Yok kardeşim direk beni susturmayı istedi konular konuşulmasın diye ve arkadaşına karşı çok daha nazikti. Hatta kırıldı diye uğurladı uğurlarken onunla konuyu konuştu açıklama yaptı ama bana hiçbir şey söylemedi bile...Niyetinin size cikismak degilde diğer arkadaşı susturmak olduğu geldi icimden nedense..çünkü sizinle empati yapacak durumda değilse bile en azından zor bir durumda olduğunuzun farkındadır bazı insanlar böyle insanların canını acıtan üzen şeyleri konuşmaktan pek hoşlanmazlar çünkü nasıl tepki vereceklerini pek kestiremezler eşimden biliyorum canını sıkan karşıdakini üzen bir durum varsa asla konuşmak istemez hemen konuyu dağıtacak birşey bulur mutlaka
Haklısınız şu an her şey çok belirsiz o yüzden herkese anlatmıyorum ama bu bahsettiğim çok yakın komşumuz ve benden önce annem zaten anlattığı için annesine ben de anlatmakta bir sakınca görmedim. Anneme ben de kızarım nu konuda herkes her şeyimizi bilmesin diye ama yok, annem hemen yakınlarına dert yanar... Kardeşim sıkılmış olabilir ama benim de şu psikolojimde bu çıkışmayı kaldıracak gücüm yoktu. Belki bunu gözatdı etmiştir...kardeşinizin neden böyle davrandığını bilmiyorum
fakat ben, olaylar netleşene kadar, kol kırılır yen içinde kalır diyenlerdenim
daha boşanmamışsınız, neyin ne olacağı belli değil
ne gerek var konu komşuya yayılmasına boşanma sebebinizin?
bir şey olur boşanamazsınız, aaa gördün mü yalayıp yuttu derler
veya kardeşiniz arkadaşıyla kötü olur bir gün, tutar kardeşinizi hassas noktadan vurur falan
ben olsam, tabi kardeşinizden biraz daha tatlı bir dille, hemen kapatırdım konuyu
hem o komşu kızını ne kadar tanıyorsunuz? belki kardeşiniz sizden fazla tanıyordur!
ilk sayfada yapılan bir yoruma da katılıyorum
belki de fazla anlattınız, ben de bazen bu sebeple annemi susturmak zorunda kalıyorum
Okuyanlara ilgilenenlere şimdiden sonsuz teşekkürler...
2 yıllık evliyim, son 1 aydır annemlerdeyim. 6 aylık bebeğim var. Eşimle şiddetli geçimsizlik yaşayınca annemlerde kaldım. Eşimle ne olacağımız belli değil. Gittikçe daha da kırgın hissediyorum.
Eski arkadaşlarımla görüşmüyorum. Eşimin kıskançlığından dolayı hepsiyle mesafe koydum arama. Kız kardeşim var. İstiyorum ki şu zor zamanlarımda ilgilensin benimle. Zaten çalışıyor kendisi ilgi dediysem konuşmaktan başka birşey beklemiyorum. Ama az önce o kadar üzüldüm ki... Bugün yağmura karışıp karışmamak arasında gidiyor zaten gözlerim bir de üstüne kız kardeşim halimden anlamayınca resmen kalbimin acıdığını hissettim!... Film izledik komşumuzun kızı da vardı. Saat nasılsa erken dedik bir film daha izleyelim dedik. O sırada kardeşim filmi ayarlarken ben de çayları tazeledim falan neyse. Komşu kızıyla sahi ne oldu da kavga ettiniz geldin falan diye laf açıldı. Ben de kavganın ilk başlama sebebini anlatıyordum. Düşünün konu benim açımdan ne kadar mühim. Kardeşim oradan off tamam abla hadi filmi açıyorum susun dedi çıkıştı birden. Ben de tamam kavganın sebebini anlatıyorum dedim kardeşim üstüne daha da azarlar tarzda susturdu film izleyeceğiz dediniz burada o kadar uğraştım açtım falan demeler... Neye uğradığımı şaşırdım. Yani parmaklarının ucunda olan bir filmi 5 dakika sonra başlatsa kim ne kaybederdi ki? Ya da şu psikolojimde anlatmaya ihtiyacım varken gerekirse o çok zahmet çekip! açtığı filmi (internetten açtığı film) izlemesek ne çıkardı? Komşumuzun kızı kardeşimin arkadaşı oluyor o bile çok bozuldu ve gitmek istedi. Kardeşim filmi kapattı tamam ben hatalıyım siz konuşun diyerek olayı büyüttü. Komşumuzun kızı evlerine gitti onu uğurladı sonra odasına girdi. Yanıma bile gelmedi konuyu konuşmak için... Evliliğim bitme noktasına gelmiş kardeşimin yaptığına bak! Halimden anlayacağına ben çıkışsam alttan alacağına şu yaptığı o kadar üzdü ki beni...
Annem bana üzülmesin diye belli etmiyorum ama bazen o kadar dayanılmaz geliyor ki yaşadıklarım. Ölmek rahmet diyorum ölsem keşke... Sonra hemen aklıma kızım geliyor ve onu düşünüp mutlu olmaya çalışıyorum. Kendimi oyalayacak birşeyler bulmaya çalışıyorum. Yapayalnız hissediyorum kendimi!... Derdimi paylaşabileceğim kimse yokmuş gibi hissediyorum. Kabıma sığamıyorum... Halim böyleyken kızkardeşim de beni anlamazsa kim anlasın...
Anladim..hoş olmamış o zaman uygun bir zamanda yüzüne karşı olmasada böyle bir alt metin olarak konuşmaya dertlesmeye ihtiyacin oldugunu kimseye birşey soyleyemedigin için çok bunaldigini falan soylesen belki o zamn derdin ne anlarYok kardeşim direk beni susturmayı istedi konular konuşulmasın diye ve arkadaşına karşı çok daha nazikti. Hatta kırıldı diye uğurladı uğurlarken onunla konuyu konuştu açıklama yaptı ama bana hiçbir şey söylemedi bile...
Uzulmeyin... Kardesinizle genelde iliskiniz nasil acaba? Yani butun bunları olmadan once iliskiniz nasildi; yakin miydiniz, vs? Belki de kardesiniz sorunlarinizi baska bir kisiye (komsu, momsu yani yakin birisine) anlatmanizi istemiyor. Yarin obur gun bu kisiler sizin hakkinizda konusmamak icin. Cunku genelde insanlar baskalarin dertlerini samimiyetten degil, meraktan ilgileniyorlar mlsf. Sizi de anliyorum hem konusmaya ihtiyaciniz var, hem annenizi uzmek istemiyorsunuz, ama bazen gercek acilarimizi en yakin kisilerle paylasmak daha iyidir bence... Kardesinize de kizmayin, belki de kardesinizin verdigi tepki sizin adiniza uzuldugu icin olabilir...Okuyanlara ilgilenenlere şimdiden sonsuz teşekkürler...
2 yıllık evliyim, son 1 aydır annemlerdeyim. 6 aylık bebeğim var. Eşimle şiddetli geçimsizlik yaşayınca annemlerde kaldım. Eşimle ne olacağımız belli değil. Gittikçe daha da kırgın hissediyorum.
Eski arkadaşlarımla görüşmüyorum. Eşimin kıskançlığından dolayı hepsiyle mesafe koydum arama. Kız kardeşim var. İstiyorum ki şu zor zamanlarımda ilgilensin benimle. Zaten çalışıyor kendisi ilgi dediysem konuşmaktan başka birşey beklemiyorum. Ama az önce o kadar üzüldüm ki... Bugün yağmura karışıp karışmamak arasında gidiyor zaten gözlerim bir de üstüne kız kardeşim halimden anlamayınca resmen kalbimin acıdığını hissettim!... Film izledik komşumuzun kızı da vardı. Saat nasılsa erken dedik bir film daha izleyelim dedik. O sırada kardeşim filmi ayarlarken ben de çayları tazeledim falan neyse. Komşu kızıyla sahi ne oldu da kavga ettiniz geldin falan diye laf açıldı. Ben de kavganın ilk başlama sebebini anlatıyordum. Düşünün konu benim açımdan ne kadar mühim. Kardeşim oradan off tamam abla hadi filmi açıyorum susun dedi çıkıştı birden. Ben de tamam kavganın sebebini anlatıyorum dedim kardeşim üstüne daha da azarlar tarzda susturdu film izleyeceğiz dediniz burada o kadar uğraştım açtım falan demeler... Neye uğradığımı şaşırdım. Yani parmaklarının ucunda olan bir filmi 5 dakika sonra başlatsa kim ne kaybederdi ki? Ya da şu psikolojimde anlatmaya ihtiyacım varken gerekirse o çok zahmet çekip! açtığı filmi (internetten açtığı film) izlemesek ne çıkardı? Komşumuzun kızı kardeşimin arkadaşı oluyor o bile çok bozuldu ve gitmek istedi. Kardeşim filmi kapattı tamam ben hatalıyım siz konuşun diyerek olayı büyüttü. Komşumuzun kızı evlerine gitti onu uğurladı sonra odasına girdi. Yanıma bile gelmedi konuyu konuşmak için... Evliliğim bitme noktasına gelmiş kardeşimin yaptığına bak! Halimden anlayacağına ben çıkışsam alttan alacağına şu yaptığı o kadar üzdü ki beni...
Annem bana üzülmesin diye belli etmiyorum ama bazen o kadar dayanılmaz geliyor ki yaşadıklarım. Ölmek rahmet diyorum ölsem keşke... Sonra hemen aklıma kızım geliyor ve onu düşünüp mutlu olmaya çalışıyorum. Kendimi oyalayacak birşeyler bulmaya çalışıyorum. Yapayalnız hissediyorum kendimi!... Derdimi paylaşabileceğim kimse yokmuş gibi hissediyorum. Kabıma sığamıyorum... Halim böyleyken kızkardeşim de beni anlamazsa kim anlasın...
Ben 1 aydın annemlerdeyim ve hiçbir zaman neredeyse konuya denk gelmedi kardeşim. Sıkılıp bunalacağı bir konuşma ortamı hiç olmadı. Yaşına veriyorum yaptığını. Ya da ben güldüğüm için belli etmediğim için içimde neler patladığını bilmiyor. Ama benim Ablam da gelmişti boşandığında ve hiçbir zaman kardeşim gibi davranmamıştım daha küçük olduğum halde. Sanırım yapıyla alakalı. Ben ona kızmam küsmem sadece çok üzüldüm...Birazda kardesinizin tarafindan bakalim mi? Bunu ailemden bir örnek vererek yapalim: Benim bir kuzenim var. Yurtdisina gitti calismak icin. Cocuklarini ve esini Türkiyede birakti. Senelerce git gelmelerden sonra esi "ya kendin gel yada bizi de götür" dedi ama adamda tik yok. Bizim o serefsiz (kendi kanimdan ama dogru ya dohru) tutmus yurtdisinda tekrarevlenmis (davullu zurnali dügün ile). Ben tatile gelmistim bu olay patlak verdiginde. Kuzenimin esi perisan halde,cocuklari petisan halde. Ortalik toz duman. Nereye gitsen ne yapsan bu konu konusuluyor. Devamli. Kadina ve cocuklara canim ayri yaniyor,benim ailemde böyle serefsiz biri olduguna ayri yaniyor. Ama dedigim gibi: Kacis yoktu. Sonuc olarak bende orda nerdeyse kafayi yedim. Siz 6 aydir annenizin yaninizdasinizdir ve emin olun kardesiniz hem sizi dinliyordur,annenizi,babanizi dinliyordur ve sizede bebeginize de üzülüyordur ama elindende birsey gelmiyor. Cünkü yapacagi birsey yok. Tipki benim elimden gelinimiz icin birsey gelmedigi gibi. Bir aksam oturmussunuz film izleyeceksiniz. Biraz kafa dagitirsiniz derken tekrar sizin konunuz acildi. Böyle durumlar aileler icinde kolay degil. Biraz altdan almaya calisin. Hicbir kardes ablasinin yuvasinin yikilmasina kayitsiz kalmaz,kalamaz.
Yok korumacı değildi biliyorum ama kötü niyetli de değildi tabi. Sadece düşüncesizdi...Belki konuyu acip uzulmenizi istemedi. Biliyorsunuz boyle konu acildikca ani tekrar yasiyorsunuz. Korumaci davrandi belkide
Ben de annemin anlatmasını istemiyorum sinir geliyor annem açmasın anlatmasın konuyu diyorum ama ben istediğim insanlarla konuşup rahatlamak istiyorum. Zaten kimseyle konuştuğum da yok aslında...Huzursuzluk çok ama çok başka bişey
Çekmeyen bilmez
Ama çekenlerinde bununla başaçıkabilme yöntemleri farklıdır
Annem anlattıkça rahatlardı mesela ama ben konunun açılmasına bile dayanamazdım
İstemezdim anlatmasını
Aramız iyidir normalde ama kardeşim gereksiz çıkışlar yapar bugün yaptığı gibi. Zaten onun bu haline veriyorum kızmıyorum ona. Sadece çok üzüldüm ihtiyacımı anlamaması benim ne halde olduğumu anlayamaması tuhafıma gitti. Komşumuzun kızı da öyle biri kesinlikle değil. Yani başkalarına anlatmaz ve aksine kardeşim gibi üzülür olanlara. Ben de kimseyle paylaşmadığı için yeri gelmişken konuşmak istedim konu açılınca ama işte...Uzulmeyin... Kardesinizle genelde iliskiniz nasil acaba? Yani butun bunları olmadan once iliskiniz nasildi; yakin miydiniz, vs? Belki de kardesiniz sorunlarinizi baska bir kisiye (komsu, momsu yani yakin birisine) anlatmanizi istemiyor. Yarin obur gun bu kisiler sizin hakkinizda konusmamak icin. Cunku genelde insanlar baskalarin dertlerini samimiyetten degil, meraktan ilgileniyorlar mlsf. Sizi de anliyorum hem konusmaya ihtiyaciniz var, hem annenizi uzmek istemiyorsunuz, ama bazen gercek acilarimizi en yakin kisilerle paylasmak daha iyidir bence... Kardesinize de kizmayin, belki de kardesinizin verdigi tepki sizin adiniza uzuldugu icin olabilir...
Ben 1 aydın annemlerdeyim ve hiçbir zaman neredeyse konuya denk gelmedi kardeşim. Sıkılıp bunalacağı bir konuşma ortamı hiç olmadı. Yaşına veriyorum yaptığını. Ya da ben güldüğüm için belli etmediğim için içimde neler patladığını bilmiyor. Ama benim Ablam da gelmişti boşandığında ve hiçbir zaman kardeşim gibi davranmamıştım daha küçük olduğum halde. Sanırım yapıyla alakalı. Ben ona kızmam küsmem sadece çok üzüldüm...
Bilmiyorum belki de anlatmak lazımdırBen de annemin anlatmasını istemiyorum sinir geliyor annem açmasın anlatmasın konuyu diyorum ama ben istediğim insanlarla konuşup rahatlamak istiyorum. Zaten kimseyle konuştuğum da yok aslında...
Neyse, zaten KK bayanlarla paylasabilirsiniz, ve ne olur uzmeyin kendinize her sey gecer, hepimizin az ya da cok bazen hayatta 'firtinali' donemleri yasiyoruz.Aramız iyidir normalde ama kardeşim gereksiz çıkışlar yapar bugün yaptığı gibi. Zaten onun bu haline veriyorum kızmıyorum ona. Sadece çok üzüldüm ihtiyacımı anlamaması benim ne halde olduğumu anlayamaması tuhafıma gitti. Komşumuzun kızı da öyle biri kesinlikle değil. Yani başkalarına anlatmaz ve aksine kardeşim gibi üzülür olanlara. Ben de kimseyle paylaşmadığı için yeri gelmişken konuşmak istedim konu açılınca ama işte...
Amin Allah razı olsun. İnşallah...Sizin yaninda konusmuyorlarsa bile kendi aralarinda muhakkak konusuluyordur ailede. Belki de dediginiz gibi nasil üzüldügünüzü anlayamaz. Zor bir sütecten geciyorsunuz. Rabbim sabir versin. Bebeginizi de saglikla büyütün insallah
Sağolun. İyi ki burası ve sizler varsınız...Neyse, zaten KK bayanlarla paylasabilirsiniz, ve ne olur uzmeyin kendinize her sey gecer, hepimizin az ya da cok bazen hayatta 'firtinali' donemleri yasiyoruz.
Kardeşim dinlemedi çünkü evde olmuyor çoğu vakti iş yerinde geçiyor ama siz de haklısınız. İnsan böyle bir durum içindeyken farketmiyor belki ama karşı taraf için can sıkıcı bir durum sürekli olayları dinlemek. Ama ben anlatmadım zaten o yüzden doldumBenımde 9 yıllık çok yakın bir arkadasım boşanma sürecinde 6 -7 aydır.
İlk aylar dinleyebiliyordum. Ama bu sıralar tahammül edemiyorum.
Tam uyuyacağım adamı anlatıyor kalkıyorum telde bir sürü mesaj yine olaylardan gelişmeler yazıyor anlatıyor anlatıyor.Bulusuyoruz aynı konu.
Bu dönem içerisinde kardeşte olsa arkadaşta olsa insanlar sürekli aynı seyleri dinlemekten sıkılabiliyor. Belirli bir yere kadar çekiliyor çünkü. Komşu kızına, kardesınız size tepki verdiğinde canım "X" filmi açtı hadi izleyelim sende yarın bana caya gel ben anlatırım kız dinleye dinleye daraldı diyebilirdiniz.
Ama bunlardan önce evlilik ne kadar sağlıklı olursa olsun psikolojik destek almalısınız iyiyim de kötüyüm de deseniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?