- 11 Mart 2010
- 3.807
- 1.161
- 173
- Konu Sahibi pamukannesi
-
- #1
15 yıl önce kucak açmıştı anneme,bana ve kardeşlerime...
babam başınızın çaresine bakın dedi anneme.. ben artık yokum..eğer çocukları almazsan, çocuk esirgeme kurumuna veririm...
tekrar baba evine dönmekten başka çaresi yoktu annemin..
zordu elbet, kolay mı gelin çıktığı eve, 3 çocukla geri dönmek..
hayata yeniden tutunmaya çalışmak..
sert bi yüz ifadesi vardı.. kızdıklarını azarlardı, bağırırdı ama kalbi pamuk gibi yumuşakdı..
15 yıl önce anladım bunu..
ya sadece sen gel ya da hiç birinizi kabul etmiyorum diye bi seçenek sunmadı anneme...
gelin kızım dedi, senin ve çocuklarının başımın üstünde yeri var...
bana ve kardeşlerime baktı, büyüttü, okuttu.. o evden gelin çıktım ben.. baba diye onun elini öptüm
o yaptı benim düğünümü.. boynum bükük kalmasın diye, ne ihtiyacım varsa karşıladı..
durumu çok mu iyiydi, çok mu zengindi, hayır....
sadece gönlü zengindi onun..Allah derdi hep, ona güvenirdi, ne kimseden korkardı ne de kimseden bişey beklerdi...
90 yaşındaydı ama öyle hasta da değildi.. kimseye muhtaç olmadı kendi işini kendisi gördü hep...
ve bir hafta önce, yanında oturan 70 yıllık hayat arkadaşına, anneanneme son kez baktı,helallik istercesine...Allah dedi ve kapattı gözlerini..
herkesi imrendirecek kadar güzel öldu benim dedem..
hiç ölü birini görmemiştim daha önce, bakmak istememiştim...
ama benim dedem başkaydı, onun her hali güzeldi..
uyuyordu sanki.. öptüğümde sıcacıktı daha..
her zaman yanağıma batan sakalları acı vermedi bu kez..
utanmadı öptüğümde, ilk kez çekinmedi benden, izin verdi bu defa..
ah benim güzel dedem, güzel babam...
hakkını helal et ne olur...
Sen annemin benim ve kardeşlerimin umudu oldun..
yeniden kucak açtın bize.. ikinci bir hayat şansı verdin rabbimin izniyle...
eğer benim hakkım varsa üstünde,sonuna kadar helal olsun..
güzel dedem benim, yaptıkların için, bizi kendi evlatlarından ayırmayıp kucak açtığın için Allah razı olsun senden...
mekanın cennet olsun...
babam başınızın çaresine bakın dedi anneme.. ben artık yokum..eğer çocukları almazsan, çocuk esirgeme kurumuna veririm...
tekrar baba evine dönmekten başka çaresi yoktu annemin..
zordu elbet, kolay mı gelin çıktığı eve, 3 çocukla geri dönmek..
hayata yeniden tutunmaya çalışmak..
sert bi yüz ifadesi vardı.. kızdıklarını azarlardı, bağırırdı ama kalbi pamuk gibi yumuşakdı..
15 yıl önce anladım bunu..
ya sadece sen gel ya da hiç birinizi kabul etmiyorum diye bi seçenek sunmadı anneme...
gelin kızım dedi, senin ve çocuklarının başımın üstünde yeri var...
bana ve kardeşlerime baktı, büyüttü, okuttu.. o evden gelin çıktım ben.. baba diye onun elini öptüm
o yaptı benim düğünümü.. boynum bükük kalmasın diye, ne ihtiyacım varsa karşıladı..
durumu çok mu iyiydi, çok mu zengindi, hayır....
sadece gönlü zengindi onun..Allah derdi hep, ona güvenirdi, ne kimseden korkardı ne de kimseden bişey beklerdi...
90 yaşındaydı ama öyle hasta da değildi.. kimseye muhtaç olmadı kendi işini kendisi gördü hep...
ve bir hafta önce, yanında oturan 70 yıllık hayat arkadaşına, anneanneme son kez baktı,helallik istercesine...Allah dedi ve kapattı gözlerini..
herkesi imrendirecek kadar güzel öldu benim dedem..
hiç ölü birini görmemiştim daha önce, bakmak istememiştim...
ama benim dedem başkaydı, onun her hali güzeldi..
uyuyordu sanki.. öptüğümde sıcacıktı daha..
her zaman yanağıma batan sakalları acı vermedi bu kez..
utanmadı öptüğümde, ilk kez çekinmedi benden, izin verdi bu defa..
ah benim güzel dedem, güzel babam...
hakkını helal et ne olur...
Sen annemin benim ve kardeşlerimin umudu oldun..
yeniden kucak açtın bize.. ikinci bir hayat şansı verdin rabbimin izniyle...
eğer benim hakkım varsa üstünde,sonuna kadar helal olsun..
güzel dedem benim, yaptıkların için, bizi kendi evlatlarından ayırmayıp kucak açtığın için Allah razı olsun senden...
mekanın cennet olsun...