ama her izninde değil.ilk yılları çalışıyordum.şimdi evdeyim akşama kadar bir allahın kulunu görmüyorum.oğlum var 4,5 yaşında ikimiz de evdeyiz hep.artık alıştım bu duruma 2 3 ayda bir gidiyorum memlekete.2saatlik yol zaten.ben kendi yolumu çizdim ve mutluyum artık böyle.yapacak bişey yok.hiçbirşeyi kafaya takmıyorum.takıp da kendimi doldurmak itemiyorum.bardağın dolu tarafından bakıyorum.mesela çalışsam şimdi yaptığım benim için önemli olan şeyleri yapamıycaktım.bazen kabullenmek gerekiyor...

bence rahatlık batıyor sıze ya kusura bakmayın ama kavga sebeblerınız cok sacma esınız ıse gıdıyor e aksamda evıne gelıyor ne guzel beraber yemek yıyorsunuz beraber tv ızlıyorsunuz ya baskalarının kocaları gıbı dırek bılgısayar basına gecıpde sıze hıc bakmazsa ne yapacakdınız cok merak edıyorum dogrusu sız mutlusunuz ama bu mutlulugu bozmak ıcın elınızden gelenı yapıyorsunuz gıbı geldı bana tekrar soluyorum kusura bakmayın ınsan ıstedıkten sonra kendısıne ugrasacak bır suru hopı bulur tekrar unıverste okuyun arkadasım yada kıtap okuyun kendınızı gelıstırın yada mutfak da degısık seyler yapmaya kafa yorun esınıze hergun degısık seyler yapın