Geçmişteki hatam yakami birakmiyor

Benden bir hayat çaldın diyor. Çaldım mı. Bu kadar kin nedir. Herkes ayrılıyor başka nedenlerden. Bende zamanında sırf memleket yüzünden istemediler. Kimseye böyle düşman olmadım
Karışmamak, saygı göstermek gerekiyor. Bir hayatı geçireceği kişiyi kendisi seçmeli, ailesi değil. Siz sadece fikir beyan edebilirsiniz.
 
Sen konunda haklısın. Ablama da net bir şekilde karışmaması gerektiğini söyle. Nasıl sen onun evliliğine karışmıyorsan o da seninkine karışmasın
Ben onunkine hiçbirşey demedim. Ailem onun evliliğine biraz olumsuz bakmıştıı hep ağlardı ablam giderdim ağlama abla bak geçer bu zamanlar sen istiyorsan olacak tabiki bu senin kararın der bir sürü konuşurdum onunla. Ama o bu şekilde hiç yaklaşmadı bana. Biz bi şekilde evleniriz de. İnsan bunları içinden atamaz.. Yani zor zamanımda bana yardımcı olmuyor. Olumsuz düşüncesi varsa bile benimle değilde annemle dayımla konuşup onları üstüme salıyor. Onlara hiçbirşey diyemiyorum zaten ben.
 
Çok saçma ailenizin davranışları. Benim eşim de doğulu annesi Kürt babası Türk. Eşim de doğuda bir şehirde doğup büyümüs.
Ben de egeliyim üstelik asker kızıyım hatta üstüne bir de aleviyim ama eşimle tam 10 yıl görüşüp evlendik ve inanın çok mutluyum. Ailesini de çok seviyorum hatta onların yemeklerini bolca yaparım, onlarla sohbet ederken siveleeini yaparım, çay kahve yanina getirdikleri abur cubur lokum vs tarzı şeylere bayılıyorum. Ailesi geldiğinde her akşam uzun uzun çay içiyoruz falan bence çok güzel insanlar. Başlarda çok garipsedigim şeyler oldu hatta ilk 2 yıl her gün aile tartışması yaptık ama sonra herşey oturdu.
Şimdi her yıl 2 ay falan bize gelirler ve gelmediklerinde özlüyorum.
 
Ne güzel..
Benim sevdiğim kişi istanbulda doğma büyüme. Memlekette akraba falan yok 1 teyzesi var. Teyzesi geliyor İstanbula onlar gitmiyor uzak falan diye sanırım. Yani doğduğundan beri hiç gitmemiş bile. Şive desen şive yok yani söylemese kimse sen doğulusun demez. Ayrıca Doğulu kelimesine zıt oldum artık. Neyiz bizde batılımıyız! Gerçekten çıldırıcam.. Ve Türkler.
Onlar Doğulu diyip duruyorlar. Sanki onlar uzaylı der gibi geliyor artık bana.
 
Kardeşinizin yaşadığı baya acı bir şey.
Sizleri içten içe affetmiyor olabilir, anlarım.
Lakin çocuğunuza varana kadar beddua etmesi manasız ve ayıp olmuş.
Ee sen de yeter bir silkelen de kendine gel derdim sanırım ben.Hayır madem çok da pısırık değilsin, dikilseydi herkesin karşısına, alıp kızı eve getireceğine nikah dairesine götürseydi.
Ya da sizi silseydi. Şimdi böyle hem kendine hem size eziyet edeceğine kendi kararını uygulasaydı.
Bunu yapacak maddi-manevi gücü var mıydı bilemiyorum ama sonradan birlikte olabilirlerdi ama olmadı diyorsunuz. İhtimaller doğmuş yani.
Nasip olmamış işte.
Başka konu olsa, eğer siz o istenmeyen kız olsaydınız size nasıl öneriler gelirdi biliyor musunuz?
-Sevgilin ailesini dinlemeyip seninle evlenmeli.
-Sevgilin ailesine aşırı düşkün, bırak, ayrıl.
-Ailesinin karşısında dimdik duramayan adamla evlenme.

Vs...
Benzer şeyler söylenirdi.
Şimdi görümce pozisyonunda olunca linçlenirsiniz böyle.

Ben kardeşinize üzüldüm, bu durumu kısmen tecrübe ettiğim için nasıl bir kalp sızısı olduğunu biliyorum.
Fakat size yani ablasına bu derece düşman olmasına da normal bakamadım.

Konuşun bir gün. Alın karşınıza sorun söyleyin dökün içinizi. İletişim iyidir, zaman da geçmiş. Belki yaralar kabuk bağlar
 

Ailece artık kimsenin ilişkisine burnunuzu sokmazsınız umarım. Yok evlenmeden eve geliyormuş, eve alan kim? Hayret bişi
 
Kendi konunu açmalısın. Konu sana dönüyor hoş olmuyor
 
Yaşınız 40. 10 yıl önce 30 olmanız lazım.Hiç de öyle gençtim cahildim denecek yaş değil 30 yaş. Annenizden babanızdan çekinip kapınızı açmamışsınız işte, burda bari dürüst olun, zaten kardeşiniz neyin ne olduğunu bizden iyi biliyordur. Kardeşiniz üniversiteyi bitirdiğinde çok çok 25 falanmıştır o zamanlar. Üniversiteyi yeni bitirmiş iş yok güç yok ne evliliğiydi zaten? Yapabilecek güçte olsa kimseyi dinlemezdi. Kızı Allah korumuş sizin ailenize girmekten, siz biz müsaade etmedik sanmışsınız.
 
Sus cahildi o
 
Annem başından beri erkek kardeşime dedi, yüzüğü takmadan bu eve kimsenin kızını getiremezsin diye, senin de iki ablan var, onlara nasıl muamele edilsin istiyorsan sen de başkasına öyle muamele et dedi hep. Beğenir ya da beğenmeyiz, muhafazakar insanlar ailem, kendi içlerinde tutarlı davranışlar sergiliyorlar.Valla resmen adam hevesini alsın diye beklemişler biraz, iş ciddiye binince bi tırsmışlar.
 
Siz ayrıl dediniz mi?
Beddua etmesi çok çirkin hele yeğenine.
Siz destek olsanız ve bosansa yine sizi lbulurmus
 
Ahlakın, karakterin, kisiligin yası yok bana göre. Yani sizin davranısınız cahillik degil. Her sey kafanıza yavrunuz beddua etmesiyle mi dank etti acaba merak ettim?

Kız kardesimin iliskisini onaylamıyorum, keza annemde. Babamın umru değil karısmıyor. Annem şiddetle karşı çıksada ben sadece onaylamadığımı belirttim. İliskiyi yasayan sensin, hayat senin hayatın diyip yanında olduğumu belirttim. Aile olarak çocukla tanışıyoruz, kardesimde onun ailesiyle. Mesafe ilişkisi olduğu için çocuk geliyor bize. Kardesim işteyken erkenden şehire indiğinde bize geliyor ve ağırlıyoruz. Kardesimde onun yanına gittiğinde ailesinde kalıyor.

Yani düşünüyorum da cocuk bize geldiğinde onu eve almamak, kapıyı açmamak.. kendimden utanırdım ben. 10 yıl ki yaşınızdayım şu an. Bazı şeyler sonsuza kadar yakanızı bırakmaz.
 
Tamam da kader diye de bişey var abinin onu yaşaması gerekiyormuş yapacak bişey yok ilk kız o değil dünyada müge anlı diyo ya bir sürü kız var bir sürü erkek var kendine biraz bahane bulmuş siz hata yapmışsınız o ayrı mesele ama olan olmuş artık geriye dönüp bakma hele sen hiç bakma sen daha çocuksun senin sözüne mi itimat edecek annen veya baban bu sefer kötü olsaydı sana diyceklerdi sen yaptın diye hocbisey için geç değil görücü usulü evlenebilir sevebilir tekrardan erkekler kadınlar gibi değil şıpsevdi oluyorlar o yüzden takma kafana herkes kendi yoluna
 
Biraz öyle olmuş, evet.
Zaten bir kere kalmış kız evlerinde. İkinciye gelince kovmuşlar. Tutarsızlık var.
 
Sanki siz tamam deseydiniz anne baba razı olacaktı. Bence sizlik bir durum yok. Tarafınızı belli etmişsiniz yalnızca. Bu kadar seviyorsa ya ailesinin rızasını almadan evlenecekti ya da bir şekilde sizleri ikna edecekti. Her ayrılan da odasını çöp eve dönüştürmüyor. Bir yerden sonra toparlanabilirdi. Kaldı ki başka biriyle ilişki yaşayabiliyor. Onun kötü gitmesine sebep de siz değilsiniz sonuçta.
 
Ben de evlenmeden önce eşimin evinde kaldım, hatta uzun süre kaldım mecburi olarak. Kayınvalidem de vardı evde, bir süre sonra alt kattaki evi yaptı benim için sırf ben gitmeyeyim yanlarından diye. Komşulardan, akrabalardan kınamaya kalkanlar oldu, lafı ağızlarına tıktı. Şimdi de ben yanında olduğum sürece kimseyi aramaz ben olayım yetiyor ona. Oldukça muhafazakar bir kadındır, ben rahat birisiyim ben umursadım o umursamadı. Beni evladı belledi. Memleket olarak da aşırı farklıyız öyle diyeyim. Demem o ki bu işlerin muhafazakar olmakla alakası yok. Hadi evde kalması size çok ters diyelim, olabilir anlarım, evlenmesine engel olmak nedir ? Burada hatalısınız ailecek. Siz de abla olarak kendileriyle bu durumları güzellikle konuşabilir, yine de destek olabilirdiniz. İnsan kaç kere sever ki bu hayatta...

Çocuğunuza beddua etmesi kabul edilemez o ayrı. Bence siz uzak durun kardeşinizden, tartışmaya girmenin bir manası yok. Olan olmuş bu saatten sonra bir çözümü olacağını sanmıyorum.
 
Kardesın fazla abartmış uzulme kader e inanmak gerekıyor gecmıse bakıp üzüleceğine geleceğe baksın gelecek planını yapsın tekrar sevebilir mutlu olabilir ama sasırdıgım bağırıyor cagırıyor kızıyor bız ondan cok korkuyoruz dedınız demekkı geçimsiz bıt ınsan kardesınız belkı de Allah kızı korudu kardeşinden.annenı nıye uzuyor bu kadar cok sevseydi isteseydi bırakmazdı kızı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…