- 30 Ekim 2018
- 16.162
- 36.780
- 528
- Konu Sahibi Feslegen Kokulu Nane
-
- #1
Selamunaleyküm hanımlar.
İçinden çıkamadığım bir durumdayım şu an.
Bir arkadaşım var. Kendisinin özel bir durumu var. Sağlık sorunu var diyeyim. Tekerlekli sandalyede yaşamak zorunda. Onun harici anne babasını kaybetti. Şu an yalnız yaşıyor. Ben de arkadaşımı çok sevdiğim için hep yanında olmaya çalıştım. Hep destek oldum en zor zamanlarında.
Bu arada benim de mükemmel bir hayatım olmadı. Anne babam boşandı, üvey anne elinde büyüdüm tabi büyümek denirse. 10 sene önce babamı, geçen sene de annemi kaybettim. Bunu söylemekten kastım bu arkadaşım bulunduğu durumdan dolayı sanki bütün kötü olaylar kendi başına gelmiş zannediyor.
Iki üç gün önce ziyaretine gittim. Sohbet ettik. Muzdarip olduğum konudan bahsettim. Ertesi gün arkadaşım bu konu hakkında bir çözüm bulmuş ve bana whatsapp tan mesaj yollamış. Internetim kapalı olduğu için çok çok çok sonra okudum mesajı. Geç okuduğum için de özür diledim.
Bana cevap yazmadı. Ertesi gün tekrar açıklama yaptım.
" onca isimin gücünün arasında sana yardımcı olmak için bir şeyler yaptım ama sen cevao yazma zahmetinde bulunmadın. O saatte cevrimiciydin. ( internetim kapalı, çevrimiçi olmam imkansiz)." yazmış bana. 3. Kez açıklama yaptım. Yine ikna olmadı.
Arkasından açtı ağzını yumdu gözünü. Kasıtlı yaptığımı ve daha hak etmedigim bir sürü şey yazdı.
Çok sinirlendim ve çok üzüldüm.
Kendi özgür iradesiyle fedakarlık yapıp yaptığı fedakarlığı da çok feci başıma kaktı. Özel durumundan dolayı da sert bir söz kullanmadım ama sinirim bozuldu. Benin onun için yaptığım fedakarlığın yanında hiç hatir gönül saymadan ipleri kopardı resmen.
Başkası olsa kesinlikle silerdim ama kafam çok karışık ne yapacağımı bilmiyorum.
İçinden çıkamadığım bir durumdayım şu an.
Bir arkadaşım var. Kendisinin özel bir durumu var. Sağlık sorunu var diyeyim. Tekerlekli sandalyede yaşamak zorunda. Onun harici anne babasını kaybetti. Şu an yalnız yaşıyor. Ben de arkadaşımı çok sevdiğim için hep yanında olmaya çalıştım. Hep destek oldum en zor zamanlarında.
Bu arada benim de mükemmel bir hayatım olmadı. Anne babam boşandı, üvey anne elinde büyüdüm tabi büyümek denirse. 10 sene önce babamı, geçen sene de annemi kaybettim. Bunu söylemekten kastım bu arkadaşım bulunduğu durumdan dolayı sanki bütün kötü olaylar kendi başına gelmiş zannediyor.
Iki üç gün önce ziyaretine gittim. Sohbet ettik. Muzdarip olduğum konudan bahsettim. Ertesi gün arkadaşım bu konu hakkında bir çözüm bulmuş ve bana whatsapp tan mesaj yollamış. Internetim kapalı olduğu için çok çok çok sonra okudum mesajı. Geç okuduğum için de özür diledim.
Bana cevap yazmadı. Ertesi gün tekrar açıklama yaptım.
" onca isimin gücünün arasında sana yardımcı olmak için bir şeyler yaptım ama sen cevao yazma zahmetinde bulunmadın. O saatte cevrimiciydin. ( internetim kapalı, çevrimiçi olmam imkansiz)." yazmış bana. 3. Kez açıklama yaptım. Yine ikna olmadı.
Arkasından açtı ağzını yumdu gözünü. Kasıtlı yaptığımı ve daha hak etmedigim bir sürü şey yazdı.
Çok sinirlendim ve çok üzüldüm.
Kendi özgür iradesiyle fedakarlık yapıp yaptığı fedakarlığı da çok feci başıma kaktı. Özel durumundan dolayı da sert bir söz kullanmadım ama sinirim bozuldu. Benin onun için yaptığım fedakarlığın yanında hiç hatir gönül saymadan ipleri kopardı resmen.
Başkası olsa kesinlikle silerdim ama kafam çok karışık ne yapacağımı bilmiyorum.